Όταν είσαι σκηνοθέτης ή παραγωγός και έχεις ένα μεγάλο όνομα στο cast σου, για το οποίο βάζεις βαθιά το χέρι στην τσέπη, λογικό είναι να τραβάει επάνω του τον περισσότερο χρόνο στην κάμερα.
Ή μήπως όχι?
Το Hollywood έχει δείξει ότι όσο μεγάλος ηθοποιός και φίρμα να είναι κάποιος, πάντα θα υπάρχουν και οι μικροί ρόλοι μικρής διάρκειας, γνωστοί και ως cameo.
Και δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν μπει στο πετσί του ρόλου, έστω και για μερικά λεπτά ή δευτερόλεπτα.
Let’s check some out!
Tom Cruise & Gwyneth Paltrow (Austin Powers in Goldmember, 2002)
Μια γερή έκπληξη για το φιλοθεάμον κοινό, όταν στο opening της ταινίας, αντί για τον ίδιο τον Mike Myers είδαμε τον Tom Cruise να κάνει τον Mike Myers.
Πέντε μεγάλα ονόματα του κινηματογράφου (Cruise, Paltrow και Kevin Spacey, Danny De Vito και Steven Spielberg) δεν είναι και μικρή υπόθεση, πόσο μάλλον για μια ταινία που τους κύριους ρόλους τους παίζει ένα άτομο.
Το σκηνικό με την εμφάνιση τους, θέλει τη ζωή του διάσημου πράκτορα Austin Powers να γίνεται ταινία και φυσικά σε αυτήν πρωταγωνιστούν οι καλύτεροι.
Τίποτα λιγότερο για τον υπερκατάσκοπο με το ακαταμάχητο ‘mojo’.
Η ταινία ούτως ή άλλως θα έκανε επιτυχία, αφού οι προηγούμενες δύο ήταν ήδη ψηλά στην εκτίμηση των θεατών.
Αν και να σας πω την αλήθεια, κάθε φορά που τυχαίνει να το βλέπω, μου κάνει όλο και πιο χαζοχαρούμενο.
Tom Cruise (Tropic Thunder, 2008)
Η εποποιία του ηθοποιού συνεχίζεται.
Ο ρόλος του αυτή τη φορά μπορεί να θεωρηθεί μεγαλύτερος σε διάρκεια από ένα απλό cameo, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να μην αναφερθούμε στον τρομερό παραγωγό ταινιών Les Grossman.
Ο Cruise για να παίξει το ρόλο έβαλε ψεύτικη κοιλάρα, ψεύτικη καράφλα, ψεύτικα γένια και γυαλιά ‘οξυγονοκόλληση’ και έγινε κυριολεκτικά αγνώριστος.
Αηδιαστικός, ελεεινός, συμφεροντολόγος και απίστευτα γελοίος χορευτής, δεν πιστεύω ότι τσαλάκωσε και τόσο την εικόνα του, γιατί πολύ απλά κανείς δεν κατάλαβε ποιος είναι μέχρι να πέσουν τα credits.
Και μαζί με τα credits, μας έπεσαν και τα σαγόνια μόλις είδαμε το όνομα!
Michael Jackson (Men In Black II, 2002)
Και ναι, κυρίες και κύριοι, ήταν ο βασιλιάς αυτοπροσώπως.
Δεν ήταν κάποιος impersonator, όπως σε κάποιες γνωστές παρωδίες – δε λέμε ποιες (Scary Movie).
Η αυτού μεγαλειότητα Michael Jackson ήταν undercover πληροφοριοδότης την υπηρεσίας MIB, ο οποίος μάλιστα παρακαλούσε τον Z να γίνει κανονικός πράκτορας, με το όνομα Agent M.
Αν και δεν ήταν ηθοποιός ο συχωρεμένος, η εμφάνιση του ήταν από τα πιο καλά σημεία της ταινίας.
