Γράφει ο Κώστας Τσώκος.
To τέλος του κόσμου πλησιάζει.
Νιώθω συνεχώς το έδαφος να τρέμει κάτω απ'τα πόδια μου.
Aνακουφίστηκα(...) μόλις κατάλαβα ότι είναι το κύμα ποδοβολητών που ξαμολήθηκε στον ορίζοντα, απ'τις Twilight fans.
Γιατί το τέλος που πλησιάζει είναι τελικά αυτό του Twilight και μάλιστα με αγωνιώδη και συγκινητικό τρόπο ...αν και μισό.
Βλέπετε το πήγαν κι εδώ, δια της Χαριποτερίζουσας μεθόδου και χωρίσανε το τελευταίο βιβλίο σε δύο μέρη, με αποτέλεσμα όπως και στον Potter, το πρώτο μέρος να διαθέτει πολύ κουβέντα και αλληλεπίδραση χαρακτήρων παρά δράση ενώ ειδικά για την περίπτωση του Λυκόφωτος και δει της Χαραυγής ...θα πήξετε στο ρομάντζο!
Ευτυχώς δεν είχα Twi...dark διαθέσεις και επειδή πολλοί είναι πλέον και οι φαν των βιβλίων, η υπόθεση είναι απλή και έχει ως εξής:
Η Βella ετοιμάζεται να εκπληρώσει το όνειρο ζωής της: να παντρευτεί τον Edward.
Έτσι θα έρθουν και οι δύο πιο κοντά στην ψυχική και σωματική τους ολοκλήρωση, μιας και με αυτόν τον τρόπο σφραγίζεται και επίσημα η σχέση τους.
Έτσι θα εκπληρωθεί και ο όρκος αιώνιας πίστης και αφοσίωσης που είχαν ορκιστεί εκατέρωθεν.
Και φυσικά θα μπορέσουν επιτέλους να κάνουν σεξ!
Κάπου κει θα μπλεχτεί κι ο Jacob ο οποίος είχε αποχωρήσει αλλά τελικά όλο από κοντά θα την έχει πάλι τη Bella και αυτό θα τον φέρει σε ρήξη με την φυλή των λυκανθρώπων.
Θα ακολουθήσει ένας μήνας του μέλιτος απ'όπου και προκύπτει μια εγκυμοσύνη που θα τους κρατήσει όλους σε αγωνία.
Θα είναι ή δεν θα είναι δυνατή η Bella να κρατήσει το παιδί;
Νιώθω συνεχώς το έδαφος να τρέμει κάτω απ'τα πόδια μου.
Aνακουφίστηκα(...) μόλις κατάλαβα ότι είναι το κύμα ποδοβολητών που ξαμολήθηκε στον ορίζοντα, απ'τις Twilight fans.
Γιατί το τέλος που πλησιάζει είναι τελικά αυτό του Twilight και μάλιστα με αγωνιώδη και συγκινητικό τρόπο ...αν και μισό.
Βλέπετε το πήγαν κι εδώ, δια της Χαριποτερίζουσας μεθόδου και χωρίσανε το τελευταίο βιβλίο σε δύο μέρη, με αποτέλεσμα όπως και στον Potter, το πρώτο μέρος να διαθέτει πολύ κουβέντα και αλληλεπίδραση χαρακτήρων παρά δράση ενώ ειδικά για την περίπτωση του Λυκόφωτος και δει της Χαραυγής ...θα πήξετε στο ρομάντζο!
Ευτυχώς δεν είχα Twi...dark διαθέσεις και επειδή πολλοί είναι πλέον και οι φαν των βιβλίων, η υπόθεση είναι απλή και έχει ως εξής:
Η Βella ετοιμάζεται να εκπληρώσει το όνειρο ζωής της: να παντρευτεί τον Edward.
Έτσι θα έρθουν και οι δύο πιο κοντά στην ψυχική και σωματική τους ολοκλήρωση, μιας και με αυτόν τον τρόπο σφραγίζεται και επίσημα η σχέση τους.
