Τα home invasion θρίλερ είναι μια υποκατηγορία που δεν αρέσει σε πολλούς.
Κυρίως γιατί είναι ένα απαιτητικό είδος, δύσκολο και κατά κάποιον τρόπο δεσμευτικό, με αποτέλεσμα για κάθε 1 καλό φιλμ (πχ. Funny Games) να υπάρχουν άλλα 10 μέτρια.
Επίσης, πολλοί δεν αναγνωρίζουν ένα καλό home invasion γιατί απλούστατα το συγκρίνουν με άλλα είδη θρίλερ, κάτι που επιμένω, συνέβη στο Mother's Day για το οποίο είπα πολύ καλά λόγια ενώ η πλειονότητα των αναγνωστών του FilmBoy διαφωνούσε εντόνως.
Θέλετε να δείτε πώς είναι ένα κακό home invasion;
Δείτε το Trespass...
Όχι μόνο αποτυγχάνει να δώσει τα βασικά του είδους - ένταση, κλιμάκωση, τρόμος - αλλά αντίθετα, προκαλεί γέλιο με τις απίστευτα χαζές ανατροπές που έχει αλλά και με το βασικό σενάριο.
Ο Nicholas Cage (Drive Angry) είναι ένας μεσίτης διαμαντιών που ζει με τη γυναίκα του Sarah (Nicole Kidman, Just Go With It) και την ανήλικη κόρη του (Liana Liberato, Trust ...την επόμενη Scarlett του Hollywood, θυμηθείτε με) στο απίστευτα μεγάλο πολυτελές σπίτι-έπαυλη του.
Μια νύχτα εισβάλουν στο σπίτι τους τέσσερις ηλίθιοι κακοποιοί, μια εκ των οποίων είναι γυναίκα, και θέλουν τα διαμάντια και ότι ρευστό έχει ο μεσίτης στο μεγάλο χρηματοκιβώτιο.
Η γυναίκα (Jordana Spiro, The Goods: Live Hard, Sell Hard) είναι ένα junkie που πηγαίνει στη κρεβατοκάμαρα και φοράει τις τουαλέτες της γυναίκας του σπιτιού.
Ο αδερφός του (Cam Gigandet, Priest) βρίσκεται εκεί για να ...προστατεύει τη Sarah και ο σκληρός της παρέας (Dash Mihok) για να πάρει τον έλεγχο αν βρουν τα σκούρα.
Ο μεσίτης λοιπόν, απλά αρνείται να ανοίξει το χρηματοκιβώτιο.
Πώς; Με δικαιολογίες τύπου 'ποιος θα τα κόψει τα διαμάντια;' ή 'αν ανοίξω θα μας σκοτώσεις'.
Μα ...αυτό δεν είναι όλο το νόημα;
Ναι, πιθανότατα να σε σκοτώσω αν ανοίξεις, σίγουρα όμως θα σκοτώσω τη κόρη σου, τη γυναίκα σου μπροστά στα μάτια σου, αν δεν το κάνεις!
Βασικοί κανόνες ομηρείας ...εκτός αν βρίσκεσαι στο θρίλερ του Joel Schumacher.
Εκεί, τίποτα δεν γίνεται, καμία απειλή δεν πραγματοποιείται και όλοι έχουμε καταλάβει από την αρχή της ταινίας ότι κανείς καλός δεν θα πάθει τίποτε.
Το σενάριο του πρωτάρη Karl Gajdusek νομίζει ότι έχει πολλές εκπλήξεις στο κοινό, αλλά στη πραγματικότητα δεν εκπλήσσει κανέναν.
Ξοδεύει την περισσότερη ώρα της ταινίας προσπαθώντας να πιστέψουμε ότι η Sarah έχει έναν σκοτεινό ρόλο σε όλο αυτό, χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος μέχρι το τέλος.
Έτσι παίζει με όλους, όλοι κάτι κρύβουν, όλοι προδίδονται από κάποιους άλλους ...και ο Cage πετάει και το κορυφαίο: 'honey, i got fired a few months ago!'
Για τον Nicholas Cage (που τη μία στιγμή είναι ένας ψύχραιμος φοβισμένος και την άλλη ένας τρελάρας μανιακός βρίζοντας τους κακούς) δεν αποτελεί έκπληξη η συμμετοχή του στο Trespass.
Άλλωστε, μας έχει συνηθίσει και σε ταινίες με χειρότερες προοπτικές.
Για κάποιο λόγο, συμφωνώ μαζί του.
Με κακό τον Cage, ίσως βλέπαμε κάτι που να άξιζε.
Η Nicole Kidman όμως, που μετά από την καλύτερη ίσως ερμηνεία της στο Rabbit Hole αποφάσισε να συνεχίσει με το Trespass, δεν έχει δικαιολογίες.
Έχει έναν άχαρο κι εύκολο ρόλο, από αυτούς που δίνονται συνήθως σε starlet και wannabe actressess, με κάποιους κοινότυπους διαλόγους και ένα πρόσωπο σταθερά φοβισμένο και έκπληκτο, λες και έπαιζε σε καμιά σοβαρότερη ταινία.
Φαίνεται τελικά ότι όλοι χρειάζονται περισσότερα χρήματα, ακόμη και τα μεγάλα ονόματα του Hollywood.
Εγώ δεν έχω κανένα θέμα μαζί της, αλλά πρέπει να υποστεί και τις συνέπειες (κράξιμο), σωστά;
Το Trespass δε λειτουργεί πουθενά ικανοποιητικά.
Καθόλου συγκίνηση, ένταση, τρόμος, αστειότητες στη κλιμάκωση, καθόλου αίμα, ελάχιστη και προσχηματική βία.
Ένα project που στοίχισε $35 εκατομμύρια (!) για να βγει σε ελάχιστες αίθουσες, να κάνει περίπου $10 χιλιάδες εισπράξεις και να τραβηχτεί σε μια βδομάδα!
Λεφτά για πέταμα.
Trespass trailer by FilmBoy-gr
1.jpg)
