Η εμπορική επιτυχία κάποιων ταινιών εξαρτώνται κατά πολλοίς από το cast των.
Το δράμα του Michael Hoffman κέρδισε ίσως σε ποιότητα με τις πολύ καλές ερμηνείες του Christopher Plummer και της Helen Mirren – και οι δυο υποψήφιοι για Χρυσή Σφαίρα – έχασε σίγουρα όμως σε προβολή και εισιτήρια.
Η Meril Streep και ο Antony Hopkins, που ήταν αρχικά σύμφωνοι να παίξουν αλλά άγνωστο γιατί τελικά αρνήθηκαν, θα έδιναν στη ταινία μεγαλύτερη διανομή από τις 3 αίθουσες στις οποίες προβλήθηκε τη προηγούμενη εβδομάδα (και άλλες τόσες στις αρχές Δεκεμβρίου για να προλάβει την award season).
Βρισκόμαστε στο 1910, τελευταία χρονιά της ζωής του Leo Tolstoy, όπου ο ίδιος ζει απολαμβάνοντας τη φήμη του επαναστατικού συγγραφέα και το πάθος του για κοινωνική δικαιοσύνη, την αντίσταση και τη παγκόσμια αγάπη.
Απομονωμένος από τον υπόλοιπο κόσμο, ο Leo (Christopher Plummer) ζει μαζί με την επί 48 χρόνια σύζυγο του Σοφία (Helen Mirren) και ...την αυλή του, πιστοί αφοσιωμένοι νεαροί μαθητευόμενοι.
Ένας από αυτούς (Paul Giamatti από το Cold Souls που ακόμα περιμένω) αποσκοπεί στα δικαιώματα των έργων του και έχει τις χειρότερες σχέσεις με τη γυναίκα του δασκάλου του.
Προσλαμβάνει έναν πιτσιρικά (James McAvoy από το Wanted του οποίου το sequel βρίσκεται στο post production) ως γραμματέα αλλά στη πραγματικότητα ως χαφιέ για να μαθαίνει τι γίνεται μέσα στο σπίτι.
Εκείνος όμως αναπτύσσει πολύ καλές σχέσεις με τη σύζυγο και ...ακόμα καλύτερες με μια νεαρή (Kerry Condon) η οποία μπαίνει κρυφά στο δωμάτιο του το βράδυ και κλέβει τη καρδιά του για το υπόλοιπο της ταινίας.
Βρετανική παραγωγή με γυρίσματα στη Γερμανία και τη Ρωσία, με αναφορές στα έργα του Tolstoy αλλά και μια εμμονή στην ερωτική του σχέση με τη γυναίκα του.
Πολύ καλές ερμηνείες, καλή χημεία του ζευγαριού Plummer – Mirren και ίχνη από χιούμορ αποτελούν κάποια σχόλια από τις καλές κριτικές της ταινίας.
Επειδή όμως οι καλύτερες ταινίες πέρυσι και φέτος ήταν δράματα, καλό θα είναι να μην παραβλέπουμε τέτοιες παραγωγές, ειδικά μετά τις υποψηφιότητες της.