Έτσι θα εκπληρωθεί και ο όρκος αιώνιας πίστης και αφοσίωσης που είχαν ορκιστεί εκατέρωθεν.
Και φυσικά θα μπορέσουν επιτέλους να κάνουν σεξ!
Κάπου κει θα μπλεχτεί κι ο Jacob ο οποίος είχε αποχωρήσει αλλά τελικά όλο από κοντά θα την έχει πάλι τη Bella και αυτό θα τον φέρει σε ρήξη με την φυλή των λυκανθρώπων.
Θα ακολουθήσει ένας μήνας του μέλιτος απ'όπου και προκύπτει μια εγκυμοσύνη που θα τους κρατήσει όλους σε αγωνία.
Θα είναι ή δεν θα είναι δυνατή η Bella να κρατήσει το παιδί;
Και χωρίς να χρειαστεί να τη μεταμορφώσουν;
Και τι θα κάνει ο Jacob που προκειμένου να είναι κοντά της ετοιμάζεται να πολεμήσει με τους δικούς του;
Μια ακόμη αλλαγή στη σκηνοθεσία, με τον Bill Condon να παίρνει τα βαμπιροηνία από τον Slade (όχι τον Σταματόπουλο!) κουβαλώντας βαρύτερο όνομα.
Ενδεικτικά, στις δουλείες του περιλαμβάνονταν το βραβευμένο με Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου Gods and Monsters με τον Ian McKellen, το Kinsey με Liam Neeson και το Dreamgirls.
Να περιμένουμε δηλαδή ένα ...οσκαρικό Twilight (λέμε τώρα!) αντί των καθιερωμένων Χρυσών Βατόμουρων που με περισσή ευκολία αποκτά;
Και τι ακριβώς κατάφερε να αποδώσει ο Condon από ένα θηρίο 754 σελίδων με σκηνές όπως λέγονταν, δύσκολο να κινηματογραφηθούν;
Τα πρώτα θετικά στοιχεία που ανακαλύπτει κάποιος είναι η εμφανής βελτίωση στις ερμηνείες και βασικότερα το ερωτικό τρίγωνο.
Οι ηθοποιοί έχουν ωριμάσει παράλληλα με τους χαρακτήρες του βιβλίου (μάλλον θα τα πηγαίνει καλά και στην έξω ζωή το ζευγάρι Pattinson-Stewart) και πλέον έχουν κόψει τις πολλές χαζοεφηβικές σπασμωδικές αντιδράσεις.
O Pattinson με πιο ήπιο μαλλί πλέον, λιγότερο emo και πιο κοντά σε ένα αντρικό και ήρεμο στυλ τζέντλεμαν, που θύμιζε την ερμηνεία στο Water For Elephants και με τα ελαφρά ξεσπάσματα στα οποία τα καταφέρνει κάπως καλύτερα.
Η Stewart μια χαρά μου φαίνονταν πάντα, εδώ μάλιστα παίζει πιο γυναικεία, πιο ώριμα, πιο στιβαρά ενώ ο Lautner ...είναι ο Lautner.
Κάτι φταίει με τη φάτσα αυτού του παιδιού και πάντα θα θυμίζει γελοίο υπερφουσκωμένο μπούλη ή κάτι σε μαυρισμένο αρκουδάκι/ζελέ της Haribo.
Αλλά κακά τα ψέμματα, αν ένα παιδί στην ηλικία του με αυτά τα χαρακτηριστικά προσπαθούσε να κλάψει ή να φωνάξει, θα έβγαζε λογικά κάτι παιδιάστικο.
Και νομίζω ήταν κι αυτός πολύ πιο πειστικός στο ρόλο του, ειδικά σε σκηνές που κλαίει ή πρέπει να λάβει κρίσιμες αποφάσεις.
