Ίσως να άργησε κιόλας κι αυτό δεν είναι καλό.
Τόσους μήνες προσπαθώ να σας τσαντίσω με τη γλαφυρότητα των κριτικών και τα κατάφεραν τα δυο κορίτσια μου σε χρόνο μηδέν!
Θα μπορούσα να αρχίσω τις θεωρίες περί υποκειμενικότητας της αξιολόγησης μιας ταινίας, όπως θα έκανε ο συντάκτης/εκδότης κάθε μέσου όταν δέχεται ‘κριτική’ για τις κριτικές του, αλλά όσοι διαβάζετε το FilmBoy θα είστε βέβαιοι ότι δε θα το κάνω.
Άλλωστε, καμιά από τις δυο κοπέλες δε θα ήθελε να τις υποστηρίξω, και μάλλον δε χρειάζεται.
Αντίθετα, θα ήθελα να ...
...αναφέρω κάποιες αρχές, κάποιους άτυπους κώδικες επικοινωνίας που δεν τους σπούδασα αλλά τους έμαθα τα τελευταία 2 χρόνια που ασχολούμαι με την κριτική ταινιών.
- Η κριτική αξιολόγηση μιας ταινίας είναι ουσιαστικά σύγκριση (κι ας μην το παραδέχονται κάποιοι pros του χώρου).
Ασυναίσθητα, όταν βάζεις αστεράκια (αστερίσκους στο FilmBoy) σε μια ταινία, τη συγκρίνεις με μια άλλη ΙΔΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ, κι αυτή είναι η φράση κλειδί.
Δε θα ακούσετε κανέναν σοβαρό κριτικό να σας λέει ότι το Hangover είναι καλύτερη ταινία από το Halloween ...αν έχετε δει γραμμένο πουθενά κάτι τέτοιο να ξέρετε ότι δεν έχουν σχέση με κινηματογράφο.
Αν αξιολογείς animation, τη συγκρίνεις με άλλα animation και συνήθως με τα πιο πρόσφατα που έτυχε να δεις.
Αν το Megamind είναι από τα καλύτερα animation της χρονιάς (που δεν είναι) ή ένα από τα καλύτερα animation των τελευταίων χρόνων (που σίγουρα δεν είναι), ακόμα και τότε θα υπήρχε κάποιος που δε θα του άρεσε καθόλου.
Γι’αυτό και στα preview δε χρησιμοποιούμε τυχαίες κριτικές γιατί μπορεί να πέσουμε πάνω στην εξαίρεση και να ενημερώσουμε λανθασμένα.
Αντίθετα, το σύστημα στο Rotten Tomatoes είναι αντιπροσωπευτικότερο και σας εγγυώμαι ότι αυτό χρησιμοποιούν άπαντες ως μπούσουλα.
Μια καταπληκτική ταινία ας πούμε μπορεί να έχει το απίστευτο 90% στο RT.
Ξέρετε τι σημαίνει αυτό;
Ότι 1 στους 10 δεν του άρεσε.
1 στους 10 δεν κατάλαβε γιατί όλος αυτός ο σαματάς για τη ταινία, και αν τύχαινε να γράψει μια κριτική για αυτό, θα γινόταν ...της Τατιάνας!
Στη περίπτωση του Megamind υπάρχουν 111 καλές κριτικές και 44 κακές (είμαι σίγουρος ότι μέσα σε αυτές θα υπάρχουν και σκληρές εκφράσεις).
Πιστεύετε ότι είναι καιρός για 44 απολύσεις, τέτοιες εποχές;
- Ένας άλλος κανόνας (που δεν τηρείται από όλους πάντως) είναι να προσπαθείς να εξηγήσεις γιατί δεν σου άρεσε μια ταινία ή αντίθετα γιατί θα πρέπει να πάτε να τη δείτε οπωσδήποτε.
Κακό σενάριο, οι ερμηνείες sucks, τυπική σκηνοθεσία, ανόητο φινάλε, αργοκίνητο στόρι, αδιάφοροι χαρακτήρες, επαναλαμβανόμενα κλισέ, προβλέψιμο τέλος, κλπ.
