Το 2007 ο ερασιτέχνης κινηματογραφιστής Jason Eisener πήρε μέρος στο διαγωνισμό του Robert Rodriguez για το καλύτερο fake trailer που θα συνόδευε το Grindhouse στις αίθουσες.
Αυτό το fake trailer μιλούσε για έναν άστεγο με μια καραμπίνα, λεγόταν ακριβώς έτσι και τελικά βγήκε νικητής.
Λίγα χρόνια αργότερα ο Jason Eisener έκανε αυτό το trailer ταινία, ένα αιματοβαμμένο b-movie παρόμοιο με το Machete του Rodriguez, με τη διαφορά ότι του βγήκε περισσότερο σατιρικό από όσο θα ήθελε, είναι λιγότερο δεμένο και πολύ πιο αλλόκοτο από το εξαιρετικό φιλμ με τον Danny Trejo.
Εμποτισμένο σε μουντζουρωμένο και ενοχλητικά φωσφορίζων Technicolor (τεχνική που σταμάτησε από τα μέσα της δεκαετίας του ‘50), το Hobo With A Shotgun δε διστάζει να φτάσει στα όρια του exploitation χωρίς όμως ...
...τη φινέτσα του Machete, χωρίς την καλή αισθητική του και μακράν χωρίς τις τεχνικές ικανότητες του Rodriguez.
Μιάμιση ώρα κινηματογραφικής ακολασίας – αποκεφαλισμούς, ακρωτηριασμούς, παραμορφώσεις – και μια ποικιλία από φτηνιάρικα splatter.
Κι αν αυτά ακούγονται ενθαρρυντικά σε κάποιους νοσταλγούς του Cannibal Holocaust ή του Grindhouse για τους νεότερους, θα τους απογοητεύσω λέγοντας ότι όλα τα παραπάνω προκαλούν περισσότερο γέλιο.
Το γεγονός ότι στα τέλη της δεκαετίας του ‘00 κάποιοι πρωτοπόροι ασχολούνται με το exploitation παλαιάς κοπής (Tarrantino, Rodriguez, Aja) και φτιάχνουν έργα τέχνης (Grindhouse, Machete, Piranha), δε σημαίνει ότι το να δείχνεις έντερα-λάστιχα να κρέμονται ενώ ο ‘ιδιοκτήτης’ αυτών τηλεφωνεί από θάλαμο είναι επιτυχημένο splatter.
Όχι, το Hobo With A Shotgun είναι ένα βλακωδώς βίαιο σκουπιδάκι φτηνού προϋπολογισμού και το μόνο που θα άξιζε αναφοράς θα ήταν ο Rutger Hauer (The Rite), αν κι αυτός δεν είχε ένα εντελώς ‘τελειώστε-να-φύγουμε’ attitude.
Υποδύεται έναν άστεγο χωρίς όνομα που φτάνει σε μια άθλια Καναδική πόλη πνιγμένη στην εγκληματικότητα, τη βία και τη διαφθορά.
Υπεύθυνος για αυτό είναι ο Drake (Brian Downey), ένας σοδομικός τρελάρας ο οποίος διευθύνει μια αυτοκρατορία του εγκλήματος μαζί με τους δυο ψυχοπαθείς γιους του, τον Slick (Gregory Smith, Closing The Ring) και τον Ivan (Nick Bateman).
Ο Drake και οι γιοι του κάνουν ό,τι θέλουν στη πόλη και εμπνέουν κάθε κακοποιό στοιχείο να κάνει το ίδιο.
Αφού μείνει αμέτοχος για λίγο βλέποντας αθώους να υποφέρουν, ο hobo παίρνει τη κατάσταση στα χέρια του αρπάζοντας μια καραμπίνα από το μαγαζί στο οποίο πήγε να αγοράσει μια μηχανή του γκαζόν (!) και αρχίζει να απονέμει δικαιοσύνη σε ολόκληρη τη πόλη με εκκωφαντικό και αιματηρό τρόπο (‘Hobo Stops Begging. Demands Change’ γράφει μια εφημερίδα).
Οι δημιουργοί φαίνεται να ξεμένουν από χρήματα προς το τέλος, καθώς ενώ στην αρχή και μέχρι τη μέση υπάρχει στη ταινία μια σχετική προσοχή στα ούτος ή άλλως επιτηδευμένα φτηνιάρικα εφέ, προς το τέλος φαίνεται να βιάζονται να τελειώσουν χωρίς να δίνουν προσοχή πουθενά.
Χαρακτηριστικά στο τέλος εμφανίζονται δύο τενεκεδένιοι …Robocop-μισθοφόροι πάνω σε μηχανές(...), που θα σας κάνουν να γελάτε για πολλά λεπτά.
Ασχέτως με τη ταινία, τις προάλλες σε ένα torrent site έπεσα πάνω σε μια συζήτηση του σκηνοθέτη με αυτούς που ‘κατέβαζαν τη ταινία του’, ο οποίος τους παρακαλούσε να ‘…σταματήσουν να κλέβουν τη ταινία του, γιατί είναι σαν να ερχόταν εκείνος σπίτι τους και να τους έκλεβε’.
Επίσης, ‘…παρακαλούσε να σταματήσουν να τη κατεβάζουν για να πάει ο κόσμος να τη δει στις λίγες αίθουσες που παιζόταν προκειμένου να πάρει νέα διανομή και να προβληθεί παντού’.
Ο αντίλογος ήταν – πέρα από ατάκες στυλ ‘δεν είσαι εσύ’ ή ‘και τι μας νοιάζει εμάς;’ – ήταν ότι οι εκτός Αμερικής δε θα έχουν ίσως ποτέ την ευκαιρία να δουν τη ταινία του με άλλο τρόπο.
Και πραγματικά, δε ξέρω τι είναι προτιμότερο:
Να κάνεις μια ταινία που θα δουν μόνο κάποιοι χιλιάδες Αμερικανοί ή εκατομμύρια σινεφίλοι σε ολόκληρο τον κόσμο, κι ας χάσεις κάποια χρήματα (έκλεισε με $630.000 εισπράξεις).
Πάντως, αν πλήρωνα και εισιτήριο θα ήμουν πιο αυστηρός…
Hobo With A Shotgun trailer by FilmBoy-gr
1.jpg)
