Γράφει ο Αργύρης Σταματόπουλος.
“Bone of the father, unwillingly given.
Flesh of the servant, willingly sacrificed.
Blood of the enemy, forcibly taken.The Dark Lord shall rise again!”
1926, 31η Δεκεμβρίου και έρχεται στη ζωή ένα αγόρι.
Μετά από λίγη ώρα η μητέρα του πεθαίνει, αφού του δώσει το όνομα Tom Marvolo Riddle.
Το παιδί θα ζήσει σε ένα ορφανοτροφείο, μέχρι να το ανακαλύψει ο Albus Dumbledore και θα το φέρει στο σχολείο Hogwarts, για να μεγαλώσει και να εξελιχθεί στον πιο δυνατό και ζοφερό μάγο όλων των εποχών, τον Άρχοντα Voldemort.
Η J. K. Rowling το 1997 μας σύστησε, μαζί με τον μικρό μάγο Harry Potter, και το αντίπαλο δέος του.
Ένα πλάσμα καθαρής κακίας, μισανθρωπίας και σκότους.
Η ιστορία, πριν την έναρξη της πλοκής του βιβλίου και της ταινίας, διηγείται πως ο Voldemort σκότωσε τους γονείς του μωρού, James και Lily Potter, και αποπειράθηκε να σκοτώσει και το μωρό, όταν η δύναμη της αγάπης και της θυσίας της μάνας του το προστάτεψε, αφήνοντας το διαβολικό μάγο αδύναμο και ασώματο.
Το μόνο που έμεινε για να τον θυμίζει είναι μια ουλή σε σχήμα αστραπής, στο μέτωπο του Harry.
Από τότε δεν ξαναεμφανίστηκε, προσπαθώντας από τη μια να κρύβεται και από την άλλη να ανακτήσει τη δύναμη του και κανείς ποτέ δεν ξεστόμισε το όνομα του.
Ο Σκοτεινός Άρχων έκανε ουσιαστικά την πρώτη εμφάνιση του στις σελίδες και στις ‘μπομπίνες’ του “Harry Potter and the Philosopher’s Stone”.
Εκεί, η ύπαρξη του είναι περιορισμένη στο πίσω μέρος του κεφαλιού του κ-κ-κ-καθηγητή Quirrell (Ian Hart) και αναζητά τη Φιλοσοφική Λίθο για να αποκαταστήσει το σώμα του.
Στο “Harry Potter and the Chamber of Secrets” , ο Harry γνωρίζει τον Tom Riddle (Christian Coulson), ένα 16χρονο μαθητή του Hogwarts από παλιά, μέσα από τις σελίδες του ημερολογίου του.
Όταν τα γεγονότα πάρουν το δρόμο τους, θα αποκαλυφθεί ότι ο Tom είναι η ανάμνηση του Voldemort, διατηρημένη μέσα στο ημερολόγιο, και από τον αναγραμματισμό του ονόματος του, Tom Marvolo Riddle, προκύπτει η φράση «I am Lord Voldemort»
Στο “Prisoner of Azkaban” ο Voldemort δεν εμφανίζεται σε καμία υπόσταση - μόνο αναφέρεται, αλλά η μεγαλοπρεπής και σκοτεινή είσοδος του γίνεται στο “Goblet of Fire”.
Μέσα από μια πλεκτάνη, ο Άρχων του Σκότους μαζί με τον υπηρέτη του, Wormtail, οδηγούν το Harry σε μια παγίδα, ώστε να εκπληρώσουν μια τελετή που θα επαναφέρει πλήρως τον Voldemort (Ralph Fiennes), στο σώμα και στη δύναμη.
A! και σκοτώνεται και ο Cedric Diggory (...κάποιος Robert Pattinson)
Ο Fiennes θα επανεμφανιστεί ως Dark Lord, στο “The Order of the Phoenix”, στην climatic battle στο Υπουργείο Μαγείας, μεταξύ του Τάγματος του Φοίνικα και των Θανατοφάγων.
Εκεί θα δώσει ρέστα σε μια all-out μονομαχία με τον Albus Dumbledore (sir Michael Gambon).
