Τα δύο πρώτα έτη στο Hogwarts τελείωσαν και μετά τις πρώτες δυσκολίες και φιλίες, ο Harry Potter μπαίνει για τα καλά στην εφηβεία.
Aυτό αποτέλεσε για μας τους θεατές, μια καλή ευκαιρία να δούμε τον μύθο να γίνεται πιο σκοτεινός και συναρπαστικότερος.
Ο Harry έχει αρχίσει κάπως να μαντραχαλεύει και να ξεφεύγει απ'το παιδικό σουλούπι.
Μεγαλώνει πλέον και αρχίζει σιγά σιγά, η σκληρή του μετάβαση στην εφηβεία.
Μεταβατικό στάδιο θα περάσουν λοιπόν ταινίες και θεατές.
Τι εννοούμε;
Ο Chris Columbus απόφασισε να μην επιστρέψει για να περάσει χρόνο με την οικογένειά του.
Ο Guillermo del Toro επιλέχθηκε αλλά αρνήθηκε λέγοντας πως βρίσκει το συγκεκριμένο βιβλίο πολύ φωτεινό και χαρούμενο και δεν τον ενδιέφερε.
Ο Mark Foster είχε τελειώσει το Finding Neverland και δεν ήθελε να ξαναδουλέψει με παιδιά ηθοποιούς.
Συν ότι ο Gary Oldman δέχτηκε το ρόλο γιατί απλά χρειαζόταν δουλειά. καθώς είχε να εργαστεί πάνω από ένα χρόνο.
Είναι το μόνο φιλμ που δεν περιλαμβάνει τον Voldemort.
Και ο Michael Gabon δεν έχει διαβάσει κανένα βιβλίο της σειράς Χάρι Πότερ.
Μήπως πάμε για πατατιά;
Πάνω που το franchise χρειαζόταν φρεσκάδα;
Τότε η Warner έφτιαξε μια λίστα με τρία ονόματα: Κάλι Κούρι (Όσκαρ σεναρίου για το Thelma & Louise), Κένεθ Μπράνα (που στο 2ο υποδύθηκε το Γκίλντροϊ Λόκχαρτ) και τον Αλφόνσο Κουαρόν που τελικά επιλέχτηκε.
Ο Κουαρόν δεν ήταν και πολύ σίγουρος αν ήθελε να κάνει την ταινία καθώς δεν είχε διαβάσει κανένα βιβλίο, ούτε είχε δει κάποια απ'τις προηγούμενες ταινίες.
Μόλις διάβασε όλα τα βιβλία, ανέλαβε αμέσως τη σκηνοθεσία.
Με την Rowling να λέγεται ότι καταχάρηκε.
To 3o μέρος τελικά μας βουτάει εντελώς στο σκοτάδι, μας υποβάλλει και μας πηγαίνει στο άλλο άκρο, σε σχέση με τα προηγούμενα.
Αλλαγή πλεύσης και πνοή φρεσκάδας λοιπόν με τον Alfonso Cuaron,ο οποίος μέχρι τότε είχε κάνει το Μεγάλες Προσδοκίες και το Θέλω και Τη Μαμά Σου.
Μια-αρχικά-ομολογουμένως περίεργη επιλογή.
Δόσεις χιούμορ με στυλ χαζοπαιδικότητας υπάρχουν αρκετές, άλλωστε τα βιβλία και οι χαρακτήρες βρίσκονταν ακόμα σε φάση ωρίμανσης.
Όμως εδώ, η ταινία μας βουτάει απ'την αρχή ως το τέλος σε μια σκοτεινή φωτογραφία, με τα κτίρια πλέον να αποπνέουν εντελώς γκόθικ αισθητική.
Συν τα περισσότερα και μοχθηρότερα πλάσματα.
Και το χιούμορ είναι κάπως πιο γκροτέσκο και τρελοκαρτουνίστικο.
Σημειώνουμε π.χ. τη σκηνή με το λεωφορείο και τους ...ακέφαλους ρασταφάρι!