Αν υπάρχει κάτι από αυτά, μια οποιαδήποτε αιτιολόγηση, θα δεχόμουν άσχημη κριτική για οποιαδήποτε αγαπημένη μου ταινία και φυσικά θα άλλαζα τα φώτα στον συντάκτη με τα σχόλια μου, ...καλή ώρα.
- Ένας τελευταίος κανόνας είναι ότι δε μπορείς να κάνεις σωστή κριτική αν δεν κατέχεις το είδος.
Όταν πήγα με το Γιάννη Πεντσερετζίδη στο Γαλλόφωνο φεστιβάλ της Αθήνας να δω το Γαλλικό Complices, το βρήκα μέτριο και ήμουν έτοιμος να κάνω σχόλια, όταν με πρόλαβε ο Γιάννης:
‘Ε, κλασικός νεογαλλικος κινηματογράφος!’
Δε μιλήσαμε άλλο για τη ταινία, άλλαξα θέμα.
Πως μπορώ να κρίνω ένα γαλλικό φιλμ, όταν τα μοναδικά γαλλικά που έχω δει είναι η Μπλε ταινία του Kieslowski μικρός (νομίζω τότε άρχισα να καπνίζω κιόλας ...εκείνη τη μέρα!), ο Αστεριξ με τα sequel και οι Τρελοί Βόρειοι λογω εντοπιότητας.
Α, και πολλά γαλλικά θρίλερ αλλά δε νομίζω να μετρανε.
Γιάυτο και από την αρχή γράφω στο blog μόνο ο,τι ξέρω, γι’αυτό και στην αρχή δεν βλέπατε animation.
Αν δεν έχεις δει σε τι στάνταρ ανέβασε το πήχη η Pixar τα τελευταία χρόνια, πώς να κρίνεις το Megamind πχ.
Και αντίθετα (κι εδώ έρχομαι στη Τατιάνα) αν έχεις δει τελευταία ένα Toy Story 3 κι ένα Up! και παλιότερα ένα Finding Nemo, πιστέψτε με, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να σιχαθείς το Megamind.
Όσον αφορά την Αθηνούλα μας και το Show Bitch, είστε εντελώς άδικοι!
Η κοπέλα είδε τη ταινία έχοντας στο κάθισμα αριστερά της τον Γκουσγκούνη να της λέει συνέχεια ‘πολύ ωραία ταινία!’ και δεξιά της τον Γιώργο Γιαννόπουλο να της εξηγεί πόσες ώρες του πήρε να διαβάσει το σενάριο για να καταλάβει με τι τρόπο θα έπρεπε να πει τις ατάκες του, την εξής μια: ‘Fuck you!’
Δηλαδή εσείς τι κριτική θα γράφατε για το DVD της Τζούλιας αν το βλέπατε δίπλα δίπλα με την ίδια;
Μην ήμαστε και παράλογοι.
Όλοι εμείς που γράφουμε κριτικές για το FilmBoy εκτιθέμαστε στη κρίση σας καθημερινά.
Από μένα ας πούμε, ξέρετε πάνω κάτω τι να περιμένετε.
Τον Γιάννη το Βουρο τον μάθατε σιγά σιγά.
Είμαι σίγουρος ότι και η Τατιάνα θα δείξει μια ταυτότητα με τις προτιμήσεις της και τις κριτικές της και δε σας κρύβω ότι χαίρομαι ιδιαίτερα που προκάλεσε τέτοιο ντόρο με το καλημέρα.
Εγώ προσπαθούσα και δεν το κατάφερα.
Και αλλοίμονο αν συμφωνούσαμε σε όλα, αυτή είναι η καταστροφή ενός blog.
Το FilmBoy προτιμά αγριεμένους αναγνώστες που θα διαφωνήσουν εντόνως (μα κόσμια) και θα γράψουν και κανένα οργισμένο σχόλιο, και θα προκαλέσουν buzz (που λένε και στην Αμερική), δηλαδή εσάς.
Και όπως λέει και ο David Fincher πρόσφατα ...
'You don't get millions friends Without making a few enemies'.
Κωνσταντίνος Χ.
