********** 2/10
Πόσο χαμηλά μπορεί να ρίξει τη καριέρα του ο Ryan Phillippe;
Αρκετά, αν σκεφτείς ότι δέχτηκε να παίξει σε αυτό το άθλιο πράγμα που λέγεται MacGruber, μια μεταφορά ενός χαρακτήρα του Saturday Night Live που στερείται κινηματογραφικής αξιοπρέπειας και αποτελεί μια μεγάλη αυθάδεια στους τηλεθεατές που έκαναν αυτά τα 2λεπτα σκετσάκια επιτυχημένα προ 20ετιας.
Και μιλάω μόνο για τον Ryan Phillippe γιατί ο πρωταγωνιστής Will Forte δεν είναι πουθενά στα χαρτιά μου με την ένδειξη ηθοποιός, δεν έχει παίξει τίποτε άλλο εκτός από τηλεοπτικά σκετσάκια (και ένα μικρό ρολάκι στο The Slammin’ Salmon) και πιθανότατα δεν θα ξαναπαίξει ποτέ.
Βλέπω ότι ο Will Forte έβαλε το χεράκι του και στο σενάριο, κάτι που εξηγεί κάποια πράγματα.
Ας πούμε ότι η κωμωδία δεν είναι το ...φόρτε του.
10 Χρόνια αφότου έχασε τη γυναίκα του, ο ειδικός ...
...πράκτορας – πολεμιστής – American Hero MacGruber έχει σταματήσει να πολεμά κι ακολουθεί την ασκητική ζωή σε ένα μακρινό κι απομονωμένο μέρος (δε θυμάμαι που).
Όταν όμως η πατρίδα τον χρειαστεί και το σπουδαιότερο, όταν του δίνεται η ευκαιρία να εκδικηθεί τον δολοφόνο της γυναίκας του, ο θρυλικός MacGruber είναι ο μόνος άξιος για τη δουλειά.
Εντελώς χοντροκομμένο, το MacGruber νομίζει ότι έχει έναν μεγάλο κωμικό στο cast του και αφήνει πολλά από τη ταινία στα χέρια του.
Γκριμάτσες, τούμπες, στριγγλιές και ...ένα σέλινο στο κώλο (το οποίο χρησιμοποιεί και ο Phillippe γεμάτος καμάρι) είναι πράγματα που θα έπρεπε να με κάνουν να ξεκαρδιστώ στα γέλια, κατά τους δημιουργούς του φιλμ.
Ο Val Kilmer στο ρόλο του κακού/τρελού που κλέβει έναν πύραυλο και θέλει να ανατινάξει τη Washington ειναι για να τον λυπάσαι, και οχι μόνο υποκριτικά αλλά κι εμφανισιακά καθώς μοιάζει να είναι φουσκωμένος με τρόμπα ποδηλάτου.
Αν υπάρχει ένας ενδιαφέρων κωμικός χαρακτήρας που θα μπορούσε να προσφέρει κάποιο γέλιο αυτός είναι της Vicki (Kristen Wiig).
Ντροπαλή, φοβισμένη και διστακτική με τις μεθόδους του MacGruber έχει κάποιες σκηνές που αρχίζεις να σκας ένα γελάκι αλλά εκεί επεμβαίνει ο σκηνοθέτης Jorma Taccone που κόβει απότομα όλες τις σκηνές της για να ...αναλάβει ο MacGruber!
Είπαμε, όταν έχεις έναν τέτοιο μεγάλο κωμικό, αφήνεις τη ταινία επάνω του.
Έλεος.
Σκατολογικό χιούμορ δεκαετίας 80, ερασιτεχνική σκηνοθεσία με πολλές σκηνές να μένουν ανολοκλήρωτες (!) ή να κόβονται απότομα και η πιο άθλια παρουσία πρώτου ρόλου στον κόσμο της κωμωδίας.
Κάτι τέτοιες ταινίες κάνουν αυτές του Austin Powers να μοιάζουν με αριστουργήματα της έβδομης τέχνης!
Περισσότερες πληροφορίες, trailer και poster, δείτε στο preview εδώ.