Υπάρχουν όμορφες, γλυκές και τρυφερές στιγμές, αγκαλιές και φιλιά ...ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ.
Πραγματικά είτε σε ησυχία είτε μες στον κακό χαμό δεν υπήρχε περίπτωση να μην δεις το ζευγάρι να φιλιέται και καταντούσε γελοίο και κουραστικό.
Κόντευα να βαρεθώ σε κάποιες στιγμές όπως στο μετριότατο New Moon αλλά εδώ υπήρχε μια ελάχιστα πιο σοφιστικέ σκηνοθεσία, με τα τραγούδια να συνοδεύουν τις καταστάσεις μετατρέποντας τις σε μικρά alternartive βίντεοκλιπ.
Δεν λείπει και το χαριτωμένο χιούμορ όπως όταν οι καλεσμένοι προσπαθούν να βγάλουν λόγο στη δεξίωση ή εκεί που η Bella αγχώνεται λίγο πριν το σεξ για την εμφάνιση της, μην ξέροντας τι να βάλει, ξυρίζοντας βιαστικά τα πόδια της και γενικά έχοντας όλη αυτή την φυσιολογική και παιδική αμηχανία της πρώτης φοράς.
Η φωτογραφία επίσης εναλλάσεται μεταξύ φωτεινών και σκοτεινών τόνων αναλόγως και με την τοποθεσία.
Στο σπίτι των Cullen και στα οικεία σε όλους δάση, καταρράκτες και βράχια, έχουμε πιο σκοτεινή ατμόσφαιρα ενώ ο μήνας του μέλιτος στο πανέμορφο, εξωτικό αλλά και χιλιοειδωμένο τελευταία Rio (Fast Five) διακρίνεται από ζωηρά χρώματα.
Στη μουσική επιστρέφει ο Carter Burwell του 1ου Τwilight και δεν μπορώ να πω ότι έκανε κάτι περισσότερο απ'το να ενισχύει μελοδραματικά την έτσι κι αλλιώς σαπουνοπεροειδή φύση της σειράς.
Κλισέ αλλά ταιριαστή, με καλύτερα σημεία εκεί που γίνεται πιο βαρύγδουπη όταν η Bella βλέπει εφιάλτες ή οράματα και φυσικά στην "σε κρατάω τέρμα τσίτωμένο" σκηνή της γέννας.
Ωραία όλα αυτά, καμιά βελτίωση σε αυτά που ήδη ενοχλούσαν υπάρχει;
Και οι περιβόητες σκηνές έρωτος και γέννας;
Δυστυχώς υπάρχουν ακόμη κραυγαλέες γελοιότητες και δεν μπορώ να καταλάβω αν φταίει η εφηβική και προεφηβική θεματολογία του βιβλίου και δυσκολεύει έτσι το σενάριο ή το σενάριο δεν μπορεί να βγαίνει καλύτερο;
Οι διάλογοι παραμένουν πιο κλισέ και απ'τα Ατίθασα Νιάτα, αρκετοί χαρακτήρες είναι του πεταματού όπως οι διάφοροι φίλοι και γονείς με τον πάντα φιλότιμο, αν και κάπως σκέτο μπαμπά/Billy Burke και την γλυκύτατη, πολυαγαπημένη μου Alice (αχ...Ashley Greene) να παίζει μια ζωή το γλυκανάλατο συνοδευτικό της φιλεναδίτσας.
Επίσης, αν και σύμφωνα με το πολύ ωραίο αφιέρωμα του Αργύρη, αυτό έχει μια βάση, οι έγχρωμοι φακοί επαφής εξακολουθούν να φαίνονται κραυγαλέα ψεύτικοι και αποσπούν λίγο την προσοχή.
Και ας αφήσουμε έξω κάτι αίματα σε στυλ φραπεδιάς με το καλαμάκι...
Τουλάχιστον ο Jacob θυμήθηκε να βγάλει την φανέλα του μόνο μια φορά και αυτό στην αρχή, αλλά το γέλιο προέκυψε από αλλού που δεν θα πρεπε.
