Περισσότερα όμως γι’αυτό θα πούμε σύντομα στα Remake Originals.
Στο remake, η Warner και ο τηλεοπτικός σκηνοθέτης Jason Winer επιχειρούν να φρεσκάρουν την ιστορία του Arthur για τη νέα γενιά προσλαμβάνοντας τον σεναριογράφο του Borat και του Bruno (όποιος πήγε να δει αυτό το ανοσιούργημα ...δεν τον θέλω για φίλο μου!) Peter Baynham και αντικαθιστώντας τους μεθυσμένους οδηγούς και τα τρένα του original με batmobile!
Είναι όμως το φρεσκάρισμα μιας classic κομεντί ο σωστός τρόπος ή το Arthur είναι άλλη μια απόδειξη ότι το Hollywood πρέπει να σταματήσει επειγόντως να ασελγεί επάνω σε ...
...καταξιωμένα φιλμ (και ηθοποιούς);
Ο Arthur Bach (Russell Brand, Get Him to the Greek) είναι ένας μέθυσος δισεκατομμυριούχος που ψάχνει αφορμές για να περνάει πάντα καλά.
Ευτυχώς γι’αυτόν, η έλλειψη καθηκόντων και ευθυνών τον κάνουν ελεύθερο να ‘βασανίζει’ την αγαπημένη του νταντά (Helen Mirren, The Tempest) και τον σοφέρ του (Luis Guzman, The Taking of Pelham 123).
Αυτά, μέχρι που η μητέρα του (Geraldine James, Made in Dagenham) κουράζεται από τη παιδιάστικη συμπεριφορά του και απειλεί να τον αποκληρώσει αν δε παντρευτεί με τη Susan Johnson (Jennifer Garner, Valentine’s Day), μια νευρωτική κληρονόμο που ενδιαφέρεται να ενώσει τις περιουσίες των οικογενειών τους και να ευχαριστήσει έτσι τους μετόχους.
Ο Arthur δέχεται απρόθυμα, μέχρι που θα συναντήσει τη Naomi (Greta Gerwig, No Strings Attached) και θα γυρίσει ο κόσμος του ανάποδα.
Κάπου εκεί μπαίνει και ο Nick Nolte.
Είναι γεγονός ότι τα remake υποφέρουν από τις κριτικές συγκρίσεις με τα original.
Στη περίπτωση του Arthur όμως υπάρχει και η τεράστια ανισότητα των πρωταγωνιστών, καθώς από τη μια έχουμε τον θρυλικό (και αγαπημένο) Dudley Moore κι από την άλλη έναν εποχικό Βρετανό κατά συνθήκη κωμικό
Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν σκηνές που θα γελάσουμε αρκετά, αλλά οι συνολικές κριτικές είναι κακές, κι αυτό ποτέ δεν είναι καλό.
Το Arthur έκανε πρεμιέρα στην Αμερική στις 8 Απριλίου και άνοιξε με $12 εκατομμύρια στο 1ο τριήμερο.
