Αυτό που κάνει εντύπωση δεν είναι ότι μια ανεξάρτητη δραμοκομεντί άρεσε στο φεστιβαλικό κοινό του Sundance αλλά η καθ’ ολοκληρία αποδοχή της ταινίας από τις 100 και πλέον δημοσιευμένες κριτικές, κάτι πολύ σπάνιο.
Ο Mike (Paul Giamatti, ένας υπέροχος ηθοποιός που τελευταία έπαιξε στο Barney’s Version) είναι ένας βιοπαλαιστής δικηγόρος και προπονητής πάλης σε ένα γυμνάσιο, που έχει μια οικογένεια να θρέψει και λίγα λεφτά για να το κάνει σωστά.
Όταν ο πελάτης του Leo (Burt Young), ένας ηλικιωμένος που βρίσκεται στα πρόθυρα της άνοιας, ετοιμάζεται να κλειστεί σε ίδρυμα, ο Mike προσφέρεται να τον περιθάλπει σπίτι του.
Μη βιάζεστε να τον καλοκαρδίσετε γιατί θα παίρνει $1500 το μήνα ως αντάλλαγμα και σαν να μην έφτανε αυτό, τον κλείνει και σε ένα ...
...γηροκομείο.
Πριν αρχίσουμε να αντιπαθούμε το χαρακτήρα του Mike όμως, εμφανίζεται στο κατώφλι του ο Kyle (ο πρωτοεμφανιζόμενος Alex Shaffer), ο εγγονός του ηλικιωμένου.
Ο Mike και η γυναίκα του Jackie (Amy Ryan τελευταία στο Jack Goes Boating πέρυσι) αποφασίζουν να φιλοξενήσουν τον μικρό μέχρι να καταλάβουν τη κατάσταση τους.
Τυχαίνει ο μικρός να είναι εξαιρετικό ταλέντο στη πάλη και γρήγορα μπαίνει στην ομάδα που προπονεί ο Mike.
Είναι μια indie ταινία με επαρχιώτες χαρακτήρες που βρίσκουν λύτρωση σε προσωπικά στοιχήματα/έργα, με αρκετό χιούμορ και πολύ καλές ερμηνείες.
Τουλάχιστον το τελευταίο το πιστεύω απόλυτα.
Ο Paul Giamatti συγκαταλέγεται στους καλύτερους θεατρικούς ηθοποιούς και οι επιλογές του για τέτοιου είδους indies πάντα είναι αξιοπρόσεκτες (θυμηθείτε το Cold Souls πρόπερσι).
Το Win Win ξεκίνησε σε 5 μόνο αίθουσες στις 18 Μαρτίου και τέσσερις εβδομάδες μετά προβάλλεται ακόμη σε πάνω από 200, φέρνοντας στη Fox Searchlight $3,5 εκατομμύρια μέχρι τώρα, έσοδα που σίγουρα δεν περίμενε κι ο πιο αισιόδοξος.
Στην Ελλάδα αυτές τις ταινίες δεν τις φέρνουμε παρά μόνο σε DVD αργότερα.
Αλλά ...το δρόμο τον ξέρετε.
