Το θέμα των remakes το έχουμε ξανασυζητήσει αλλά δε νομίζω πως το εξαντλήσαμε, γι'αυτό θα μου επιτρέψετε να ξεκαθαρίσω τη θέση μου.
Δεν είμαι εξ ορισμού αντίθετος σε οποιοδήποτε remake, εξάλλου πρόσφατα το Mother's Day απέδειξε ότι όλα τα remake δεν έχουν την ίδια τύχη και μάλιστα κάποια από αυτά μπορεί να ξεπεράσουν και τα original (ειδικά εκείνα που έχουν ελάχιστες ομοιότητες στο στόρι).
Είμαι όμως φανατικά πολέμιος των remake κλασικών επιτυχημένων ταινιών που αγαπήθηκαν.
Δεν υπάρχει σύγκριση και σχεδόν πάντα το αποτέλεσμα είναι κακό αν όχι προσβλητικό προς το πρωτότυπο - αυτό μπορείτε να το καταλάβετε αν κάνετε τις φετινές συγκρίσεις στα Remake Originals του FilmBoy.
Το Fright Night του Tom Holland το 1985 ήταν μακράν ένα από τα καλύτερα ...
...vampire movies της δεκαετίας του '80 και, συγχωρέστε με αλλά οι νεότεροι δεν θα μπορέσουν να το καταλάβουν ποτέ.
Όλες οι ταινίες των παλαιότερων δεκαετιών και ειδικά στο χώρο του horror απέχουν πολύ από την τεχνολογική επανάσταση που ζούμε και ίσως φαίνεται σε κάποιους αστείο το σαλτσοειδές αίμα και τα πλαστικά εφέ.
Όταν όμως είδαμε αυτές τις ταινίες τότε, τις αγαπήσαμε και τυπώθηκαν στο μυαλό μας ως αναπόσπαστο κομμάτι της γνωριμίας μας με το σινεμά.
Αντίστοιχα, οι μικροί σε ηλικία σινεφίλ θα μεγαλώσουν με το Avatar και, 30 χρόνια μετά αυτό θα φαίνεται αστειότητα επειδή η CGI τεχνολογία θα έχει φτάσει σε άλλα επίπεδα.
Αυτά για να εξηγήσω γιατί έχω πάρει με κακό μάτι το Fright Night του Craig Gillespie, έστω κι αν έχει καλές κριτικές συνολικά ...περιέργως.
Γιατί είναι άλλη μια προσπάθεια του Hollywood να 'πειράξει' τα παιδικά μου λατρεμένα χρόνια.
Αλλά σύντομα θα έχω την ευκαιρία να απλωθώ περισσότερο, καθώς έρχεται το Fright Night στα Remake Originals.
Στο remake τώρα, όλα φαίνονται να πηγαίνουν καλά για τον έφηβο Charley Brewster (Anton Yelchin, The Beaver).
Τα σπυράκια του έφυγαν, το σπασικλέ παρελθόν του δεν υπάρχει πια και βγαίνει και με το κορίτσι των ονείρων του, την Amy (Imogen Poots, Jane Eyre) που της αρέσει, παρά το ότι εμφανισιακά είναι 'out of his league'.
Ο Charley ζει ευτυχισμένος σε ένα προάστιο του Las Vegas (που μοιάζουν με τις εργατικές κατοικίες καθώς όλα τα σπίτια είναι ίδια) με τη μητέρα του (Toni Collette), ώσπου μετακομίζει στη γειτονιά τους ένα βαμπίρ.
Ο Jerry (Colin Farrell, Horrible Bosses) είναι ο μυστηριώδης γείτονας που φαίνεται να βγαίνει μόνο τη νύχτα.
Το σπασικλάκι φίλος του Charley, ο Ed (Christopher Mintz-Plasse, Kick-Ass) ισχυρίζεται ότι ο γείτονας του φίλου του είναι βρυκόλακας και αποδεικνύεται πως έχει δίκιο.
Στη συνέχεια, η ταινία αναλώνεται στη προσπάθεια του Charley να ξεμπροστιάσει τον Jerry και να προστατεύσει τη μητέρα του και τη φίλη του Amy.
Παίζουν ακόμη ο David Tennant στο ρόλο του Peter Vincent (εδώ ώς τηλεοπτικός μάγος), ο αδερφός του James, Dave Franco (Charlie St. Cloud) και άλλοι.
Παρά τις καλές κριτικές που έχει, το Fright Night άνοιξε στην Αμερική με μόλις $8 εκατομμύρια.
Στην Ελλάδα θα το δούμε στις 6 Οκτωβρίου από τη Feelgood Entertainment.
