Αν δεν είσαι παντρεμένος και παρακολουθείς το πώς παρουσιάζει τον έγγαμο βίο το Hollywood, θα πρέπει να είσαι ο μεγαλύτερος ανεγκέφαλος του κόσμου αν ποτέ πάρεις τη μεγάλη απόφαση.
Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω την εμμονή της βιομηχανίας να παρουσιάζει έναν παντρεμένο άνδρα ως περίπου έναν άνθρωπο που απλώς περιμένει να πεθάνει.
Στο Hall Pass νωρίτερα μέσα στη χρονιά, οι άντρες ήταν σχεδόν σεξομανής με τις άλλες γυναίκες που έβλεπαν και η μόνη τους διέξοδος ήταν να κλέψουν ένα μισάωρο αυνανισμού, στα σκοτεινά και στα κρυφά.
Στο The Change-up του David Dobkin τα πράγματα φαίνονται ακόμα χειρότερα...
Μακροχρόνια φίλοι ο Mitch (Ryan Reynolds, Green Lantern) και ο Dave (Jason Bateman, Horrible Bosses) δε θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί.
Ο Mitch είναι ηθοποιός (σε soft porn ταινίες ως επί το πλείστον), φανατικός εργένης και γυναικάς αλλά επίσης ένας τύπος που δεν τελειώνει ποτέ του κάτι και δεν τα πάει καθόλου καλά με τον πατέρα του (Alan Arkin, The Private Lives of Pippa Lee).
Ο Dave από την άλλη είναι ένας γιάπις δικηγόρος σε μεγάλη εταιρεία, έχει μια όμορφη γυναίκα, τη Jamie (Lesley Mann, Funny People) και δύο νεογέννητα δίδυμα.
Η ζωή του είναι ένα τεράστιο χρονοπρόγραμμα από υποχρεώσεις - από το τρέξιμο στο γραφείο όπου ξερογλύφεται για τη συνάδελφο Sabrina (Olivia Wilde, Cowboys and Aliens) μέχρι το ντάντεμα των νεογέννητων και τη 'νύχτα διαλόγου' με τη γυναίκα του.
Πιθανότατα θα χαρακτηριστώ για αυτό που θα πω, αλλά το The Change-Up μου άρεσε.
Δεν υπάρχουν βέβαια τίποτα εκπλήξεις και τα τελευταία λεπτά είναι όσο Hollywood μπορούσε να είναι, αλλά σε τέτοιες ταινίες δεν μετράει ο προορισμός αλλά το ταξίδι.
Και πραγματικά διασκέδασα με το ταξίδι αυτό, αν και χειάζεται να αντέξεις το σκατολογικό του πράγματος στην αρχή (στη πρώτη σκηνή το νεογέννητο τα κάνει πάνω στο πρόσωπο του Dave!).
Το πρώτο στο οποίο πετυχαίνει η ταινία είναι το δίδυμο Bateman-Reynolds.
Είναι πραγματικά απολαυστικό να βλέπεις και τους δύο να αλληλοσυμπληρώνονται, σε ρόλους που και οι δύο τους 'έχουν'.
Ο πρώτος ως νευρωτικός, αδέξιος, φοβιτσιάρης οικογενειάρχης και ο δεύτερος ως εργένης γκομενάκιας και ωχαδερφιστής.
Για τον Bateman δε χρειάζεται να απολογηθώ που μου άρεσε - τα ίδια έγραφα και στο Extract, τα ίδια έγραφα και στο The Switch - τον θεωρώ τον καλύτερο κωμικό της γενιάς του.
Όσο για τον Reynolds, δε ντρέπομαι να πω ότι μου αρέσει ως ηθοποιός ΑΝ κάνει πράγματα που είναι καλός.
Αλλά και το supporting cast είναι εξαιρετικό επίσης, στην πιο ...eye-candy εκδοχή του.
Η πιο σέξι Olivia Wilde που είδατε ποτέ και η πιο milf Lesley Mann που έχετε επιθυμήσει ποτέ (αν και για αυτήν τη τελευταία θα χρειαστείτε και πάλι αντοχή στο σκατολογικό χιούμορ).
Και αν δείτε την uncut έκδοση (λογικά αυτή θα παιχτεί στις ελληνικές αίθουσες την ερχόμενη Πέμπτη, αφού είναι Ακατάλληλο για κάτω των 15) θα τις δείτε και τις δύο ...όπως θέλετε να τις βλέπετε.
Καταλαβαίνω ότι κάποιοι σκέφτονται ότι αυτό δεν είναι κριτική ταινίας, αλλά από πότε το eye-candy στοιχείο σε μια ταινία δεν συμπεριλαμβάνεται στα θετικά κινηματογραφικά μιας κωμωδίας;
Εμείς δεν είμαστε που λέμε ότι 'δεν υπάρχει exploitation χωρίς τα τρία B (Boobs, Blood, Babes)';
Τέλος, το σενάριο έχει πολλά έξυπνα τρικ και είναι πάντα σε εγρήγορση, κρατώντας και εμάς στην ίδια κατάσταση.
Το The Change-Up είναι μια ταινία που εύκολα μπορείς να τη ξεσκίσεις στη κριτική.
Δεν είναι έργο τέχνης, δεν είναι original, δεν αποφεύγει κλισέ.
Αλλά έχει ένα cast που φαίνεται να πέρασε καλά, έχει γέλιο και έχει καρδιά.
Εμένα αυτό μου φτάνει.
The Change-Up trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
