Γράφει ο Κωνσταντίνος Τσώκος.
Η αντίστροφη μέτρηση για τους Avengers, μόλις ξεκίνησε!
Mε τον ερχομό του Thor!
Εξάλλου, μετά την επιτυχία του Iron Man, η Marvel είχε ήδη δώσει, το πράσινο φως για τους Avengers και πέταγε συνεχώς hints σε ό,τι ενδιάμεσο έβγαλε (The Incredible Hulk, Iron Man 2), για να προετοιμάσει το έδαφος (και φυσικά να μας πορώσει!).
Αλλά για να δέσει το γλυκό και να τους δούμε όλους μαζεμένους την 4η Μαϊου 2012, πρέπει πρώτα να δοκιμαστούν στη μεγάλη οθόνη ο Τhor και o Captain America.
Και εδώ είναι το θέμα.
Μπορούν αυτοί οι δύο ήρωες, οι οποίοι είναι και απ'τους πιο παλιούς της Marvel, να μεταφερθούν επάξια στο μεγάλο πανί και να μπορούν να σταθούν oι ταινίες τους αυτόνομα;
Ή μήπως η Marvel βιάζεται ...
...να τους ξεπετάξει και απλά τους κάνει μια εισαγωγούλα, για να ξεμπερδεύει στα γρήγορα και να βγάλει του χρόνου τους Avengers;
Δυστυχώς, με το Thor έγινε αυτό που φοβόμουν.
Για να ξεκαθαρίζω, δεν τίθεται για μένα θέμα πιστότητας.
Δεν είμαι fan του comic, δεν το έχω ψάξει κιόλας πολύ - έριξα μόνο μια γρήγορη ματιά στα Τhor:Ages of Thunder και Loki που έβγαλε λίγο καιρό πριν η Anubis, καθώς και στα 3 πρώτα τευχάκια της σειράς Thor, του J. Michael Straczynski (Amazing Spiderman 471-545/2001-2009, Silver Surfer:Requiem, Midnight Nation).
Αλλά, αφού μου αρέσουν οι comic-based ταινίες και οι περιπέτειες,προσπάθησα να αφεθώ και να την απολαύσω γι'αυτό που ήταν...
Σε αυτό το ...asgardian λοιπόν 1ο μέρος, προσπαθεί να σε εισάγει στους χαρακτήρες, στις συμπεριφορές τους, στα αποτελέσματα αυτών και στα κίνητρα που φέρνουν.
Όλα αυτά δίνονται με έναν αρκούντως δυναμικό σαιξπηρικό τόνο, κάτι που καταφέρνει καλά ο Kenneth Branagh καθότι το κατέχει (Henry V, Amlet, Frankenstein).
Όλα ξεκινάνε με μια μάχη με τους Frost Giants, η οποία και είναι η πρώτη σκηνή δράσης της ταινίας.
Θα έλεγα, ότι χωρίς να είναι σε απίστευτο βαθμό κάτι το καρατρομερό, είναι αρκετά καλοφτιαγμένη και σε κρατάει στην τσίτα για κάποια ωρίτσα, οπότε είναι αποτελεσματική και αυτό αρκεί!
Μετά περνάμε στις ερμηνείες και στον Σαιξπηρικό τόνο που λέγαμε, όπου οι διάλογοι πατέρα-γιου ειδικά, είναι πολύ καλά ερμηνευμένοι από Antony Hopkins και Chris Hemsworth, αντίστοιχα - αν και ο τελευταίος, ναι μεν ωραίο βλέμμα στα δραματικά του αλλά ώρες ώρες πολύ σε hero type Schwarzenegger μου φέρνει, έτσι όπως 'μουγκρίζει' τα λόγια του.
Ο Loki επίσης, μου άρεσε πάρα πολύ και ιδιαίτερα ο τρόπος που τον ερμήνευε ο Tom Hiddleston.
Νομίζω, τον προτιμούσα σαν χαρακτήρα, πιο πολύ και απ'τον Thor.
Είχε πιο καλές προεκτάσεις, πιο πολλές αποχρώσεις καλού/κακού, σε σχέση με τον καλό, αλαζόνα 'πρόσκοπο' Thor.
