Γράφει η Τατιάνα Τζινιώλη.
Ένα έχω να πω, προτιμώ τον Clint Eastwood ως σκηνοθέτη.
Ιεροσυλία αυτό που λέω το ξέρω αλλά ίσως φταίει που έκανε κατά κόρον γουέστερν που εγώ δε βλέπω!
Στα της ταινίας τώρα… (αφού ξεκαθάρισα τη θέση μου!)
Παρακολουθούμε τρεις παράλληλες ιστορίες ανθρώπων που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τους έχει στοιχειώσει ο θάνατος.
Με κάποιο τρόπο και οι τρεις χαρακτήρες ψάχνουν τις δικές τους απαντήσεις για την μεταθανάτια ζωή.
Άρτια κινηματογραφημένο, επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά πως ο Εastwood δεν είναι ένας ακόμη ηθοποιός που αποφάσισε να σκηνοθετήσει αλλά ...
...ένας εξαίσιος σκηνοθέτης με άποψη και λόγο.
Όλες του οι ταινίες είχαν μια ιστορία να πουν που άγγιζε όλους με διαφορετικό τρόπο.
Κινηματογράφησε μια ταινία που θυμίζει κάτι από το Σκοτεινό Ποτάμι ως προς τη σκοτεινή της φύση και υπόθεση ενώ εμείς παρακολουθούμε 3 χαρακτήρες να ξεδιπλώνονται και να εξελίσσονται.
Η ιστορία αφορά τον Τζορτζ (Μatt Damon) που είναι ένας Αμερικανός υπάλληλος γραφείου που αισθάνεται να έχει μία ιδιαίτερη σύνδεση με τη ζωή μετά θάνατον.
Στην άλλη άκρη του κόσμου, η Μαρί (Cécile de France), μία Γαλλίδα δημοσιογράφος είχε φτάσει πολύ κοντά στο θάνατο, κάτι που έχει ταράξει όλη της τη ζωή.
Και τέλος, ο Μάρκους (Frankie McLaren), ένας μαθητής σχολείου από το Λονδίνο που χάνει τον πιο κοντινό του άνθρωπο, αναζητά απεγνωσμένα απαντήσεις.
Το ξεκίνημα της ταινίας με το τσουνάμι της Ινδονησίας δυνατό.
Εξαιρετικά εφέ και προσοχή στη λεπτομέρεια σε μια σεκάνς που σε προϊδεάζει για τον δυναμισμό του φιλμ.
Το έργο έχει μια σοκαριστική ρεαλιστικότητα εξερευνώντας την επίδραση που έχει ο θάνατος στον άνθρωπο.
Απασχολείται με την εμπορευματοποίηση του από διάφορους επιτήδειους καθώς και το ταμπού που υπάρχει όσον αφορά τις συζητήσεις και τις «εμπειρίες» ανθρώπων που έχουν βρεθεί κοντά στο θάνατο.
Το σενάριο ανήκει στον Peter Morgan όπου το έγραψε αμέσως μετά το θάνατο ενός πολύ καλού του φίλου, από ατύχημα.
Το περιστατικό τον ανάγκασε να συλλογιστεί κάτι που ο καθένας μας σκέφτεται σε κάποια στιγμή στη ζωή του.
«Πέθανε τόσο ξαφνικά. Τόσο βίαια. Δεν είχε νόημα.αναρωτιέται ο σεναριογράφος.
Το πνεύμα του ήταν ακόμη ζωντανό, στην κηδεία πιθανότατα σκεφτόμουν αυτό που σκέφτονταν και όλοι οι άλλοι: Πού πήγε;»
«Μπορεί να είμαστε τόσο κοντά σε κάποιον, να ξέρουμε τα πάντα γι' αυτόν, να μοιραζόμαστε τα πάντα μαζί του, και ξαφνικά να πεθαίνει και να μην γνωρίζουμε τίποτα πια γι’ αυτόν.
Ήθελα να γράψω μια ιστορία που να θέτει ορισμένα από αυτά τα ερωτήματα» είπε ο ίδιος.
«Ο Πίτερ μου ανέφερε ότι εργάζονταν σε ένα σενάριο, που ονομάζονταν "Η Ζωή Μετά" και ότι ήταν κάτι πολύ διαφορετικό από οτιδήποτε είχε κάνει", θυμάται η Kennedy, η οποία δούλευε τότε στο post production μιας ταινίας που έκανε με τους συνεργάτες του Spielberg.
Η Kennedy ενθουσιάστηκε με το σενάριο και το έδωσε στον Spielberg να το διαβάσει.
«Του άρεσε αμέσως και μου είπε... ξέρω ακριβώς ποιος πρέπει να το σκηνοθετήσει – ο Clint.
Υπήρχε κάτι σε αυτό που ο Steven κατάλαβε ότι θα έβρισκε απήχηση στις ευαισθησίες του Clint».
Και κάπως έτσι γεννήθηκε μια ταινία λίγο βαριά η αλήθεια είναι, αλλά δε παύει να είναι μαγική και εξαιρετική.
Στις ελληνικές αίθουσες θα προβληθεί στις 6 Ιανουαρίου 2011.
