Γράφει ο Κώστας Τσώκος.
Στο ερωτικό, παθιάρικο και αιματηρό σύμπαν των βρυκολάκων, υπάρχουν και αυτοί που δεν έχουν τιμήσει και τόσο τις ...δοντάρες τους.
Θέλετε εξαιτίας αποτυχημένου κάστινγκ ή δημιουργικών ατασθαλιών από σεναριογράφους, ενδυματολόγους και τεχνικό τιμ;
Μήπως φταίει ότι κάποιες εκδοχές είναι τόσο εκμοντερνισμένες που τα βαμπίρ θα φαίνονται έτσι κι αλλιώς κωμικά εώς κωμικοτραγικά;
Μήπως φταίει ότι κάποιες εκδοχές είναι τόσο εκμοντερνισμένες που τα βαμπίρ θα φαίνονται έτσι κι αλλιώς κωμικά εώς κωμικοτραγικά;
Τίμησε το βαμπίρ σου να σου πω ποιος είσαι θα λεγα εγώ και αναρωτιέμαι: ο ηθοποιός αδικεί το βαμπίρ ή το βαμπίρ αδικείται απ'τον ηθοποιό;
Μήπως να προχωράγαμε επιτέλους παρακάτω;
Eddie Murphy/Guido - Vampire In Brooklyn (1995)
Ξανακοιτάξτε τον τίτλο.
O Eddie Murphy ...είναι βαμπίρ ...σε κωμωδία...
Για να ακριβολογούμε, κωμωδία τρόμου που φυσικά καταλήγει παρωδία.
Με τις άστοχες μεταμφιέσεις, να είναι μια αφορμή για multipart ρόλους του κωμικού, προ Nutty Professor εποχής.
Ταιριαστός με την ταινία που δεν ξέρει τι θέλει, έτσι και συ δεν ξέρεις αν θες να τρομάξεις ή να γελάσεις.
Γιατί ενώ κάτι πάει να κάνει το μακιγιάζ, τα προσθετικά και οι φακοί επαφής, τελικά ο Μέρφιτας ο Έντι τρομάζει μέχρι επιπέδου ...Michael Jackson στο Thriller.
Shane Brolly/Kraven - Underworld (2003)
Η μόνη παραφωνία του αρκετά καλού και ατμοσφαιρικού (όταν δεν έπεφταν σφαίρες) Underworld.
Να έχεις Bill Nighy, να έχεις τον τρισμέγιστο Michael Sheen και να σου τα χαλάει ένας ...Shane Brolly.
Είχε τα κατάλληλα δερμάτινα ρούχα κι αυτός, είχε και το χτένισμα, έφερνε και λίγο σε δίδυμο αδερφό του Trent Reznor των Nin Inch Nails αλλά τι τα θέλετε;
Ειδικά σε στιγμές που λογομαχούσε με την Selene, ο Kraven του Brolly ήταν τόσο ψεύτικος και επιτηδευμένος που ενώ δεν ήσουν βαμπίρ σου ερχόταν και σένα να δαγκώσεις τα χείλια σου από αμηχανία.
Παρατηρείστε μόνο αυτό το σφίξιμο των δοντιών και σούφρωμα των χειλιών που έχει σε κάθε μία από αυτές τις σκηνές.
Richard Roxburgh/Count Vladislaus Dracula - Van Helsing (2004)
Τα είχαμε πει για τον Dracula του Van Helsing και στις Ταινίες που Αδικήθηκαν.
Η μεγαλύτερη γελοιότητα της ταινίας και να είναι ο πρωταγωνιστής, ο αρχέγονος βρυκόλακας ...ο Κόμης Δράκουλας!
Είναι πιο πιθανό να πεθάνεις απ'τα γέλια βλέποντας τον, παρά απ'τις δαγκωματιές του.
Με ψευτο-θεατρινίστικες και ποζεράδικες στάσεις, μαλλάκι που έφερνε πιο κοντά σε πρώιμο ...emo και σπασμωδικά ουρλιαχτά που μόνο τρόμο δεν προκαλούσαν.
