Γράφει ο Γιάννης Βούρος.
Να ξεκαθαρίσω κάτι απ' την αρχή προτού προχωρήσω στο "δια ταύτα".
Εγώ αγαπητοί μου αναγνώστες, είμαι ΔΗΛΩΜΕΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ του Facebook.
Και όχι μόνο του Facebook, αλλά και ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ παρεμφερών SITES που μέσα από τον "κοινωνικό" τους ρόλο, είναι μια χαρά εργαλείο στα χέρια ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ στον κόσμο να μάθει σχεδόν τα ΠΑΝΤΑ για σένα, το σόι σου, ποια γκόμενα έχεις, ποιος είσαι στη φάτσα, ποια είναι τα ενδιαφέροντά σου, πού σπούδασες, ΤΙ σπούδασες, πού κινείσαι "ιδεολογικά" και γενικώς ...πιο "φακελωμένος" δεν γίνεται να είσαι και μάλιστα με...τη θέλησή σου!
Κι εδώ είναι το ΠΛΕΟΝ ΟΞΥΜΩΡΟ, οτι ενώ κάποτε έγιναν αιματηροί αγώνες (τουλάχιστον στη πατρίδα μας) για την κατάργηση των ...φακέλων, τώρα με τη δική σου θέληση επαναλαμβάνω, έχεις φτιάξει μέσω του Facebook, τον...πιό ΠΛΗΡΗ φάκελο για το άτομό σου!
Πιο πλήρη, γιατί ΕΣΥ ΤΟΝ ΕΦΤΙΑΞΕΣ κι όχι κάποιο εντεταλμένο άτομο μιας καθορισμένης εξουσίας.
Πάμε παρακάτω.
Λοιπόν κύριοι, είστε μπροστά στο φετινό ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ.
Δεν νομίζω να μπορούσε άλλος σκηνοθέτης να αποδώσει μια τέτοια ιστορία πιο καλύτερα απ' αυτόν.
Ο άνθρωπος ΔΕ ΠΑΙΖΕΤΑΙ!
Σκηνοθέτης-δημιουργός με τα όλα του.
Απο το "αμήχανο" Alien 3 μέχρι το ΑΠΟΛΥΤΟ Se7en και από το Fight Club μέχρι τον Benjamin Button, όλες οι δουλειές του έχουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή του, μια υπογραφή που η αξία της δεν πέφτει στο ελάχιστο, σε αντίθεση με κάποιους άλλους που ενώ ξεκίνησαν υπέροχα, σήμερα δεν ξέρουν ...ούτε πού βρίσκονται (βλ. Μ. Νight Shyamalan).
Eντάξει δε λέω, μπορεί και να βιάζομαι να δηλώσω κάτι τέτοιο γιατί ακόμη υπάρχουν κι άλλες ταινίες που περιμένουμε να βγουν, αλλά μέχρι στιγμής κρίνοντας από τις ήδη προβεβλημένες ταινίες, το The Social Network αγγίζει κορυφή.
Και κατά την άποψή μου, μπορεί να συγκαταλεγηθεί άνετα ανάμεσα στα αριστουργήματα των τελευταίων ετών!
Ναι, η ταινία είναι ...ταινιάρα!
Ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ (Jesse Eisenberg), ένας εσωστρεφής αλλά και αλαζόνας νεαρός, φοιτά στο Χάρβαρντ, το Πανεπιστήμιο που σε "επιβάλλει", όπως εκείνος λέει, με σκοπό μια καλύτερη ζωή και μια μεγάλη κοινωνική θέση.
Τα χρήματα και η μεγάλη καριέρα είναι όνειρο ζωής γι αυτόν και το γεγονός ότι είναι και ιδιοφυϊα στους υπολογιστές, του επιτρέπει να προχωράει μακρύτερα τα όνειρά του.
Ο ξαφνικός όμως χωρισμός απ' τη κοπέλα του, πληγώνοντας την αλαζονεία του, τον γεμίζει με εκδικητική μανία για τις γυναίκες και ψάχνοντας να βρει τρόπο να εκδικηθεί, δημιουργεί ένα περίπλοκο blog site στον υπολογιστή του που το ονομάζει Facemash.
Σ' αυτό το site, προσκαλεί όλους τους συμφοιτητές του (κι αφού δημιουργεί κάτι σαν...πασαρέλα κοριτσιών του ιδρύματος με φωτογραφίες κλπ) να επιλέξουν τις καλύτερες πιο...εύκολες "γκόμενες".
