Τώρα που τα επεισόδια του Horror Trailer Park απέκτησαν καθημερινή 'εκπομπή' στο νέο μέλος του FilmBoy Network, το FilmBoy ξεκίνησε μια νέα στήλη από την οποία θα βλέπουμε κάθε Τετάρτη τα τέσσερα σπουδαιότερα review/preview ταινιών τρόμου, όπως παρουσιάστηκαν στο Horrorant.
American Horror Story review
Χρησιμοποιώντας όλα τα γνωστά κλισέ του είδους (στοιχειωμένα σπίτια, φαντάσματα, περίεργοι γείτονες) καταφέρνουν να φτιάξουν κάτι εντελώς φρέσκο και πρωτοποριακό.
Κάτι που έκανε τα πληκτικά βράδια μας ενδιαφέροντα και απολαυστικά σκοτεινά.
Από το 1ο μέχρι το τελευταίο 12ο επεισόδιο το ενδιαφέρον παραμένει αμείωτο και οι horror fans αποκτούν επιτέλους τη σειρά που χρόνια φαντασιώνονταν!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
A Lonely Place to Die review
Κάτι που έκανε τα πληκτικά βράδια μας ενδιαφέροντα και απολαυστικά σκοτεινά.
Από το 1ο μέχρι το τελευταίο 12ο επεισόδιο το ενδιαφέρον παραμένει αμείωτο και οι horror fans αποκτούν επιτέλους τη σειρά που χρόνια φαντασιώνονταν!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
A Lonely Place to Die review
Από πότε έχετε να διασκεδάσετε με ένα καλό ορειβατικό θρίλερ;
Εγώ θυμάμαι το Γερμανικό The North Face πέρυσι και μετά πρέπει να πάω πολύ πολύ πίσω, στο Cliffhanger του 1993!
Αυτό μέχρι σήμερα, καθώς το μισό A Lonely Place to Die είναι ένα εξαντλητικής έντασης υψοφοβικό θρίλερ που το παρακολουθείς κρατώντας την αναπνοή σου πολύ συχνά και θαυμάζοντας αυτούς που μπορούν να σκαρφαλώνουν σε πανύψηλα βουνά κοιτώντας κάτω χωρίς να τους πιάνει ίλιγγος, όπως συμβαίνει με εμένα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Chillerama review
Εγώ θυμάμαι το Γερμανικό The North Face πέρυσι και μετά πρέπει να πάω πολύ πολύ πίσω, στο Cliffhanger του 1993!
Αυτό μέχρι σήμερα, καθώς το μισό A Lonely Place to Die είναι ένα εξαντλητικής έντασης υψοφοβικό θρίλερ που το παρακολουθείς κρατώντας την αναπνοή σου πολύ συχνά και θαυμάζοντας αυτούς που μπορούν να σκαρφαλώνουν σε πανύψηλα βουνά κοιτώντας κάτω χωρίς να τους πιάνει ίλιγγος, όπως συμβαίνει με εμένα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Chillerama review
Με στόχο να αναπαράγουν κάτι από τις τρελαμένες ημέρες των αγαπημένων drive-in, τέσσερις αγαπημένοι σκηνοθέτες του είδους ενώθηκαν σε μια ανθολογία ισάριθμων ταινιών μικρού μήκους που την ονόμασαν Chillerama.
Οι τρεις από αυτές παρουσιάζονται έξυπνα σαν ταινίες μέσα στη τέταρτη ταινία που, παραδόξως είναι και η καλύτερη.
Για πολλούς λόγους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Straw Dogs review
Οι τρεις από αυτές παρουσιάζονται έξυπνα σαν ταινίες μέσα στη τέταρτη ταινία που, παραδόξως είναι και η καλύτερη.
Για πολλούς λόγους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Straw Dogs review
Δε θα ήθελα να μπω ξανά στη διαδικασία να κατακρίνω τα remake έναντι στα ‘αριστουργηματικά’ original – αρκετά τους έχουμε σούρει όλοι μας.
Συνήθως ξεχνάμε το θάρρος που χρειάζεται ένας σκηνοθέτης για να σκεφτεί να κάνει το remake ενός από τα καλύτερα φιλμ στο είδος του, σκηνοθετημένο από έναν θρυλικό σκηνοθέτη, αν και στη περίπτωση του Rod Lurie και του remake του Straw Dogs του 1971, μάλλον περί θράσους μιλάμε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Συνήθως ξεχνάμε το θάρρος που χρειάζεται ένας σκηνοθέτης για να σκεφτεί να κάνει το remake ενός από τα καλύτερα φιλμ στο είδος του, σκηνοθετημένο από έναν θρυλικό σκηνοθέτη, αν και στη περίπτωση του Rod Lurie και του remake του Straw Dogs του 1971, μάλλον περί θράσους μιλάμε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.