Αναμνήσεις και εισχώρηση στην νεαρή ηλικία του Voldemort έχουμε, σε πολύ πιο εκτενές επίπεδο, στο “Harry Potter and the Half-Blood Prince”.
Μέσα από την ‘Κιβωτό των Στοχασμών’ (pensieve) του Dumbledore, ο Harry μαθαίνει για την παιδική ηλικία του Tom Riddle, από τότε που ο Bumbledore τον πήρε από το ορφανοτροφείο και τον έφερε στο Hogwarts.
Ο Tom ως παιδί (Hero Fiennes-Tiffin) και ως έφηβος (Frank Dillane) θεωρείτο υπόδειγμα μαθητή, που γοήτευε τους γύρω του.
Στην ουσία όμως ήταν μια διαταραγμένη προσωπικότητα, που ευχαριστιόταν να βλάπτει και να μεταχειρίζεται τους ανθρώπους, και επεδίωκε την αθανασία μέσα από τους Πεμπτουσιωτές (Horcruxes).
Κι ερχόμαστε στο επικό φινάλε όλου του saga, με το “Harry Potter and the Deathly Hallows – Μέρος 1 και 2”.
Ο Ralph Fiennes για τελευταία φορά θα ενσαρκώσει την προσωποποίηση του κακού στο Potterverse, με όλο μεγαλείο του Σκοτεινού Αφέντη, αφού πλέον ο Voldemort είναι πίσω από όλα και όλους, κι εμείς δεν έχουμε απλά παρά να μετράμε τα δευτερόλεπτα μέχρι την 14η Ιουλίου!
Ήταν αρκετά ευρηματικό και από τη συγγραφέα αι από τους σκηνοθέτες, να μην έχουν τον κακό από την αρχή σε φυσική μορφή και αντίθετα να παίζουν με την αγωνία των ηρώων και των θεατών, για το που και ποιος μπορεί να είναι ή ποιοι είναι οι κρυφοί υπηρέτες και ποιοι οι αληθινοί πολέμιοι του.
Και ύστερα έρχεται η ενσάρκωση.
Για να πω την αλήθεια, δεν έχω διαβάσει το τέταρτο (και το τρίτο) βιβλίο, οπότε περίμενα μια πιο ανθρώπινη υπόσταση, όταν άρχισα να βλέπω τα behind the scenes βιντεάκια που μιλούσαν για την ‘in the flesh’ εμφάνιση του.
Γι’ αυτό και εξεπλάγην, όταν είδα την τελική μορφή του Ralph Fiennes στην μεγάλη οθόνη (πράγμα που στα βίντεο δεν το αποκάλυπταν ούτε στο ελάχιστο –makes sense!).
Στο μεγαλύτερο μέρος της, η αποτύπωση του Voldemort είναι η ίδια με την περιγραφή που δίνει η Joanne Rowling στο βιβλίο.
Ψιλόλιγνος, σχεδόν σκελετικός, με άσπρο δέρμα, πλακουτσή φιδίσια μύτη, μακριά δάχτυλα και χέρια σαν αράχνες.
Η μόνη διαφορά είναι τα μάτια (…Κλειώ και Νάντια!), όπου στο βιβλίο περιγράφονται ως φιδίσια ή γατίσια, λόγω του σχήματος της κόρης, αλλά στις ταινίες ο παραγωγός David Heyman προτίμησε να τα κάνει στρογγυλά, πιο ανθρώπινα, για να είναι πιο εκφραστικά και να δημιουργήσει στο θεατή φόβο, βλέποντας το κακό στο βλέμμα του.
Αλλά, όπως είναι ήδη γνωστό, αυτό που μου προκαλεί δέος, είναι η μακρόσυρτη, μπάσα και συριστική φωνή, που είναι σαν να βγαίνει από φάντασμα, σαν να μιλάει μέσα στο μυαλό σου, βγάζοντας στην επιφάνεια όλους τους σκοτεινούς φόβους σου.
Είναι ένας genuine κακός, που αρέσκεται στο να προκαλεί πόνο και οδύνη, ιδιαίτερα δε όταν βασανίζει σαδιστικά τα θύματα του μέχρι θανάτου, πολλές φορές χωρίς συγκεκριμένο λόγο.
Έτσι!
Για την προσωπική του ευχαρίστηση και τέρψη.
