********** 6/10
Το να κλέβεις πτώματα είναι μια ασφαλής εργασία.
Το να κλέβεις πτώματα είναι μια ασφαλής εργασία.
Όχι ηθική, δε ξέρω πόσο επικερδής, αλλά σίγουρα ασφαλής.
Δουλεύεις πάντα βράδυ, δεν προβληματίζεσαι από το αντικείμενο της δουλειάς σου και δε διατρέχεις κανένα κίνδυνο στο χώρο εργασίας σου.
Δουλεύεις πάντα βράδυ, δεν προβληματίζεσαι από το αντικείμενο της δουλειάς σου και δε διατρέχεις κανένα κίνδυνο στο χώρο εργασίας σου.
Αν και αυτές οι ...σιγουράντζες ανατραπούν, τότε δε ξέρω που πάει αυτός ο κόσμος!
Το I Sell The Dead είναι από τις πιο φτωχές παραγωγές που έχετε δει, ειδικά για το είδος του, τις ταινίες τρόμου.
Με λιγότερα από 1 εκατομμύριο δολάρια (ποσό που στο Χόλλυγουντ στοιχίζει μόνο το ...catering των ηθοποιών) ο Ιρλανδός Glenn McQuaid έφτιαξε ένα horror-comedy με δικό του σενάριο, βόλταρε σε όσα ταπεινά φεστιβάλ υπάρχουν και τσίμπησε ένα βραβείο φωτογραφίας από το Slamdance, αλλά και διανομή από τη IFC.
Η υπόθεση διαδραματίζεται στην Ιρλανδία του 19ου αιώνα αλλά όλα τα γυρίσματα έγιναν στη Νέα Υόρκη, κάτι που δύσκολα το πιστεύεις αλλά που είναι αλήθεια.
Η ιστορία είναι στο μεγαλύτερο κομμάτι της flashback, με τον έναν από τους δυο ...τυμβωρύχους να διηγείται την ιστορία του σε έναν Παπα (η μεγάλη φυσιογνωμία Ron Perlman), όσο περιμένει κι αυτός την ίδια μοίρα με τον συνάδελφο του (που μόλις οδηγήθηκε στη γκιλοτίνα στη πρώτη σκηνή).
Οι δυο ...ελεύθεροι επαγγελματίες λοιπόν,(ο Dominic Monaghan από το X-Men:Wolverine και ο Larry Fessenden που είναι και στη παραγωγή) έκλεβαν πτώματα και τα πουλούσαν σε έναν διαβολικό γιατρό (Angus Scrimm).
Σε μια νύχτα ρουτίνας, βρίσκουν ένα πτώμα με ένα κολιέ από σκόρδα.
Μετά από το πρωτο σοκ και ειρωνικά σχόλια για το ενδυματολογικό γούστο του νεκρού, κάνουν το λάθος και το βγάζουν, και εκείνο ανοίγει τα μάτια και ζωντανεύει.
Και δεν είναι το μόνο!
Δε ξέρω αν έγινε από συμπάθεια για το ταπεινό της παραγωγής(‘οι ...κριτικοί είναι φίλοι μας’) αλλά τα reviews είναι τα περισσότερα θετικά.
Όσοι ψάξετε και βρείτε τη ταινία (εγώ σίγουρα), μια και δε πιστεύω να έρθει ποτέ στην Ελλάδα, θα δείτε πολύ ομίχλη, μια spooky ατμόσφαιρα όπως τα ρετρό φιλμ τρόμου εποχής Νοσφερατου, ή το σκοτεινό κόσμο του Sleepy Hollow του Tim Barton, και θα ακούσετε πολύ βαριά Ιρλανδέζικη προφορά.
Η IFC έδωσε στη ταινία μικρή διανομή στις αμερικάνικες αίθουσες στις 7 Αυγούστου (η 5η ταινία που παρουσιάζω με πρεμιέρα 7/8...what a day) και σχεδόν ταυτόχρονα στο Video On Demand (12 Αυγούστου), κάτι σύνηθες για την IFC.
Στην Ελλάδα...αν ήμαστε τυχεροί, σε κάνα χρόνο στο DVD.
Μακάρι να κάνω λάθος.
Δείτε το trailer.
1.jpg)
