Ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης John Gray εργάζεται στη τηλεόραση κάνοντας τηλεταινίες και σειρές εδώ και 30 χρόνια, με μοναδική εξαίρεση το Glimmer Man το 1996.
Αν δεν είχε τόσο μεγάλη καριέρα θα έλεγα ότι μετά το White Irish Drinkers ίσως να του δινόταν η ευκαιρία και για άλλη κινηματογραφική ταινία, αλλά φαίνεται ο τύπος δεν ενδιαφέρεται και πολύ.
Το White Irish Drinkers είναι ένα indie δράμα που εκτυλίσσεται στο Brooklyn το 1975 και έχει χαρακτήρες δυνατούς και εριστικούς, όπως ο τίτλος του.
Αναπαριστά κάθε Ιρλανδό-Αμερικάνικο στερεότυπο, από τον κακό πατέρα (Stephen Lang – ο ‘γορίλας’ στο Avatar) και την πολύπαθη μητέρα (Karen Allen – 62χρονη πλέον αλλά είναι η θρυλική Marion στα πρώτα Indiana Jones) μέχρι τον ήρωα της ταινίας, τον νεαρό Brian (Nick Thurston), τον ευαίσθητο επίδοξο καλλιτέχνη που θέλει να ξεφύγει από τις κακές παρέες αλλά δεν έχει τα κότσια να το κάνει μόνος του.
Οι Rolling Stones όμως θα αλλάξουν τη ροη ...
...των πραγμάτων στη ζωή του.
Ο Brian και τα φιλαράκια του είναι ενθουσιασμένοι που το Βρετανικό συγκρότημα θα δώσει συναυλία στο παλιό θέατρο όπου δουλεύει, αλλά ο περιθωριακός αδερφός του, ο Danny (Geoff Wigdor) το θεωρεί μια μεγάλη ευκαιρία να ληστέψουν το ταμείο.
Μίξη συναισθηματικής ταινίας και ψευδό-Scorsese νταηλίδικο φιλμ (βλ. Mean Streets) με τηλεοπτικό cast;
Είμαι περίεργος να δω αν απέφυγε να κάνει άλλη μια τηλεταινία ο John Gray που απλά προβλήθηκε πρώτα στους κινηματογράφους.
10 Χρόνια προσπαθούσε να βρει χρηματοδότες για τη ταινία, μέχρι που έφτασε στο σημείο να μπορεί να τη χρηματοδοτήσει μόνος του:
$600.000 στοίχισε και τα γυρίσματα κράτησαν 17 ημέρες.
Ο ίδιος είπε στο Indiewire ότι είχε δυσκολίες να βρει νεκροταφείο που θα δεχόταν να γυριστούν γυμνές σκηνές (δυο γυμνοί να τρέχουν, μη φαντάζεστε τίποτα σεξουαλικό) και το μόνο που δέχτηκε ήταν ένα στο Queens.
Όσο για την επόμενη δουλεία του;
Τελειώνει το σενάριο ενός TV project.
Τι σας έλεγα;
Οι κριτικές είναι μοιρασμένες στη μέση και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, όπως έχουμε ξαναπεί.
Το White Irish Drinkers προβλήθηκε στο Toronto πέρυσι και στις 25 Μαρτίου 2011 σε 5 αίθουσες της Αμερικής.
Αν δεν είχε τόσο μεγάλη καριέρα θα έλεγα ότι μετά το White Irish Drinkers ίσως να του δινόταν η ευκαιρία και για άλλη κινηματογραφική ταινία, αλλά φαίνεται ο τύπος δεν ενδιαφέρεται και πολύ.
Το White Irish Drinkers είναι ένα indie δράμα που εκτυλίσσεται στο Brooklyn το 1975 και έχει χαρακτήρες δυνατούς και εριστικούς, όπως ο τίτλος του.
Αναπαριστά κάθε Ιρλανδό-Αμερικάνικο στερεότυπο, από τον κακό πατέρα (Stephen Lang – ο ‘γορίλας’ στο Avatar) και την πολύπαθη μητέρα (Karen Allen – 62χρονη πλέον αλλά είναι η θρυλική Marion στα πρώτα Indiana Jones) μέχρι τον ήρωα της ταινίας, τον νεαρό Brian (Nick Thurston), τον ευαίσθητο επίδοξο καλλιτέχνη που θέλει να ξεφύγει από τις κακές παρέες αλλά δεν έχει τα κότσια να το κάνει μόνος του.
Οι Rolling Stones όμως θα αλλάξουν τη ροη ...
...των πραγμάτων στη ζωή του.
Ο Brian και τα φιλαράκια του είναι ενθουσιασμένοι που το Βρετανικό συγκρότημα θα δώσει συναυλία στο παλιό θέατρο όπου δουλεύει, αλλά ο περιθωριακός αδερφός του, ο Danny (Geoff Wigdor) το θεωρεί μια μεγάλη ευκαιρία να ληστέψουν το ταμείο.
Μίξη συναισθηματικής ταινίας και ψευδό-Scorsese νταηλίδικο φιλμ (βλ. Mean Streets) με τηλεοπτικό cast;
Είμαι περίεργος να δω αν απέφυγε να κάνει άλλη μια τηλεταινία ο John Gray που απλά προβλήθηκε πρώτα στους κινηματογράφους.
10 Χρόνια προσπαθούσε να βρει χρηματοδότες για τη ταινία, μέχρι που έφτασε στο σημείο να μπορεί να τη χρηματοδοτήσει μόνος του:
$600.000 στοίχισε και τα γυρίσματα κράτησαν 17 ημέρες.
Ο ίδιος είπε στο Indiewire ότι είχε δυσκολίες να βρει νεκροταφείο που θα δεχόταν να γυριστούν γυμνές σκηνές (δυο γυμνοί να τρέχουν, μη φαντάζεστε τίποτα σεξουαλικό) και το μόνο που δέχτηκε ήταν ένα στο Queens.
Όσο για την επόμενη δουλεία του;
Τελειώνει το σενάριο ενός TV project.
Τι σας έλεγα;
Οι κριτικές είναι μοιρασμένες στη μέση και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, όπως έχουμε ξαναπεί.
Το White Irish Drinkers προβλήθηκε στο Toronto πέρυσι και στις 25 Μαρτίου 2011 σε 5 αίθουσες της Αμερικής.