Γράφει ο Μάνος Μακρυγιαννάκης.
Ο Χρήστος είναι ένας χαρακτήρας ο οποίος αν και σε κάθε ιστορία μπορεί να έχει διαφορετική δουλειά, να μένει σε άλλο σπίτι και να έχει άλλα όνειρα, δεν παύει να είναι ο ίδιος άνθρωπος.
Είναι πολυμήχανος, φιλόδοξος, κάποιες φορές εσωστρεφής και ντροπαλός, με απίστευτες ευαισθησίες αλλά και φοβίες καθώς και αδυναμία στο άλλο φύλο.
Είναι σαν όλους τους άλλους ανθρώπους και μπορεί μάλιστα να είναι ανάμεσα μας.
Μέχρι βέβαια που βλέπει μια κινηματογραφική ταινία, επίτηδες ή κατά λάθος και βιώνει ξαφνικά τα γεγονότα της.
Κάθε 'επεισόδιο' αλλοιώνεται στο τέλος προκειμένου να μην αποκαλύψει το πραγματικό στον αναγνώστη (no spoilers here).
Στην 1η ιστορία που θα σας αφηγηθώ, θα σας περιγράψω τι παθαίνει κανείς όταν μπλέκει σε μεταφυσικές δραστηριότητες.
Όλοι σας λογικά θα έχετε καταλάβει για ποια ταινία μιλάω.
Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
6 Οκτωβρίου 2010.
Για μια ακόμη κουραστική ημέρα, ο Χρήστος δουλεύει αδιάκοπα ως ψυχολόγος στον σύνδεσμο ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών 'ΤΟ ΘΟΛΩΜΕΝΟ ΜΥΑΛΟ'.
Ταλαιπωρείται ανάμεσα σε τρελούς και παρανοϊκούς.
Βλέπω φαντάσματα ο ένας, ακούω φωνές ο άλλος, έχω πάνω μου ανθρωπάκια ο παράλλος.
Κάποια στιγμή η φίλη του Χρήστου, Μαριάννα, με την οποία είναι κρυφά ερωτευμένος, τον προσκαλεί να πάνε να δούνε μαζί την ταινία Paranormal Activity.
Κανονικά ο Χρήστος φοβάται ακόμα και τη σκιά του αλλά δεν ήθελε να της το χαλάσει.
Συναντήθηκαν στο ΣΙΝΕΜΑΔΑΚΙ ΤΗΣ ΤΡΕΛΗΣ.
Ο Χρήστος είχε χάψει το παραμύθι ότι οι γυναίκες προτιμούν τους ευαίσθητους.
Έτσι λοιπόν προσπάθησε να κάνει τον φοβισμένο.
Η Μαριάννα όμως δεν καταλάβαινε τι συμβαίνει γύρω της επειδή ήταν συγκλονισμένη από την ταινία.
Ο Χρήστος πάλι, με τις βλακείες που έκανε δεν είδε τίποτα απολύτως.
Καλά λένε τελικά ότι ο έρωτας αποβλακώνει.
Ύστερα βγήκαν από το σινεμά, και αφού χαιρέτησε την τρομαγμένη Μαριάννα, ο Χρήστος τράβηξε το δρόμο για το σπίτι του.
Ενώ περπατούσε, σε μια στιγμή ένα cabrio αμάξι τον προσπέρασε γρήγορα, κάνοντας τον να φάει τη μούρη του στο δρόμο.
Όταν συνέρχεται, αντιλαμβάνεται ότι έχει χτυπήσει το κεφάλι του και έτρεχαν αίματα.
Πιο πέρα είδε το αμάξι που τον χτύπησε παρκαρισμένο σε ένα σπίτι.
Πηγαίνει λοιπόν στο σπίτι και αποφασίζει να δει τι συμβαίνει μέσα.
Δεν έβλεπε όμως καλά.
Ξαφνικά άκουσε ένα γυναικείο ουρλιαχτό.
Χτύπησε την πόρτα και λίγο μετά του άνοιξε ένα ζευγάρι, εκ των οποίων ο άντρας κρατούσε μια κάμερα.
Έμοιαζαν φοβισμένοι.
Ο Χρήστος σαν τους είδε, το πρόσωπο του χλόμιασε απότομα.
Αν και δεν είχε δει τελείως την ταινία, κατάλαβε ότι το ζευγάρι ήταν η Κέιτι και ο Μίκα από το Paranormal Activity!
Ο Χρήστος όμως, που τα νεύρα του είχαν γίνει τσατάλια τους ρώτησε αν τους άνηκε το cabrio αμάξι που ήταν έξω.
Η Κέιτι δεν πρόλαβε να μιλήσει και ξαφνικά το φωτιστικό του σαλονιού έπεσε, με αποτέλεσμα να διαλύσει το τραπέζι του σαλονιού.
