Εχει πολύ έρωτα η εβδομάδα που αρχίζει στα κινηματογραφικά (σε αντίθεση με την πολιτική Ελλάδα που έχει ...άγριο σεξ εδώ και 2 χρόνια περίπου) αν και εμείς θα αρχίσουμε με τα τρομακτικά.
Θανάσιμη Μητέρα (Mother's Day) (8/10), του Darren Lynn Bousman.
Οικογένεια-συμμορία με αρχηγό τη Rebecca De Mornay κρατά ομήρους τους ιδιοκτήτες του παλιού της σπιτιού, μαζί με τους καλεσμένους τους.
Βίαιο, έξυπνο, γεμάτο ανατροπές, σέβεται τους θεατές.
Εύκολα ένα από τα καλύτερα home-invasion θρίλερ που έχετε δει τα τελευταία χρόνια.
Cowboys & Aliens (6/10), του Jon Favreau.
Μοναχικός άντρας χωρίς όνομα (Daniel Craig) ξυπνάει στην Αγρια Δύση με διαστημικό gadget-άκι στο χέρι και είναι ο μόνος που μπορεί να σώσει τους καουμπόυδες από ...τους εξωγήινους!
Μια απ'τις σχετικές αποτυχίες του καλοκαιριού και ένα περίεργο αμάλγαμα κινηματογραφικών ειδών που καταλήγει να βλέπεται μεν ευχάριστα αλλά σαν σύνολο πάσχει και μοιάζει άψυχο και άνοστο.
Crazy Stupid Love, των Glenn Ficarra και John Requa.
Μια ταινία με καλές κριτικές που μιλάει για την αγάπη και για όλα τα ανόητα πράγματα που κάνουμε αναζητώντας την - πώς την επιδιώκουμε, πώς προσπαθούμε να την κάνουμε να κρατήσει στο χρόνο και πώς τα βγάζουμε πέρα όταν θρυμματίζεται.
Δεν είναι ξεκάθαρη κομεντί, ούτε δράμα αλλά ούτε και romance με την αυστηρή έννοια του όρου και το στόρυ είναι περίπλοκο και γεμάτο συμπτώσεις και αποκαλύψεις, με αρκετές στιγμές δραματικής έντασης.
Ερωτευμένοι στη Νέα Υόρκη (HappyThankYouMorePlease), του Josh Radnor.
3 ζευγάρια στη Νέα Υόρκη εμπλέκονται επαγγελματικά και συναισθηματικά σε μια ταινία με χαρακτηρισμούς να το συνοδεύουν όπως'...προσιτό, χαριτωμένο, με καλογραμμένους διαλόγους και πιστευτό'.
Tο είδος της δραματικής κομεντί πάσχει εδώ και χρόνια και ευτυχώς υπάρχει το Sundance και οι ανεξάρτητοι δημιουργοί να μας θυμίζουν που και που τι μπορείς να καταφέρεις χωρίς λεφτά αλλά με ένα καλό σενάριο.
Παίζονται ακόμη:
Ο Πόλεμος των Κουμπιών (La Guerre Des Boutons), του Γιαν Σαμιέλ.
Γαλλικη παιδική ταινία με τα παιδιά δυο γειτονικών χωριών να 'μάχονται' με ξύλινα σπαθιά και σφεντόνες με έπαθλο ...μια χούφτα κουμπιά.
Το Μωρό Μου Φτάνει, των Αλέξη Πόνσε και Βιβή Ζωγράφου.
Ελληνικό ντοκιμαντέρ για τις εναλλακτικές τεχνικές πάνω στο ζήτημα του τοκετού.
Τα Μικρά Όνειρα της Νιότης μου (Quartier Lointain), του Σαμ Γκαρμπάρσκι.
Γαλλική δραματική όπου ένας μεσήλικας γίνεται και πάλι παιδί για να εμποδίσει τον πατέρα του να εγκαταλείψει την οικογένεια του.
Καλό Σινεμά.
Οικογένεια-συμμορία με αρχηγό τη Rebecca De Mornay κρατά ομήρους τους ιδιοκτήτες του παλιού της σπιτιού, μαζί με τους καλεσμένους τους.
Βίαιο, έξυπνο, γεμάτο ανατροπές, σέβεται τους θεατές.
Εύκολα ένα από τα καλύτερα home-invasion θρίλερ που έχετε δει τα τελευταία χρόνια.
Μοναχικός άντρας χωρίς όνομα (Daniel Craig) ξυπνάει στην Αγρια Δύση με διαστημικό gadget-άκι στο χέρι και είναι ο μόνος που μπορεί να σώσει τους καουμπόυδες από ...τους εξωγήινους!
Μια απ'τις σχετικές αποτυχίες του καλοκαιριού και ένα περίεργο αμάλγαμα κινηματογραφικών ειδών που καταλήγει να βλέπεται μεν ευχάριστα αλλά σαν σύνολο πάσχει και μοιάζει άψυχο και άνοστο.
Μια ταινία με καλές κριτικές που μιλάει για την αγάπη και για όλα τα ανόητα πράγματα που κάνουμε αναζητώντας την - πώς την επιδιώκουμε, πώς προσπαθούμε να την κάνουμε να κρατήσει στο χρόνο και πώς τα βγάζουμε πέρα όταν θρυμματίζεται.
Δεν είναι ξεκάθαρη κομεντί, ούτε δράμα αλλά ούτε και romance με την αυστηρή έννοια του όρου και το στόρυ είναι περίπλοκο και γεμάτο συμπτώσεις και αποκαλύψεις, με αρκετές στιγμές δραματικής έντασης.
3 ζευγάρια στη Νέα Υόρκη εμπλέκονται επαγγελματικά και συναισθηματικά σε μια ταινία με χαρακτηρισμούς να το συνοδεύουν όπως'...προσιτό, χαριτωμένο, με καλογραμμένους διαλόγους και πιστευτό'.
Tο είδος της δραματικής κομεντί πάσχει εδώ και χρόνια και ευτυχώς υπάρχει το Sundance και οι ανεξάρτητοι δημιουργοί να μας θυμίζουν που και που τι μπορείς να καταφέρεις χωρίς λεφτά αλλά με ένα καλό σενάριο.
Παίζονται ακόμη:
Ο Πόλεμος των Κουμπιών (La Guerre Des Boutons), του Γιαν Σαμιέλ.
Γαλλικη παιδική ταινία με τα παιδιά δυο γειτονικών χωριών να 'μάχονται' με ξύλινα σπαθιά και σφεντόνες με έπαθλο ...μια χούφτα κουμπιά.
Το Μωρό Μου Φτάνει, των Αλέξη Πόνσε και Βιβή Ζωγράφου.
Ελληνικό ντοκιμαντέρ για τις εναλλακτικές τεχνικές πάνω στο ζήτημα του τοκετού.
Τα Μικρά Όνειρα της Νιότης μου (Quartier Lointain), του Σαμ Γκαρμπάρσκι.
Γαλλική δραματική όπου ένας μεσήλικας γίνεται και πάλι παιδί για να εμποδίσει τον πατέρα του να εγκαταλείψει την οικογένεια του.
Καλό Σινεμά.
1.jpg)