Τόσος ντόρος πια επειδή θα είχε σεξ, λες και δεν ξέραμε ότι θα είναι γυρισμένες με καταλληλότητα για άνω των 13ετών.
Περισσότερο με πρόωρη εκσπερμάτωση έμοιαζε η διάρκεια τους, μην πω για κάτι σπασίματα και γκρεμίσματα που έμοιαζαν ξεκάρφωτα και προκάλεσαν γέλια.
Δεν είπαμε να'ναι hardcore, εδώ μιλάμε για αγνό έρωτα αλλά το όποιο συναίσθημα προέκυψε περίσσότερο απ'την ύστερη έκφραση στο πρόσωπο της Bella.
Η γέννα πάλι με τα πλάσματα να ετοιμάζονται παράλληλα να αλληλοσφαχτούν αποζημιώνει, μιας και σε κρατάει σε διαρκή αγωνία αν και ο τρόπος που μονταρίστηκε, βροντοφώναζε ότι θα χουμε unrated dvd έκδοση.
Το περιμέναμε κι αυτό όμως.
Το CGI ελαφρώς βελτιωμένο αλλά και αυτό για σφάξιμο.
Τέτοιοι 'αληθοφανείς' λύκοι ούτε στο Van Helsing και πιστεύω η πραγματική μάχη θα ναι μάλλον στο επόμενο μέρος, γιατί είχαμε ένα κακό χαμό από μέτρια ψηφιακά εφέ όπου δεν καταλάβαινες και τι γίνεται.
Τα προβλήματα λοιπόν είναι θέμα σεναρίου καθώς σπαταλιέται υπερβολικά πολύς χρόνος στα ρομάντζα, τα φιλιά και τα 'σ'αγαπώ μ΄αγαπάς, τι θα γίνει με μας'.
Έμοιαζε δηλαδή κυρίως με ένα τεράστιο γέμισμα που σπαταλάει την περισσότερη του ώρα στο να δείχνει πλάνα υπερβολικά σε διάρκεια, προφανώς για να κατανοήσουμε το πόσο μυθοποιημένα τα βλέπει ένα άβγαλτο κορίτσι στο μυαλό του.
Άνετα μπορούσαν πάντως να κοπούν σκηνές και να έμπαινε και λίγο περισσότερη μάχη.
Αλλά αυτή είναι η οπτική ενός αγοριού.
Οφείλω λοιπόν να ομολογήσω ότι η ταινία, τα βιβλία και τα νοήματα τους χρησιμοποιούν απλά με συντηρητικό και ξενέρωτο τρόπο τον μύθο των βαμπίρ και τον έχουν ως υπόβαθρο για να δείξουν από ποια οπτική μπορεί να βλέπει τον έρωτα και την ολοκλήρωση ένα κορίτσι διαφορετικό, άβγαλτο και μαζεμένο.
Ίσως συντηρητικό και προβλέψιμο σαν μήνυμα το ότι η γυναίκα είναι προορισμένη να περιμένει τον εκλεκτό, μόνο και μόνο για να παντρευτεί και να κάνει παιδιά.
Απ'την άλλη όμως, μοιάζει να απεθύνεται ξεκάθαρα κυρίως σε κορίτσια και κοπέλες που μάλλον δεν έχουν ακόμη ιδιαίτερη εμπειρία στα προσωπικά και σεξουαλικά.
Δεν συμφωνώ με τη Meyer αλλά απ'το να είναι μέγαιρα και να μικρομεγαλίζει σε όλο και μικρότερη ηλικία, καλύτερα μια μικρή κοπέλα να έχει παράδειγμα μια πιο αγνή οπτική για κάποια πράγματα.
Από κει και πέρα είναι επιλογή της τι θα αποφάσισει να κάνει στη ζωή της.