Παρόλο που έχει πολύ και ‘καλό’ κόσμο στο τάγμα των Deatheaters, δεν ενδιαφέρεται ουσιαστικά για αυτούς και οι μόνοι λόγοι που τους επιτρέπεται να ζουν και να τον ακολουθούν είναι η ‘καθαρόαιμη’ μαγική, οικογενειακή κληρονομιά τους και η αφοσίωση τους στο σκοπό του να κατακτήσει τους δυο κόσμους και να αφανίσει τους ‘λασποαίματους’ muggleborns.
Του λείπει κάθε ίχνος ανθρωπιάς, όχι μόνο γιατί δεν την καταλαβαίνει, αλλά γιατί τη θεωρεί αδυναμία και την απεχθάνεται, βάζοντας την δική του υπεροχή πολύ πιο πάνω από τέτοια ‘τιποτένια’ και ‘ανούσια’ συναισθήματα.
Ωστόσο η μεγαλύτερη αδυναμία του είναι ο φόβος για το ίδιο το αναπόφευκτο, το θάνατο.
Όλη αυτή η μεγαλομανία και η ψυχωτική αναζήτηση της αθανασίας, η αποστροφή από την ίδια την ψυχή με το σπάσιμο της σε κομμάτια και η τοποθέτηση τους σε αντικείμενα, πηγάζει από φόβο και το άγχος να ξεπεράσει το θάνατο.
Αυτό είναι και η μεγάλη του διαφορά με τον Harry και η αδυναμία του σε σχέση με αυτόν.
Σύμφωνα με τη Rowling, αυτό που καθιστά το Harry δυνατότερο από το Voldemort είναι η αποδοχή της θνητότητας του.
Όπως και να ‘χει, σύμφωνα με την αποτύπωση του στο μελάνι και στο φιλμ, είναι ένας άρτιος καλλιτεχνικά και εικαστικά (επ’ ουδενί ανθρωπιστικά!) χαρακτήρας και με την υποκριτική δεινότητα του Βρετανού ηθοποιού, είναι (όπως έχω αναφέρει ξανά) μια από τις πιο infernal, και συνάμα, iconic προσωπικότητες του κινηματογράφου και της λογοτεχνίας.
*Trivia:
- Σε πολλές ελληνικές μεταφράσεις των βιβλίων και μεταγλωττίσεις και υπότιτλους των ταινιών, το όνομα του Voldemort αναφέρεται ως ‘Αντον Μώρβολ Χερτ’, προκειμένου να βγαίνει σωστά ο αναγραμματισμός σε ‘Άρχων Βόλντεμορτ’.
- Στην έκτη ταινία, τον έφηβο Tom Riddle υποδύθηκε ο Frank Dillane από τον Christian Coulson, ο οποίος είχε μεγαλώσει από την εμφάνιση του στην ‘Κάμαρα με τα Μυστικά’ και δεν ταίριαζε πλέον ηλικιακά.
- Κάποιοι γλωσσικοί αναλυτές θεωρούν ότι το όνομα Voldemort πηγάζει από τη γαλλική φράση “vol de mort”, δηλαδή ‘πτήση του θανάτου’ ή ‘πτήση από το θάνατο’.
Ωστόσο η συγγραφέας δηλώνει ότι η λέξη είναι επινοημένη.
- Το έτος που συμβαίνουν τα γεγονότα της τελικής μάχης (1998), ο Voldemort είναι 71 χρονών, δηλαδή η ανεστραμμένη ηλικία του Harry, που είναι 17.
Τυχαίο?
- Πολλοί τον παρομοιάζουν με τον Αδόλφο Χίτλερ, καθόσον θεωρούν ότι οι δυο χαρακτήρες μοιάζουν στο ότι ο Χίτλερ υποστήριζε ότι η Άρεια φυλή ήταν η ανώτατη όλων των φυλών και ήθελε να επικρατήσει στον πλανήτη, παρόλο που ο ίδιος δεν ήταν ούτε Γερμανός, ούτε Άρειος στα χαρακτηριστικά και παράλληλα ο Voldemort υποστήριζε την καθαρότητα του αίματος στον κόσμο των μάγων, παρόλο που ο ίδιος ήταν ημίαιμος.