Αλλά μόλις ο Odin στέλνει τον γιο του στη Γη ως τιμωρία για την αλαζονεία του, εκεί αρχίζουν και τα προβλήματα της ταινίας.
Δεν ξέρω σε τι αποσκοπούσαν οι παραγωγοί και σεναριογράφοι.
Προφανώς σκέφτηκαν ότι με τόσο fantasy, ήρθε η ώρα να τραβήξουμε και το πιο mainstream κοινό, αλλά υποτίθεται το ταξίδι του Thor στη Γη, θα έπρεπε να τον περάσει από κάποια Οδύσσεια για να πάρει το μάθημα του και να χει ουσία αυτό το ταξίδι.
Πέρα όμως απ'τα ξυλίκια με το FBI, το σενάριο με έκανε να νιώθω ότι αυτό το κομμάτι του, που θα πρεπε να'ναι και το πιο σοβαρό, ήταν απλά η αφορμή για χαζοαμερικανιές, χιουμοράκι, γκομενίσματα και όλα αυτά που είναι απαραίτητα για να δώσουν πιο ανθρώπινη υπόσταση στους χαρακτήρες και να ταυτιστεί και ο ουδέτερος θεατής μαζί τους.
Και γενικά,απ'τη στιγμή που ο Thor πατάει τη ποδάρα του στη Γη, όλα μοιάζουν ξαφνικά πιο βιαστικά και μισοτελειωμένα.
Απ'τους χαρακτήρες μέχρι και τη δράση.
Κανένας βέβαια απ΄τους χαρακτήρες δεν ενοχλεί.
Η Natalie Portman είναι χαριτωμένη, ο Stellan Skarsgaard ως επιστήμονας έχει έναν γλυκό ήρεμο και φιλότιμο ρόλο και φυσικά έχουμε τον Agent Coulson απ'τα Iron Man και ένα cameo-hint για το Avengers με τον Jeremy Renner (The Hurt Locker, The Town) να υποδύεται τον Hawkeye (αν και έτσι όπως το χουν κάνει, σιγά μην καταλάβει κανείς στην ταινία ποιος είναι).
Τους χρησιμοποιούν απλά για αυτά τα απαραίτητα 5' χιούμορ και ρομάντζου.(πετυχημένα μεν ανά στιγμές, αλλά και αυτά τελείως ξεπέτες)
Ύστερα, σκάει μύτη και ο Destroyer, ο φύλακας των αρχείων της Asgard, που θύμιζε λίγο robot και τον είχε στείλει ο Loki, κοπανιούνται λίγο με τους φίλους του Thor (που αυτοί ακόμα και στην Asgard, δεν είχαν πολλά να κάνουν) και κλαίει με μαύρο δάκρυ η Natalie (μα πόσο γλυκιά λέμε!!!), σε μια σκηνή ψιλογελοία γιατί κάνει το ρομάντζο να φαίνεται τελείως εξαναγκαστικό. (...Μα πότε πρόλαβαν πια να δεθούν τόσο πολύ;;;E;;).
Συμπέρασμα;
Μέχρι τη μέση όλα καλά, ωραία δράση και ερμηνείες, αλλά το κομμάτι που εκτυλίσσεται στη Γη, κατορθώνει και τα κάνει όλα ακόμα πιο χάρτινα, ενώ εκεί θα πρεπε να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Σαν αλλαγή απ'τα συνηθισμένα μασκοφόρα superhero comics, βλεπόταν ευχάριστα και ξεχνιόσουν, αλλά δεν είχε αίσθηση ολοκληρωμένης ταινίας.
Τα είχε όλα σε μικρές δώσεις και τέλος.
Και όταν έβγαινες απ'τη αίθουσα, την άλλη μέρα κιόλας την είχες ψιλοξεχάσει.
Πιο πολύ πιλότο για σειρά θύμιζε, αλλά με καλύτερο budget σαφώς.
Απλά μια εισαγωγή του Thor λοιπόν, για να μην πάμε αδιάβαστοι στο Avengers.
Δεν ξέρω πως μπορεί να φάνηκε στους φίλους του comics (έξω, απ'όσο ξέρω το έχουν παραεκθειάσει), αλλά εγώ αρχίζω να ανησυχώ για το Captain America....
Thor trailer 2 by FilmBoy-gr
1.jpg)