Για το τέλος, κλισέ, γελοίο και ανά στιγμές τραβηγμένο σε διάρκεια ρομάντζο, αλλά και πολύ αγωνία, λογομαχίες, ο Pattinson και οι πλάτες του.
Άντε ποιος τη χάρη σας, καλά θα περάσετε!
Και στην τελική απόλυτα κατανοητά όλα τα αφελή, μιας και το κοινό στο οποίο απευθύνονται μπορεί να τα ζει και να τα βλέπει εξίσου, με την οπτική της Bella.
Καλή ταινία;
Χμμ ...Κοντεύει.
Και τι θα κάνει ο Jacob που προκειμένου να είναι κοντά της ετοιμάζεται να πολεμήσει με τους δικούς του;
Ενδεικτικά, στις δουλείες του περιλαμβάνονταν το βραβευμένο με Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου Gods and Monsters με τον Ian McKellen, το Kinsey με Liam Neeson και το Dreamgirls.
Να περιμένουμε δηλαδή ένα ...οσκαρικό Twilight (λέμε τώρα!) αντί των καθιερωμένων Χρυσών Βατόμουρων που με περισσή ευκολία αποκτά;
Και τι ακριβώς κατάφερε να αποδώσει ο Condon από ένα θηρίο 754 σελίδων με σκηνές όπως λέγονταν, δύσκολο να κινηματογραφηθούν;
Τα πρώτα θετικά στοιχεία που ανακαλύπτει κάποιος είναι η εμφανής βελτίωση στις ερμηνείες και βασικότερα το ερωτικό τρίγωνο.
Οι ηθοποιοί έχουν ωριμάσει παράλληλα με τους χαρακτήρες του βιβλίου (μάλλον θα τα πηγαίνει καλά και στην έξω ζωή το ζευγάρι Pattinson-Stewart) και πλέον έχουν κόψει τις πολλές χαζοεφηβικές σπασμωδικές αντιδράσεις.
O Pattinson με πιο ήπιο μαλλί πλέον, λιγότερο emo και πιο κοντά σε ένα αντρικό και ήρεμο στυλ τζέντλεμαν, που θύμιζε την ερμηνεία στο Water For Elephants και με τα ελαφρά ξεσπάσματα στα οποία τα καταφέρνει κάπως καλύτερα.
Η Stewart μια χαρά μου φαίνονταν πάντα, εδώ μάλιστα παίζει πιο γυναικεία, πιο ώριμα, πιο στιβαρά ενώ ο Lautner ...είναι ο Lautner.
Κάτι φταίει με τη φάτσα αυτού του παιδιού και πάντα θα θυμίζει γελοίο υπερφουσκωμένο μπούλη ή κάτι σε μαυρισμένο αρκουδάκι/ζελέ της Haribo.
Αλλά κακά τα ψέμματα, αν ένα παιδί στην ηλικία του με αυτά τα χαρακτηριστικά προσπαθούσε να κλάψει ή να φωνάξει, θα έβγαζε λογικά κάτι παιδιάστικο.
Υπάρχουν όμορφες, γλυκές και τρυφερές στιγμές, αγκαλιές και φιλιά ...ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ.
Πραγματικά είτε σε ησυχία είτε μες στον κακό χαμό δεν υπήρχε περίπτωση να μην δεις το ζευγάρι να φιλιέται και καταντούσε γελοίο και κουραστικό.
Κόντευα να βαρεθώ σε κάποιες στιγμές όπως στο μετριότατο New Moon αλλά εδώ υπήρχε μια ελάχιστα πιο σοφιστικέ σκηνοθεσία, με τα τραγούδια να συνοδεύουν τις καταστάσεις μετατρέποντας τις σε μικρά alternartive βίντεοκλιπ.
Δεν λείπει και το χαριτωμένο χιούμορ όπως όταν οι καλεσμένοι προσπαθούν να βγάλουν λόγο στη δεξίωση ή εκεί που η Bella αγχώνεται λίγο πριν το σεξ για την εμφάνιση της, μην ξέροντας τι να βάλει, ξυρίζοντας βιαστικά τα πόδια της και γενικά έχοντας όλη αυτή την φυσιολογική και παιδική αμηχανία της πρώτης φοράς.
