Γράφει ο Μάνος Μακρυγιαννάκης.
Σίγουρα κάποιος πρέπει να υπάρχει που θυμάται αυτήν την ταινία.
Είναι και αυτή άλλο ένα καταπληκτικό φιλμ με τον ανεπανάληπτο Σωτήρη Μουστάκα, που έχει να παιχτεί στην TV από …ούτε καν πριν γεννηθώ.
Άκουσα για τον ‘Νομοταγή Πολίτη’ του Ερρίκου Θαλασσινού πριν κάτι μήνες όταν είχε παίξει το τραγούδι ‘Άνοιξε το παράθυρο’ του Αντώνη Καλογιάννη στο ραδιόφωνο.
Η μητέρα μου, μαζί με ένα φίλο της μίλαγαν τότε για την ταινία.
Το θέμα της και μόνο μου κίνησε το ενδιαφέρον.
Για όσους δεν την γνωρίζουν, η ιστορία ακολουθεί τον Γρηγόρη Μοναχογιό (Μουστάκας), έναν άνθρωπο που αναγκάζεται να παντρευτεί κάποια που δεν αγαπάει, την Κούλα μόνο και μόνο για την προίκα και αποχωρίζεται αυτή που αγαπούσε, την Ιουλία (Νόρα Κατσέλη) αλλά και να παντρέψει την αδερφή του με το αφεντικό του.
Ζει μέσα στην καθοδήγηση και ...
...την καταπίεση των άλλων, ώσπου κάποια στιγμή …μπουμ!
Σταματάει να είναι νομοταγής και να ακούει τους άλλους και αρχίζει να κάνει ότι του βαρέσει.
Παίρνει τα λεφτά της μητέρας του, αγοράζει …βιολί, αλλάζει πίνακες στο σπίτι, πίνει ούζα, ντύνεται …γυναίκα, ντύνεται σαν το αφεντικό του… στο τέλος όμως δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος και τρελαίνεται.
Έτρεξα λοιπόν αμέσως και τη βρήκα σε μέρη στο Youtube.
Τελικά, παρόλο που περισσότερο ασχολούμαι με τον νέο ελληνικό και ξένο κινηματογράφο (με εξαίρεση ορισμένες παλιές ταινίες), είναι για μένα η πρώτη παλιά ελληνική ταινία που είδα και μου θύμισε καινούργιο ελληνικό κινηματογράφο.
Δεν είχα ξαναδεί τέτοια εναλλαγή κωμωδίας - δράματος σε παλιά ελληνική ταινία!
Ο Σωτήρης Μουστάκας είναι φοβερός και ίσως αυτός και να είναι ο ρόλος της ζωής του.
Αρχικά σκέφτηκα να το βάλω στις Ταινίες που Αδικήθηκαν για τον ίδιο λόγο που μπήκε και το ‘Abre Los Ojos’.
Ή να βάλω τη σκηνή όπου ο Μουστάκας ντυμένος γυναίκα, πηγαίνει να εισπράξει τα λεφτά της μητέρας του, στις Σκηνές που Αγαπήσαμε.
Ή να τη βάλω ως τον καλύτερο ρόλο του Σωτήρη Μουστάκα.
Αλλά τίποτα δεν αξίζει περισσότερο όσο το φινάλε.
Πριν που λέτε, ο Γρηγόρης είχε πει στους σύμβουλους της εταιρίας του ότι μόνο αν τον κάνουν … διευθυντή θα τους πει την λύση προκειμένου να τους πουλήσουν ένα οικόπεδο.
Τον έκαναν τελικώς διευθυντή και τους είπε την λύση.
Όταν όμως ήταν να πει την ομιλία του για τα νέα καθήκοντα, εκεί τρελάθηκε τελείως.
Άρχισε και έλεγε ότι απαγορεύονται …οι γραβάτες, οι κάρτες εργασίας, το σκύψιμο, τον εξευτελισμό, να παντρεύονται αυτές που δεν θέλουν και άλλα κουφά…
Αμέσως μετά συνειδητοποιούμε ότι τον εκμεταλλεύτηκαν για να τους πει την ιδέα, αφού αργότερα βλέπουμε ότι τον πηγαίνουν πίσω στο παλιό του γραφείο και ότι ο διευθυντής του ήταν στο γραφείο του, όπου ‘κανονικά’ ο Γρηγόρης έπρεπε να είναι.