H ιστοσελίδα γίνεται το Νο1 στο Πανεπιστημιακό ίδρυμα, τον καταξιώνει στη φοιτητική κοινότητα αλλά αυτή του η δημοτικότητα προκαλεί και το μίσος του ...γυναικείου πληθυσμού με αποτέλεσμα την πλήρη αποξένωσή του!
Αυτή του όμως η κίνηση, και σε συνδυασμό με το βαθμό δυσκολίας της κατασκευής του site, προκαλεί το ενδιαφέρον του Εντουάρντο Σάβεριν (Andrew Garfield), του "γόη" και δημοφιλούς φοιτητή καθώς και των αδελφών Γουίνκελβος (διπλός ρόλος για τον Armie Hammer) και του συνεργάτη τους Ντίβια Ναρέντρα (Max Minghella).
Αποφασίζουν να τον βάλουν στη παρέα τους, έτοιμοι να εκμεταλλευτούν την "ιδιοφυΐα" και τις γνώσεις του για την ιδέα της δημιουργίας ενός κοινωνικού δικτύου, μιας ιστοσελίδας που θα φιλοδοξήσει να γίνει το κέντρο ηλεκτρονικής συνάντησης όλων των φοιτητών και των πανεπιστημιακών αδελφοτήτων.
Η δημιουργία του Facebook μόλις ξεκίνησε.
Τα πράγματα όμως δεν εξελίσσονται τόσο ομαλά, μιας και η απρόσμενα μεγάλη απήχηση που είχε το εγχείρημα δημιουργεί εντάσεις μεταξύ τους.
Και από τη στιγμή που ο Ζούκερμπεργκ "οικειοποιεί" την ιδέα και την ίδια την ιστοσελίδα, η κατάσταση ξεφεύγει απ' τον έλεγχο και καταλήγει στην αίθουσα του δικαστηρίου.
Κατορθώνει με τη "μαγεία" του δυο εκπληκτικά πράγματα.
Το πρώτο είναι ότι ενώ καταπιάνεται με μια καθαρά bio-pic (βιογραφική ταινία) αλλά δεν αισθάνεσαι ότι κάνει όντως μια τέτοια ταινία.
Έχει στήσει τόσο καλά, τόσο αριστοτεχνικά το πόνημα του, ώστε ακόμη κι αν δεν βασιζόταν σε πραγματικά γεγονότα, ακόμη κι αν όλο το σενάριο ήταν φανταστικό, ακόμη και τότε θα είχαμε να λέμε για μια μεγάλη ταινία.
Ασφαλώς και βοηθάει ότι το θέμα είναι φρέσκο και ενδιαφέρον, αλλά διάολε, υπάρχουν ένα σωρό ταινίες που γυρίζονται κάθε χρόνο βασιζόμενες σε πραγματικά γεγονότα, αλλά παραμένουν "ρηχές" ακολουθώντας την πεπατημένη.
Θέλετε μήπως λίστα;
Άσε, γιατί ο χώρος μας είναι περιορισμένος.
Το δεύτερο πράγμα που κάνει, είναι να δημιουργήσει μια "αβέβαιη" ταινία.
Μια ταινία που δεν "γέρνει" σε κάποιου τη πλευρά.
Από την αρχή δηλαδή, στέκεται απέναντι στους ήρωές του κι όχι στο πλευρό τους.
Μ' άλλα λόγια, αφηγείται την ιστορία και αφήνει την ερμηνεία στο κοινό σχετικά με το ποιος έχει δίκιο, η οποία είναι από μόνη της μια τολμηρή απόφαση.
Οι πιθανότητες είναι μεγάλες στο αυτή η ταινία θα προκαλέσει μια δραματική άνοδο των πωλήσεων των βιβλίων τα οποία βασίζονται στην αληθινή προέλευση του Facebook, από τους ανθρώπους που θέλουν να μάθουν περισσότερα, και αυτό είναι όντως κατόρθωμα για βιογραφική ταινία.
Συνήθως γίνεται το ακριβώς αντίθετο.
Το ότι δηλαδή μετά από μια bio-pic ταινία που βασίζεται σε βιβλίο, οι πωλήσεις του να πέφτουν αντί να είναι ανοδικές.
