Με την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων για τις Χρυσές Σφαίρες τη περασμένη Τρίτη ξεκίνησε και επίσημα η award season.
Και σίγουρα δε θα είναι τυχαίο το timing του Avatar, ταινία που ‘έφαγε’ κοτζάμ Clint Eastwood από το βραβείο καλύτερης ταινίας, και που ανοίγει σήμερα σε όλο σχεδόν το κόσμο.
Avatar, του James Cameron.
Μια ιδέα που γεννήθηκε αμέσως μετά τον Τιτανικό αλλά που έπρεπε να περάσουν 10 χρόνια και βαλε για να εξελιχθεί η τεχνολογία των οπτικών εφε τόσο ώστε να αποφασίσει ο τελειομανης Cameron να φτιάξει το Avatar.
Η Πανδώρα είναι ένας πλανήτης που φωτίζεται από φεγγάρι, καλύπτεται ολόκληρος με πυκνό δάσος-ζούγκλα και διαθέτει απίστευτες μορφές ζωής...κάποιες όμορφες, κάποιες τρομακτικές.
Η Πανδώρα είναι και ο τόπος που ζουν οι Ναβι, εξωγήινα ανθρωποειδή πολύ πιο ικανά από εμάς.
Με τρία μέτρα ύψος, ουρά και ένα έντονο μπλε χρώμα στο δέρμα τους, οι Ναβι ζουν αρμονικά στον πλανήτη τους μέχρι να έρθουν οι άνθρωποι, που ψάχνουν ...για τι άλλο...για πολύτιμους λίθους.
Ο αέρας που υπάρχει στο πλανήτη δεν κάνει για τους ανθρώπους.
Γι’αυτό δημιουργήθηκαν τα Avatar, που δεν είναι παρά σώματα Ναβι ‘φτιαγμένα’ στα εργαστήρια, ζωντανά από μόνα τους αλλά που ελέγχονται από έναν άνθρωπο-οδηγό.
Το μυαλό του ανθρώπου στο σώμα των Ναβι.
Απειλούμενοι με την ίδια την ύπαρξη τους, οι Ναβι αποδεικνύουν τις ικανότητες τους στη μάχη και τον κλεφτοπόλεμο.
Το απόλυτο blockbuster της χρονιάς, με 4 υποψηφιότητες Χρυσής Σφαίρας (Καλύτερη ταινία, Σκηνοθέτης, Μουσική, Τραγούδι), ελπίζω χωρίς τις σαχλές αμερικανιες του 2012.
Παίζονται ακόμα:
Βασίλισσα Βικτόρια: Τα Χρόνια της Νιότης (The Young Victoria), του Ζαν-Μαρκ Βαλε.
Βρετανική ταινία εποχής με την Emily Blunt να κερδίζει υποψηφιότητα Χρυσής Σφαίρας στο ρόλο μιας διαδόχου του Βρετανικού θρόνου που ερωτεύεται συνεχώς και κυβερνάει που και που.
New In Town, του Τζονας Ελμερ.
Περσινή χαζοκομεντι με τη Ρενε Ζελβεγκερ να σκοντάφτει στα τακούνια της σε μια παγωμένη Μινεσότα, όπου την έστειλαν να διευθύνει ένα εργοστάσιο.
Στρελλα, του Πάνου Κούτρα.
Ελληνική δραματική με καλές κριτικές όπου ένας νέος αποφυλακίζεται και ερωτεύεται μια τρανσεξουαλ!
Μετά τον Κυνόδοντα, το Στρελλα.
Κάτι δε πάει καλά με το ελληνικό σινεμά, τελευταία.
Soul Kitchen, του Φατιχ Ακιν.
Γερμανική κωμωδία από τούρκο σκηνοθέτη με ήρωα έναν έλληνα ταβερνιάρη στο Αμβούργο.
Ακούω για ξεκαρδιστική κωμωδία αλλά το KostasBlog έχει αρχές.
Change of Plans (Le Code a Change), του Ντανιέλ Τομσόν.
Γαλλική κομεντί με τον πιο αναγνωρίσιμο γάλλο ηθοποιό, τον Ντανι Μπουν, και άλλους εννέα οι οποίοι συναντιούνται σε ένα reunion.