Fright Night trailer by FilmBoy-gr
Δεν είμαι εξ ορισμού αντίθετος σε οποιοδήποτε remake, εξάλλου πρόσφατα το Mother's Day απέδειξε ότι όλα τα remake δεν έχουν την ίδια τύχη και μάλιστα κάποια από αυτά μπορεί να ξεπεράσουν και τα original (ειδικά εκείνα που έχουν ελάχιστες ομοιότητες στο στόρι).
Είμαι όμως φανατικά πολέμιος των remake κλασικών επιτυχημένων ταινιών που αγαπήθηκαν.
Δεν υπάρχει σύγκριση και σχεδόν πάντα το αποτέλεσμα είναι κακό αν όχι προσβλητικό προς το πρωτότυπο - αυτό μπορείτε να το καταλάβετε αν κάνετε τις φετινές συγκρίσεις στα Remake Originals του FilmBoy.
Το Fright Night του Tom Holland το 1985 ήταν μακράν ένα από τα καλύτερα ...
...vampire movies της δεκαετίας του '80 και, συγχωρέστε με αλλά οι νεότεροι δεν θα μπορέσουν να το καταλάβουν ποτέ.
Δεν μπορείς να εκτιμήσεις μια ταινία περασμένων δεκαετιών όταν έχεις μεγαλώσει σε μια εποχή με εξαιρετικά εφέ, όταν έχεις δει ένα Avatar, όταν περιμένεις από τα vampire movies να πλησιάζουν σε δράση το Blade και ακόμα χειρότερα τα Mission Impossible.
Όταν όμως είδαμε αυτές τις ταινίες τότε, τις αγαπήσαμε και τυπώθηκαν στο μυαλό μας ως αναπόσπαστο κομμάτι της γνωριμίας μας με το σινεμά.
Αντίστοιχα, οι μικροί σε ηλικία σινεφίλ θα μεγαλώσουν με το Avatar και, 30 χρόνια μετά αυτό θα φαίνεται αστειότητα επειδή η CGI τεχνολογία θα έχει φτάσει σε άλλα επίπεδα.
Αυτά για να εξηγήσω γιατί έχω πάρει με κακό μάτι το Fright Night του Craig Gillespie, έστω κι αν έχει καλές κριτικές συνολικά ...περιέργως.
Γιατί είναι άλλη μια προσπάθεια του Hollywood να 'πειράξει' τα παιδικά μου λατρεμένα χρόνια.
Αλλά σύντομα θα έχω την ευκαιρία να απλωθώ περισσότερο, καθώς έρχεται το Fright Night στα Remake Originals.
Στο remake τώρα, όλα φαίνονται να πηγαίνουν καλά για τον έφηβο Charley Brewster (Anton Yelchin, The Beaver).
Τα σπυράκια του έφυγαν, το σπασικλέ παρελθόν του δεν υπάρχει πια και βγαίνει και με το κορίτσι των ονείρων του, την Amy (Imogen Poots, Jane Eyre) που της αρέσει, παρά το ότι εμφανισιακά είναι 'out of his league'.
Ο Charley ζει ευτυχισμένος σε ένα προάστιο του Las Vegas (που μοιάζουν με τις εργατικές κατοικίες καθώς όλα τα σπίτια είναι ίδια) με τη μητέρα του (Toni Collette), ώσπου μετακομίζει στη γειτονιά τους ένα βαμπίρ.
Ο Jerry (Colin Farrell, Horrible Bosses) είναι ο μυστηριώδης γείτονας που φαίνεται να βγαίνει μόνο τη νύχτα.
Το σπασικλάκι φίλος του Charley, ο Ed (Christopher Mintz-Plasse, Kick-Ass) ισχυρίζεται ότι ο γείτονας του φίλου του είναι βρυκόλακας και αποδεικνύεται πως έχει δίκιο.
Στη συνέχεια, η ταινία αναλώνεται στη προσπάθεια του Charley να ξεμπροστιάσει τον Jerry και να προστατεύσει τη μητέρα του και τη φίλη του Amy.
Παίζουν ακόμη ο David Tennant στο ρόλο του Peter Vincent (εδώ ώς τηλεοπτικός μάγος), ο αδερφός του James, Dave Franco (Charlie St. Cloud) και άλλοι.
Παρά τις καλές κριτικές που έχει, το Fright Night άνοιξε στην Αμερική με μόλις $8 εκατομμύρια.
Στην Ελλάδα θα το δούμε στις 6 Οκτωβρίου από τη Feelgood Entertainment.
Fright Night trailer by FilmBoy-gr