Πόσο χαμηλά μπορεί να ρίξει τη καριέρα του ο Ryan Phillippe;
Αρκετά, αν σκεφτείς ότι δέχτηκε να παίξει σε αυτό το άθλιο πράγμα που λέγεται MacGruber, μια μεταφορά ενός χαρακτήρα του Saturday Night Live που στερείται κινηματογραφικής αξιοπρέπειας και αποτελεί μια μεγάλη αυθάδεια στους τηλεθεατές που έκαναν αυτά τα 2λεπτα σκετσάκια επιτυχημένα προ 20ετιας.
Και μιλάω μόνο για τον Ryan Phillippe γιατί ο πρωταγωνιστής Will Forte δεν είναι πουθενά στα χαρτιά μου με την ένδειξη ηθοποιός, δεν έχει παίξει τίποτε άλλο εκτός από τηλεοπτικά σκετσάκια (και ένα μικρό ρολάκι στο The Slammin’ Salmon) και πιθανότατα δεν θα ξαναπαίξει ποτέ.
Βλέπω ότι ο Will Forte έβαλε το χεράκι του και στο σενάριο, κάτι που εξηγεί κάποια πράγματα.
Ας πούμε ότι η κωμωδία δεν είναι το ...φόρτε του.
10 Χρόνια αφότου έχασε τη γυναίκα του, ο ειδικός ...
...πράκτορας – πολεμιστής – American Hero MacGruber έχει σταματήσει να πολεμά κι ακολουθεί την ασκητική ζωή σε ένα μακρινό κι απομονωμένο μέρος (δε θυμάμαι που).
Όταν όμως η πατρίδα τον χρειαστεί και το σπουδαιότερο, όταν του δίνεται η ευκαιρία να εκδικηθεί τον δολοφόνο της γυναίκας του, ο θρυλικός MacGruber είναι ο μόνος άξιος για τη δουλειά.
Εντελώς χοντροκομμένο, το MacGruber νομίζει ότι έχει έναν μεγάλο κωμικό στο cast του και αφήνει πολλά από τη ταινία στα χέρια του.
Γκριμάτσες, τούμπες, στριγγλιές και ...ένα σέλινο στο κώλο (το οποίο χρησιμοποιεί και ο Phillippe γεμάτος καμάρι) είναι πράγματα που θα έπρεπε να με κάνουν να ξεκαρδιστώ στα γέλια, κατά τους δημιουργούς του φιλμ.
Ο Val Kilmer στο ρόλο του κακού/τρελού που κλέβει έναν πύραυλο και θέλει να ανατινάξει τη Washington ειναι για να τον λυπάσαι, και οχι μόνο υποκριτικά αλλά κι εμφανισιακά καθώς μοιάζει να είναι φουσκωμένος με τρόμπα ποδηλάτου.
Αν υπάρχει ένας ενδιαφέρων κωμικός χαρακτήρας που θα μπορούσε να προσφέρει κάποιο γέλιο αυτός είναι της Vicki (Kristen Wiig).
Ντροπαλή, φοβισμένη και διστακτική με τις μεθόδους του MacGruber έχει κάποιες σκηνές που αρχίζεις να σκας ένα γελάκι αλλά εκεί επεμβαίνει ο σκηνοθέτης Jorma Taccone που κόβει απότομα όλες τις σκηνές της για να ...αναλάβει ο MacGruber!
Είπαμε, όταν έχεις έναν τέτοιο μεγάλο κωμικό, αφήνεις τη ταινία επάνω του.
Έλεος.
Σκατολογικό χιούμορ δεκαετίας 80, ερασιτεχνική σκηνοθεσία με πολλές σκηνές να μένουν ανολοκλήρωτες (!) ή να κόβονται απότομα και η πιο άθλια παρουσία πρώτου ρόλου στον κόσμο της κωμωδίας.
Κάτι τέτοιες ταινίες κάνουν αυτές του Austin Powers να μοιάζουν με αριστουργήματα της έβδομης τέχνης!
Περισσότερες πληροφορίες, trailer και poster, δείτε στο preview εδώ.