Η Κέιτι ούρλιαξε και έτρεξε μέσα, την ακολούθησαν ο Χρήστος και ο
Μίκα επίσης.
Αυτό που είδαν ήταν κάτι ακραίο.
Η τηλεόραση ξαφνικά άναψε και έπαιζε μια δήλωση του Μητσοτάκη στη βουλή και ό,τι ασημικά υπήρχαν στο σαλόνι διαλύονταν ένα-ένα.
Η Κέιτι είχε μείνει ακίνητη και παρακολουθούσε τον σαματά και ο Μίκα τράβαγε με την κάμερα.
Σε μια στιγμή ο Χρήστος, ο οποίος θυμότανε την υπόθεση της ταινίας κατάλαβε τι συμβαίνει.
Το φάντασμα πάτησε κατά λάθος το τηλεκοντρόλ και όταν είδε το θέαμα στην τηλεόραση δεν άντεξε και έτρεχε από δω και από κει, ώσπου ο θόρυβος που έκανε συνεχίστηκε μέχρι την αυλή, ενώ ακουγόταν όλο και ποιο μακριά, μέχρι που δεν ακουγόταν καθόλου.
Το τι έγινε αργότερα μέσα στο σπίτι δεν μπορώ να εξηγήσω.
Θυμάμαι μόνο ότι ο Χρήστος βγαίνοντας έξω με την πληγή του περιποιημένη, ενώ η Κέιτι και ο Μίκα τον χαιρετούσαν και η Κέιτι του ζήτησε συγνώμη για το ατύχημα.
Και ο Χρήστος τράβηξε τον δρόμο για το σπίτι του.
Εγώ προσωπικά γνωρίζω τι θα γινόταν αν το αμάξι δεν είχε χτυπήσει τον Χρήστο, καθώς και όποιος άλλος έχει δει την ταινία.
Πάντως πιστεύω ότι αν τα γεγονότα ήταν πραγματικά, δηλαδή αν η ταινία γυριζόταν πραγματικά από τον ίδιο τον Μίκα και έπαιζε η ίδια η Κέιτι, ενώ κάποιος άνθρωπος περνούσε έξω από το σπίτι τους και για κάποιο λόγο χτυπούσε την πόρτα, τα γεγονότα θα άλλαζαν.
Δεν ξέρω όμως αν θα είχαν τότε χαρούμενο η τραγικό τέλος.
Ο Χρήστος είναι ένας χαρακτήρας ο οποίος αν και σε κάθε ιστορία μπορεί να έχει διαφορετική δουλειά, να μένει σε άλλο σπίτι και να έχει άλλα όνειρα, δεν παύει να είναι ο ίδιος άνθρωπος.
Είναι πολυμήχανος, φιλόδοξος, κάποιες φορές εσωστρεφής και ντροπαλός, με απίστευτες ευαισθησίες αλλά και φοβίες καθώς και αδυναμία στο άλλο φύλο.
Είναι σαν όλους τους άλλους ανθρώπους και μπορεί μάλιστα να είναι ανάμεσα μας.
Μέχρι βέβαια που βλέπει μια κινηματογραφική ταινία, επίτηδες ή κατά λάθος και βιώνει ξαφνικά τα γεγονότα της.
Κάθε 'επεισόδιο' αλλοιώνεται στο τέλος προκειμένου να μην αποκαλύψει το πραγματικό στον αναγνώστη (no spoilers here).
Στην 1η ιστορία που θα σας αφηγηθώ, θα σας περιγράψω τι παθαίνει κανείς όταν μπλέκει σε μεταφυσικές δραστηριότητες.
Όλοι σας λογικά θα έχετε καταλάβει για ποια ταινία μιλάω.
Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
6 Οκτωβρίου 2010.
Για μια ακόμη κουραστική ημέρα, ο Χρήστος δουλεύει αδιάκοπα ως ψυχολόγος στον σύνδεσμο ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών 'ΤΟ ΘΟΛΩΜΕΝΟ ΜΥΑΛΟ'.
Ταλαιπωρείται ανάμεσα σε τρελούς και παρανοϊκούς.
Βλέπω φαντάσματα ο ένας, ακούω φωνές ο άλλος, έχω πάνω μου ανθρωπάκια ο παράλλος.
Κάποια στιγμή η φίλη του Χρήστου, Μαριάννα, με την οποία είναι κρυφά ερωτευμένος, τον προσκαλεί να πάνε να δούνε μαζί την ταινία Paranormal Activity.
Κανονικά ο Χρήστος φοβάται ακόμα και τη σκιά του αλλά δεν ήθελε να της το χαλάσει.
Συναντήθηκαν στο ΣΙΝΕΜΑΔΑΚΙ ΤΗΣ ΤΡΕΛΗΣ.
