Γράφει ο Bustart.
Επιστροφή στο Mortal Kombat: Legacy, καθώς 3 νέα επεισόδια ανέβηκαν στο YouTube, τα οποία και θα σας τα παρουσιάσουμε παρακάτω ...με μια μικρή καθυστέρηση!
Τα δύο πρώτα (4 & 5) μας συστήνουν 5(!) καινούργιους χαρακτήρες από το βασίλειο του Outworld και της Edenia, τους Shao Kahn, Baraka, Mileena, Kitana και Sindel, με την ιστορία να επικεντρώνεται κυρίως στις αδελφές Kitana και Mileena, ενώ το 6ο επεισόδιο, που φέρνει περισσότερο από κάθε άλλο στο Mortal Kombat:Rebirth, μας συστήνει τον Raiden , Θεό του Κεραυνού και προστάτη της Γης!
Αρκετά μπορεί να προσάψει κάποιος fan στη σειρά και στο σκηνοθέτη της Kevin Tancharoen.
Λίγες fighting σκηνές, έλλειψη fatalities (όπως τα ξέρουμε από τα video game), μικρή παρουσία ...
...(μέχρι τώρα) αίματος.
Όχι όμως ότι έχει το ταλέντο να σκηνοθετεί επεισόδια με υψηλά production values, που κρύβουν αποτελεσματικά την έλλειψη σημαντικού budget.
Στα επεισόδια 4 & 5 λοιπόν, όπου μας παρουσιάζει χαρακτήρες από τα realm του Outworld και Edenia, ανταπεξήλθε στην πρόκληση αυτή με την έξυπνη αλλαγή του ύφους της σειράς.
Από την σκοτεινή και πιο ρεαλιστική προσέγγιση που είχαν τα 3 πρώτα επεισόδια, περνάει σε ένα καθαρό fantasy setting (επίσης σκοτεινό), συνδυάζοντας με εξαιρετικό τρόπο animation στο στυλ των motion comics με live-action σκηνές και αφήγηση, που θα ικανοποιήσει τους περισσότερους fan.
Ο Tancharoen κατάφερε έτσι να δημιουργήσει μια πολύ όμορφη, σκοτεινή και σε στιγμές αρκετά σουρεαλιστή ατμόσφαιρα (ειδικά με τις εναλλαγές μεταξύ animation και live-actions) αναδεικνύοντας έτσι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κόσμου του Mortal Kombat.
Νομίζω πως ο Tancharoen εδώ κέρδισε πολλούς πόντους στην εκτίμηση μας.
Γιατί δεν υπήρχε περίπτωση να μπορέσει να αποδώσει ο σκηνοθέτης ικανοποιητικά το επικό και fantasy στοιχείο του video game, με το υποτυπώδες budget που έχει στη διάθεση του.
Όσον αναφορά τώρα την δράση και την εξέλιξη της ιστορίας (η οποία μένει πιστή στο video game) το 4ο επεισόδιο ισορροπεί μεταξύ animation και live-action, με τις πιο ενδιαφέρουσες όμως σκηνές να τις βλέπουμε στο anime κομμάτι, το οποίο αποδεικνύεται αρκετά splatter!
Έστω κι έτσι είδαμε μερικούς αποκεφαλισμούς!
Ενώ με τις live-action σκηνές, ο σκηνοθέτης επιλέγει να προχωρήσει την ιστορία της κατάκτησης του βασιλείου της Edenia από τον Shao Kahn (Aleks Paunovic) και τους ταρκισσινούς (νομίζω έτσι μεταφράζεται!) στρατιώτες του και την αυτοκτονία της βασίλισσας Sindel.
Ό,τι ξέρουμε δηλαδή από τα video games, ο Tancharoen επιλέγει να το κρατήσει χωρίς να αλλάξει σχεδόν τίποτα.
Σε γενικές γραμμές, αν και απουσιάζει μια hand-to-hand fighting σκηνή, το 4ο επεισόδιο σίγουρα αποζημιώνει τα ούτε 10 λεπτά που ζητάει από τον θεατή.
Οι ερμηνείες είναι καθαρά σε 2ο ρόλο, καθώς οι διάλογοι είναι μετρημένοι, με τα περισσότερα να αφήνονται στην πολύ καλή αφήγηση (Karin Inghammar).
Από τους χαρακτήρες ο Barraka (Fraser Aitcheson) είναι ο πιο ενδιαφέρων.
Αν και η εμφάνιση του φέρνει περισσότερο σε Orc του Lord of the Rings, εντούτοις η επιτυχημένη ενσωμάτωση των γνωστών λεπίδων στα χέρια του (αν και θα θέλαμε να τις δούμε περισσότερο εν δράση!) και η παρουσίαση του ως αιμοσταγή και αδίστακτου πολεμιστή, σε αποζημιώνει.
Η μεγάλη ένσταση μου αφορά δυστυχώς τον ίδιο τον Shao Kahn.