Αλίμονο, όταν βλέπεις έναν υπέρλαμπρο τραγουδιστή να φιλάει κατουρημένες ποδιές για να γίνει μυστικός πράκτορας εξωγήινων υποθέσεων!
Sylvester Stalone (Taxi 3, 2003)
Και από πράκτορες του Hollywood, σε Παριζιάνους πράκτορες.
Ο μυστήριος τύπος που πλησιάζει και ναυλώνει το ντοπαρισμένο όσο δεν πάει ταξί του Ντανιέλ Μοράλες (Samy Naceri), δεν είναι άλλος από τον Sly με κουστούμι και εξοπλισμό αλά James Bond.
Η όλη φάση στο συγκεκριμένο cameo είναι ότι ο Stalone δεν ξέρει γρι γαλλικά, γι’ αυτό και είχε πέσει voice over στις ατάκες του ηθοποιού.
Γι αυτό μην απορήσετε γιατί η φωνή του Sly είναι σαν χαλασμένο τρακτέρ.
Danny Glover (Maverick, 1994)
Ένα cameo αφιερωμένο στους fans του Φονικού Όπλου, αλλά μάλλον κι αυτοί που δεν είναι fans αλλά ήξεραν το δίδυμο αυτό λίγο-πολύ, θα καταλάβαιναν το χιούμορ.
Ο Mel Gibson και ο Danny Glover, μετά το αστυνομικό παρεάκι στα Lethal Weapon 1, 2, 3, 4, 5, 6 … και ούτω καθεξής είπαν να συναντηθούν και λίγα δευτερόλεπτα και σ’ αυτό το χιουμοριστικό western, στο οποίο πρωταγωνιστούσε ο πρώτος.
Ο Glover παριστάνει το ληστή τράπεζας και για λίγο κοιτιέται στα μάτια με τον Gibson, με ένα βλέμμα τύπου ‘Εσύ δεν είσαι? Εσύ είσαι μάλλον!’, μέχρι που και οι δύο λένε «Nawwww!», σίγουροι ότι δεν έχουν ξανασυναντηθεί.
Εκτός από τους ηθοποιούς, προφανώς και οι σεναριογράφοι είχαν αίσθηση του χιούμορ.
Keith Richards (Pirates of the Caribbean: At World’s End/On Stranger Tides)
Όταν ο Johnny Depp δήλωσε ότι μέρος της έμπνευσής του για την αποτύπωση του iconic πλέον Captain Jack Sparrow ήταν ο κιθαρίστας των Rolling Stones, Keith Richards, όλος ο πλανήτης γέμισε με φήμες και προσδοκίες για μια εμφάνιση του καλλιτέχνη στην κάμερα.
Η απάντηση ήρθε από τον δημοφιλή μουσικό, όταν μαθεύτηκε ότι υπήρχε ρόλος γι αυτόν στο κινηματογραφικό franchise, ξεσηκώνοντας τους fans.
Πόσο μάλλον θα ξεσηκώθηκαν όταν φανερώθηκε ότι ο ρόλος του Richards δεν θα ήταν άλλος από τον πατέρα του Captain Jack, Captain Teague!
Jim Carey (Liar Liar, 1997)
Όχι δεν το έχω χάσει.
Τα έχω 400!
Ο Carey, εκτός από την προσωπική του σφραγίδα στον ορισμό της λέξης ‘κωμωδία’, έχει καταφέρει το ανήκουστα κουφό, να κάνει cameo εμφάνιση σε ταινία που πρωταγωνιστεί ήδη.
Στη σκηνή μετά το αεροπλάνο, όπου ο Fletcher είναι στο φορείο και έχει την οικογένεια του κοντά του, στα δεξιά της οθόνης, στο background, κάποιοι μπορεί να παρατηρήσουν έναν τυπά που είναι ολόιδιος ο Fire Marshall Bill, έναν από τους χαρακτήρες που έπαιζε ο Carey στα κλασσικά σκετσάκια του In Living Color.