Η εκμετάλλευση αυτή είχε ως αποτέλεσμα να τον οδηγήσουν στην τρέλα. (Εδώ, την γρήγορη πτώση του Γρηγόρη προς την τρέλα, την έχω ονομάσει ‘Η Λάμψη της κωμωδίας’.)
Εκεί λοιπόν άρχισε και έκανε τρέλες μπροστά σε τόσο κόσμο, με αποτέλεσμα – τι άλλο; - να τον κλείσουν σε ψυχιατρείο.
Αμέσως μετά βλέπουμε τον ψυχίατρο να λέει στην μητέρα και στο θείο του την αιτία αυτής της τρέλας.
Κατόπιν τους καθησυχάζει ότι θα περάσει και ότι ‘...θα ξαναγυρίσει στο γραφείο του, θα παντρευτεί την μνηστή του, θα μάθει να λέει ψέματα όπως όλοι, … θα προσαρμοστεί όπως όλοι.’
Η τελευταία σκηνή όμως είναι όλα τα λεφτά.
Εκεί μαθαίνουμε πως τελικά, η μόνη που τον αγάπησε πραγματικά ήταν η Ιουλία, η αγαπημένη του.
Βλέπουμε λοιπόν στο τελευταίο πλάνο να της δίνει ένα λουλούδι μέσα από τα κάγκελα και δίπλα ένα παιδί να χαμογελάει.
Και όλα αυτά με το τραγούδι ‘Άνοιξε το παράθυρο’ να ακούγεται.
Αργότερα είπα ότι πρώτη φορά έκλαψα σε ταινία, χωρίς να έχει πεθάνει κάνεις.
Δείτε τα τελευταία 5 λεπτά της ταινίας παρακάτω.
Ηρεμήστε Θα περάσει... by FilmBoy-gr
Σίγουρα κάποιος πρέπει να υπάρχει που θυμάται αυτήν την ταινία.
Είναι και αυτή άλλο ένα καταπληκτικό φιλμ με τον ανεπανάληπτο Σωτήρη Μουστάκα, που έχει να παιχτεί στην TV από …ούτε καν πριν γεννηθώ.
Άκουσα για τον ‘Νομοταγή Πολίτη’ του Ερρίκου Θαλασσινού πριν κάτι μήνες όταν είχε παίξει το τραγούδι ‘Άνοιξε το παράθυρο’ του Αντώνη Καλογιάννη στο ραδιόφωνο.
Η μητέρα μου, μαζί με ένα φίλο της μίλαγαν τότε για την ταινία.
Το θέμα της και μόνο μου κίνησε το ενδιαφέρον.
Για όσους δεν την γνωρίζουν, η ιστορία ακολουθεί τον Γρηγόρη Μοναχογιό (Μουστάκας), έναν άνθρωπο που αναγκάζεται να παντρευτεί κάποια που δεν αγαπάει, την Κούλα μόνο και μόνο για την προίκα και αποχωρίζεται αυτή που αγαπούσε, την Ιουλία (Νόρα Κατσέλη) αλλά και να παντρέψει την αδερφή του με το αφεντικό του.
Ζει μέσα στην καθοδήγηση και ...
...την καταπίεση των άλλων, ώσπου κάποια στιγμή …μπουμ!
Σταματάει να είναι νομοταγής και να ακούει τους άλλους και αρχίζει να κάνει ότι του βαρέσει.
Παίρνει τα λεφτά της μητέρας του, αγοράζει …βιολί, αλλάζει πίνακες στο σπίτι, πίνει ούζα, ντύνεται …γυναίκα, ντύνεται σαν το αφεντικό του… στο τέλος όμως δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος και τρελαίνεται.
Έτρεξα λοιπόν αμέσως και τη βρήκα σε μέρη στο Youtube.