“Bone of the father, unwillingly given.
Flesh of the servant, willingly sacrificed.
Blood of the enemy, forcibly taken.The Dark Lord shall rise again!”
1926, 31η Δεκεμβρίου και έρχεται στη ζωή ένα αγόρι.
Μετά από λίγη ώρα η μητέρα του πεθαίνει, αφού του δώσει το όνομα Tom Marvolo Riddle.
Το παιδί θα ζήσει σε ένα ορφανοτροφείο, μέχρι να το ανακαλύψει ο Albus Dumbledore και θα το φέρει στο σχολείο Hogwarts, για να μεγαλώσει και να εξελιχθεί στον πιο δυνατό και ζοφερό μάγο όλων των εποχών, τον Άρχοντα Voldemort.
Η J. K. Rowling το 1997 μας σύστησε, μαζί με τον μικρό μάγο Harry Potter, και το αντίπαλο δέος του.
Ένα πλάσμα καθαρής κακίας, μισανθρωπίας και σκότους.
Η ιστορία, πριν την έναρξη της πλοκής του βιβλίου και της ταινίας, διηγείται πως ο Voldemort σκότωσε τους γονείς του μωρού, James και Lily Potter, και αποπειράθηκε να σκοτώσει και το μωρό, όταν η δύναμη της αγάπης και της θυσίας της μάνας του το προστάτεψε, αφήνοντας το διαβολικό μάγο αδύναμο και ασώματο.
Το μόνο που έμεινε για να τον θυμίζει είναι μια ουλή σε σχήμα αστραπής, στο μέτωπο του Harry.
Από τότε δεν ξαναεμφανίστηκε, προσπαθώντας από τη μια να κρύβεται και από την άλλη να ανακτήσει τη δύναμη του και κανείς ποτέ δεν ξεστόμισε το όνομα του.
Ο Σκοτεινός Άρχων έκανε ουσιαστικά την πρώτη εμφάνιση του στις σελίδες και στις ‘μπομπίνες’ του “Harry Potter and the Philosopher’s Stone”.
Εκεί, η ύπαρξη του είναι περιορισμένη στο πίσω μέρος του κεφαλιού του κ-κ-κ-καθηγητή Quirrell (Ian Hart) και αναζητά τη Φιλοσοφική Λίθο για να αποκαταστήσει το σώμα του.
Στο “Harry Potter and the Chamber of Secrets” , ο Harry γνωρίζει τον Tom Riddle (Christian Coulson), ένα 16χρονο μαθητή του Hogwarts από παλιά, μέσα από τις σελίδες του ημερολογίου του.
Όταν τα γεγονότα πάρουν το δρόμο τους, θα αποκαλυφθεί ότι ο Tom είναι η ανάμνηση του Voldemort, διατηρημένη μέσα στο ημερολόγιο, και από τον αναγραμματισμό του ονόματος του, Tom Marvolo Riddle, προκύπτει η φράση «I am Lord Voldemort»
Στο “Prisoner of Azkaban” ο Voldemort δεν εμφανίζεται σε καμία υπόσταση - μόνο αναφέρεται, αλλά η μεγαλοπρεπής και σκοτεινή είσοδος του γίνεται στο “Goblet of Fire”.
Μέσα από μια πλεκτάνη, ο Άρχων του Σκότους μαζί με τον υπηρέτη του, Wormtail, οδηγούν το Harry σε μια παγίδα, ώστε να εκπληρώσουν μια τελετή που θα επαναφέρει πλήρως τον Voldemort (Ralph Fiennes), στο σώμα και στη δύναμη.
A! και σκοτώνεται και ο Cedric Diggory (...κάποιος Robert Pattinson)
Ο Fiennes θα επανεμφανιστεί ως Dark Lord, στο “The Order of the Phoenix”, στην climatic battle στο Υπουργείο Μαγείας, μεταξύ του Τάγματος του Φοίνικα και των Θανατοφάγων.
Εκεί θα δώσει ρέστα σε μια all-out μονομαχία με τον Albus Dumbledore (sir Michael Gambon).
Αναμνήσεις και εισχώρηση στην νεαρή ηλικία του Voldemort έχουμε, σε πολύ πιο εκτενές επίπεδο, στο “Harry Potter and the Half-Blood Prince”.
