********** 10/10
Μια ταινία δεν είναι απλά ένα δίωρο διασκέδασης. Είναι ένα ταξίδι, μια εμπειρία, μια έκρηξη συναισθημάτων. Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, ας δει το Slumdog Millionaire.
Μια ταινία δεν είναι απλά ένα δίωρο διασκέδασης. Είναι ένα ταξίδι, μια εμπειρία, μια έκρηξη συναισθημάτων. Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, ας δει το Slumdog Millionaire.
Η αριστουργηματική ταινία του Βρετανού Danny Boyle είναι η καλύτερη ταινία της χρονιάς (μαζί με τον Δρόμο της Επανάστασης για εμένα) και μια ταινία που όμοια της δεν έχετε δει. Όχι γιατί δεν υπάρχει καλύτερη, αλλά γιατί σε όλα τα credit της παίρνει άριστα.
Καταρχάς η μουσική της. Το καλύτερο soundtrack που έχω ακούσει, που ακόμα και κατά τη διάρκεια του φιλμ, σε κάνει να ανοίγεις την ένταση και να ακούς πιο προσεχτικά από το να βλέπεις. Γι αυτό και τα Όσκαρ Μουσικής και τραγουδιού στον Ινδό A.R.Rahman. Γρήγορο, μπιτατο, συγκινητικό όπου χρειάζεται.
Το μοντάζ δέχομαι ότι πρέπει να είσαι ειδικός για να το κρίνεις. Φτάνει όμως να δείτε τις πολλές σκηνές καταδίωξης, τις σκηνές στο τρένο και στη πόλη της Βομβάης για να καταλάβετε ότι δεν έχετε δει κάτι παρόμοιο. Έχεις την αίσθηση ότι το πλάνο δε μένει πάνω από 3 δεύτερα στο ίδιο σημείο. Όσκαρ σκηνοθεσίας και μοντάζ.
Η φωτογραφία είναι ένα μνημόνιο για το πώς τα χαμόσπιτα και οι λάσπες του υποανάπτυκτου κομματιού της Ινδίας μπορούν να συνυπάρξουν με την εξωτική ομορφιά του Ανατολίτικου πολιτισμού. Καρτ ποσταλ που ο Baz Lurhman στο Australia έκανε 9 μήνες να ζωγραφίσει ενώ ο Danny Boyle βρήκε έτοιμα στην Ινδία. Όσκαρ και εκεί.
Σταματάω εδώ. Όταν άλλες παραγωγές εξαντλούνται στις καλές ερμηνείες, τα εντυπωσιακά εφε και το καλογραμμένο στόρι, ο ‘Φτωχομπινες Εκατομμυριούχος’ (σε πολύ ελεύθερη αλλά πειστικότατη μετάφραση) αποτελεί ένα κινηματογραφικό υπερθέαμα μουσικής, εικόνας, ρυθμού που όμοιο του δεν έχετε δει.
Μπορεί σε κάποιους να μην αρέσει τόσο αλλά όλοι θα παραδεχτούν ότι δεν έχουν δει όμοια της. Η ταινία προβάλλεται στην Ελλάδα από την Audio Visual Enterprises από την Πέμπτη 5 Μαρτίου.
- Τα δυο από τα τρία πιτσιρίκια στο πρώτο μισό της ταινίας ζούσαν πραγματικά σε παράγκες, μια εκ των οποίων γκρεμίστηκε στα πανηγύρια που έγιναν εκεί μετά την επιστροφή τους από τα Όσκαρ. Η κυβέρνηση της Ινδίας τους παραχώρησε νέα σπίτια και εγγυήθηκε για τη μόρφωση τους, μετά τη διαφήμιση και την αποδοχή της ταινίας.
- Η σκηνή του χορού στο σταθμό του τρένου είναι κλασική στο Bollywood καθώς όλες οι ταινίες εκεί έτσι τελειώνουν.
Δείτε το trailer.
1.jpg)
