Όπως καταλαβαίνετε, η στήλη αυτή είναι ο ορισμός του spoiler.
Ανεξάρτητα από τη γνώμη σας για τη μεταφορά στη μεγάλη οθόνη από τον David Fincher ενός πανκ εφιάλτη-αποκάλυψη βιβλίου του Chuck Palahniuk, δε μπορείτε παρά να θαυμάσετε ένα φινάλε που προέβλεπε πράγματα σε μια προ-iPod εποχή, για τα οποία εξακολουθούμε να μιλάμε ακόμα και σήμερα.
Ίσως πιο έντονα σήμερα από ποτέ.
Το Fight Club του 1999 προέβλεπε την ...emo εποχή που ζούμε σήμερα – με οικονομικά κριτήρια μιλώντας – αλλά το φινάλε, με μουσική υπόκρουση τους Pixies και το ‘Where Is My Mind?’ και φόντο το οικονομικό οικοδόμημα ολόκληρης της Αμερικής και κατ’επέκταση ολόκληρου του κόσμου να καταρρέει, είναι ένα από τα πιο σημαδιακά κινηματογραφικά φινάλε στην ιστορία του σινεμά.
Λίγο πριν τη σκηνή, ...
...ο Edward Norton βρίσκει ένα από τα φορτηγά που είναι γεμάτα εκρηκτικά και προσπαθεί να το αφοπλίσει, όταν τσαντίζεται ο Brad Pitt και του ρίχνει ένα βρωμόξυλο ...κάτσε καλά.
Αφού τον πέταξε από τις σκάλες, τον σέρνει σε ένα ψηλό όροφο με θέα τους ουρανοξύστες – σύμβολα της οικονομίας της χώρας (credit, τράπεζες κλπ).
Ο διάλογος που ακολουθεί δεν είναι και τίποτα εμπνευσμένο, αλλά όταν ο Norton αυτοκτονεί και όταν καταλαβαίνει ότι έχει απαλλαγεί για πάντα από τον Pitt, τη φωνή στο κεφάλι του, πιάνει από το χέρι την Helena Bonham Carter και μαζί παρακολουθούν τα κτίρια να πέφτουν σε ένα πλάνο απίστευτα συμβολικό.
Στο τέλος υπάρχει και η θρυλική στιγμιαία λήψη ενός πέους, ένα πλάνο που ο Fincher ποτέ δεν εξήγησε ουσιαστικά για ποιο λόγο το έβαλε.
Στη συνέχεια δείτε την 6λεπτη τελική σκηνή του Fight Club, μόνο στο FilmBoy και αφήστε τα σχόλια σας.
1.jpg)
