********** 8/10
Η γνωριμία μας με τον κινηματογράφο μιας χώρας εξαρτάται από πολλά τυχαία συμβάντα και αυτό συνέβη με μένα και το Αργεντίνικο σινεμά.
Με έναν παράξενα τυχαίο τρόπο έπεσε στα χέρια μου πριν μήνες η περσινή νικήτρια του Oscar Ξενόγλωσσης ταινίας, το El Secreto de sus Ojos (Το Μυστικό στα μάτια της) το οποίο ήταν καταπληκτικό.
Αν δε γινόταν αυτό, δε θα έβλεπα ποτέ το Carancho του Pablo Trapero και θα έχανα ένα απίστευτο τεχνικά φιλμ και ένα αρκετά καλό θρίλερ.
Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι και στα δυο φιλμ, οι σκηνοθέτες φάνηκαν αριστοτέχνες στα μάτια μου, χρησιμοποιώντας εκπληκτικής τελειότητας μονοπλάνα σε μεγάλες σκηνές δράσης (κάτι που αποτελεί το φετίχ μου σε ταινίες).
Μπροστά σε αυτή τη τεχνική, οι υπόλοιποι σκηνοθέτες ...
...μοιάζουν απλοί διεκπεραιωτές στα μάτια μου.
Τώρα που το σκέφτομαι, μόνο σε μια σκηνή στο Knowing του Alex Proyas το συνάντησα τελευταία, στη σκηνή που πέφτει το αεροπλάνο.
Αν νομίζετε ότι είμαι υπερβολικός, δεν έχετε παρά να δείτε τη τελική σκηνή στο Carancho ή τη σκηνή καταδίωξης στο γήπεδο στο El Secreto de sus Ojos.
Η λέξη Carancho παραπέμπει στο ‘αρπακτικό’ αλλά στο 6ο φιλμ του Trapero έχει περισσότερο την έννοια ‘κοράκι’ το οποίο στα κινηματογραφικά συνήθως είναι ένας δικηγόρος χωρίς ηθικά διλήμματα (υπάρχουν άλλοι;).
Συγκεκριμένα, ο ηρωας εδώ, ο Sosa (ο πολύ καλός Ricardo Darin που έπαιζε και στο άλλο) είναι ένας πρωην δικηγόρος που έχασε την άδεια του και λειτουργεί πλέον ως σύμβουλος ενός δικτύου από διεφθαρμένους δικηγόρους και μπάτσους.
Η δουλειά του είναι να παραφυλάει τα ασθενοφόρα και να προσεγγίζει θύματα τροχαίων για να τους εξασφαλίσει αποζημιώσεις.
Μόνο που στο τέλος, τα λεφτά πάνε στο Δίκτυο και όχι στα θύματα.
Ο Sosa θέλει να ξεφύγει από όλα αυτά αλλά το Δίκτυο δεν τον αφήνει.
Ένα βράδυ θα γνωρίσει τη Lujan (Martina Gusman) μια νεαρή γιατρό που, όπως και ο ίδιος, κουβαλάει κι αυτή ένα βαρύ παρελθόν πίσω της.
Και εκεί που η ζωή του πάει να αλλάξει προς το καλύτερο, μια δουλειά πάει στραβά, ένας άνθρωπος σκοτώνεται και το Δίκτυο κυνηγάει αυτόν και τη γιατρό και η μόνη επιλογή που έχουν είναι ...
Δε λέω, υπάρχει μια μικρή κοιλιά στη μέση της ταινίας αλλά το εκπληκτικό φινάλε που περιμένεις έρχεται και σε αποζημιώνει και με το παραπάνω.
Το Carancho είναι μια ταινία με πολύ καλή δουλειά στο χτίσιμο των χαρακτήρων, με δραματικά στοιχεία αλλά και στιγμές σοκαριστικής βίας και συνολικά μια καταπληκτική δουλειά του σκηνοθέτη/σεναριογράφου/παραγωγού/μοντέρ Pablo Trapero.
Ήταν η επίσημη συμμετοχή της Αργεντινής στα Oscar για την καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία αλλά δεν τα κατάφερε να μπει στη 5άδα.
Στη ζωή δεν υπάρχει δικαιοσύνη, πόσο μάλλον στα Oscar.
Το Carancho προβλήθηκε στο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης πριν κάποιους μήνες και βρήκε διανομή στην Αμερική στις 11 Φεβρουαρίου ενώ στην Ελλάδα θα το δούμε από τη Clipart Films στις 3 Μαρτίου.
