Αύριο, 12 Φεβρουαρίου 2010, το KostasBlog γιορτάζει τα πρώτα του γενέθλια.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους εκτίμησαν το πάθος ενός ανθρώπου για το σινεμά και συγχώρεσαν τυχόν υπερβολές, λάθη και παραλήψεις.
Ο Δρόμος ( The Road), του John Hillcoat.
Έχουν περάσει 10 χρόνια από μια σειρά σεισμούς και καταποντισμούς που έχουν καταστρέψει το κόσμο.
Κανένα ζώο δεν έχει μείνει ζωντανό και οι ελάχιστοι άνθρωποι προσπαθούν να επιβιώσουν με οποιοδήποτε τρόπο (ακόμα και κανιβαλισμό) σε έναν πλανήτη καλυμμένο από ‘κάτι σαν στάχτη’ όπου δε φυτρώνει τίποτα και όπου ακόμα και η θάλασσα φαίνεται γκρίζα.
Παραμένοντας κρυμμένοι πατέρας και γιος (Viggo Mortensen και Kobi Smit-McPhee), προσπαθούν να φτάσουν κοντά στη θάλασσα όπου το κλίμα είναι θερμότερο και οι συνθήκες επιβίωσης καλύτερες.
Η μητέρα (Charlize Theron), που ήταν έγκυος όταν ξεκινάνε οι καταστροφές, αδύναμη και δυνατή συγχρόνως, μια ρεαλίστρια που προτίμησε την αυτοκτονία ως λύτρωση, όπως και πολλοί άλλοι, εμφανίζεται στα flashback ως μάλλον αινιγματική φιγούρα.
Ο Αυστραλός σκηνοθέτης έκανε αξιοθαύμαστη δουλειά μεταφέροντας στη μεγάλη οθόνη ένα δύσκολο κινηματογραφικά βιβλίο, θυσιάζοντας όμως χρώμα, μεγάλες σκηνές και γενικά το Χολιγουντιανό πρότυπο τέτοιου είδους ταινιών.
Αν αντέξετε το πρωτο μισάωρο, θα κατενθουσιαστείτε!
Ο Λυκάνθρωπος (The Wolfman), του Joe Johnston.
Στη Βικτοριανή Αγγλία του 1890, ένας αριστοκράτης (Benicio Del Toro) επιστρέφει στο πατρικό του σπίτι όταν ο αδερφός του εξαφανίζεται μυστηριωδώς, και ξαναφτιάχνει τις σχέσεις του με τον πατέρα του (Antoni Hopkins).
Η μνηστή του αδερφού του (Emily Blunt) τον πιέζει να τη βοηθήσει να βρουν μαζί το μνηστήρα της, αλλά εκείνος ανακαλύπτει το σκοτεινό του παρελθόν και το τραγικό του πεπρωμένο.
Αναβίωση ενός μύθου που αργοσβήνει και αμφιβάλω αν θα σωθεί από αυτό το σκοτεινό θρίλερ, που όμως δεν έκανε χρήση ψηφιακών εφέ παρά μόνο στις σκηνές της μεταμόρφωσης.
Valentine’s Day, του Gary Marshall.
Όπως κάθε Πάσχα σπάμε αυγά, έτσι και κάθε τέτοιες ημέρες βγαίνει μια σπονδυλωτή αισθηματική κομεντί, με όσους ηθοποιούς δέχτηκαν να αμειφθούν ψίχουλα, με μόνο 2 μήνες γυρίσματα και χωρίς απαιτήσεις παρά μόνο για το πορτοφόλι μας.
Παίζουν Jessica Alba, Jennifer Biel, Jennifer Garner, Anne Hathaway, Queen Latifah, Taylor Swift και Kathy Bates.
Τα αγόρια μας είναι ο Bradley Cooper που δεν τα χάνει αυτά, ο Patrick Dempsey (E.R.), ο Jamie Fox, ο Taylor Lautner, ο Ashton Kutcher (ούτε αυτός τα χάνει), ο Eric Dane, ο George Lopez και άλλοι.
Πάντως θα είναι διασκεδαστικό γιατί τα ζευγαράκια θα κάνουν ουρές ενώ οι ελεύθεροι θα βλέπουν δίπλα τον Λυκάνθρωπο!
Παίζονται ακόμη.
Μαύρο Λιβάδι, του Βαρδη Μαρινακη.
Ελληνική δραματική ταινία με καταπληκτικές εικόνες, όπου ένας τραυματισμένος βρίσκει καταφύγιο σε ένα μοναστήρι, τον ερωτεύεται μια καλόγρια με ένα μεγάλο μυστικό.
Προσεγμένο σε σημείο που μοιάζει υπερπαραγωγή αλλά βαρύ.
Το Βουνό Μπροστά, του Βασίλη Ντουρου.
Οικογένεια με φορτηγάκι γεμάτο βεγγαλικά ξεμένει σε ένα χωριό λόγω βλάβης.
Ε, και;
Σταυροδρόμια Ζωής (Ajami), του Σκανταρ Κοπτι και Γιαρον Σανι.
Αστυνομικό δράμα από το Ισραήλ, με καλούτσικες κριτικές.
Η Πριγκίπισσα και ο Βάτραχος (The Princess and the Frog).
Αμερικάνικο animation όπου η πριγκίπισσα είναι μαύρη (ενώ ο βάτραχος παραμένει πράσινος)!
