Όσο κι αν θεωρώ ότι το ανθρώπινο είδος έχει χάσει ανεπιστρεπτί το δρόμο του εδώ και χρόνια, αξίζει να προσπαθήσουμε ο καθένας ξεχωριστά να μαλακώσει λίγο τη καρδιά του, και ένας τρόπος είναι να δούμε ταινίες ευαίσθητες, με ψυχή, ταινίες που νιώθεις όμορφα που τις είδες, ακόμα κι αν δε σου άρεσαν.
Μια τέτοια ‘όμορφη’ ταινία είναι το Lovely, Still του Nicholas Fackler.
Χριστούγεννα σε μια χιονισμένη πόλη και ο Ρόμπερτ (Martin Landau) είναι ένας μοναχικός άνθρωπος.
Ζει μόνος στο σπίτι του εδώ και 48 χρόνια, ένα σπίτι με ελάχιστα έπιπλα και καθόλου φωτογραφίες.
Το μοναδικό δώρο κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο του είναι αυτό που τύλιξε ο ίδιος και ταχυδρόμησε στον εαυτό του.
Δουλεύει part time στο μπακάλικο ενός φιλόδοξου νεαρού (Adam Scott) που θέλει να ...
...επενδύσει στην έκδοση ενός βιβλίου με εορταστικές συνταγές.
Σε μια άλλη άκρη της πόλης βρίσκουμε τη χήρα Μαίρη (Ellen Burstyn) που μόλις έχει μετακομίσει στη πόλη μαζί με την κόρη της Αλεξ (Elizabeth Banks) και προσέχοντας τον Ρομπερτ σε μια βόλτα της, τον καλεί σε δείπνο.
Η σχέση τους εξελίσσεται και πλέον, για πρώτη φορά στη ζωή του έχει με κάποιον να περάσει τα Χριστούγεννα.
Όσο αυτονόητο κι αν ακούγεται, υπάρχουν άνθρωποι που θα χαίρονταν πραγματικά αν είχαν κάποιον να τους πει ένα Χρόνια Πολλά, εκτός από το νοσηλευτικό προσωπικό ενός γκρίζου γηροκομείου.
Anyway, στη ταινία δεν γίνονται πολλά, και πιθανότατα οι καλές κριτικές που συνοδεύουν το φιλμ είναι απόρροια των συναισθημάτων που σε διακατέχουν όταν τη δεις, αλλά είπαμε ...νιώθεις όμορφα που την είδες ακόμα κι αν δε σ’άρεσει.
Στην Αμερική άνοιξε στις 10 Σεπτεμβρίου σε 2 αίθουσες μόνο αλλά άντεξε μέχρι τέλη Οκτωβρίου και έφτασε και διψήφιο αριθμό αιθουσών.
Δείτε το trailer.
1.jpg)