Η φωτογραφία επίσης εναλλάσεται μεταξύ φωτεινών και σκοτεινών τόνων αναλόγως και με την τοποθεσία.
Στο σπίτι των Cullen και στα οικεία σε όλους δάση, καταρράκτες και βράχια, έχουμε πιο σκοτεινή ατμόσφαιρα ενώ ο μήνας του μέλιτος στο πανέμορφο, εξωτικό αλλά και χιλιοειδωμένο τελευταία Rio (Fast Five) διακρίνεται από ζωηρά χρώματα.
Στη μουσική επιστρέφει ο Carter Burwell του 1ου Τwilight και δεν μπορώ να πω ότι έκανε κάτι περισσότερο απ'το να ενισχύει μελοδραματικά την έτσι κι αλλιώς σαπουνοπεροειδή φύση της σειράς.
Κλισέ αλλά ταιριαστή, με καλύτερα σημεία εκεί που γίνεται πιο βαρύγδουπη όταν η Bella βλέπει εφιάλτες ή οράματα και φυσικά στην "σε κρατάω τέρμα τσίτωμένο" σκηνή της γέννας.
Και οι περιβόητες σκηνές έρωτος και γέννας;
Δυστυχώς υπάρχουν ακόμη κραυγαλέες γελοιότητες και δεν μπορώ να καταλάβω αν φταίει η εφηβική και προεφηβική θεματολογία του βιβλίου και δυσκολεύει έτσι το σενάριο ή το σενάριο δεν μπορεί να βγαίνει καλύτερο;
Οι διάλογοι παραμένουν πιο κλισέ και απ'τα Ατίθασα Νιάτα, αρκετοί χαρακτήρες είναι του πεταματού όπως οι διάφοροι φίλοι και γονείς με τον πάντα φιλότιμο, αν και κάπως σκέτο μπαμπά/Billy Burke και την γλυκύτατη, πολυαγαπημένη μου Alice (αχ...Ashley Greene) να παίζει μια ζωή το γλυκανάλατο συνοδευτικό της φιλεναδίτσας.
Επίσης, αν και σύμφωνα με το πολύ ωραίο αφιέρωμα του Αργύρη, αυτό έχει μια βάση, οι έγχρωμοι φακοί επαφής εξακολουθούν να φαίνονται κραυγαλέα ψεύτικοι και αποσπούν λίγο την προσοχή.
Και ας αφήσουμε έξω κάτι αίματα σε στυλ φραπεδιάς με το καλαμάκι...
Τουλάχιστον ο Jacob θυμήθηκε να βγάλει την φανέλα του μόνο μια φορά και αυτό στην αρχή, αλλά το γέλιο προέκυψε από αλλού που δεν θα πρεπε.
Τόσος ντόρος πια επειδή θα είχε σεξ, λες και δεν ξέραμε ότι θα είναι γυρισμένες με καταλληλότητα για άνω των 13ετών.
Περισσότερο με πρόωρη εκσπερμάτωση έμοιαζε η διάρκεια τους, μην πω για κάτι σπασίματα και γκρεμίσματα που έμοιαζαν ξεκάρφωτα και προκάλεσαν γέλια.
Δεν είπαμε να'ναι hardcore, εδώ μιλάμε για αγνό έρωτα αλλά το όποιο συναίσθημα προέκυψε περίσσότερο απ'την ύστερη έκφραση στο πρόσωπο της Bella.
Η γέννα πάλι με τα πλάσματα να ετοιμάζονται παράλληλα να αλληλοσφαχτούν αποζημιώνει, μιας και σε κρατάει σε διαρκή αγωνία αν και ο τρόπος που μονταρίστηκε, βροντοφώναζε ότι θα χουμε unrated dvd έκδοση.