Δε ξέρω αν ξέρετε εσείς που διαβάζετε το ποστ αυτό, πολλά για την ιστορία του Facebook.
Eγώ σίγουρα είμαι ο τελευταίος που θα μπορούσε να σας διαφωτίσει.
Το μόνο (ή τα μόνα αν θέλετε) που μπορώ να πω είναι ότι η ιστορία αυτή είναι παντελώς συγκεχυμένη.
Ο καθένας γράφει τα "δικά" του και τα ερμηνεύει με το δικό του τρόπο και αυτό είναι εμμέσως και ένα "κλειδί" για να περάσει αυτή η ιστορία στα επίπεδα του θρύλου!
Εγώ πάντως, φρόντισα και προμηθεύτηκα το - πλέον - έγκυρο βιβλίο που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή και που αποτέλεσε τον "θεμέλιο λίθο" στη συγγραφή του σεναρίου, το οποίο είναι του συγγραφέα Ben Mezerich και ο τίτλος του είναι The Accidental Billionaires: The Founding of Facebook, A Tale of Sex, Money, Genius, and Betrayal (Δισεκατομμυριούχοι κατά λάθος! Η ίδρυση του Facebook. Μια ιστορία Σεξ, Χρήματος, Ιδιοφυΐας και Προδοσίας), αλλά στο φινάλε δεν μπορεί κανείς που ψάχνει πραγματικά την αλήθεια σε μια ιστορία, να βασιστεί απλά σ' ένα βιβλίο.
Επιγραμματικά λοιπόν, έμαθα ότι μια παρέα νεαρών, που ήθελαν απλά να ...δικτυώσουν τον πανεπιστημιακό τους κύκλο, ξαφνικά βρέθηκαν μπροστά στη μεγαλύτερη - μέχρι στιγμής - ανακάλυψη του 21ου Αιώνα και που είχαν κάνει οι ίδιοι!
Κι εκεί αρχίζει το πανηγύρι.
Σεξ, χρήμα, ιδιοφυϊα και προδοσία, όλα μαζί κάτω από τον μανδύα μιας ανακάλυψης που άλλαξε για πάντα τον κόσμο.
Κι όχι μόνο για μένα, αλλά σίγουρα για τον Ιστορικό του μέλλοντος που θα θελήσει να καταγράψει και να ερευνήσει το γεγονός απ' όλες τις πλευρές του.
Να σας πω μόνο ότι μου θυμίζει λιγάκι την περίεργη ιστορία της ανακάλυψης του ραδιοφώνου, που φέρνει αντιμέτωπους δύο από τα μεγαλύτερα μυαλά του 20ου Αιώνα, τον Θωμά Εντισον και τον Νίκολα Τέσλα.
Και οι δύο ισχυρίζονταν ότι ο ένας "έκλεψε" την εφεύρεση απ' τον άλλον και τελικά η πλάστιγγα έγειρε υπέρ του Εντισον, μιας κι εκείνος είχε τη δύναμη (το Χρήμα δηλαδή) για να τη γείρει υπέρ του.
Κατά την άποψή μου και κρίνοντας φυσικά από τα τεράστια επιτεύγματα του στο χώρο της Φυσικής, ο Τέσλα είναι ο εφευρέτης κι απλός ο άλλος, επειδή είχε τη δύναμη να εκμεταλλευτεί οτιδήποτε και οποιονδήποτε, ήταν και ο τελικός νικητής.
Και η ιστορία είναι γεμάτη από τέτοιου είδους προδοσίες.
Στην ταινία του Fincher, κι αυτό είναι το τελικό του επίτευγμα κι εκεί ακριβώς εστιάζεται και η αξία της ταινίας του, είναι ότι ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ.
Δεν βγαίνει νικητής και δικαιωμένος ΚΑΝΕΙΣ απ' όλη αυτή την αναμπουμπούλα.
Οι θεατές μάλλον, στη τελική είναι οι "νικητές", γιατί θα απολαύσουν ένα έργο που σφύζει από δύναμη, ένα έργο που κινείται πολυεπίπεδα, ανεβάζοντας τον πήχυ πολύ ψηλά.
Ο κάθε ρόλος σ' αυτό το MASTERPIECE είναι απ' τη φύση του περίπλοκος και δύσκολος κι εδώ ο Fincher παίρνει άλλο ένα "άριστα".