Όταν τον είδα στο σινεμά γέλαγα σε κάθε σκηνή που εμφανιζόταν.
Και απ'τη σύγχυση μου δεν έφαγα στο διάλειμμα δρακουλίνια.
Και μου το είπαν οι γονείς πως όταν μεγαλώσω, θα τα σιχαθώ.
Ακόμα να τα κόψω αλλά τον συγκεκριμένο κύριο σίγουρα δεν θα θελα να τον ξαναδώ.
Γιατί πριν σε αναλάβει και φτάσεις στην αιώνια ζωή/κατάρα, θα χεις ήδη πεθάνει απ'τα γέλια.
Dominic Purcell/Drake - Blade Trinity (2004)
Το χειρότερο απ'τα 3 Blade (σόρυ φίλε Αργύρη, αλλά επιμένω!) με τους βρυκόλακες να αναζητούν τον αρχέγονο γι'αυτούς, άρχοντα του κακού τον ίδιο τον Κόμη Δράκουλα ή αλλιώς Drake.
Και το αποκορύφωμα;
Εμφανίζεται με στυλ, κορμοστασιά και πρόσωπο που φέρνουν περισσότερο σε νταβατζή ή μπράβο παραλιακού κλαμπ ενώ το πιο ακίνδυνο που έκανε σε όλη την ταινία ήταν να απαγάγει ένα μωρό και να το υψώνει στην άκρη της ταράτσας σαν άλλος Michael Jackson (μεγάλη η χάρη του).
Περισσότερο θύμιζε έναν ακόμα κακό βρυκόλακα της σειράς, από αυτούς που ο Blade τους έτρωγε για βραδινό.
Καλύτερα να έμενε συχνότερα με την τερατική μορφή που τον είχαμε δει στο τέλος.
Μετά απ'αυτό ένα είχα να πω ...τα εξής δύο: κρίμα και έπαιξες και στο Prison Break και ...Stephen Dorff RULES.
Coolio/187 - Dracula 3000 (2004)
'Αλλη μια ...μαύρη επιλογή εδώ πέρα.
Και χωρίς όνομα, μόνο με αριθμό γιατί θα τους προέκυψε ...μεγάλο νούμερο!
Κουλή ταινία, κουλό όνομα ήθελαν φαίνεται κι έτσι ο ...Coolio (ναι αυτός που τραγούδαγε το 'Gangsta's Paradise') κάποια στιγμή θα μεταμορφωθεί.
Και τι πιο φυσιολογικό, τι πιο απειλητικό από τον gangsta vampire της γειτονιάς σου, με στομφώδη ερμηνεία επιπέδου ...DMX στο Cradle 2 The Grave, γαντάκια, δερμάτινα και μαλλί αλά Milli Vanilli, μαζεμένο όμως κοτσίδα.
Ευτυχώς που είχε δευτερεύοντα ρόλο, αν και αυτό λίγη σημασία είχε γιατί πιο θανατηφόρο κι απ'τη δαγκωματιά του ήταν η ίδια η ταινία.
Robert Pattinson/Edward Cullen, Twilight (2008)
Όσο πάει και βελτιώνεται ο Patti, όχι μόνο στα Twilight αλλά και γενικά σαν ηθοποιός.
Και μπορεί ξαναβλέποντας το πρώτο φιλμ να σου αρέσει περισσότερο (ωραία σκοτεινή φωτογραφία!) αλλά ένα βασικό του ελάττωμα δεν ξεπερνιέται.
Άγουρος ακόμα σαν ρόλος και σαν ηθοποιός, σου έρχεται πραγματικά κατραπακιά όταν βλέπεις αυτό το μαλλί, λες και ο Τεν Τεν έβαλε λοσιόν για την τριχόπτωση και απέκτησε υπερφυσικό τσουλούφι.
