********** 7/10
‘Μόλις το έμαθα ένιωσα απαίσια...σαν να με ληστεύουν! Όλοι αυτοί που εμπλέκονται θα πρέπει να καούν στη κόλαση! Απορώ πως διανοήθηκε ο Nicholas Cage να παίξει ένα ρόλο που έπαιξε πριν ο Harvey Keitel! ...Α, και ο σεναριογράφος είναι ηλίθιος!’
‘Μόλις το έμαθα ένιωσα απαίσια...σαν να με ληστεύουν! Όλοι αυτοί που εμπλέκονται θα πρέπει να καούν στη κόλαση! Απορώ πως διανοήθηκε ο Nicholas Cage να παίξει ένα ρόλο που έπαιξε πριν ο Harvey Keitel! ...Α, και ο σεναριογράφος είναι ηλίθιος!’
Αυτά είπε πριν ένα χρόνο σε μια συνέντευξη του ο Abel Ferrara, σκηνοθέτης και σεναριογράφος του γνήσιου Bad Lieutenant το 1992.
Όπως καταλάβατε, το Bad Lieutenant: Port of Call New Orleans είναι remake εκείνης της αστυνομικής ιστορίας, με αισθητές διαφορές όμως από το original, τόσο στο σενάριο όσο και στο ύφος,.
Σκηνοθετεί ο Γερμανός Werner Herzog, περσινός υποψήφιος για Όσκαρ για ένα ντοκιμαντέρ, και το σενάριο γράφει ο ...’ηλίθιος’ William M.Finkelstein, γνωστός από σενάρια σε πολλές αστυνομικές σειρές της TV, και μόνο.
Ένας αφοσιωμένος μπάτσος (Nicholas Cage) προσπαθώντας να σώσει κάποιον που πνίγεται τραυματίζεται σοβαρά και μόνιμα στη πλάτη, αυτή είναι η εναρκτήρια σκηνή.
Τα χάπια που του δίνει ο γιατρός του καταπραΰνουν λίγο το πόνο, αλλά δεν αργεί να καταφύγει σε παράνομα χάπια, στη κατάχρηση και τη κλοπή.
Στο background η ιστορία λέει ότι ο μπάτσος και κάποιοι συνάδελφοι του (ένας απ’αυτους και ο Val Kilmer, που όμως δεν εμφανίζεται και πολύ) βρίσκονται στο κυνήγι μιας drag dealer συμμορίας (αρχηγός της οποίας είναι ο ραπερ Xzibit).
Το πραγματικό της θέμα όμως είναι ο Cage με τον πόνο του και το πώς προσπαθεί να απαλλαχθεί απ’αυτόν, έχοντας και τη συμπαράσταση της φίλης του και πόρνης Eva Mentes (η οποία άφησε κάγκελο τους Γάλλους όταν παρουσιάστηκε σε ένα σόου της τηλεόρασης...έτσι!).
Αντί της Νέας Υόρκης η ιστορία εδώ εξελίσσεται στη Νέα Ορλεάνη, μέρος που επέλεξε ο Nicholas Cage λέγοντας ότι ‘από διαφθορά η Νέα Υόρκη έχει χορτάσει’, εννοώντας τις πάμπολλες ταινίες που έχουν γυριστεί εκεί.
Όσον αφορά το ύφος, το φιλμ του Ferrara ήταν επικεντρωμένο στην εσωτερική αναζήτηση του ρόλου του Harvei Keitel και με θρησκευτικές αναφορές, ενώ η ταινία του Herzog είναι σαφώς πιο εμπορική από τη πρώτη.
Για παράδειγμα, ο ήρωας του 92 βλέπει ενοχικά οράματα με σύμβολα καθολικισμού (αλλά και τον ίδιο το Χριστό) από τα πολλά φάρμακα που παίρνει, ενώ ο μπάτσος του 2009 έχει αστείες παραισθήσεις με κροκόδειλους και ιγουάνα!
Η ταινία έκανε τη παρθενική προβολή της στη Βενετία πριν λίγες μέρες, κι έτσι οι κριτικές είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, κάποιες όμως είναι αξιόπιστες.
Αυτές, λοιπόν, μιλάνε για καθόλου κακό φιλμ, με κάποιες αστείες σκηνές, ειδικά με τα οράματα του dragged μπάτσου.
Το THR μάλιστα γράφει ότι στη προβολή της οι θεατές γέλαγαν κατά τη διάρκεια της ταινίας, και στο τέλος της χειροκροτούσαν δυνατά! ...Λες;
Στην Ελλάδα θα το δούμε πάλι πρώτοι (μετά τους Ιταλούς) στις 17 Σεπτεμβρίου από την Odeon. Στην Αμερική μέχρι και σήμερα δεν έχει βρει διανομέα!
Γενικά το υλικό ήταν λίγο δύσκολο να το βρω ψάχνοντας πολύ, με καλό αποτέλεσμα το ολοκαίνουργιο ποστερ που βγήκε πριν 5 μέρες σε 1 ΜΟΝΟ ξένο site και το βλέπετε πρώτα εδώ, αλλά και με κακό αποτέλεσμα το μέτριας ποιότητας trailer που είναι το μόνο που κυκλοφορεί.
Δείτε το trailer.
1.jpg)
