********** 7/10
Είναι το The Next Three Days το είδος της ταινίας όπου ένας φιλήσυχος οικογενειάρχης γίνεται ο ικανότερος ληστής, ο καταληκτικός Pάμπο και ο expert στις αποδράσεις φυλακών, στη προσπάθεια του να σώσει τη γυναίκα του από τη φυλακή;
Όχι.
Ξεκάθαρα όχι.
Αυτό που κάνει εντύπωση στη δραματική περιπέτεια του Paul Haggis είναι ότι αποφεύγει τα κλισέ, βοηθούμενος από ένα έξυπνο σενάριο (που προσάρμοσε ο ίδιος από τη πρωτότυπη Γαλλική ταινία του Fred Cavaye με τίτλο Pour Elle) και αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που η ταινία του ξεχωρίζει από τις αντίστοιχες χαζό-περιπέτειες.
Γιατί στη πραγματική ζωή, δεν είναι καθόλου εύκολο να βρεις πλαστά διαβατήρια και ταυτότητες, ούτε να αγοράσεις όπλο, ειδικά αν είσαι ένας καθηγητής που το μόνο κακό πράγμα που φαίνεται να έχεις κάνει στη ζωή σου είναι καμιά απλήρωτη κλήση στα φοιτητικά του χρόνια.
Εκνευρίζομαι αφάνταστα όταν ο ήρωας ...
...βρίσκει τα πάντα εύκολα και μαθαίνει να τα χειρίζεται καλύτερα κι από τον Stallone, που ο άνθρωπος τα κατέχει γιατί μόνο αυτά κάνει.
Ο ήρωας του Haggis όμως, ο John (Russell Crowe) σπάει τα μούτρα του ...κυριολεκτικά από διάφορους τύπους του υποκόσμου για να φτάσει τελικά να βλέπει video με τίτλους όπως 'Πως να φτιάξετε αντικλείδια' και 'Πως να ανοίξετε αυτοκίνητα με μια μπάλα του τέννις' (!) και να μιλήσει με έναν πρώην κατάδικο (Liam Neeson) που είχε αποδράσει πολλές φορές από φυλακές και αυτό είναι στα υπέρ της ταινίας.
Πέρα από αυτό, το The Next Three Days είναι ένα συγκινητικό δράμα και μόνο στο τελευταίο μισάωρο έχει δράση ... πολλών οκτανίων, αλλά πραγματικά δε θα σας πειράξει αυτό καθόλου.
Ο Haggis κάνει και μια μικρή επίδειξη αφοσίωσης, με τον John να μην αμφισβητεί ποτέ την αθωότητα της γυναίκας του, ακόμα κι αν όλα τα στοιχεία είναι εις βάρος της, ακόμα κι όταν η ίδια τον ρωτάει ‘πως ξέρεις ότι είμαι αθώα;’.
Για να κρατήσει το ενδιαφέρον μας, ο Paul Haggis βάζει στη πλοκή κι άλλα μικρά δράματα όπως είναι η κακή σχέση του John με τον πατέρα του, μια hot ανύπαντρη μητέρα (Olivia Wilde) που φλερτάρει μαζί του και τον δικηγόρο που παρατά την υπόθεση της γυναίκας του.
Στα 30 (ίσως λίγο παραπάνω) τελευταία λεπτά η ταινία είναι αφιερωμένη στη μεγάλη απόδραση, επιτρέποντας το σκηνοθέτη να κάνει ασκήσεις στις σκηνές δράσης, με αυτοκινητιστικά εφέ και stunts, χρησιμοποιώντας τις τοποθεσίες του Pittsburgh (το αναφέρω γιατί δε θυμάμαι άλλη ταινία γυρισμένη εκεί).
Στις ερμηνείες, εξαιρετικός (αν και ίσως κάποιοι τον βρουν υπερβολικό) ο Russell Crowe, είναι μια ταινία μόνος του.
Κανένας άλλος δεν έχει αξιόλογου χρόνου ρόλο και ακόμα και η αγαπημένη μου Elizabeth Banks στο ρόλο της φυλακισμένης συζύγου έχει πολύ μικρό ρόλο, αν και υπάρχουν 1-2 σκηνές στις οποίες είναι υπέροχη (...έχω δει υποψηφιότητες για Οσκαρ για μικρότερους ρόλους).
Το The Next Three Days παρά τα όσα ελαττώματα μπορεί να βρει κανένας – όπως ίσως τα 125 λεπτά διάρκειας της – ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μένα.
Περισσότερες λεπτομέρειες, poster και trailer, δείτε στο preview εδώ.
