Όταν ένας σκηνοθέτης όπως ο Rob Reiner, δημιουργός σπουδαίων κομεντί την περασμένη δεκαετία που επηρέασαν το είδος (Stand By Me, When Harry Met Sally), επιστρέφει με μια κομεντί ενηλικίωσης (coming of age το λένε στην Αμερική) και μάλιστα σε μια εποχή κρίσης για τέτοιες ταινίες, δε μπορείς παρά να τη πάρεις στα σοβαρά.
Ίσως όμως είναι λίγο άδικο για την ίδια τη ταινία να έχεις τέτοιες προσδοκίες (ειδικά μετά τις πατάτες του σκηνοθέτη The Bucket List και Rumor Has It…).
Το Flipped δεν έχει καν μεγάλες απαιτήσεις και είναι φανερά πιο προσωπική δουλειά, με τον Rob Reiner να βοηθάει ο ίδιος στο σενάριο που βασίστηκε σε παιδικό βιβλίο του Wendelin Van Draanen και να δουλεύει με δικά του παιδιά-ηθοποιούς , άγνωστους στο χώρο.
Κάποιοι ίσως αναγνωρίσουν κοινά στοιχεία στο στόρι με το When Harry Met Sally του 1989, την εξέλιξη μιας σχέσης 6 χρόνων μεταξύ δυο νεαρών γειτόνων.
Από την ημέρα που ο Bryce (ο Αυστραλός Callan McAuliffe) μετακομίζει με την οικογένεια του σε ένα (απίστευτης ομορφιάς) προάστιο, η Juli (Madeline Carroll, η μόνη μικρή με καριέρα στη ταινία), συνομήλικη του που μένει στο διπλανό σπίτι τον καψουρευεται αλλά εκείνος δε θέλει τίποτα από αυτήν.
Έτσι η Juli περνά τα επόμενα 6 χρόνια της παρακολουθώντας από μακριά τον Bryce, μισή δεκαετία ...
...στρατηγικών κινήσεων για να τον αποφεύγει και να νοιώθει άβολα, μέχρι το Γυμνάσιο.
Η ιστορία λέγεται από τη πλευρά και των δυο μέσω αφηγήσεων, αλλά διαβάζω ότι ο πιο ενδιαφέρων χαρακτήρας είναι της Carroll, αφού του McAuliffe είναι βαρετός, παίζει λίγο μπάσκετ και δε μιλάει πολύ.
Αντίθετα η μικρή είναι μαχήτρια κι επίμονη (εκτός από γλύκα), με το να ανεβαίνει σε ένα δέντρο για να μην κοπεί από το Δήμο μέχρι να θέλει να αλλάξει ολόκληρο το κήπο του σπιτιού της επειδή άκουσε ένα κοροϊδευτικό σχόλιο.
Θέλω να σταθώ λίγο στα πανέμορφα προάστια του Michigan (εκεί γυρίστηκε) και τα καταπληκτικά πλάνα που βλέπω στο trailer.
Είναι από τις λίγες φορές που το Hollywood απεικονίζει ένα American Dream με τη θετική του πλευρά και όχι άσχημο, δυστυχισμένο και κρυφό-μίζερο βάζοντας νερό στο μύλο αυτών που λατρεύουν να μισούν την Αμερική γι’αυτό το λόγο.
Όχι κύριοι, πίσω από αυτά τα κουκλίστικα πεντακάθαρα σπίτια, με τους κήπους, τα δέντρα, τους φράχτες και τα χαρούμενα πρόσωπα δεν κρύβεται ασχήμια καμουφλαρισμένη με πλαστικές και διαζύγια, παρά μια πιο όμορφη από τη δική μας ζωή μέσα στα τσιμέντα και τη στραβομουτσουνιά.
Όπως πάντα, είναι ευκολότερο να κοροϊδεύουμε από το να ζηλεύουμε.