Καλό Σινεμά.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους εκτίμησαν το πάθος ενός ανθρώπου για το σινεμά και συγχώρεσαν τυχόν υπερβολές, λάθη και παραλήψεις.
Ο Δρόμος ( The Road), του John Hillcoat.
Έχουν περάσει 10 χρόνια από μια σειρά σεισμούς και καταποντισμούς που έχουν καταστρέψει το κόσμο.
Κανένα ζώο δεν έχει μείνει ζωντανό και οι ελάχιστοι άνθρωποι προσπαθούν να επιβιώσουν με οποιοδήποτε τρόπο (ακόμα και κανιβαλισμό) σε έναν πλανήτη καλυμμένο από ‘κάτι σαν στάχτη’ όπου δε φυτρώνει τίποτα και όπου ακόμα και η θάλασσα φαίνεται γκρίζα.
Παραμένοντας κρυμμένοι πατέρας και γιος (Viggo Mortensen και Kobi Smit-McPhee), προσπαθούν να φτάσουν κοντά στη θάλασσα όπου το κλίμα είναι θερμότερο και οι συνθήκες επιβίωσης καλύτερες.
Η μητέρα (Charlize Theron), που ήταν έγκυος όταν ξεκινάνε οι καταστροφές, αδύναμη και δυνατή συγχρόνως, μια ρεαλίστρια που προτίμησε την αυτοκτονία ως λύτρωση, όπως και πολλοί άλλοι, εμφανίζεται στα flashback ως μάλλον αινιγματική φιγούρα.
Ο Αυστραλός σκηνοθέτης έκανε αξιοθαύμαστη δουλειά μεταφέροντας στη μεγάλη οθόνη ένα δύσκολο κινηματογραφικά βιβλίο, θυσιάζοντας όμως χρώμα, μεγάλες σκηνές και γενικά το Χολιγουντιανό πρότυπο τέτοιου είδους ταινιών.
Αν αντέξετε το πρωτο μισάωρο, θα κατενθουσιαστείτε!
Ο Λυκάνθρωπος (The Wolfman), του Joe Johnston.
Στη Βικτοριανή Αγγλία του 1890, ένας αριστοκράτης (Benicio Del Toro) επιστρέφει στο πατρικό του σπίτι όταν ο αδερφός του εξαφανίζεται μυστηριωδώς, και ξαναφτιάχνει τις σχέσεις του με τον πατέρα του (Antoni Hopkins).
Η μνηστή του αδερφού του (Emily Blunt) τον πιέζει να τη βοηθήσει να βρουν μαζί το μνηστήρα της, αλλά εκείνος ανακαλύπτει το σκοτεινό του παρελθόν και το τραγικό του πεπρωμένο.
Αναβίωση ενός μύθου που αργοσβήνει και αμφιβάλω αν θα σωθεί από αυτό το σκοτεινό θρίλερ, που όμως δεν έκανε χρήση ψηφιακών εφέ παρά μόνο στις σκηνές της μεταμόρφωσης.
Valentine’s Day, του Gary Marshall.
Όπως κάθε Πάσχα σπάμε αυγά, έτσι και κάθε τέτοιες ημέρες βγαίνει μια σπονδυλωτή αισθηματική κομεντί, με όσους ηθοποιούς δέχτηκαν να αμειφθούν ψίχουλα, με μόνο 2 μήνες γυρίσματα και χωρίς απαιτήσεις παρά μόνο για το πορτοφόλι μας.
Παίζουν Jessica Alba, Jennifer Biel, Jennifer Garner, Anne Hathaway, Queen Latifah, Taylor Swift και Kathy Bates.
Τα αγόρια μας είναι ο Bradley Cooper που δεν τα χάνει αυτά, ο Patrick Dempsey (E.R.), ο Jamie Fox, ο Taylor Lautner, ο Ashton Kutcher (ούτε αυτός τα χάνει), ο Eric Dane, ο George Lopez και άλλοι.
Πάντως θα είναι διασκεδαστικό γιατί τα ζευγαράκια θα κάνουν ουρές ενώ οι ελεύθεροι θα βλέπουν δίπλα τον Λυκάνθρωπο!
Παίζονται ακόμη.
Μαύρο Λιβάδι, του Βαρδη Μαρινακη.
Ελληνική δραματική ταινία με καταπληκτικές εικόνες, όπου ένας τραυματισμένος βρίσκει καταφύγιο σε ένα μοναστήρι, τον ερωτεύεται μια καλόγρια με ένα μεγάλο μυστικό.
Προσεγμένο σε σημείο που μοιάζει υπερπαραγωγή αλλά βαρύ.
Το Βουνό Μπροστά, του Βασίλη Ντουρου.
Οικογένεια με φορτηγάκι γεμάτο βεγγαλικά ξεμένει σε ένα χωριό λόγω βλάβης.
Ε, και;
Σταυροδρόμια Ζωής (Ajami), του Σκανταρ Κοπτι και Γιαρον Σανι.
Αστυνομικό δράμα από το Ισραήλ, με καλούτσικες κριτικές.
Η Πριγκίπισσα και ο Βάτραχος (The Princess and the Frog).
Αμερικάνικο animation όπου η πριγκίπισσα είναι μαύρη (ενώ ο βάτραχος παραμένει πράσινος)!
Καλό Σινεμά.