Είναι όντως αυτός, κάνοντας αυτό, που ίσως κανείς άλλος ηθοποιός να μην σκεφτόταν (και μάλλον κανένας δεν θα το σκεφτεί).
Από τον Alfred Hitchcock στον Stan Lee.
Για όλους έχει χώρο ο φακός της κάμερας.
Αλήθεια, εσείς θυμάστε καμιά καλή cameo εμφάνιση στις ταινίες που έχετε δει?
Πέντε μεγάλα ονόματα του κινηματογράφου (Cruise, Paltrow και Kevin Spacey, Danny De Vito και Steven Spielberg) δεν είναι και μικρή υπόθεση, πόσο μάλλον για μια ταινία που τους κύριους ρόλους τους παίζει ένα άτομο.
Το σκηνικό με την εμφάνιση τους, θέλει τη ζωή του διάσημου πράκτορα Austin Powers να γίνεται ταινία και φυσικά σε αυτήν πρωταγωνιστούν οι καλύτεροι.
Τίποτα λιγότερο για τον υπερκατάσκοπο με το ακαταμάχητο ‘mojo’.
Η ταινία ούτως ή άλλως θα έκανε επιτυχία, αφού οι προηγούμενες δύο ήταν ήδη ψηλά στην εκτίμηση των θεατών.
Αν και να σας πω την αλήθεια, κάθε φορά που τυχαίνει να το βλέπω, μου κάνει όλο και πιο χαζοχαρούμενο.
Tom Cruise (Tropic Thunder, 2008)
Η εποποιία του ηθοποιού συνεχίζεται.
Ο ρόλος του αυτή τη φορά μπορεί να θεωρηθεί μεγαλύτερος σε διάρκεια από ένα απλό cameo, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να μην αναφερθούμε στον τρομερό παραγωγό ταινιών Les Grossman.
Ο Cruise για να παίξει το ρόλο έβαλε ψεύτικη κοιλάρα, ψεύτικη καράφλα, ψεύτικα γένια και γυαλιά ‘οξυγονοκόλληση’ και έγινε κυριολεκτικά αγνώριστος.
Αηδιαστικός, ελεεινός, συμφεροντολόγος και απίστευτα γελοίος χορευτής, δεν πιστεύω ότι τσαλάκωσε και τόσο την εικόνα του, γιατί πολύ απλά κανείς δεν κατάλαβε ποιος είναι μέχρι να πέσουν τα credits.
Και μαζί με τα credits, μας έπεσαν και τα σαγόνια μόλις είδαμε το όνομα!
Michael Jackson (Men In Black II, 2002)
Και ναι, κυρίες και κύριοι, ήταν ο βασιλιάς αυτοπροσώπως.
Δεν ήταν κάποιος impersonator, όπως σε κάποιες γνωστές παρωδίες – δε λέμε ποιες (Scary Movie).
Η αυτού μεγαλειότητα Michael Jackson ήταν undercover πληροφοριοδότης την υπηρεσίας MIB, ο οποίος μάλιστα παρακαλούσε τον Z να γίνει κανονικός πράκτορας, με το όνομα Agent M.
Αν και δεν ήταν ηθοποιός ο συχωρεμένος, η εμφάνιση του ήταν από τα πιο καλά σημεία της ταινίας.
Αλίμονο, όταν βλέπεις έναν υπέρλαμπρο τραγουδιστή να φιλάει κατουρημένες ποδιές για να γίνει μυστικός πράκτορας εξωγήινων υποθέσεων!
Sylvester Stalone (Taxi 3, 2003)
Και από πράκτορες του Hollywood, σε Παριζιάνους πράκτορες.
Ο μυστήριος τύπος που πλησιάζει και ναυλώνει το ντοπαρισμένο όσο δεν πάει ταξί του Ντανιέλ Μοράλες (Samy Naceri), δεν είναι άλλος από τον Sly με κουστούμι και εξοπλισμό αλά James Bond.