Είναι το The Next Three Days το είδος της ταινίας όπου ένας φιλήσυχος οικογενειάρχης γίνεται ο ικανότερος ληστής, ο καταληκτικός Pάμπο και ο expert στις αποδράσεις φυλακών, στη προσπάθεια του να σώσει τη γυναίκα του από τη φυλακή;
Όχι.
Ξεκάθαρα όχι.
Αυτό που κάνει εντύπωση στη δραματική περιπέτεια του Paul Haggis είναι ότι αποφεύγει τα κλισέ, βοηθούμενος από ένα έξυπνο σενάριο (που προσάρμοσε ο ίδιος από τη πρωτότυπη Γαλλική ταινία του Fred Cavaye με τίτλο Pour Elle) και αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που η ταινία του ξεχωρίζει από τις αντίστοιχες χαζό-περιπέτειες.
Γιατί στη πραγματική ζωή, δεν είναι καθόλου εύκολο να βρεις πλαστά διαβατήρια και ταυτότητες, ούτε να αγοράσεις όπλο, ειδικά αν είσαι ένας καθηγητής που το μόνο κακό πράγμα που φαίνεται να έχεις κάνει στη ζωή σου είναι καμιά απλήρωτη κλήση στα φοιτητικά του χρόνια.
Εκνευρίζομαι αφάνταστα όταν ο ήρωας ...
...βρίσκει τα πάντα εύκολα και μαθαίνει να τα χειρίζεται καλύτερα κι από τον Stallone, που ο άνθρωπος τα κατέχει γιατί μόνο αυτά κάνει.
Ο ήρωας του Haggis όμως, ο John (Russell Crowe) σπάει τα μούτρα του ...κυριολεκτικά από διάφορους τύπους του υποκόσμου για να φτάσει τελικά να βλέπει video με τίτλους όπως 'Πως να φτιάξετε αντικλείδια' και 'Πως να ανοίξετε αυτοκίνητα με μια μπάλα του τέννις' (!) και να μιλήσει με έναν πρώην κατάδικο (Liam Neeson) που είχε αποδράσει πολλές φορές από φυλακές και αυτό είναι στα υπέρ της ταινίας.
Πέρα από αυτό, το The Next Three Days είναι ένα συγκινητικό δράμα και μόνο στο τελευταίο μισάωρο έχει δράση ... πολλών οκτανίων, αλλά πραγματικά δε θα σας πειράξει αυτό καθόλου.
Ο Haggis κάνει και μια μικρή επίδειξη αφοσίωσης, με τον John να μην αμφισβητεί ποτέ την αθωότητα της γυναίκας του, ακόμα κι αν όλα τα στοιχεία είναι εις βάρος της, ακόμα κι όταν η ίδια τον ρωτάει ‘πως ξέρεις ότι είμαι αθώα;’.
Για να κρατήσει το ενδιαφέρον μας, ο Paul Haggis βάζει στη πλοκή κι άλλα μικρά δράματα όπως είναι η κακή σχέση του John με τον πατέρα του, μια hot ανύπαντρη μητέρα (Olivia Wilde) που φλερτάρει μαζί του και τον δικηγόρο που παρατά την υπόθεση της γυναίκας του.
Στα 30 (ίσως λίγο παραπάνω) τελευταία λεπτά η ταινία είναι αφιερωμένη στη μεγάλη απόδραση, επιτρέποντας το σκηνοθέτη να κάνει ασκήσεις στις σκηνές δράσης, με αυτοκινητιστικά εφέ και stunts, χρησιμοποιώντας τις τοποθεσίες του Pittsburgh (το αναφέρω γιατί δε θυμάμαι άλλη ταινία γυρισμένη εκεί).
Στις ερμηνείες, εξαιρετικός (αν και ίσως κάποιοι τον βρουν υπερβολικό) ο Russell Crowe, είναι μια ταινία μόνος του.
Κανένας άλλος δεν έχει αξιόλογου χρόνου ρόλο και ακόμα και η αγαπημένη μου Elizabeth Banks στο ρόλο της φυλακισμένης συζύγου έχει πολύ μικρό ρόλο, αν και υπάρχουν 1-2 σκηνές στις οποίες είναι υπέροχη (...έχω δει υποψηφιότητες για Οσκαρ για μικρότερους ρόλους).
Το The Next Three Days παρά τα όσα ελαττώματα μπορεί να βρει κανένας – όπως ίσως τα 125 λεπτά διάρκειας της – ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μένα.
Περισσότερες λεπτομέρειες, poster και trailer, δείτε στο preview εδώ.