Το χειρότερο όμως ήταν η γενικότερα μόνιμη παγωμένη και ξύλινη ερμηνεία, που ήταν μεν στοιχείο του χαρακτήρα του αλλά ...για πόσο να αντέξεις τόση επιτηδευμένη πόζα, με μάτια συνεχώς γουρλωμένα, ύφος ξινισμένο σαν να τον έχει πειράξει το στομάχι και ...γενικά πόση emo παγωμάρα ρε παιδιά;
Πριν με πιάνουν στο στόμα τους οι φαν και μου σκίσουν τα ρούχα πιο γρήγορα και απ΄του Patti, να πω ότι δεν αρνούμαι πως είναι σέξι με τον τρόπο του.
Γι'αυτό θα τα πούμε κι αλλού!
Άλλο όμως σεξαπίλ και άλλο ερμηνεία.
Ευτυχώς βελτιώθηκε σιγά σιγά και πλέον η παγωμάρα, είναι περισσότερο ένα αξιοπρεπές κυριλέ ύφος τύπου τζέντλεμαν.
Colin Farrell/Jerry - Fright Night (2011)
Μάλλον μέτριος παρά κακός αλλά αφού δεν είναι κοντά σε καλό...
Οι απόψεις διίστανται βέβαια εδώ πέρα.
Οι γυναίκες σίγουρα θα τον βρουν σέξι με την φανέλα, το τζιν, την μπυράκλα στο χέρι και την πόζα του πέφτουλα.
Και ναι δεν λέω ...είναι κι αυτή μια σύγχρονη εκδοχή άρα του ταιριάζει ο καθημερινός γείτονας που κανείς δεν θα υποψιαζόταν.
Αλλά το θέμα είναι κατά πόσο είναι τρομακτικός σαν βαμπίρ.
Εξαιρώντας λοιπόν το μούφα CGI, στις περισσότερες σκηνές διαθέτει μεν ανθρώπινη μορφή αλλά αντί για μυστηριώδες πλάσμα περισσότερο φέρνει στον νταλικέρη της διπλανής πόρτας τον οποίο θα χε ανάγκη μια ..desperate housewife.
O Eddie Murphy ...είναι βαμπίρ ...σε κωμωδία...
Για να ακριβολογούμε, κωμωδία τρόμου που φυσικά καταλήγει παρωδία.
Με τις άστοχες μεταμφιέσεις, να είναι μια αφορμή για multipart ρόλους του κωμικού, προ Nutty Professor εποχής.
Ταιριαστός με την ταινία που δεν ξέρει τι θέλει, έτσι και συ δεν ξέρεις αν θες να τρομάξεις ή να γελάσεις.
Γιατί ενώ κάτι πάει να κάνει το μακιγιάζ, τα προσθετικά και οι φακοί επαφής, τελικά ο Μέρφιτας ο Έντι τρομάζει μέχρι επιπέδου ...Michael Jackson στο Thriller.
Shane Brolly/Kraven - Underworld (2003)
Η μόνη παραφωνία του αρκετά καλού και ατμοσφαιρικού (όταν δεν έπεφταν σφαίρες) Underworld.
Να έχεις Bill Nighy, να έχεις τον τρισμέγιστο Michael Sheen και να σου τα χαλάει ένας ...Shane Brolly.
Είχε τα κατάλληλα δερμάτινα ρούχα κι αυτός, είχε και το χτένισμα, έφερνε και λίγο σε δίδυμο αδερφό του Trent Reznor των Nin Inch Nails αλλά τι τα θέλετε;
Ειδικά σε στιγμές που λογομαχούσε με την Selene, ο Kraven του Brolly ήταν τόσο ψεύτικος και επιτηδευμένος που ενώ δεν ήσουν βαμπίρ σου ερχόταν και σένα να δαγκώσεις τα χείλια σου από αμηχανία.
Παρατηρείστε μόνο αυτό το σφίξιμο των δοντιών και σούφρωμα των χειλιών που έχει σε κάθε μία από αυτές τις σκηνές.
Richard Roxburgh/Count Vladislaus Dracula - Van Helsing (2004)
Τα είχαμε πει για τον Dracula του Van Helsing και στις Ταινίες που Αδικήθηκαν.