Το πιο ελκυστικό είναι ότι αρχίζουμε να παρατηρούμε εξέλιξη στους χαρακτήρες.
Αποτελεί τον κυριότερο λόγο που σου κεντρίζεται απ'την αρχή το ενδιαφέρον.
Παρατηρείς μια έκρηξη στο πρωταγωνιστικό τρίο και βλέποντας τους να φωνάζουν, να εκρήγνυνται και να αγωνιούν, αρχίζεις πλέον να βαριέσαι λιγότερο καθώς συμπάσχεις και συ μαζί τους και αναμένεις την εξέλιξη τους.
Ήδη απ'τα πρώτα λεπτά βλέπουμε τον Harry να αντιδρά στις προσβολές της θείας Μάρτζ, στέλνοντας την φουσκωμένη στον ουρανό!
Ύστερα, κλωτσάει ένα έπιπλο, μαζεύει τα πράγματα του και αντιδρώντας στον θείο του, φεύγει.
Παρατημένος στα σκοτάδια δεν έχει που να πάει, μέχρι που ένα λεωφορείο για χαμένους μάγους τον συμμαζεύει.
Πηγαίνοντας στη σχολή για 3η χρονιά, θα ανακαλύψει ότι ένας εγκληματίας, ο Σείριος Μπλακ (Gary Oldman) αποδρά από τις φυλακές του Αζκαμπάν.
Ως συνεργάτης του Βόλντεμορτ, αναζητά τον Χάρι Πότερ για να πάρει εκδίκηση.
Σταδιακά όμως ο Χάρι θα καταλάβει ότι τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται και θα μάθει πολύτιμες πληροφορίες για το παρελθόν του.
Και μπορεί να τους ενοχλήσουν.
Π.χ., ο Σνέιπ λέει στην Ερμιόνη, αν πετάγεται όλη την ώρα λόγω γνήσιου ενθουσιασμού ή απλά θέλει να παριστάνει την ανυπόφορη ξερόλα.
Η οποία Ερμιόνη, αργότερα θα φωνάξει και θα ρίξει μπουνιά στον Μάλφοϊ!
Εξακολουθεί να βγάζει αυτό το σπασικλοειδές και επιτηδευμένο ή όταν πάει να γελάσει αυθόρμητα φαίνεται κάπως ψεύτικο, αλλά εδώ την συμπαθήσαμε περισσότερο.
Νέοι καθηγητές ο Λούπιν (David Thewlis), στην άμυνα κατά των σκοτεινών τεχνών και η Τρελόνι (Emma Tomson) στο μάθημα Μαντικής.
Πιστευτός ο πρώτος, ήρεμος και συγκαταβατικός απέναντι στον Harry.
Σημειώνουμε τη σκηνή που του μαθαίνει το κλασικό ξόρκι "Καλώ τον Προστάτη".
Η Emma Tomson στο λίγο που παίζει, μεταμορφώνεται κυριολεκτικά σε χαμένη, αλλά άκακη τρελοκαμπέρω!
Την 'είπε' και ωραία στην Ερμιόνη: "Δεν μπορείς γλυκιά μου να καταλάβεις το μάθημα μου, γιατί είσαι στείρα και σκέτη σαν τα βιβλία που με τόση μανία διαβάζεις ακατάπαυστα".
Τον καινούριο Dumbledore (Michael Gambon), δεν τον βλέπεις αρκετά για να νιώσεις ότι κάνει για το ρόλο και εξακολουθείς να αναπολείς τον αποθανόντα Richard Harris.
Η μουσική του John Williams επαναλαμβάνει το θέμα των προηγούμενων δύο ταινιών, με σκοτεινότερο τόνο.
Στη σκηνή που ο Harry πετάει με τον ιππόγρυππα του Χάγκριντ, μου ρθε και κάτι από μουσική Star Wars.
Φαντάσματα σκοτεινά, τυλιγμένα σε μαύρο πέπλο που μπορούν να σε σκοτώσουν, ρουφώντας απ'την ψυχή σου κάθε ευχάριστη ανάμνηση.
