Η Αθηνά έλαβε χθες ενα mail από εναν θαυμαστή της, τηλεθεατή της εκπομπής και αναγνώστη του blog:
'Αγαπητή κυρία Αθηνά
Ονομάζομαι Μάνος Μ., είμαι 12 χρονών και μένω στο Ηράκλειο Κρήτης. Παρακολουθώ την εκπομπή σας απο το filmboy.gr και ειλικρινά δεν με πείραξε το πρόβλημα του 2ου μέρους της 1ης εκπομπής σας.
Σας γράφω αυτό το e-mail για να σας εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια αλλά και να σας πω ευχαριστώ.
Ευχαριστώ για τον εξής λόγο: από όταν ήμουν κοντά στα 5 χρονών μου άρεσε ο κινηματογράφος (δεν ξέρω γιατί) και έβλεπα την εκπομπή Cine Club στο Μακεδονία TV. Η εκπομπή ξαφνικά σταμάτησε. Εκείνη λοιπόν τη στιγμή ήρθε μια εκπομπή που μου απαλύνει τον πόνο, εσάς δηλαδή.
Μου αρέσει πολύ όπως είπα το σινεμά και όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σεναριογράφος και σκηνοθέτης και ηθοποιός. Το πρώτο
επείδη σκέφτομαι πολλές ιστορίες απο το μυαλό μου. Η εκπομπή σας όπως και το filmboy.gr μου φτιάχουν συνεχώς το κέφι.
Αλλά επίσης συνειδητοποίησα ότι το να είσαι σινεφίλ στη παιδική σου ηλικία δεν σε κάνει τόσο δημοφιλή. Το λέω επειδή μια φορά στην κατασκήνωση που πήγαινα ενα παιδί στη σκηνή μου ρώτησε τι χόμπι είχαμε. Εγώ απάντησα το σινεμά και με μούτζωσε. Όταν το ρώτησα γιατί το έκανε, είπε επειδή είμαι μ******.
Τώρα πάντως δεν έχω τέτοια προβλήματα.
Αυτά ήθελα να σας πω. Και εύχομαι να κρατήσει η εκπομπή πάρα πολύ. Επίσης εύχομαι το Κανάλι 10 να πιάσει εμβέλεια και στην Κρήτη (κατι πιθανόν αδύνατο).
Σας χαιρετώ,
και αν προφτάσω τελικά να γράψω κάτι και να γίνει ταινία και η εκπομπή μέχρι τότε να παίζει ακόμα, ελπίζω να το σχολιάσετε (στο blog ή στην TV) καλό σενάριο, για να ξέρω ότι επιτέλους τα κατάφερα κάπου.
Με πολύ εκτίμηση,
Μάνος Μ.'
...............................................................................
Αγαπητέ Μάνο. ...
...
Τα έχεις ήδη καταφέρει.
Μακάρι να υπήρχαν σενάρια που να είναι τόσο απλά γραμμένα και να καταφέρνουν να μας κάνουν να χαμογελάσουμε και να συγκινηθούμε τόσο, όσο το δικό σου γράμμα.
Μακάρι επίσης να ήμασταν κι εμείς τόσο κατασταλαγμένοι στο τι θέλαμε να κάνουμε στη ζωή μας από αυτή την ηλικία, όπως είσαι εσύ.
Να ήμασταν τόσο ώριμοι και τόσο θαρραλέοι για να μπορούμε να θέλουμε πράγματα διαφορετικά από αυτά που θέλουν τα παιδιά της ηλικίας μας, όπως εσύ.
Να καταλαβαίναμε την μαγεία της 7ης τέχνης από τόσο νωρίς και να βάζαμε στόχο στη ζωή μας να γίνουμε μέρη της, όπως κάνεις εσύ.
Και να σου πω ένα μυστικό;
Όλοι οι μεγάλοι σκηνοθέτες και ηθοποιοί και σεναριογράφοι που ξέρεις, έγιναν μεγάλοι γι’αυτο ακριβώς το λόγο:
Αγαπούσαν από πολύ μικροί το σινεμά.
Σαν εσένα.
Και δεν άφησαν κανέναν να τους σταθεί εμπόδιο.
Όπως θα κάνεις κι εσύ.
Όπως κατάλαβες, σε ζηλεύω.
Δεν έχω ακόμη παιδιά, αλλά θα ήμουν περήφανος αν γράψει κάποτε ένα αντίστοιχο γράμμα.
Θα ήταν τιμή μου αν με θεωρούσες φίλο σου, από δω και πέρα.