Η γνωριμία μας με τον κινηματογράφο μιας χώρας εξαρτάται από πολλά τυχαία συμβάντα και αυτό συνέβη με μένα και το Αργεντίνικο σινεμά.
Με έναν παράξενα τυχαίο τρόπο έπεσε στα χέρια μου πριν μήνες η περσινή νικήτρια του Oscar Ξενόγλωσσης ταινίας, το El Secreto de sus Ojos (Το Μυστικό στα μάτια της) το οποίο ήταν καταπληκτικό.
Αν δε γινόταν αυτό, δε θα έβλεπα ποτέ το Carancho του Pablo Trapero και θα έχανα ένα απίστευτο τεχνικά φιλμ και ένα αρκετά καλό θρίλερ.
Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι και στα δυο φιλμ, οι σκηνοθέτες φάνηκαν αριστοτέχνες στα μάτια μου, χρησιμοποιώντας εκπληκτικής τελειότητας μονοπλάνα σε μεγάλες σκηνές δράσης (κάτι που αποτελεί το φετίχ μου σε ταινίες).
Μπροστά σε αυτή τη τεχνική, οι υπόλοιποι σκηνοθέτες ...
...μοιάζουν απλοί διεκπεραιωτές στα μάτια μου.
Τώρα που το σκέφτομαι, μόνο σε μια σκηνή στο Knowing του Alex Proyas το συνάντησα τελευταία, στη σκηνή που πέφτει το αεροπλάνο.
Αν νομίζετε ότι είμαι υπερβολικός, δεν έχετε παρά να δείτε τη τελική σκηνή στο Carancho ή τη σκηνή καταδίωξης στο γήπεδο στο El Secreto de sus Ojos.
Η λέξη Carancho παραπέμπει στο ‘αρπακτικό’ αλλά στο 6ο φιλμ του Trapero έχει περισσότερο την έννοια ‘κοράκι’ το οποίο στα κινηματογραφικά συνήθως είναι ένας δικηγόρος χωρίς ηθικά διλήμματα (υπάρχουν άλλοι;).
Συγκεκριμένα, ο ηρωας εδώ, ο Sosa (ο πολύ καλός Ricardo Darin που έπαιζε και στο άλλο) είναι ένας πρωην δικηγόρος που έχασε την άδεια του και λειτουργεί πλέον ως σύμβουλος ενός δικτύου από διεφθαρμένους δικηγόρους και μπάτσους.
Η δουλειά του είναι να παραφυλάει τα ασθενοφόρα και να προσεγγίζει θύματα τροχαίων για να τους εξασφαλίσει αποζημιώσεις.
Μόνο που στο τέλος, τα λεφτά πάνε στο Δίκτυο και όχι στα θύματα.
Ο Sosa θέλει να ξεφύγει από όλα αυτά αλλά το Δίκτυο δεν τον αφήνει.
Ένα βράδυ θα γνωρίσει τη Lujan (Martina Gusman) μια νεαρή γιατρό που, όπως και ο ίδιος, κουβαλάει κι αυτή ένα βαρύ παρελθόν πίσω της.
Και εκεί που η ζωή του πάει να αλλάξει προς το καλύτερο, μια δουλειά πάει στραβά, ένας άνθρωπος σκοτώνεται και το Δίκτυο κυνηγάει αυτόν και τη γιατρό και η μόνη επιλογή που έχουν είναι ...
Δε λέω, υπάρχει μια μικρή κοιλιά στη μέση της ταινίας αλλά το εκπληκτικό φινάλε που περιμένεις έρχεται και σε αποζημιώνει και με το παραπάνω.
Το Carancho είναι μια ταινία με πολύ καλή δουλειά στο χτίσιμο των χαρακτήρων, με δραματικά στοιχεία αλλά και στιγμές σοκαριστικής βίας και συνολικά μια καταπληκτική δουλειά του σκηνοθέτη/σεναριογράφου/παραγωγού/μοντέρ Pablo Trapero.
Ήταν η επίσημη συμμετοχή της Αργεντινής στα Oscar για την καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία αλλά δεν τα κατάφερε να μπει στη 5άδα.
Στη ζωή δεν υπάρχει δικαιοσύνη, πόσο μάλλον στα Oscar.
Το Carancho προβλήθηκε στο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης πριν κάποιους μήνες και βρήκε διανομή στην Αμερική στις 11 Φεβρουαρίου ενώ στην Ελλάδα θα το δούμε από τη Clipart Films στις 3 Μαρτίου.