Και καραδοκούν συνεχώς πάνω απ'το Χόγκουαρτς, για την προστασία (και καλά), απ'τον Σείριο Μπλακ σκορπώντας ψόφο σε φυτά και πτηνά.
Κάποια άλλη τρομερή σκηνή δεν υπάρχει δυστυχώς.
Μόνο στο τέλος που μεταμορφώνεται ο Σείριος σε σκύλο και ο Λούπιν σε λυκάνθρωπο χωρίς να γίνονται πολλά και καταλαβαίνοντας την ψηφιακή τους προέλευση.
Τι γίνεται στο τέλος;
Θα σας πούμε αλλά πάμε πρώτα λίγο πίσω.
O Harry, κουβαλώντας τον καθιερωμένο απ'τις άλλες ταινίες αόρατο μανδύα, είχε καταφέρει νωρίτερα να πάει σε μια εκδρομή που του είχε απαγορεύσει η prof. ΜακΓκόναγκαλ.
Εκεί μαθαίνει ότι ο Σείριος Μπλακ είναι ο νονός του και καλύτερος φίλος των γονιών του!
Ο Μπλακ κατηγορήθηκε ότι φανέρωσε στο Βόλντεμορτ το που βρίσκονται οι Τζέιμς και Λίλι Πότερ και ότι σκότωσε έναν φίλο τους, τον Πίτερ Πέτιγκρου (Timothy Spall).
Ο Ηαrry Potter, μαθαίνοντας αυτά τα πράγματα για τους γονείς του, οργίζεται και ορκίζεται να εκδικηθεί.
Σε αυτή τη σκηνή ο Radcliffe φτάνει σε έξαρση δραματικότητας αλλά κάνει ακόμα μερικές nerd συσπάσεις μυών που γελοιοποιούν την ερμηνεία του.
Ισχύει και για σκηνές όπου γελάει.
Στο τέλος συμβαίνουν πολλά και προχωράει το στόρι.
Mαζί με Harry και Ερμιόνη τον κυνηγάνε.
Τότε εμφανίζεται ένα μεγάλο σκυλί και σέρνει το Ρον με τον αρουραίο, στην Καλύβα που Ουρλιάζει.
Ο Χάρι και η Ερμιόνη τους ακολουθούν.
Εκεί ανακαλύπτουν ότι ο σκύλος είναι στην πραγματικότητα ο Σείριος Μπλακ.
Ο Χάρι του επιτίθεται αλλά εμφανίζεται ο Λούπιν και αφοπλίζει το Χάρι.
Τότε ο Χάρι μαθαίνει όλη την αλήθεια για την αθωώτητα του Μπλακ.
Ξαφνικά εμφανίζεται ο Σνέιπ που θέλει να παραδώσει τον Μπλακ στους Παράφρονες, αλλά ο Χάρι του ρίχνει ξόρκι.
Ο Λούπιν με τον Μπλακ εξηγούν ότι ο Πίτερ Πέτιγκρου ζει (όπως αποδείκνυε και ο χάρτης, που δείχνει ποιος πάει που) και είναι αυτός που έκανε όσα κατηγορήθηκε ο Μπλακ.
Τότε Λούπιν και Μπλακ φέρνουν τον Πέτιγκρου από αρουραίο του Ρον, πίσω στην ανθρώπινη μορφή του.
Ενώ είναι έτοιμοι να τον σκοτώσουν, ο Χάρι λέει πως ο πατέρας του δε θα ήθελε οι δύο καλύτεροί του φίλοι να γίνουν δολοφόνοι και αποφασίζει να τον παραδώσουν στους Παράφρονες.
Καθώς οδεύουν προς το κάστρο, βγαίνει η πανσέληνος.
Τότε ο Λούπιν, που είναι λυκάνθρωπος, μεταμορφώνεται και ο Πέτιγκρου βρίσκει την ευκαιρία να αποδράσει.
Λούπιν και Μπλακ παλεύουν.
Παράφρονες επιτίθενται στον Μπλακ και στο Χάρι.
