********** 7/10
Μαζί με τον Wes Craven (Last House On The Left, The Hills Have Eyes) και τον John Carpenter (Halloween), ο George Romero έχει γίνει κι αυτός μια αξιόπιστη πηγή horror remake.
Το Night of the Living Dead είναι το σήμα κατατεθέν του κι έχει γίνει reboot πολλές φορές, το Dawn of the Dead επίσης, και τώρα έχουμε το The Crazies του 1973, ένα θρίλερ δράσης που εκτός των άλλων, εισάγει κι ένα διαφορετικό είδος ζόμπι.
Σ’αυτή τη ταινία οι κάτοικοι μιας πόλης στην Iowa που πίνουν από το μολυσμένο νερό γίνονται επικίνδυνοι μανιακοί αλλά ΔΕΝ είναι νεκροί, ΔΕΝ τρώνε άλλους ανθρώπους, ΔΕΝ μπορούν να μολύνουν από μόνοι τους αυτούς που δεν έχουν μολυνθεί και, τέλος, μπορούν να σκοτωθούν όπως όλος ο κόσμος.
Σκηνοθέτης του remake ο Breck Eisner, που ετοιμάζεται να ξεκινήσει γυρίσματα για το Flash Gordon (τον θυμάστε φαντάζομαι...εμένα μου φέρνει στο μυαλό ωραία χρόνια).
Όλα ξεκινούν όταν ο μέθυσος του χωριού μπαίνει οπλισμένος και με τη ...γυαλάδα του τρελού, σε ένα παιδικό ματς μπέιζμπολ και ...
...ο Σερίφης (Timothy Olyphant από το The Perfect Getaway) αναγκάζεται να τον πυροβολήσει.
24 Ώρες μετά, όλοι οι κάτοικοι του Ogden Marsh έχουν παλαβώσει.
Πατεράδες καίνε τα σπίτια τους με την οικογένεια τους μέσα, άλλοι ράβουν τα μάτια και το στόμα των ζωντανών και άλλα τέτοια φρικιαστικά.
Η γυναίκα του γιατρού (Radha Mitchell από το Surrogates) που βλέπει ένα στρατιωτικό αεροπλάνο βυθισμένο στη δεξαμενή νερού, πιστεύει ότι πρόκειται για ιό, και μόλις βλέπει κυβερνητικούς με μάσκες και στολές να βάζουν σε καραντίνα τη πόλη οι φόβοι της επιβεβαιώνονται.
Είναι η 12η ταινία που προβάλλεται σε D-BOX αίθουσες που υπάρχουν στην Αμερική και τον Καναδά, και είναι αυτές με τη τεχνολογία κίνησης ανάλογα με τη σκηνή που παρακολουθείς και την αλλαγή θερμοκρασίας αν π.χ. φλέγεται κάτι κοντά στον πρωταγωνιστή!
Ένα μπράβο αξίζει στην Overture Films που, αν και έχει τα δικά της προβλήματα μιας και η μαμά-εταιρεία θέλει να τη ξεφορτωθεί πουλώντας την, οργάνωσε μια avant premiere με στρατιώτες να οδηγούν τους καλεσμένους από τη πίσω πόρτα, νοσοκόμοι να κυνηγούν μολυσμένους για να τους κάνουν ενέσεις, και άλλα πολλά (δείτε εδώ λεπτομέρειες και φωτογραφίες από τη πρεμιέρα).
Η ταινία ανοίγει με το We’ll Meet Again του μεγάλου Johnny Cash και έχει καλές κριτικές στο σύνολο τους, κάτι που μεταφράστηκε και στα ταμεία.
16 Εκατομύρια δολάρια άνοιγμα τριημέρου (26 Φεβρουαρίου) για zombie movie που στοίχισε 12 δεν είναι συχνό φαινόμενο, κι ελπίζω να πάει καλά και στην Ελλάδα στις 15 Απριλίου από τη Village.
Δείτε το trailer.