Ο Φίλος σου
Κωνσταντίνος Χατζηπαπάς.
FilmBoy.gr
'Αγαπητή κυρία Αθηνά
Ονομάζομαι Μάνος Μ., είμαι 12 χρονών και μένω στο Ηράκλειο Κρήτης. Παρακολουθώ την εκπομπή σας απο το filmboy.gr και ειλικρινά δεν με πείραξε το πρόβλημα του 2ου μέρους της 1ης εκπομπής σας.
Σας γράφω αυτό το e-mail για να σας εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια αλλά και να σας πω ευχαριστώ.
Ευχαριστώ για τον εξής λόγο: από όταν ήμουν κοντά στα 5 χρονών μου άρεσε ο κινηματογράφος (δεν ξέρω γιατί) και έβλεπα την εκπομπή Cine Club στο Μακεδονία TV. Η εκπομπή ξαφνικά σταμάτησε. Εκείνη λοιπόν τη στιγμή ήρθε μια εκπομπή που μου απαλύνει τον πόνο, εσάς δηλαδή.
Μου αρέσει πολύ όπως είπα το σινεμά και όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σεναριογράφος και σκηνοθέτης και ηθοποιός. Το πρώτο
επείδη σκέφτομαι πολλές ιστορίες απο το μυαλό μου. Η εκπομπή σας όπως και το filmboy.gr μου φτιάχουν συνεχώς το κέφι.
Αλλά επίσης συνειδητοποίησα ότι το να είσαι σινεφίλ στη παιδική σου ηλικία δεν σε κάνει τόσο δημοφιλή. Το λέω επειδή μια φορά στην κατασκήνωση που πήγαινα ενα παιδί στη σκηνή μου ρώτησε τι χόμπι είχαμε. Εγώ απάντησα το σινεμά και με μούτζωσε. Όταν το ρώτησα γιατί το έκανε, είπε επειδή είμαι μ******.
Τώρα πάντως δεν έχω τέτοια προβλήματα.
Αυτά ήθελα να σας πω. Και εύχομαι να κρατήσει η εκπομπή πάρα πολύ. Επίσης εύχομαι το Κανάλι 10 να πιάσει εμβέλεια και στην Κρήτη (κατι πιθανόν αδύνατο).
Σας χαιρετώ,
και αν προφτάσω τελικά να γράψω κάτι και να γίνει ταινία και η εκπομπή μέχρι τότε να παίζει ακόμα, ελπίζω να το σχολιάσετε (στο blog ή στην TV) καλό σενάριο, για να ξέρω ότι επιτέλους τα κατάφερα κάπου.
Με πολύ εκτίμηση,
Μάνος Μ.'
...............................................................................
Αγαπητέ Μάνο. ...
...
Τα έχεις ήδη καταφέρει.
Μακάρι να υπήρχαν σενάρια που να είναι τόσο απλά γραμμένα και να καταφέρνουν να μας κάνουν να χαμογελάσουμε και να συγκινηθούμε τόσο, όσο το δικό σου γράμμα.
Μακάρι επίσης να ήμασταν κι εμείς τόσο κατασταλαγμένοι στο τι θέλαμε να κάνουμε στη ζωή μας από αυτή την ηλικία, όπως είσαι εσύ.
Να ήμασταν τόσο ώριμοι και τόσο θαρραλέοι για να μπορούμε να θέλουμε πράγματα διαφορετικά από αυτά που θέλουν τα παιδιά της ηλικίας μας, όπως εσύ.
Να καταλαβαίναμε την μαγεία της 7ης τέχνης από τόσο νωρίς και να βάζαμε στόχο στη ζωή μας να γίνουμε μέρη της, όπως κάνεις εσύ.
Και να σου πω ένα μυστικό;
Όλοι οι μεγάλοι σκηνοθέτες και ηθοποιοί και σεναριογράφοι που ξέρεις, έγιναν μεγάλοι γι’αυτο ακριβώς το λόγο:
Αγαπούσαν από πολύ μικροί το σινεμά.
Σαν εσένα.
Και δεν άφησαν κανέναν να τους σταθεί εμπόδιο.
Όπως θα κάνεις κι εσύ.
Όπως κατάλαβες, σε ζηλεύω.
Δεν έχω ακόμη παιδιά, αλλά θα ήμουν περήφανος αν γράψει κάποτε ένα αντίστοιχο γράμμα.
Θα ήταν τιμή μου αν με θεωρούσες φίλο σου, από δω και πέρα.
Ο Φίλος σου
Κωνσταντίνος Χατζηπαπάς.
FilmBoy.gr