Anyway, η ταινία έχει περισσότερες καλές κριτικές και έκανε πρεμιέρα στην Αμερική στις 6 Αυγούστου σε 45 αίθουσες, ενώ από 10 Σεπτεμβρίου προβάλλεται σε ευρεία διανομή.
Δείτε το trailer.
Ίσως όμως είναι λίγο άδικο για την ίδια τη ταινία να έχεις τέτοιες προσδοκίες (ειδικά μετά τις πατάτες του σκηνοθέτη The Bucket List και Rumor Has It…).
Το Flipped δεν έχει καν μεγάλες απαιτήσεις και είναι φανερά πιο προσωπική δουλειά, με τον Rob Reiner να βοηθάει ο ίδιος στο σενάριο που βασίστηκε σε παιδικό βιβλίο του Wendelin Van Draanen και να δουλεύει με δικά του παιδιά-ηθοποιούς , άγνωστους στο χώρο.
Κάποιοι ίσως αναγνωρίσουν κοινά στοιχεία στο στόρι με το When Harry Met Sally του 1989, την εξέλιξη μιας σχέσης 6 χρόνων μεταξύ δυο νεαρών γειτόνων.
Από την ημέρα που ο Bryce (ο Αυστραλός Callan McAuliffe) μετακομίζει με την οικογένεια του σε ένα (απίστευτης ομορφιάς) προάστιο, η Juli (Madeline Carroll, η μόνη μικρή με καριέρα στη ταινία), συνομήλικη του που μένει στο διπλανό σπίτι τον καψουρευεται αλλά εκείνος δε θέλει τίποτα από αυτήν.
Έτσι η Juli περνά τα επόμενα 6 χρόνια της παρακολουθώντας από μακριά τον Bryce, μισή δεκαετία ...
...στρατηγικών κινήσεων για να τον αποφεύγει και να νοιώθει άβολα, μέχρι το Γυμνάσιο.
Η ιστορία λέγεται από τη πλευρά και των δυο μέσω αφηγήσεων, αλλά διαβάζω ότι ο πιο ενδιαφέρων χαρακτήρας είναι της Carroll, αφού του McAuliffe είναι βαρετός, παίζει λίγο μπάσκετ και δε μιλάει πολύ.
Αντίθετα η μικρή είναι μαχήτρια κι επίμονη (εκτός από γλύκα), με το να ανεβαίνει σε ένα δέντρο για να μην κοπεί από το Δήμο μέχρι να θέλει να αλλάξει ολόκληρο το κήπο του σπιτιού της επειδή άκουσε ένα κοροϊδευτικό σχόλιο.
Θέλω να σταθώ λίγο στα πανέμορφα προάστια του Michigan (εκεί γυρίστηκε) και τα καταπληκτικά πλάνα που βλέπω στο trailer.
Είναι από τις λίγες φορές που το Hollywood απεικονίζει ένα American Dream με τη θετική του πλευρά και όχι άσχημο, δυστυχισμένο και κρυφό-μίζερο βάζοντας νερό στο μύλο αυτών που λατρεύουν να μισούν την Αμερική γι’αυτό το λόγο.
Όχι κύριοι, πίσω από αυτά τα κουκλίστικα πεντακάθαρα σπίτια, με τους κήπους, τα δέντρα, τους φράχτες και τα χαρούμενα πρόσωπα δεν κρύβεται ασχήμια καμουφλαρισμένη με πλαστικές και διαζύγια, παρά μια πιο όμορφη από τη δική μας ζωή μέσα στα τσιμέντα και τη στραβομουτσουνιά.
Όπως πάντα, είναι ευκολότερο να κοροϊδεύουμε από το να ζηλεύουμε.
Anyway, η ταινία έχει περισσότερες καλές κριτικές και έκανε πρεμιέρα στην Αμερική στις 6 Αυγούστου σε 45 αίθουσες, ενώ από 10 Σεπτεμβρίου προβάλλεται σε ευρεία διανομή.
Δείτε το trailer.