Να μου το θυμηθείτε οτι αυτή η ταινία θα μείνει ΟΡΟΣΗΜΟ για τα παιδιά αυτά και θα τα σημαδέψει σε όλη την υπόλοιπη καριέρα τους και δεν υπερβάλλω ποσώς!
Kαθοδηγώντας τους με απαράμιλλη μαεστρία, κατορθώνει να πάρει το 101% από αυτούς και να χτίσει πάνω τους όλη την ταινία.
Ο Jesse Eisenberg, γνωστός ήδη από το ρόλο του στο απολαυστικό Zombieland, δίνει μια πραγματικά συγκλονιστική ερμηνεία υποδυόμενος τον αλαζόνα και ιδιοφυή Mark Zuckerberg.
Εβραίος στην καταγωγή, υποδύεται συμπατριώτη του με όλα τα συν και πλήν.
Μ' άλλα λόγια, είναι μέσα όχι μόνο στο πετσί, αλλά και στα κόκαλα του ήρωά του!
Όσο για τον Andrew Garfield που παίζει τον άλλον ιδιοφυή νεαρό Eduardo Saverin, έχω να πω ότι μάλλον δίκαια επελέγη ως ο επόμενος Spider Man, επενδύοντας η Columbia πολλά πάνω του όσον αφορά τη συνέχεια του franchise.
Ιδιαίτερη αναφορά θα κάνω στον Armie Hammer, που υποδύεται τους δίδυμους αδελφούς Cameron και Tyler Winklevos, το μόνο που έχω να πω είναι ότι του βγάζω το καπέλο.
Το παλικάρι, παρ όλο που προέρχεται απ' ευθείας απ τη τηλεόραση (πρωταγωνιστής στις σειρές Gossip Girl και Reaper), στέκεται τόσο καλά στο διπλό του ρόλο που είναι άξιος συγχαρητηρίων.
Η μεγαλύτερη έκπληξη όμως είναι ο Justin Timberlake, υποδυόμενος τον επίσης αμφιλεγόμενο και περίπλοκο χαρακτήρα του Sean Parker.
Προερχόμενος κι αυτός από την τηλεόραση, τούτη δω η ταινία αποτελεί την πρώτη του κιν/κη εμφάνιση κι εγώ προσωπικά δεν πίστευα (μιας και δεν τον ήξερα καθόλου) ότι θα μπορούσε να ερμηνεύσει τόσο τέλεια έναν τόσο δισυπόστατο ρόλο.
Αποτέλεσε βλέπετε τον βασικό σύμβουλο του Zuckerberg πριν γίνει τελικά πρόεδρος της εταιρείας του Facebook.
Συμπέρασμα, το The Social Network είναι ένα ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ σε πολλά επίπεδα.
Σας το λέω εξ αρχής, δεν την περίμενα καθόλου να είναι τέτοια (ίσως προκατειλημμένος λόγω του θέματος), αλλά είναι.
Είναι από τις σπάνιες φορές που ενώ μια ταινία απευθύνεται σε ευρύ κοινό, η ποιότητά της να αγγίζει τους πάντες!
Από τον σκεπτικιστή και απαιτητικό κριτικό-θεατή μέχρι την ...ξανθιά "μπεμπέκα" που μασάει τσιχλόφουσκα και αρέσκεται αυτάρεσκα να φορτώνει με χιλιάδες φώτο της το Facebook account της.
Δεν είναι τυχαίο που ο David Fincher "παίζει" έτσι με τον κάθε λογής θεατή.
Ο άνθρωπος ξέρει να χειρίζεται όσο λίγοι τη κάμερα, ξέρει να κάνει πολυεπίπεδο σινεμά και στο κάτω-κάτω αυτή είναι και η πεμπτουσία της 7ης Τέχνης.
Να μαγεύει όλο το κοινό.
Το The Social Network το κατάφερε.
Μας μάγεψε, μας πήγε ένα ταξιδάκι σε χώρους που πολλοί από μάς δεν ξέραμε και μας έγνεψε πονηρά πίσω απ τη γωνία, κλείνοντας το ματάκι λέγοντας: "Η Αλήθεια ίσως να μη βρίσκεται εκεί έξω, ίσως και να είναι μέσα στο μυαλό σου".
Από 27 Οκτωβρίου στις ελληνικές αίθουσες, απο την Audio Visual.
Δείτε το trailer.
1.jpg)