Μαζί με τον Wes Craven (Last House On The Left, The Hills Have Eyes) και τον John Carpenter (Halloween), ο George Romero έχει γίνει κι αυτός μια αξιόπιστη πηγή horror remake.
Το Night of the Living Dead είναι το σήμα κατατεθέν του κι έχει γίνει reboot πολλές φορές, το Dawn of the Dead επίσης, και τώρα έχουμε το The Crazies του 1973, ένα θρίλερ δράσης που εκτός των άλλων, εισάγει κι ένα διαφορετικό είδος ζόμπι.
Σ’αυτή τη ταινία οι κάτοικοι μιας πόλης στην Iowa που πίνουν από το μολυσμένο νερό γίνονται επικίνδυνοι μανιακοί αλλά ΔΕΝ είναι νεκροί, ΔΕΝ τρώνε άλλους ανθρώπους, ΔΕΝ μπορούν να μολύνουν από μόνοι τους αυτούς που δεν έχουν μολυνθεί και, τέλος, μπορούν να σκοτωθούν όπως όλος ο κόσμος.
Σκηνοθέτης του remake ο Breck Eisner, που ετοιμάζεται να ξεκινήσει γυρίσματα για το Flash Gordon (τον θυμάστε φαντάζομαι...εμένα μου φέρνει στο μυαλό ωραία χρόνια).
Όλα ξεκινούν όταν ο μέθυσος του χωριού μπαίνει οπλισμένος και με τη ...γυαλάδα του τρελού, σε ένα παιδικό ματς μπέιζμπολ και ...
...ο Σερίφης (Timothy Olyphant από το The Perfect Getaway) αναγκάζεται να τον πυροβολήσει.
24 Ώρες μετά, όλοι οι κάτοικοι του Ogden Marsh έχουν παλαβώσει.
Πατεράδες καίνε τα σπίτια τους με την οικογένεια τους μέσα, άλλοι ράβουν τα μάτια και το στόμα των ζωντανών και άλλα τέτοια φρικιαστικά.
Η γυναίκα του γιατρού (Radha Mitchell από το Surrogates) που βλέπει ένα στρατιωτικό αεροπλάνο βυθισμένο στη δεξαμενή νερού, πιστεύει ότι πρόκειται για ιό, και μόλις βλέπει κυβερνητικούς με μάσκες και στολές να βάζουν σε καραντίνα τη πόλη οι φόβοι της επιβεβαιώνονται.
Είναι η 12η ταινία που προβάλλεται σε D-BOX αίθουσες που υπάρχουν στην Αμερική και τον Καναδά, και είναι αυτές με τη τεχνολογία κίνησης ανάλογα με τη σκηνή που παρακολουθείς και την αλλαγή θερμοκρασίας αν π.χ. φλέγεται κάτι κοντά στον πρωταγωνιστή!
Ένα μπράβο αξίζει στην Overture Films που, αν και έχει τα δικά της προβλήματα μιας και η μαμά-εταιρεία θέλει να τη ξεφορτωθεί πουλώντας την, οργάνωσε μια avant premiere με στρατιώτες να οδηγούν τους καλεσμένους από τη πίσω πόρτα, νοσοκόμοι να κυνηγούν μολυσμένους για να τους κάνουν ενέσεις, και άλλα πολλά (δείτε εδώ λεπτομέρειες και φωτογραφίες από τη πρεμιέρα).
Η ταινία ανοίγει με το We’ll Meet Again του μεγάλου Johnny Cash και έχει καλές κριτικές στο σύνολο τους, κάτι που μεταφράστηκε και στα ταμεία.
16 Εκατομύρια δολάρια άνοιγμα τριημέρου (26 Φεβρουαρίου) για zombie movie που στοίχισε 12 δεν είναι συχνό φαινόμενο, κι ελπίζω να πάει καλά και στην Ελλάδα στις 15 Απριλίου από τη Village.
Δείτε το trailer.