Ο Χρήστος είχε χάψει το παραμύθι ότι οι γυναίκες προτιμούν τους ευαίσθητους.
Έτσι λοιπόν προσπάθησε να κάνει τον φοβισμένο.
Η Μαριάννα όμως δεν καταλάβαινε τι συμβαίνει γύρω της επειδή ήταν συγκλονισμένη από την ταινία.
Ο Χρήστος πάλι, με τις βλακείες που έκανε δεν είδε τίποτα απολύτως.
Καλά λένε τελικά ότι ο έρωτας αποβλακώνει.
Ύστερα βγήκαν από το σινεμά, και αφού χαιρέτησε την τρομαγμένη Μαριάννα, ο Χρήστος τράβηξε το δρόμο για το σπίτι του.
Ενώ περπατούσε, σε μια στιγμή ένα cabrio αμάξι τον προσπέρασε γρήγορα, κάνοντας τον να φάει τη μούρη του στο δρόμο.
Όταν συνέρχεται, αντιλαμβάνεται ότι έχει χτυπήσει το κεφάλι του και έτρεχαν αίματα.
Πιο πέρα είδε το αμάξι που τον χτύπησε παρκαρισμένο σε ένα σπίτι.
Πηγαίνει λοιπόν στο σπίτι και αποφασίζει να δει τι συμβαίνει μέσα.
Δεν έβλεπε όμως καλά.
Ξαφνικά άκουσε ένα γυναικείο ουρλιαχτό.
Χτύπησε την πόρτα και λίγο μετά του άνοιξε ένα ζευγάρι, εκ των οποίων ο άντρας κρατούσε μια κάμερα.
Έμοιαζαν φοβισμένοι.
Ο Χρήστος σαν τους είδε, το πρόσωπο του χλόμιασε απότομα.
Αν και δεν είχε δει τελείως την ταινία, κατάλαβε ότι το ζευγάρι ήταν η Κέιτι και ο Μίκα από το Paranormal Activity!
Ο Χρήστος όμως, που τα νεύρα του είχαν γίνει τσατάλια τους ρώτησε αν τους άνηκε το cabrio αμάξι που ήταν έξω.
Η Κέιτι δεν πρόλαβε να μιλήσει και ξαφνικά το φωτιστικό του σαλονιού έπεσε, με αποτέλεσμα να διαλύσει το τραπέζι του σαλονιού.
Η Κέιτι ούρλιαξε και έτρεξε μέσα, την ακολούθησαν ο Χρήστος και ο
Μίκα επίσης.
Αυτό που είδαν ήταν κάτι ακραίο.
Η τηλεόραση ξαφνικά άναψε και έπαιζε μια δήλωση του Μητσοτάκη στη βουλή και ό,τι ασημικά υπήρχαν στο σαλόνι διαλύονταν ένα-ένα.
Η Κέιτι είχε μείνει ακίνητη και παρακολουθούσε τον σαματά και ο Μίκα τράβαγε με την κάμερα.
Σε μια στιγμή ο Χρήστος, ο οποίος θυμότανε την υπόθεση της ταινίας κατάλαβε τι συμβαίνει.
Το φάντασμα πάτησε κατά λάθος το τηλεκοντρόλ και όταν είδε το θέαμα στην τηλεόραση δεν άντεξε και έτρεχε από δω και από κει, ώσπου ο θόρυβος που έκανε συνεχίστηκε μέχρι την αυλή, ενώ ακουγόταν όλο και ποιο μακριά, μέχρι που δεν ακουγόταν καθόλου.
Το τι έγινε αργότερα μέσα στο σπίτι δεν μπορώ να εξηγήσω.
Θυμάμαι μόνο ότι ο Χρήστος βγαίνοντας έξω με την πληγή του περιποιημένη, ενώ η Κέιτι και ο Μίκα τον χαιρετούσαν και η Κέιτι του ζήτησε συγνώμη για το ατύχημα.
Και ο Χρήστος τράβηξε τον δρόμο για το σπίτι του.
Εγώ προσωπικά γνωρίζω τι θα γινόταν αν το αμάξι δεν είχε χτυπήσει τον Χρήστο, καθώς και όποιος άλλος έχει δει την ταινία.
Πάντως πιστεύω ότι αν τα γεγονότα ήταν πραγματικά, δηλαδή αν η ταινία γυριζόταν πραγματικά από τον ίδιο τον Μίκα και έπαιζε η ίδια η Κέιτι, ενώ κάποιος άνθρωπος περνούσε έξω από το σπίτι τους και για κάποιο λόγο χτυπούσε την πόρτα, τα γεγονότα θα άλλαζαν.
Δεν ξέρω όμως αν θα είχαν τότε χαρούμενο η τραγικό τέλος.