Γράφει η Τατιάνα Τζινιώλη.
Κατευθείαν από το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στις κινηματογραφικές αίθουσες, η ταινία που κατέκτησε το Βραβείο Κοινού στο φεστιβάλ αλλά έκλεψε και τις εντυπώσεις, από Πέμπτη 3 Μαρτίου θα προβάλλεται σε όλους τους κινηματογράφους.
Ο Κανένας του Χρήστου Νικολέρη και σε σενάριο του Παναγιώτη Ιωσηφέλη πραγματεύεται την ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας στη σύγχρονη εκδοχή του και στο σύγχρονο αστικό σύστημα.
Ο Γκόραν και η Τζούλια, Ρώσος και Αλβανίδα, είναι δυο έφηβοι μετανάστες δεύτερης γενιάς, δυο παιδιά με όνειρα και φιλοδοξία να ξεφύγουν από το περιβάλλον που μεγάλωσαν.
Τα πράγματα για τους δυο νέους θα γίνουν ακόμη πιο περίπλοκα, όταν οι δρόμοι τους θα συναντηθούν αλλά θα έχουν να αντιμετωπίσουν ...
...το μένος των οικογενειών τους.
Ο Χρήστος Νικολέρης μετά τα Άγρια Παιδιά της τηλεόρασης, μεταπήδησε στο χώρο του κινηματογράφου.
Ο ίδιος δήλωσε για την ιστορία:
'Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα πρόκληση ότι θα χρησιμοποιούσαμε σαν βάση την ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας.
Θέλαμε να αφηγηθούμε μια ερωτική ιστορία και αυτή είναι η απόλυτη ερωτική ιστορία.
Την χρησιμοποιήσαμε σαν ραχοκοκαλιά, για να αναπτύξουμε μετέπειτα την θεματική που μας ενδιέφερε και να την προσαρμόσουμε στο σήμερα.
Η ιστορία των δυο παιδιών έχει μια απίστευτη ρομαντικότητα, η οποία αν μεταφερθεί αυτούσια στη σημερινή μέρα μπορεί να φανεί και αφελής.'
Το φιλμ είναι δυνατό και γρήγορο δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον έρωτα που αναπτύσσεται μεταξύ των δύο.
Το μοντάζ της ταινίας φοβερό, ειδικά στη παράλληλη σκηνή προς το τέλος.
Το τέλος τώρα ... χμ, το τέλος….
Ένα αινιγματικό φινάλε που σχεδόν κανείς μεσα στην (prive) αίθουσα όχι μόνο δεν το περίμενε, αλλά κάπου το έχασε κιόλας.
Δύο αλλοδαποί ζουν και ερωτεύονται στην Αθήνα και οι οικογένειες τους έχουν μια δική τους βεντέτα που τους οδηγούν στο αδιέξοδο.
Στο πρωτότυπο - και επικό – έργο, οι διαφορές των οικογενειών λύνονται με μάχες και ξιφομαχίες και εδώ με κόντρες αυτοκινήτων.
Στα επί μέρους της ταινίας, το ρεπεράζ της (η αναζήτηση και η επιλογή των χώρων των γυρισμάτων) ήταν μοναδικό, με απίστευτες ήσυχες γωνιές που πήγαινε το ζευγάρι.
Το Σαιξπηρικό μπαλκόνι βρίσκεται σε μια παλιά και βρώμικη πολυκατοικία στο κέντρο της Αθήνας.
Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους ο Αντίνοος Αλμπάνης ως ένας Ρώσος που ονειρεύεται να γίνει δικηγόρος.
Η παρέα του και οι παιδικοί του φίλοι τον κρατάνε πίσω κάνοντας τον να νιώθει εγκλωβισμένος.
Σαν αχτίδα φωτός η Τζούλια (Τζωρτζίνα Λιώση) που μέσα από την αθωότητα της του δίνει την ελπίδα και την αφορμή που ζητούσε για μια νέα αρχή.
Σε έναν τσακωμό όμως τα πάντα ανατρέπονται και πια πρέπει να παρθούν σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον τους, αν θα είναι μαζί ή όχι.
Η Τζωρτζίνα Λιώση φαίνεται λίγο άχαρη (λογικό αφού είναι και ο πρώτος της ρόλος) που όμως ταιριάζει γάντι η αμηχανία που έχει με τον ρόλο της μαθήτριας που ζει μονίμως κάτω από τα όρια που της θέτει η μητέρα της.
Μια ιστορία αγάπης που έχει ως φόντο τη νυχτερινή Αθήνα και μια ελληνική παραγωγή που αγγίζει τις δύσκολες πτυχές ενός συστήματος που δύσκολο μπορεί να αποδοθεί με αντικειμενικότητα και ρεαλισμό.
1.jpg)