Καλό Σινεμά.
Και σίγουρα δε θα είναι τυχαίο το timing του Avatar, ταινία που ‘έφαγε’ κοτζάμ Clint Eastwood από το βραβείο καλύτερης ταινίας, και που ανοίγει σήμερα σε όλο σχεδόν το κόσμο.
Avatar, του James Cameron.
Μια ιδέα που γεννήθηκε αμέσως μετά τον Τιτανικό αλλά που έπρεπε να περάσουν 10 χρόνια και βαλε για να εξελιχθεί η τεχνολογία των οπτικών εφε τόσο ώστε να αποφασίσει ο τελειομανης Cameron να φτιάξει το Avatar.
Η Πανδώρα είναι ένας πλανήτης που φωτίζεται από φεγγάρι, καλύπτεται ολόκληρος με πυκνό δάσος-ζούγκλα και διαθέτει απίστευτες μορφές ζωής...κάποιες όμορφες, κάποιες τρομακτικές.
Η Πανδώρα είναι και ο τόπος που ζουν οι Ναβι, εξωγήινα ανθρωποειδή πολύ πιο ικανά από εμάς.
Με τρία μέτρα ύψος, ουρά και ένα έντονο μπλε χρώμα στο δέρμα τους, οι Ναβι ζουν αρμονικά στον πλανήτη τους μέχρι να έρθουν οι άνθρωποι, που ψάχνουν ...για τι άλλο...για πολύτιμους λίθους.
Ο αέρας που υπάρχει στο πλανήτη δεν κάνει για τους ανθρώπους.
Γι’αυτό δημιουργήθηκαν τα Avatar, που δεν είναι παρά σώματα Ναβι ‘φτιαγμένα’ στα εργαστήρια, ζωντανά από μόνα τους αλλά που ελέγχονται από έναν άνθρωπο-οδηγό.
Το μυαλό του ανθρώπου στο σώμα των Ναβι.
Απειλούμενοι με την ίδια την ύπαρξη τους, οι Ναβι αποδεικνύουν τις ικανότητες τους στη μάχη και τον κλεφτοπόλεμο.
Το απόλυτο blockbuster της χρονιάς, με 4 υποψηφιότητες Χρυσής Σφαίρας (Καλύτερη ταινία, Σκηνοθέτης, Μουσική, Τραγούδι), ελπίζω χωρίς τις σαχλές αμερικανιες του 2012.
Παίζονται ακόμα:
Βασίλισσα Βικτόρια: Τα Χρόνια της Νιότης (The Young Victoria), του Ζαν-Μαρκ Βαλε.
Βρετανική ταινία εποχής με την Emily Blunt να κερδίζει υποψηφιότητα Χρυσής Σφαίρας στο ρόλο μιας διαδόχου του Βρετανικού θρόνου που ερωτεύεται συνεχώς και κυβερνάει που και που.
New In Town, του Τζονας Ελμερ.
Περσινή χαζοκομεντι με τη Ρενε Ζελβεγκερ να σκοντάφτει στα τακούνια της σε μια παγωμένη Μινεσότα, όπου την έστειλαν να διευθύνει ένα εργοστάσιο.
Στρελλα, του Πάνου Κούτρα.
Ελληνική δραματική με καλές κριτικές όπου ένας νέος αποφυλακίζεται και ερωτεύεται μια τρανσεξουαλ!
Μετά τον Κυνόδοντα, το Στρελλα.
Κάτι δε πάει καλά με το ελληνικό σινεμά, τελευταία.
Soul Kitchen, του Φατιχ Ακιν.
Γερμανική κωμωδία από τούρκο σκηνοθέτη με ήρωα έναν έλληνα ταβερνιάρη στο Αμβούργο.
Ακούω για ξεκαρδιστική κωμωδία αλλά το KostasBlog έχει αρχές.
Change of Plans (Le Code a Change), του Ντανιέλ Τομσόν.
Γαλλική κομεντί με τον πιο αναγνωρίσιμο γάλλο ηθοποιό, τον Ντανι Μπουν, και άλλους εννέα οι οποίοι συναντιούνται σε ένα reunion.
Καλό Σινεμά.