Καθώς είναι έτοιμοι να ξεψυχήσουν, ο Χάρι βλέπει από μακριά μια φιγούρα να καλεί τον Προστάτη και έτσι έντονο φως διώχνει τους Παράφρονες.
Ο Χάρι πιστεύει ότι η φιγούρα που είδε ήταν ο πατέρας του.
Ύστερα σε μια ολόκληρη σεκάνς που κούρασε λίγο, η Ερμιόνη αποκαλύπτει ότι έχει στην κατοχή της ένα ρολόι που της επιτρέπει να πηγαίνει πίσω στο χρόνο.
Μαζί με το Χάρι πηγαίνουν πίσω 3 ώρες και βλέπουν τα γεγονότα να επαναλαμβάνονται.
Καθώς βλέπουν τους Παράφρονες να πλησιάζουν, ο Χάρι αντιλαμβάνεται ότι η φιγούρα που είδε είναι ο ίδιος και τότε κάνει το ξόρκι του Προστάτη, σώζει τον Σείριο και τον βοηθάει να δραπετεύσει.
Ο Χάρι νιώθει ότι επιτέλους βρίσκει μια οικογένεια, αλλά ο Σείριος του λέει πως δεν μπορούν μείνουν μαζί, γιατί θα ναι επικίνδυνο.
Έτσι, η τραγικότητα της μοναξιάς συνεχίζεται και ο Χάρι απελπισμένος ακούει απ'τον Ντάμπλντορ ότι το σημαντικότερο ήταν πως ανακάλυψε την αλήθεια.
Το στόρι ενηλικιώθηκε και προχώρησε αρκετά εδώ πέρα.
Η βουτηγμένη στο σκοτάδι φωτογραφία, με την υποβλητικότητα της αναπληρώνει κάπως την έλλειψη δράσης. (απειροελάχιστο Quidditch, μόνο και μόνο για να δούμε μικρή επίθεση Dementors σε Harry).
Οι ερμηνείες των παιδιών επιδέχονται ακόμη κάποιων βελτιώσεων, αλλά όντας έφηβοι πλέον, παρουσιάζονται ωριμότεροι και πιο βελτιώμενοι.
Και συ επιτέλους, αρχίζεις να ταυτίζεσαι περισσότερο με τα προβλήματα τους, τις καφρίλες τους και τις ατάκες του ενός προς τον άλλον.
Δεν είναι όλα τέλεια, γιατί οι υπόλοιποι χαρακτήρες χάνονται και πάλι, αφού όπως πάντα είναι τόσοι πολλοί.
Το βαρετό, ακαδημαϊκό στυλ απ'τα προηγούμενα λείπει, αλλά πήγαν στο άλλο άκρο και φαίνεται να έχουν αφήσει πολλά πράγματα έξω, καθώς το μοντάζ ακολουθεί πιο κοφτούς ρυθμούς.
Αν και δεν έχω διαβάσει κανένα απ'τα βιβλία, γνωρίζω από φίλους/αναγνώστες ότι δικαιολογημένα ψιλοέκραξαν οι οπαδοί των βιβλίων γιατί αυτό γίνεται αισθητό και ενοχλεί λίγο.
Και αν είχες καιρό να δεις τα προηγούμενα για να καταλάβεις την εξέλιξη των χαρακτήρων, μπορεί να βαρεθείς πάλι.
Την πρώτη φορά που το είδα, δεν μου άρεσε καθόλου.
Με ωριμότερο και πιο έμπειρο μάτι διακρίνει κανείς όμως,ότι το 3ο μέρος είναι απ΄τα ωριμότερα της σειράς και πιο ατμοσφαιρικά, μοιράζοντας εξισορροπημένα το χιούμορ σε όλη την ταινία.
Αν σκεφτείς ότι είναι το πρώτο κομμάτι της ουσιαστικής εμβάθυνσης στη σκοτεινιά, το χουν πάει αρκετά καλά.
Στη συνέχεια, η συνταγή αυτή θα απογειωθεί.
Και μεις θα δούμε επιτέλους ολοζώντανο, τον μεγάλο απόντα.
1.jpg)