Η μεγαλύτερη γελοιότητα της ταινίας και να είναι ο πρωταγωνιστής, ο αρχέγονος βρυκόλακας ...ο Κόμης Δράκουλας!
Είναι πιο πιθανό να πεθάνεις απ'τα γέλια βλέποντας τον, παρά απ'τις δαγκωματιές του.
Με ψευτο-θεατρινίστικες και ποζεράδικες στάσεις, μαλλάκι που έφερνε πιο κοντά σε πρώιμο ...emo και σπασμωδικά ουρλιαχτά που μόνο τρόμο δεν προκαλούσαν.
Όταν τον είδα στο σινεμά γέλαγα σε κάθε σκηνή που εμφανιζόταν.
Και απ'τη σύγχυση μου δεν έφαγα στο διάλειμμα δρακουλίνια.
Και μου το είπαν οι γονείς πως όταν μεγαλώσω, θα τα σιχαθώ.
Ακόμα να τα κόψω αλλά τον συγκεκριμένο κύριο σίγουρα δεν θα θελα να τον ξαναδώ.
Γιατί πριν σε αναλάβει και φτάσεις στην αιώνια ζωή/κατάρα, θα χεις ήδη πεθάνει απ'τα γέλια.
Dominic Purcell/Drake - Blade Trinity (2004)
Το χειρότερο απ'τα 3 Blade (σόρυ φίλε Αργύρη, αλλά επιμένω!) με τους βρυκόλακες να αναζητούν τον αρχέγονο γι'αυτούς, άρχοντα του κακού τον ίδιο τον Κόμη Δράκουλα ή αλλιώς Drake.
Και το αποκορύφωμα;
Εμφανίζεται με στυλ, κορμοστασιά και πρόσωπο που φέρνουν περισσότερο σε νταβατζή ή μπράβο παραλιακού κλαμπ ενώ το πιο ακίνδυνο που έκανε σε όλη την ταινία ήταν να απαγάγει ένα μωρό και να το υψώνει στην άκρη της ταράτσας σαν άλλος Michael Jackson (μεγάλη η χάρη του).
Περισσότερο θύμιζε έναν ακόμα κακό βρυκόλακα της σειράς, από αυτούς που ο Blade τους έτρωγε για βραδινό.
Καλύτερα να έμενε συχνότερα με την τερατική μορφή που τον είχαμε δει στο τέλος.
Μετά απ'αυτό ένα είχα να πω ...τα εξής δύο: κρίμα και έπαιξες και στο Prison Break και ...Stephen Dorff RULES.
Coolio/187 - Dracula 3000 (2004)
'Αλλη μια ...μαύρη επιλογή εδώ πέρα.
Και χωρίς όνομα, μόνο με αριθμό γιατί θα τους προέκυψε ...μεγάλο νούμερο!
Κουλή ταινία, κουλό όνομα ήθελαν φαίνεται κι έτσι ο ...Coolio (ναι αυτός που τραγούδαγε το 'Gangsta's Paradise') κάποια στιγμή θα μεταμορφωθεί.
Και τι πιο φυσιολογικό, τι πιο απειλητικό από τον gangsta vampire της γειτονιάς σου, με στομφώδη ερμηνεία επιπέδου ...DMX στο Cradle 2 The Grave, γαντάκια, δερμάτινα και μαλλί αλά Milli Vanilli, μαζεμένο όμως κοτσίδα.
Ευτυχώς που είχε δευτερεύοντα ρόλο, αν και αυτό λίγη σημασία είχε γιατί πιο θανατηφόρο κι απ'τη δαγκωματιά του ήταν η ίδια η ταινία.
Robert Pattinson/Edward Cullen, Twilight (2008)
Όσο πάει και βελτιώνεται ο Patti, όχι μόνο στα Twilight αλλά και γενικά σαν ηθοποιός.
Και μπορεί ξαναβλέποντας το πρώτο φιλμ να σου αρέσει περισσότερο (ωραία σκοτεινή φωτογραφία!) αλλά ένα βασικό του ελάττωμα δεν ξεπερνιέται.
