Δεν έχω δει το IP Man του 2008, ‘την καλύτερη ταινία πολεμικών τεχνών τα τελευταία 10 χρόνια’ για πολλούς (sorry Sotis).
Το IP Man 2 σίγουρα δε μπορεί να διεκδικήσει έναν τόσο βαρύ τίτλο, αλλά αν πρέπει να δώσω κι εγώ έναν βαρύγδουπο χαρακτηρισμό θα έλεγα ότι είναι η ταινία με τον πιο συμπαθή ήρωα πολεμικών τεχνών που έχω δει.
Επίσης είναι μια ταινία με ψυχή, κάτι που θα προσπαθήσω να εξηγήσω καθώς κινδυνεύω να κατηγορηθώ ότι χρησιμοποιώ ανούσια κλισέ.
Οι σκηνές μάχης δεν είναι κάτι φοβερό τελικά (το trailer άφηνε να φανταζόμαστε κάτι τέτοιο) με εξαίρεση τη σκηνή της αναμέτρησης με τους άλλους δασκάλους στο στρογγυλό τραπέζι όπου μένεις με ανοιχτό το στόμα, αλλά όλες είναι χορογραφημένες με τρόπο που δεν βαριέσαι (μου συμβαίνει συχνά σε τέτοιες ταινίες), ακόμα και όταν ο ήρωας τα βάζει με καμιά 50ρια σπαθάτους.
Το φιλμ χρωστάει πολλά στο ...
...πολύ απλό στόρι και στον ήρωα του που είναι τόσο καλός άνθρωπος αλλά συγχρόνως καθόλου γλυκανάλατος.
Ο Yip Kai-Man (γράφεται IP Man αλλά προφέρεται Yip Man) είναι υπαρκτό πρόσωπο.
Γεννήθηκε στη Κίνα το 1893 και θεωρείται ο πρώτος δάσκαλος πολεμικών τεχνών που δίδαξε τη τέχνη του Wing Chun - μια παραλλαγή αυτοάμυνας που βασίζεται στη τακτική του να χτυπάς και να αποκρούεις τα χτυπήματα συγχρόνως και είναι αποτελεσματική στη μάχη σώμα με σώμα.
Οι μαθητές του έγιναν αργότερα δάσκαλοι και αυτοί, με πιο διάσημο τον ίδιο τον Bruce Lee.
Στις ταινίες (το 1ο και το sequel) τον υποδύεται ο Donnie Yen, ηθοποιός με άπειρες σπουδές πολεμικών τεχνών τον οποίο ανακάλυψε ο σκηνοθέτης που έκανε σταρ τον Jackie Chan, και θεωρείται το next best thing στο Ασιατικό stardom όσον αφορά πολεμικές τέχνες.
Πέρα από αυτό, είναι και η πλέον συμπαθητική φάτσα που, ειδικά στο IP Man 2 αυτό ενισχύεται και από το χαρακτήρα που υποδύεται.
Ανοίγει μια σχολή Wing Chun αλλά δυσκολεύεται να βρει μαθητές και να θρεψει την οικογένεια του, μέχρι που τον βρίσκει ένας εγωπαθής νεαρός (Huang Xiaoming) ο οποίος, αφού τον προκαλέσει σε μονομαχία, γίνεται μαθητής του φέρνοντας και όλους τους φίλους του.
Ο Yip Man είναι τόσο καλός που δεν τους ζητάει καν δίδακτρα, παρά μόνο όταν κινδυνεύει με έξωση.
Οι άλλοι δάσκαλοι της πόλης είναι απρόθυμοι να τον αφήσουν να ανοίξει ανταγωνιστικό μαγαζί στο Hong Kong (ειδικά η σχολή του Sammo Hung που τα έχει καλά και με τη διεφθαρμένη Βρετανική αστυνομία) και τον προκαλούν σε μονομαχία κορυφής – απίστευτη η σκηνή στο στρογγυλό τραπέζι με ένα super wow! φινάλε.
Αργότερα θα εμπλακεί και ένας Βρετανός θρασύτατος πυγμάχος που θα προκαλέσει ‘...όποιον Ασιάτη μπορεί να με αντιμετωπίσει’ και η ταινία θα μετατραπεί σε ύμνο της Ανατολικής κουλτούρας εναντίον της ωμής, βάρβαρης και δίχως υπόβαθρο βίας της Δύσης.
Το γεγονός αυτό θα ενώσει τους δασκάλους ενάντια στο πολυλογά Βρετανό, καθώς πάνω από μικροσυμφέροντα είναι όλοι τους άνδρες με τιμή.
Η ταινία παρουσιάζει τους Ασιάτες περίπου ως θύματα κατοχής των Βρετανών - πράγμα λογικό αν σκεφτείς ότι η ιστορία διαδραματίζεται στα 1950 όταν το Hong Kong ήταν Βρετανική αποικία – αλλά ταυτόχρονα ως ανθρώπους υψηλότερων ιδανικών και πνευματικών αξιών από τους Βρετανούς, οι οποίοι με τη σειρά τους παρουσιάζονται άξεστοι, αγενείς και διεφθαρμένοι.
Την ίδια εποχή ανέρρωνε από εγχείρηση καρδιάς και μόνο γι’αυτό αξίζει πολλά εύσημα.
Η ταινία βλέπεται χωρίς πρόβλημα κι ας μην έχεις δει το πρώτο (όπως εγώ), αν και υπάρχουν κάνα δυο χαρακτήρες που ο Yip Man φαίνεται να γνωρίζει από τη προηγούμενη ταινία αλλά δεν παίζουν κανένα ουσιαστικό ρόλο στην υπόθεση.
Το IP Man 2 σκηνοθεσίας Wilson Yip ανακοινώθηκε πριν γίνει επιτυχία το πρώτο φιλμ και δεν υπάρχει περίπτωση να μην το ευχαριστηθείς, αν και όπως βλέπετε στη βαθμολογία μου, δεν είναι το αριστούργημα που άκουγα και διάβαζα και περίμενα.
Μόνο γιατί περίμενα περισσότερες από μια απίστευτες σκηνές μάχης.
Κατά τα άλλα, είναι ένα πολύ ‘ευγενικό’ φιλμ, χωρίς καμία κοιλιά στη πλοκή και χωρίς πολλές υπό-ιστορίες, και αυτό που σου μένει στο τέλος είναι η θέληση να γίνεις καλύτερος άνθρωπος – όσο απίθανο κι αν ακούγεται για μια ταινία με πολεμικές τέχνες.
Ο ήρωας σε γεμίζει τόσο πολύ με τις πράξεις και το ύφος του με αποκορύφωμα το ηρωικό - συγκινητικό φινάλε.
Το καλύτερο special εφέ στη ταινία είναι ο ίδιος ο Donnie Yen.
Αγνό, καθόλου πολύπλοκο και οπτικά πανέμορφο, το IP Man 2 είναι το ιδανικό βαρόμετρο για την προοπτική του σινεμά του Hong Kong και της Κίνας.
Έκανε πρεμιέρα στην Αμερική στις 28 Ιανουαρίου.
1.jpg)
