Το Afterdark Horrorfest έχει χαμηλώσει πολύ τον πήχη όσον αφορά την ποιότητα των ταινιών, και με τα φετινά The Graves και The Reeds μάλλον έχει πιάσει πάτο.
Με έχετε ακούσει όλη τη χρονιά να λέω ότι το περσινό Slaughter ήταν το χειρότερο ever στην 3χρονη τότε ιστορία του φεστιβάλ, αλλά μετά τα φετινά... ίσως βιάστηκα να κρίνω.
Το τελευταίο φιλμ από τα 8 Movies To ...Run From (και σορρυ αν φέτος άργησα να ολοκληρώσω) είναι το The Graves του Brian Pulido και είναι ακριβώς το είδος της φτηνής horror αγγαρείας που η Lionsgate συνήθιζε μέχρι πριν 3 χρόνια να βγάζει κάθε μήνα στα DVD.
Δεν είχα καταλαβει ότι για την εταιρεια, το εν λόγω φεστιβάλ έχει τη χρήση ενός πιο γκλαμουρατου ραφιού από αζήτητα.
Οι άντρες θα βρείτε ένα λόγο για να δείτε το The Graves αν είστε από αυτούς που τους αρέσει ...η Πηνελόπη Αναστασοπούλου (googl-αρετε αν δεν τη ξέρετε με το όνομα), κι αυτό γιατί η πρωταγωνίστρια και γυναικάρα Clare Grant (η οποία παντρεύτηκε πριν 10 μέρες τον Seth Green, κάτι που αποδεικνύει περίτρανα ότι οι γυναίκες του Hollywood δεν έχουν γούστο) είναι ...φτυστή!
Οι υπόλοιποι προσπεράστε άφοβα.
2 Αυτοκόλλητες αδερφες (Clare Grant και Jillian Murray) κάνουν ένα τελευταίο ...
...road trip πριν η μια φύγει για τη Νέα Υόρκη για μια νέα ζωή.
Κατά λάθος καταλήγουν σε ένα τουριστικό εγκαταλελειμμένο ορυχείο (Skull City) και αποφασίζουν να κάνουν το tour, κάτι που φυσικά αποδεικνύεται λάθος καθώς εκεί υπάρχει κάποιος τύπος που σκοτώνει και οι παράξενοι φανατικοί τρελοί της διπλανής πόλης.
Κακό σενάριο, κακές ερμηνείες, κάκιστη σκηνοθεσία σε μια ταινία όπου το καλύτερο σημείο της είναι οι ευρηματικοί τίτλοι έναρξης και τέλους (λογικό αν σκεφτείς ότι ο σκηνοθέτης Brian Pulido είναι γνωστός κόμικ-ογραφος) και όταν η Clare σκύβει μπροστά στη κάμερα.
Για να καταλάβετε πόσο προχειρογραμμένο είναι, ένας μεγαλόσωμος και χοντρός κακός πεθαίνει μέσα σε 5 δεύτερα από σιδεριά στο μπούτι(!), ενώ η καλή κοπελιά δέχεται εξ επαφής χτύπημα με δρεπάνι κατευθείαν στη καρδιά (φαίνεται η τρύπα), μένει έτσι για τη μισή ταινία και στο τέλος δε τρέχει ούτε αίμα, και φεύγουν χοροπηδώντας.
Αλλά το γέλιο είναι στο κυνηγητό, το οποίο είναι και η μίση ταινία, όπου ένας δεύτερος κακός (Bill Moseley) περπατάει αργά ενώ οι κοπέλες τρέχουν πανικόβλητες σε μια αχανή έκταση και τελικά όλο από πίσω τους είναι!
Εκεί που πέφτεις κάτω είναι όταν από όλη την έρημο, η μια κοπέλα επιλέγει να κρυφτεί στη ντουλάπα του σπιτιού στο οποίο είναι ήδη μέσα ο κακός (ο οποίος έχει βάλει μύτη γουρουνιού γιατί...έτσι του αρέσει)!
Λέμε κάποιες φορές ότι μια κακή ταινία είναι cult, η ότι δεν τη χάνω με τίποτα, ότι είναι διασκεδαστικά κακή και τέτοια.
Κάποιες φορές όμως το κακό είναι απλά κακό.
Δείτε το trailer.
1.jpg)
