Μπορεί να είχαμε γράψει για τα πολλά remake που έχει το 2011 αλλά δε σας κρύβω ότι μου 'έλειψαν' τους τελευταίους μήνες, καθώς το τελευταίο ήταν τον Ιούνιο με το And Soon the Darkness.
Αν και συνήθως λέμε ότι είναι αχρείαστα στη πλειοψηφία τους, έρχεται ο Darren Lynn Bousman με το remake του ...ημι-cult Mother's Day του 1980 για να μας θυμίσει ότι δεν πρέπει να μπαίνουν όλα στο σωρό.
Το δικό του Mother's Day είναι βίαιο, έξυπνο, γεμάτο ανατροπές, σέβεται τους θεατές και είναι εύκολα ένα από τα καλύτερα home-invasion θρίλερ που έχω δει τα τελευταία χρόνια.
Κρατώ μόνο μια επιφύλαξη στο κατά πόσο έχει σχέση με το original - θα το δω και θα το μάθετε στα Remake Originals σύντομα.
Μάλλον καλά έκανε όμως, καθώς ...
...δεν ξέρω πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει στη σημερινή εποχή η αλλόκοτη - ακόμα και για την εποχή της - παράνοια που είχε το φιλμ του Charles Kaufman.
Ο Daniel (Frank Grillo, My Soul To Take) και η Beth (Jamie King, Waiting For Forever) είναι ένα ζευγάρι που προσπαθεί να συνέλθει από τον θάνατο του μικρού αγοριού τους και γιορτάζει τα γενέθλια του Daniel με φίλους στο νέο τους σπίτι, το οποίο η Beth πήρε σε τιμή ευκαιρίας όταν βγήκε σε πλειστηριασμό λόγω έξωσης.
Μια καταιγίδα πλησιάζει στην περιοχή αλλά κανείς δεν ανησυχεί ιδιαίτερα.
Η αρχικοί ιδιοκτήτες του σπιτιού είναι η οικογένεια-συμμορία Koffin - αποτελούμενη από τον αρχηγικό και ψύχραιμο Ike (Patrich John Flueger, Brothers), τον τρελαμένο και βίαιο Addley (Warren Kole), τον μικρότερο και τραυματισμένο Johnny (Matt O'Leary, Sorority Row), την ήσυχη αδερφή τους Lydia (Deborah Ann Woll) και φυσικά την μητέρα τους (Rebecca De Mornay, Flipped).
Παρόλα αυτά περιμένουν τη μητέρα για περαιτέρω οδηγίες.
Αυτό είναι το αρχικό set-up της ταινίας αλλά υπάρχουν πάρα πολλά στοιχεία στη πλοκή που θα ήταν κρίμα να σας αποκαλύψω.
Το σενάριο του Scott Milam είναι καταπληκτικό, αν αναλογιστεί κανείς τη στενότητα ενός home-invasion φιλμ.
Τί θα μπορούσες να ανατρέψεις πια, ποιες αποκαλύψεις θα μπορούσες να κάνεις που δεν έχουμε χιλιοματαδεί σε αντίστοιχα θρίλερ;
Κι όμως...
Η ομορφιά της ταινίας είναι το ότι εκμεταλεύεται τους πολλούς χαρακτήρες που έχει και μέσα από ανατρεπτικά σημεία της πλοκής και σεναριακές στροφές δεν αφήνει τα πράγματα όσο κλισέ θα περιμένατε.
Για την ακρίβεια, τίποτα δεν είναι κλισέ στο στόρι.
Μέχρι το αποκαλυπτικό φινάλε, ο Bousman και ο Milam καταφέρνουν να δημιουργούν έξυπνα αποχρώσες ενδείξεις για όλους, αφήνοντας τελικά τους θεατές να αποφασίσουν ποιοι είναι οι καλοί και ποιοι οι κακοί.
Στη σκηνοθεσία, δεν είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς το χέρι του Darren Lynn Bousman.
Έχοντας σκηνοθετήσει τρία από τα sequel του Saw, έχει τον τρόπο του στη πρόκληση του πόνου.
Αποτίοντας φόρο τιμής στο original, το Mother's Day έχει πολλά από τα στοιχεία τρέλας, χάους και gore βίας που είχε το πρωτότυπο.
Πραγματικά απόλαυσα την σκηνή 'Όποιος σύζυγος χάσει, θα βιάσουμε τη γυναίκα του' - με δύο καλεσμένους να παλεύουν μέχρι τελικής πτώσης και τις γυναίκες τους να αγωνιούν, υπό τους ήχους δυνατής μουσικής rock'n'roll (...προς τέρψην των οφθαλμών μας, έχασε ο σύζυγος της Briana Evigan του Sorority Row).
Σκηνή ανθολογίας, μαζί με την εναρκτήρια slasher σκηνή στο νοσοκομείο.
Το σόου της Rebecca DeMornay που γράφεται κατά κόρον και συνοδεύει τη ταινία σχετικά με τις ερμηνείες, συγχωρήστε με αλλά εγώ δεν το είδα.
Μια καλή απλά ερμηνεία, χωρίς να θυμίζει τίποτα από το chill του The Hand That Rocks the Cradle που την έκανε horror-icon και χωρίς καν τη διαβολικότητα της μαμάς Cody στο Animal Kingdom από την εξαιρετική Jacki Weaver.
Αλήθεια, εκεί τί έπρεπε να πούμε;
Χωρίς καμία υπερβολή, το Mother's Day θα πλησίαζε το τέλειο εάν δεν υπήρχαν κάποιες άτυχες στιγμές ...χωροταξίας που θα προσέξουν μόνο οι σπασίκλες like me.
Σε μερικές (λίγες όμως) σκηνές οι ηθοποιοί βρίσκονται σε λάθος μέρος κάνοντας ...τίποτα, ξεκινάνε να κάνουν κάτι αλλά η κάμερα πάει αλλού, γενικά κάπου χαθήκαμε.
Η δικαιολογία των πολλών ηθοποιών σε μικρό χώρο βεβαίως και ευσταθεί, δεν παύει όμως να τσαλακώνει ελαφρώς την τέλεια μέχρι τότε ταινία.
Το Mother's Day θα μπορούσε να είναι μια θριλερ-ιά της σειράς λόγω της θεματικής του, γι'αυτό και του αξίζουν πολλά μπράβο που κατάφερε να μην είναι.
Μετά από αυτό, θα περιμένω με ακόμα μεγαλύτερη ανυπομονησία τη νέα horror-ιά του Darren Lynn Bousman, το 11-11-11.
Το Mother's Day θα βγει στις ελληνικές αίθουσες στις 15 Σεπτεμβρίου από την Audio Visual.
Mother's Day trailer 2 by FilmBoy-gr