Μέσα από την ‘Κιβωτό των Στοχασμών’ (pensieve) του Dumbledore, ο Harry μαθαίνει για την παιδική ηλικία του Tom Riddle, από τότε που ο Bumbledore τον πήρε από το ορφανοτροφείο και τον έφερε στο Hogwarts.
Ο Tom ως παιδί (Hero Fiennes-Tiffin) και ως έφηβος (Frank Dillane) θεωρείτο υπόδειγμα μαθητή, που γοήτευε τους γύρω του.
Στην ουσία όμως ήταν μια διαταραγμένη προσωπικότητα, που ευχαριστιόταν να βλάπτει και να μεταχειρίζεται τους ανθρώπους, και επεδίωκε την αθανασία μέσα από τους Πεμπτουσιωτές (Horcruxes).
Κι ερχόμαστε στο επικό φινάλε όλου του saga, με το “Harry Potter and the Deathly Hallows – Μέρος 1 και 2”.
Ο Ralph Fiennes για τελευταία φορά θα ενσαρκώσει την προσωποποίηση του κακού στο Potterverse, με όλο μεγαλείο του Σκοτεινού Αφέντη, αφού πλέον ο Voldemort είναι πίσω από όλα και όλους, κι εμείς δεν έχουμε απλά παρά να μετράμε τα δευτερόλεπτα μέχρι την 14η Ιουλίου!
Ήταν αρκετά ευρηματικό και από τη συγγραφέα αι από τους σκηνοθέτες, να μην έχουν τον κακό από την αρχή σε φυσική μορφή και αντίθετα να παίζουν με την αγωνία των ηρώων και των θεατών, για το που και ποιος μπορεί να είναι ή ποιοι είναι οι κρυφοί υπηρέτες και ποιοι οι αληθινοί πολέμιοι του.
Και ύστερα έρχεται η ενσάρκωση.
Για να πω την αλήθεια, δεν έχω διαβάσει το τέταρτο (και το τρίτο) βιβλίο, οπότε περίμενα μια πιο ανθρώπινη υπόσταση, όταν άρχισα να βλέπω τα behind the scenes βιντεάκια που μιλούσαν για την ‘in the flesh’ εμφάνιση του.
Γι’ αυτό και εξεπλάγην, όταν είδα την τελική μορφή του Ralph Fiennes στην μεγάλη οθόνη (πράγμα που στα βίντεο δεν το αποκάλυπταν ούτε στο ελάχιστο –makes sense!).
Στο μεγαλύτερο μέρος της, η αποτύπωση του Voldemort είναι η ίδια με την περιγραφή που δίνει η Joanne Rowling στο βιβλίο.
Ψιλόλιγνος, σχεδόν σκελετικός, με άσπρο δέρμα, πλακουτσή φιδίσια μύτη, μακριά δάχτυλα και χέρια σαν αράχνες.
Η μόνη διαφορά είναι τα μάτια (…Κλειώ και Νάντια!), όπου στο βιβλίο περιγράφονται ως φιδίσια ή γατίσια, λόγω του σχήματος της κόρης, αλλά στις ταινίες ο παραγωγός David Heyman προτίμησε να τα κάνει στρογγυλά, πιο ανθρώπινα, για να είναι πιο εκφραστικά και να δημιουργήσει στο θεατή φόβο, βλέποντας το κακό στο βλέμμα του.
Αλλά, όπως είναι ήδη γνωστό, αυτό που μου προκαλεί δέος, είναι η μακρόσυρτη, μπάσα και συριστική φωνή, που είναι σαν να βγαίνει από φάντασμα, σαν να μιλάει μέσα στο μυαλό σου, βγάζοντας στην επιφάνεια όλους τους σκοτεινούς φόβους σου.
Είναι ένας genuine κακός, που αρέσκεται στο να προκαλεί πόνο και οδύνη, ιδιαίτερα δε όταν βασανίζει σαδιστικά τα θύματα του μέχρι θανάτου, πολλές φορές χωρίς συγκεκριμένο λόγο.
Έτσι!
Για την προσωπική του ευχαρίστηση και τέρψη.