Άγουρος ακόμα σαν ρόλος και σαν ηθοποιός, σου έρχεται πραγματικά κατραπακιά όταν βλέπεις αυτό το μαλλί, λες και ο Τεν Τεν έβαλε λοσιόν για την τριχόπτωση και απέκτησε υπερφυσικό τσουλούφι.
Το χειρότερο όμως ήταν η γενικότερα μόνιμη παγωμένη και ξύλινη ερμηνεία, που ήταν μεν στοιχείο του χαρακτήρα του αλλά ...για πόσο να αντέξεις τόση επιτηδευμένη πόζα, με μάτια συνεχώς γουρλωμένα, ύφος ξινισμένο σαν να τον έχει πειράξει το στομάχι και ...γενικά πόση emo παγωμάρα ρε παιδιά;
Πριν με πιάνουν στο στόμα τους οι φαν και μου σκίσουν τα ρούχα πιο γρήγορα και απ΄του Patti, να πω ότι δεν αρνούμαι πως είναι σέξι με τον τρόπο του.
Γι'αυτό θα τα πούμε κι αλλού!
Άλλο όμως σεξαπίλ και άλλο ερμηνεία.
Ευτυχώς βελτιώθηκε σιγά σιγά και πλέον η παγωμάρα, είναι περισσότερο ένα αξιοπρεπές κυριλέ ύφος τύπου τζέντλεμαν.
Colin Farrell/Jerry - Fright Night (2011)
Μάλλον μέτριος παρά κακός αλλά αφού δεν είναι κοντά σε καλό...
Οι απόψεις διίστανται βέβαια εδώ πέρα.
Οι γυναίκες σίγουρα θα τον βρουν σέξι με την φανέλα, το τζιν, την μπυράκλα στο χέρι και την πόζα του πέφτουλα.
Και ναι δεν λέω ...είναι κι αυτή μια σύγχρονη εκδοχή άρα του ταιριάζει ο καθημερινός γείτονας που κανείς δεν θα υποψιαζόταν.
Αλλά το θέμα είναι κατά πόσο είναι τρομακτικός σαν βαμπίρ.
Εξαιρώντας λοιπόν το μούφα CGI, στις περισσότερες σκηνές διαθέτει μεν ανθρώπινη μορφή αλλά αντί για μυστηριώδες πλάσμα περισσότερο φέρνει στον νταλικέρη της διπλανής πόρτας τον οποίο θα χε ανάγκη μια ..desperate housewife.
Όπως θα παρατηρήσατε λείπουν οι γυναίκες γιατί σαν θηλυκά που είναι, δεν μπορείς να διακρίνεις εύκολα αν τα κατάφεραν στο ρόλο τους ή όχι.
Δεν θέλω να φανώ σεξιστής αλλά είναι κομματάκι πιο εύκολο και λόγω γυναικείας φύσης, να σαγηνεύσουν και να εκπέμψουν βαμπιρικό ερωτισμό.
Λίγο κούνημα, λίγο ερωτικό βλέμμα, λίγο αντρική αφέλεια και δεχόμαστε αμέσως τη δαγκωματιά.
Μην εμπιστεύεσαι ποτέ λένε μια μοιραία γυναίκα.
Μια μοιραία γυναίκα θα εμπιστεύονταν όμως τους παραπάνω;
Δεν θέλω να φανώ σεξιστής αλλά είναι κομματάκι πιο εύκολο και λόγω γυναικείας φύσης, να σαγηνεύσουν και να εκπέμψουν βαμπιρικό ερωτισμό.
Λίγο κούνημα, λίγο ερωτικό βλέμμα, λίγο αντρική αφέλεια και δεχόμαστε αμέσως τη δαγκωματιά.
Μην εμπιστεύεσαι ποτέ λένε μια μοιραία γυναίκα.
Μια μοιραία γυναίκα θα εμπιστεύονταν όμως τους παραπάνω;