Το Arthur του 1981 είναι η ταινία που χαρακτήρισε τον Dudley Moore και ο ρόλος για τον οποίο θα τον θυμόμαστε.
Classic δε σημαίνει αναγκαστικά πάρα πολύ καλή στη περίπτωση αυτή, όμως το Arthur είναι κάτι περισσότερο από μια ιστορία μέθης ενός γκλαμουράτου κακομαθημένου και ανώριμου πλουσίου που ερωτεύεται ένα φτωχό κορίτσι.
Ο χαρακτήρας του τίτλου κάθε άλλο παράδειγμα προς μίμηση είναι και κάποιοι απόρησαν πώς έγινε επιτυχία μια τέτοια ταινία.
Αυτό δικαιολογεί και τις αρνήσεις που δέχτηκαν οι παραγωγοί από ονόματα όπως ο John Travolta και ο John Belushi, όμως ο μεγάλος Dudley Moore τα κατάφερε και έφερε τη ταινία μέχρι τα Οσκαρ, χάνοντας ο ίδιος αυτό του Α’ ρόλου (από τον Henry Fonda για το On Golden Pond) και ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Steve Gordon αυτό του Καλύτερου Σεναρίου, αλλά κερδίζοντας τελικά άλλα 2 (Β’ Ανδρικού και Καλύτερου τραγουδιού).
Μαζί του η 35χρονη τότε Liza Minnelli στο ρόλο ...
...του κοριτσιού που δουλεύει ως γκαρσόνα και σπουδάζει για να γίνει ηθοποιός, ζει μαζί με τον πατέρα της (Barney Martin, πολύ γέλιο) και κλέβει γραβάτες για να του κάνει δώρο στα γενέθλια του.
Όχι ο ρόλος για τον οποίο θα τη θυμόμαστε βέβαια αλλά πιστέψτε με, χωρίς αυτή το Arthur δε θα ήταν αυτό που είναι.
Ειδικά αναφορά χρειάζεται ο John Gielgud που έλαμψε σε ένα ρόλο που θα μπορούσε να είναι η ντροπή της καριέρας του, κερδίζοντας το Οσκαρ Ανδρικού ρόλου.
Είναι ο πιστός υπηρέτης/νταντά του Arthur - ένας ρόλος που στο πρόσφατο remake έγινε γυναικείος και τον υποδύεται η Helen Mirren – ο οποίος έχει κάποιες απίθανες ατάκες.
Το 1988 έγινε το Arthur 2: On the Rocks που παρά τη συμμετοχή όλου του παλιού cast (Moore, Minnelli, Gielgud) δεν ήταν καθόλου καλή (για την ακρίβεια θεωρήθηκε μια από τις χειρότερες ταινίες στη καριέρα του Dudley Moore).
Όσον αφορά το στόρι και τις διαφορές με το remake, αν και δεν το έχω δει ακόμα νομίζω ότι η κεντρική ιδέα έχει μείνει ίδια.
Ο πλούσιος και πάντα μεθυσμένος Arthur πιέζεται από τους γονείς του να παντρευτεί τη κόρη ενός πλουσίου απειλώντας τον να τον αποκληρώσουν.
Όταν αναγκαστικά δέχεται, γνωρίζει τη Linda και την ερωτεύεται αληθινά, και το δίλημμα μπαίνει:
Πλούσιος και δυστυχής ή φτωχός και ευτυχισμένος;
Στη σκηνή που επέλεξα να δείτε (μόνο στο FilmBoy), ο Arthur μόλις έχει αποκαλύψει τηλεφωνικά στη Linda ότι ετοιμάζεται να παντρευτεί και το βράδυ (ξημερώματα) πηγαίνει σπίτι της να της εξηγήσει.
Αρχικά πηγαίνει σε λάθος σπίτι (πολύ γέλιο) και μόλις φτάνει στο σωστό σπίτι ...μιλάμε για ρεσιτάλ.
Η σκηνή που του φωνάζει η ξένη γυναίκα, όταν προσπαθεί να συναρμολογήσει ένα κάδρο(;) τύφλα στο μεθύσι στο σπίτι της Linda, φεύγοντας από λάθος πόρτα (-‘Ντουλάπα!’), ο πατέρας της Linda που προσπαθεί να τον δικαιολογήσει... όλη η σκηνή έχει πολύ γέλιο.
Μόνο στο FilmBoy.
1.jpg)
