Ειναι ενα δικαστικο δράμα με τη Sandra Bullock στη 1η μετα-Speed απόπειρα της και τον Kevin Spacey όπως πάντα τελειο στο ρολο του κατήγορου.
Σε μια πόλη του Missisippi ενα 10χρονο μαύρο κοριτσακι βιάζεται, δερνεται και κρεμιεται απο 3 μεθυσμένους φανατικους λευκους και μελη της ΚουΚλουξΚλαν.
Ο πατέρας της (Samuel L. Jackson) παιρνει το νομο στα χερια του, τους σκοτωνει και η πολη, γεματη με ρατσιστικες διαθεσεις, ειναι ετοιμη να καταδικασει το μαυρο που σκοτωσε λευκους.
Πολλα μεσολαβουν αλλα στο τελος ο συνηγορος McConaughey λεει στους ενορκους να κλεισουν τα ματια και να ακουσουν μια ιστορία.
Η αφηγηση και το παιξιμο του (κατα τ’αλλα αχονευτου) Τεξανου ηθοποιού ειναι καταπληκτικα μεχρι να ερθει η τελευταια ατακα που στελνει ενορκους, δικαστες και εμας στα περίπτερα για χαρτομαντηλα!
Καταπληκτικη ανατροπη με μονο μια φραση, φοβερή σκηνή, πολύ καλή ταινία!
Δειτε στη συνεχεια την αγορευση (σας ζητω να κανετε λιγο υπομονη γιατι ειναι 8 λεπτα) αλλα σας υπόσχομαι οτι θα δακρυσετε.
Μετα το video ακολουθει η μεταφραση για οσους δε γνωριζουν Αγγλικα.
Ποιός δε συγκινήθηκε;
Είχα προετοιμάσει μια σπουδαία αγόρευση...
γεμάτη έξυπνα νομικά επιχειρήματα...
αλλά δεν πρόκειται να τη διαβάσω.
Θέλω απλώς να ζητήσω συγγνώμη.
Είμαι νέος και άπειρος.
Δεν μπορείτε...
να θεωρήσετε τον Καρλ Λη Χέιλι υπεύθυνο...
για τις δικές μου αδυναμίες.
Μέσα σ' όλα τα νομικά τερτίπια...
κάτι χάθηκε.
Κι αυτό το κάτι είναι η αλήθεια.
Η δουλειά εμάς των δικηγόρων...
δεν είναι να μιλάμε για την αλήθεια...
αλλά να την ψάχνουμε...
να τη βρίσκουμε και να τη ζούμε.
Αυτό μου το 'μαθε ο δάσκαλός μου.
Ας πάρουμε το Δρ Μπας, για παράδειγμα.
Ποτέ δε θα καλούσα συνειδητά έναν πρώην κατάδικο να καταθέσει.
Ελπίζω να το πιστεύετε αυτό.
Ποια είναι όμως η αλήθεια;
'Οτι είναι τρομερός ψεύτης;
Κι αν σας έλεγα...
ότι η γυναίκα που υποτίθεται ότι βίασε ήταν 17 κι αυτός 23...
κι ότι αργότερα έγινε γυναίκα του...
γέννησε το παιδί του...
και είναι ακόμα παντρεμένοι;
Αυτό κάνει την κατάθεσή του λιγότερο ή περισσότερο αληθινή;
Τι υπάρχει μέσα μας που αναζητά την αλήθεια;
Το μυαλό...
ή η καρδιά μας;
Θέλησα να αποδείξω ότι ένας μαύρος θα δικαζόταν αμερόληπτα στο Νότο...
ότι όλοι είμαστε ίσοι στα μάτια του νόμου.
Δεν είναι όμως αλήθεια.
Τα μάτια του νόμου είναι ανθρώπινα...
τα δικά σας, τα δικά μου κι αν δεν δούμε τους άλλους σαν ίσους...
η δικαιοσύνη δε θα είναι ποτέ αμερόληπτη.
Θα είναι απλώς μια αντανάκλαση των δικών μας προκαταλήψεων.
Ως εκείνη τη μέρα...
έχουμε υποχρέωση στο Θεό να ερευνάμε την αλήθεια...
όχι με το μυαλό μας...
όπου ο φόβος και το μίσος γίνονται προκατάληψη...
αλλά με την καρδιά μας...
που δεν ξέρει από τέτοια.
Θα σας πω μια ιστορία.
Κλείστε, παρακαλώ, τα μάτια σας...
μέχρι να τελειώσω.
Θέλω να μ' ακούσετε. Ν' ακούσετε τον εαυτό σας.
Ελάτε...
Κλείστε τα μάτια σας, σάς παρακαλώ.
Είναι η ιστορία ενός μικρού κοριτσιού...
που γυρίζει σπίτι με τα ψώνια ένα ηλιόλουστο απόγευμα.
Θέλω να φανταστείτε το κοριτσάκι.
Ξαφνικά εμφανίζεται ένα φορτηγό.
Δυο άντρες την αρπάζουν.
Τη σέρνουν σε ένα κοντινό χωράφι...
τη δένουν...
της ξεσκίζουν τα ρούχα.
Ανεβαίνουν πάνω της.
Πρώτα ο ένας, μετά ο άλλος...
τη βιάζουν...
διαλύοντας ό,τι αθώο και αγνό...
με μια βίαιη κίνηση...
μέσα στη θολούρα του πιοτού και του ιδρώτα.
Κι όταν τελειώσουν...
αφού έχουν διαλύσει...
τη μικροσκοπική της μήτρα...
δολοφονώντας κάθε ευκαιρία να αποκτήσει παιδιά...
να δώσει ζωή...
πέρα από τη δική της...
τη χρησιμοποιούν για σκοποβολή.
Της πετάνε γεμάτα κουτιά μπίρα.
Τα πετάνε τόσο δυνατά...
που της ξεσκίζουν τη
σάρκα μέχρι τα κόκαλα.
Μετά ουρούν πάνω της.
Ακολουθεί το κρέμασμα.
'Εχουν ένα σκοινί.
Κάνουν μια θηλιά.
Φανταστείτε αυτή τη θηλιά να της σφίγγει το λαιμό...
και μετά ένα δυνατό τράβηγμα.
Τη σηκώνουν και τα πόδια της κλωτσάνε τον αέρα...
Δεν βρίσκουν το χώμα να πατήσουν.
Το κλαδί που την έχουν κρεμάσει...
δεν είναι αρκετά δυνατό.
Σπάει και πέφτει...
στο χώμα.
Τη σηκώνουν...
την πετάνε στην καρότσα του φορτηγού...
πάνε στη γέφυρα Φόγκι Κρηκ...
την πετάνε...
και πέφτει από κάπου 10 μέτρα...
στο ποτάμι από κάτω.
Τη φαντάζεστε;
Το βιασμένο...
χτυπημένο...
γεμάτο κατάγματα κορμί της...
μουσκεμένο από τα ούρα τους...
το σπέρμα τους...
γεμάτο αίματα...
περιμένει εκεί να πεθάνει.
Τη βλέπετε;
Θέλω να φανταστείτε...
αυτό το μικρό κοριτσάκι...
Τώρα φανταστείτε
ότι είναι λευκή.
Η υπεράσπιση ολοκλήρωσε.
1.jpg)