Το περιμέναμε κι αυτό όμως.
Τέτοιοι 'αληθοφανείς' λύκοι ούτε στο Van Helsing και πιστεύω η πραγματική μάχη θα ναι μάλλον στο επόμενο μέρος, γιατί είχαμε ένα κακό χαμό από μέτρια ψηφιακά εφέ όπου δεν καταλάβαινες και τι γίνεται.
Τα προβλήματα λοιπόν είναι θέμα σεναρίου καθώς σπαταλιέται υπερβολικά πολύς χρόνος στα ρομάντζα, τα φιλιά και τα 'σ'αγαπώ μ΄αγαπάς, τι θα γίνει με μας'.
Έμοιαζε δηλαδή κυρίως με ένα τεράστιο γέμισμα που σπαταλάει την περισσότερη του ώρα στο να δείχνει πλάνα υπερβολικά σε διάρκεια, προφανώς για να κατανοήσουμε το πόσο μυθοποιημένα τα βλέπει ένα άβγαλτο κορίτσι στο μυαλό του.
Άνετα μπορούσαν πάντως να κοπούν σκηνές και να έμπαινε και λίγο περισσότερη μάχη.
Αλλά αυτή είναι η οπτική ενός αγοριού.
Οφείλω λοιπόν να ομολογήσω ότι η ταινία, τα βιβλία και τα νοήματα τους χρησιμοποιούν απλά με συντηρητικό και ξενέρωτο τρόπο τον μύθο των βαμπίρ και τον έχουν ως υπόβαθρο για να δείξουν από ποια οπτική μπορεί να βλέπει τον έρωτα και την ολοκλήρωση ένα κορίτσι διαφορετικό, άβγαλτο και μαζεμένο.
Ίσως συντηρητικό και προβλέψιμο σαν μήνυμα το ότι η γυναίκα είναι προορισμένη να περιμένει τον εκλεκτό, μόνο και μόνο για να παντρευτεί και να κάνει παιδιά.
Απ'την άλλη όμως, μοιάζει να απεθύνεται ξεκάθαρα κυρίως σε κορίτσια και κοπέλες που μάλλον δεν έχουν ακόμη ιδιαίτερη εμπειρία στα προσωπικά και σεξουαλικά.
Δεν συμφωνώ με τη Meyer αλλά απ'το να είναι μέγαιρα και να μικρομεγαλίζει σε όλο και μικρότερη ηλικία, καλύτερα μια μικρή κοπέλα να έχει παράδειγμα μια πιο αγνή οπτική για κάποια πράγματα.
Από κει και πέρα είναι επιλογή της τι θα αποφάσισει να κάνει στη ζωή της.
Για το τέλος, κλισέ, γελοίο και ανά στιγμές τραβηγμένο σε διάρκεια ρομάντζο, αλλά και πολύ αγωνία, λογομαχίες, ο Pattinson και οι πλάτες του.
Άντε ποιος τη χάρη σας, καλά θα περάσετε!
Και στην τελική απόλυτα κατανοητά όλα τα αφελή, μιας και το κοινό στο οποίο απευθύνονται μπορεί να τα ζει και να τα βλέπει εξίσου, με την οπτική της Bella.
Καλή ταινία;
Χμμ ...Κοντεύει.
Αλλά όχι ακόμα.
Σίγουρα όμως το καλύτερο Twilight...μέχρι στιγμής.
Αναμένουμε τη συνέχεια!
Και Pattinsonίτσες και λοιπές Twi-hards μην ξεχνάτε ...it's only a movie!
Σίγουρα όμως το καλύτερο Twilight...μέχρι στιγμής.
Αναμένουμε τη συνέχεια!
Και Pattinsonίτσες και λοιπές Twi-hards μην ξεχνάτε ...it's only a movie!
The Twilight Saga - Breaking Dawn: Part I... by FilmBoy-gr