Τελικά, παρόλο που περισσότερο ασχολούμαι με τον νέο ελληνικό και ξένο κινηματογράφο (με εξαίρεση ορισμένες παλιές ταινίες), είναι για μένα η πρώτη παλιά ελληνική ταινία που είδα και μου θύμισε καινούργιο ελληνικό κινηματογράφο.
Δεν είχα ξαναδεί τέτοια εναλλαγή κωμωδίας - δράματος σε παλιά ελληνική ταινία!
Ο Σωτήρης Μουστάκας είναι φοβερός και ίσως αυτός και να είναι ο ρόλος της ζωής του.
Αρχικά σκέφτηκα να το βάλω στις Ταινίες που Αδικήθηκαν για τον ίδιο λόγο που μπήκε και το ‘Abre Los Ojos’.
Ή να βάλω τη σκηνή όπου ο Μουστάκας ντυμένος γυναίκα, πηγαίνει να εισπράξει τα λεφτά της μητέρας του, στις Σκηνές που Αγαπήσαμε.
Ή να τη βάλω ως τον καλύτερο ρόλο του Σωτήρη Μουστάκα.
Αλλά τίποτα δεν αξίζει περισσότερο όσο το φινάλε.
Πριν που λέτε, ο Γρηγόρης είχε πει στους σύμβουλους της εταιρίας του ότι μόνο αν τον κάνουν … διευθυντή θα τους πει την λύση προκειμένου να τους πουλήσουν ένα οικόπεδο.
Τον έκαναν τελικώς διευθυντή και τους είπε την λύση.
Όταν όμως ήταν να πει την ομιλία του για τα νέα καθήκοντα, εκεί τρελάθηκε τελείως.
Άρχισε και έλεγε ότι απαγορεύονται …οι γραβάτες, οι κάρτες εργασίας, το σκύψιμο, τον εξευτελισμό, να παντρεύονται αυτές που δεν θέλουν και άλλα κουφά…
Αμέσως μετά συνειδητοποιούμε ότι τον εκμεταλλεύτηκαν για να τους πει την ιδέα, αφού αργότερα βλέπουμε ότι τον πηγαίνουν πίσω στο παλιό του γραφείο και ότι ο διευθυντής του ήταν στο γραφείο του, όπου ‘κανονικά’ ο Γρηγόρης έπρεπε να είναι.
Η εκμετάλλευση αυτή είχε ως αποτέλεσμα να τον οδηγήσουν στην τρέλα. (Εδώ, την γρήγορη πτώση του Γρηγόρη προς την τρέλα, την έχω ονομάσει ‘Η Λάμψη της κωμωδίας’.)
Εκεί λοιπόν άρχισε και έκανε τρέλες μπροστά σε τόσο κόσμο, με αποτέλεσμα – τι άλλο; - να τον κλείσουν σε ψυχιατρείο.
Αμέσως μετά βλέπουμε τον ψυχίατρο να λέει στην μητέρα και στο θείο του την αιτία αυτής της τρέλας.
Κατόπιν τους καθησυχάζει ότι θα περάσει και ότι ‘...θα ξαναγυρίσει στο γραφείο του, θα παντρευτεί την μνηστή του, θα μάθει να λέει ψέματα όπως όλοι, … θα προσαρμοστεί όπως όλοι.’
Η τελευταία σκηνή όμως είναι όλα τα λεφτά.
Εκεί μαθαίνουμε πως τελικά, η μόνη που τον αγάπησε πραγματικά ήταν η Ιουλία, η αγαπημένη του.
Βλέπουμε λοιπόν στο τελευταίο πλάνο να της δίνει ένα λουλούδι μέσα από τα κάγκελα και δίπλα ένα παιδί να χαμογελάει.
Και όλα αυτά με το τραγούδι ‘Άνοιξε το παράθυρο’ να ακούγεται.
Αργότερα είπα ότι πρώτη φορά έκλαψα σε ταινία, χωρίς να έχει πεθάνει κάνεις.
Δείτε τα τελευταία 5 λεπτά της ταινίας παρακάτω.
Ηρεμήστε Θα περάσει... by FilmBoy-gr