Εκτός του ότι ο Aleks Paunovic μου θυμίζει εκνευριστικά έναν συνάδελφο μου(!), δεν με πείθει ότι είναι η ενσάρκωση του Κακού.
Ο τεράστιος ασιάτης πολεμιστής με την θεϊκή δύναμη και την απίστευτη βαρβαρότητα!
Όχι, αν αυτός ήταν το τελευταίο boss τότε σίγουρα θα τον έβγαζα!
Ελπίζω, αν τον ξαναδούμε σε επόμενο επεισόδιο να μοιάζει περισσότερο σε αυτόν.
Η Queen Sindel (Beatrice Ilg), αν και ο ρόλος της είναι σημαντικός στο επεισόδιο, εντούτοις δεν την ακούμε να ξεστομίζει ούτε μια λέξη!
Έστω μια κραυγή τουλάχιστον τη στιγμή που σκοτώνουν τον άντρα της και την πιάνουν αιχμάλωτη!
Από τη στιγμή που δεν πρόκειται να τη δούμε ξανά (ως αναστημένη) στη σειρά, τουλάχιστον σε αυτή τη σαιζόν, ο χαρακτήρας της περνά σε 2η μοίρα.
Τέλος στο επεισόδιο βλέπουμε και τον Shang Tsung (Johnson Phan), επίσης σε πολύ μικρό ρόλο και τον King Jerrod (Kirby Morrow), τον οποίο δεν το σκοτώνει τελικά ο Shao Kahn, όπως στα video games, αλλά ξεφεύγει της επίθεσης και κρύβεται κάπου στο βασίλειο της Edenia.
Στο 5ο επεισόδιο τώρα, που ολοκληρώνει την ιστορία των Kitana και Mileena, ξεκινάει με την καλύτερη fighting σκηνή που έχουμε δει μέχρι τώρα στη σειρά.
Ειδικά το uppercut πρέπει να έχασε αρκετή ενέργεια (ή ζωή αν προτιμάτε) από την Mileena!
Θα θέλαμε όμως λίγο περισσότερο αίμα (πάντα θέλουμε)!
Από εκεί πέρα το animation καταλαμβάνει ολόκληρο σχεδόν το υπόλοιπο επεισόδιο, εστιάζοντας στις δύο αδελφές και στην σχέση ζήλιας που αναπτύσσεται (από την πλευρά της Mileena) μεταξύ τους.
Και εδώ το animation πάντως κερδίζει τις εντυπώσεις με τις αρκετά gore και splatter σκηνές του, καθώς οι δύο κοπέλες αναζητούν και σκοτώνουν τους ψεύτικους βασιλιάδες που προστατεύον τον πραγματικό King Jerrod.
Και φτάνουμε και στην τελευταία live-action σκηνή, όπου η Kitana βρίσκει (χωρίς να το ξέρει φυσικά) τον πραγματικό πατέρα της, ο οποίος της αποκαλύπτει την αλήθεια.
Είναι η πιο αδύναμη σκηνή και των 2 επεισοδίων, με μέτριες ερμηνείες (και ένα ψεύτικο μούσι του King Jerrod) και καθόλου δραματικότητα και ένταση.
Θα μπορούσε να κλείσει εκεί το επεισόδιο, αφήνοντας τους θεατές με την περιέργεια αν η Kitana όντως πίστεψε τα λόγια που της είπε ο νεκρός πλέον βασιλιάς, ανεβάζοντας έτσι τουλάχιστον την αγωνία μας και σώζοντας κάπως τη σκηνή.
Αντιθέτως, ακολουθεί μια αδιάφορη – στιλιστικά - animation σκηνή, αλλά σημαντική για την εξέλιξη της ιστορίας, από τη στιγμή που ο Tancharoen αποφάσισε να μην μας αφήσει σε αγωνία.
Φυσικά και εδώ η κινηματογράφηση και τα οπτικά εφέ (πάντα σε σχέση με το budget της σειράς) διατηρούν τα υψηλά production values που μας έχει συνηθίσει ο σκηνοθέτης, χωρίς όμως κάτι το ξεχωριστό, πέρα φυσικά το motion comic style animation που γνωρίσαμε στο προηγούμενο επεισόδιο.
Κλείνοντας, τα 2 επεισόδια εξιστορούν μέσα σε μόλις 15 λεπτά την προβληματική σχέση που αναπτύσσετε μεταξύ της Kitana, της κλώνου-αδελφή της Mileena του Shao Kahn, και της Queen Sindel, μεταφέροντας μας έτσι λίγη από την μυστικιστική και fantasy αίσθηση του video game, ειδικά στις motion comic animation σκηνές τους.
Η παρουσία του Barraka δίνει μερικούς ακόμα πόντους με τις λεπίδες του, υπάρχει αρκετό splatter, αν και σε anime, οι διάλογοι αν και λίγοι είναι βελτιωμένοι σε σχέση με πριν και το μόνο που πραγματικά απογοητεύει είναι η κινηματογραφική εκδοχή του Shao Kahn, ο οποίος μοιάζει λίγος.