Η όλη φάση στο συγκεκριμένο cameo είναι ότι ο Stalone δεν ξέρει γρι γαλλικά, γι’ αυτό και είχε πέσει voice over στις ατάκες του ηθοποιού.
Γι αυτό μην απορήσετε γιατί η φωνή του Sly είναι σαν χαλασμένο τρακτέρ.
Danny Glover (Maverick, 1994)
Ένα cameo αφιερωμένο στους fans του Φονικού Όπλου, αλλά μάλλον κι αυτοί που δεν είναι fans αλλά ήξεραν το δίδυμο αυτό λίγο-πολύ, θα καταλάβαιναν το χιούμορ.
Ο Mel Gibson και ο Danny Glover, μετά το αστυνομικό παρεάκι στα Lethal Weapon 1, 2, 3, 4, 5, 6 … και ούτω καθεξής είπαν να συναντηθούν και λίγα δευτερόλεπτα και σ’ αυτό το χιουμοριστικό western, στο οποίο πρωταγωνιστούσε ο πρώτος.
Ο Glover παριστάνει το ληστή τράπεζας και για λίγο κοιτιέται στα μάτια με τον Gibson, με ένα βλέμμα τύπου ‘Εσύ δεν είσαι? Εσύ είσαι μάλλον!’, μέχρι που και οι δύο λένε «Nawwww!», σίγουροι ότι δεν έχουν ξανασυναντηθεί.
Εκτός από τους ηθοποιούς, προφανώς και οι σεναριογράφοι είχαν αίσθηση του χιούμορ.
Keith Richards (Pirates of the Caribbean: At World’s End/On Stranger Tides)
Όταν ο Johnny Depp δήλωσε ότι μέρος της έμπνευσής του για την αποτύπωση του iconic πλέον Captain Jack Sparrow ήταν ο κιθαρίστας των Rolling Stones, Keith Richards, όλος ο πλανήτης γέμισε με φήμες και προσδοκίες για μια εμφάνιση του καλλιτέχνη στην κάμερα.
Η απάντηση ήρθε από τον δημοφιλή μουσικό, όταν μαθεύτηκε ότι υπήρχε ρόλος γι αυτόν στο κινηματογραφικό franchise, ξεσηκώνοντας τους fans.
Πόσο μάλλον θα ξεσηκώθηκαν όταν φανερώθηκε ότι ο ρόλος του Richards δεν θα ήταν άλλος από τον πατέρα του Captain Jack, Captain Teague!
Jim Carey (Liar Liar, 1997)
Όχι δεν το έχω χάσει.
Τα έχω 400!
Ο Carey, εκτός από την προσωπική του σφραγίδα στον ορισμό της λέξης ‘κωμωδία’, έχει καταφέρει το ανήκουστα κουφό, να κάνει cameo εμφάνιση σε ταινία που πρωταγωνιστεί ήδη.
Στη σκηνή μετά το αεροπλάνο, όπου ο Fletcher είναι στο φορείο και έχει την οικογένεια του κοντά του, στα δεξιά της οθόνης, στο background, κάποιοι μπορεί να παρατηρήσουν έναν τυπά που είναι ολόιδιος ο Fire Marshall Bill, έναν από τους χαρακτήρες που έπαιζε ο Carey στα κλασσικά σκετσάκια του In Living Color.
Είναι όντως αυτός, κάνοντας αυτό, που ίσως κανείς άλλος ηθοποιός να μην σκεφτόταν (και μάλλον κανένας δεν θα το σκεφτεί).
Από τον Alfred Hitchcock στον Stan Lee.
Για όλους έχει χώρο ο φακός της κάμερας.
Αλήθεια, εσείς θυμάστε καμιά καλή cameo εμφάνιση στις ταινίες που έχετε δει?