Παρόλο που έχει πολύ και ‘καλό’ κόσμο στο τάγμα των Deatheaters, δεν ενδιαφέρεται ουσιαστικά για αυτούς και οι μόνοι λόγοι που τους επιτρέπεται να ζουν και να τον ακολουθούν είναι η ‘καθαρόαιμη’ μαγική, οικογενειακή κληρονομιά τους και η αφοσίωση τους στο σκοπό του να κατακτήσει τους δυο κόσμους και να αφανίσει τους ‘λασποαίματους’ muggleborns.
Του λείπει κάθε ίχνος ανθρωπιάς, όχι μόνο γιατί δεν την καταλαβαίνει, αλλά γιατί τη θεωρεί αδυναμία και την απεχθάνεται, βάζοντας την δική του υπεροχή πολύ πιο πάνω από τέτοια ‘τιποτένια’ και ‘ανούσια’ συναισθήματα.
Ωστόσο η μεγαλύτερη αδυναμία του είναι ο φόβος για το ίδιο το αναπόφευκτο, το θάνατο.
Όλη αυτή η μεγαλομανία και η ψυχωτική αναζήτηση της αθανασίας, η αποστροφή από την ίδια την ψυχή με το σπάσιμο της σε κομμάτια και η τοποθέτηση τους σε αντικείμενα, πηγάζει από φόβο και το άγχος να ξεπεράσει το θάνατο.
Αυτό είναι και η μεγάλη του διαφορά με τον Harry και η αδυναμία του σε σχέση με αυτόν.
Σύμφωνα με τη Rowling, αυτό που καθιστά το Harry δυνατότερο από το Voldemort είναι η αποδοχή της θνητότητας του.
Όπως και να ‘χει, σύμφωνα με την αποτύπωση του στο μελάνι και στο φιλμ, είναι ένας άρτιος καλλιτεχνικά και εικαστικά (επ’ ουδενί ανθρωπιστικά!) χαρακτήρας και με την υποκριτική δεινότητα του Βρετανού ηθοποιού, είναι (όπως έχω αναφέρει ξανά) μια από τις πιο infernal, και συνάμα, iconic προσωπικότητες του κινηματογράφου και της λογοτεχνίας.
*Trivia:
- Σε πολλές ελληνικές μεταφράσεις των βιβλίων και μεταγλωττίσεις και υπότιτλους των ταινιών, το όνομα του Voldemort αναφέρεται ως ‘Αντον Μώρβολ Χερτ’, προκειμένου να βγαίνει σωστά ο αναγραμματισμός σε ‘Άρχων Βόλντεμορτ’.
- Στην έκτη ταινία, τον έφηβο Tom Riddle υποδύθηκε ο Frank Dillane από τον Christian Coulson, ο οποίος είχε μεγαλώσει από την εμφάνιση του στην ‘Κάμαρα με τα Μυστικά’ και δεν ταίριαζε πλέον ηλικιακά.
- Κάποιοι γλωσσικοί αναλυτές θεωρούν ότι το όνομα Voldemort πηγάζει από τη γαλλική φράση “vol de mort”, δηλαδή ‘πτήση του θανάτου’ ή ‘πτήση από το θάνατο’.
Ωστόσο η συγγραφέας δηλώνει ότι η λέξη είναι επινοημένη.
- Το έτος που συμβαίνουν τα γεγονότα της τελικής μάχης (1998), ο Voldemort είναι 71 χρονών, δηλαδή η ανεστραμμένη ηλικία του Harry, που είναι 17.
Τυχαίο?
- Πολλοί τον παρομοιάζουν με τον Αδόλφο Χίτλερ, καθόσον θεωρούν ότι οι δυο χαρακτήρες μοιάζουν στο ότι ο Χίτλερ υποστήριζε ότι η Άρεια φυλή ήταν η ανώτατη όλων των φυλών και ήθελε να επικρατήσει στον πλανήτη, παρόλο που ο ίδιος δεν ήταν ούτε Γερμανός, ούτε Άρειος στα χαρακτηριστικά και παράλληλα ο Voldemort υποστήριζε την καθαρότητα του αίματος στον κόσμο των μάγων, παρόλο που ο ίδιος ήταν ημίαιμος.