Κυρίες και κύριοι.
Με προσωπικά δάκρυα χαράς, παρακάτω θα πέσει άπλετο φώς στο rockumentary The Other F Word της Andrea Blaugrund Nevins.
Καταρχήν, όποιος παίρνει μυρωδιά από αμερικάνικο Punk rock (και όχι μόνο), η προβολή της ταινίας θεωρείται masterpiece.
Pennywise, Black Flag (respect!), Blink 182, Red Hot Chilli Peppers και δεν συμμαζεύεται - οπότε το soundtrack της ταινίας εγγυάται σίγουρα το κατάλληλο ηχητικό υλικό για την υπόλοιπη ροή.
Σεναριακά μιλώντας, βλέπουμε τον frontman των Pennywise, Jim Lindberg σε έναν διαφορετικό ρόλο της ζωής του, αυτόν του πατέρα.
Καταρχήν, όποιος παίρνει μυρωδιά από αμερικάνικο Punk rock (και όχι μόνο), η προβολή της ταινίας θεωρείται masterpiece.
Pennywise, Black Flag (respect!), Blink 182, Red Hot Chilli Peppers και δεν συμμαζεύεται - οπότε το soundtrack της ταινίας εγγυάται σίγουρα το κατάλληλο ηχητικό υλικό για την υπόλοιπη ροή.
Σεναριακά μιλώντας, βλέπουμε τον frontman των Pennywise, Jim Lindberg σε έναν διαφορετικό ρόλο της ζωής του, αυτόν του πατέρα.
Πώς μπορεί να συνδυαστεί ο ωμός Punk Rock ήχος με την πατρότητα;
Εάν κρίνουμε από το ντοκυμαντέρ αυτό, δύσκολα!...
Ατελείωτα μεθύσια, γυναίκες, καταχρήσεις, φλάς και κάμερες σίγουρα αποτελούν τροχοπέδη για μία νορμάλ ζωή.
Το πείραμα όμως θα χαρακτηριζόταν από ασάφεια εάν δεν υπήρχε το κατάλληλο βάθος του κεντρικού χαρακτήρα.
Ατελείωτα μεθύσια, γυναίκες, καταχρήσεις, φλάς και κάμερες σίγουρα αποτελούν τροχοπέδη για μία νορμάλ ζωή.
Το πείραμα όμως θα χαρακτηριζόταν από ασάφεια εάν δεν υπήρχε το κατάλληλο βάθος του κεντρικού χαρακτήρα.
Γιατί στον αντίποδα υπάρχουν και άλλα παρελκόμενα που προκύπτουν, όπως ατέλειωτα ταξίδια, μοναχικές ώρες σε δωμάτια ξενοδοχείων, τηλεφωνήματα απογοητευτικά και χωρίς νόημα.
Όπως σε όλα τα πράγματα η επιτυχία έχει και αυτή το κόστος της.
Όπως σε όλα τα πράγματα η επιτυχία έχει και αυτή το κόστος της.
Να μην το ξεχνάμε αυτό.
Σκηνοθετικά μιλώντας, θα βρείτε όλα όσα επιθυμείτε σε έναν θανατηφόρο συνδυασμό.
Σκηνοθετικά μιλώντας, θα βρείτε όλα όσα επιθυμείτε σε έναν θανατηφόρο συνδυασμό.
Αργόσυρτες σκηνές, νευρικά καλογυρισμένα σκηνικά (skate punk rock γαρ), ένα μοντάζ που δεν σε αφήνει να ανασάνεις σε κάποιες περιπτώσεις.
Οι μοναδικές ενστάσεις είναι ότι σε πολλά σημεία η συμπαθής κατά τα άλλα σκηνοθέτιδα, επιχειρεί ένα τηλεοπτικό editing ευελπιστώντας να ακουμπήσει τις καρδιές των απανταχού teenagers.
Και η μεγαλύτερη μου διαφωνία θα εντοπιστεί πως σε κάποια πλάνα η Andrea Blaugrund Nevins παρατηρεί σαν την απόλυτη ηδονίστρια μέσα από την κλειδαρότρυπα με ένα στυλάκι Big Brother και αδιακρισίας.
Γούστα είναι αυτά να μου πείτε, και στους καιρούς της τηλεοπτικής ευπεψίας, κάποιοι θα το βρούν βολικό.
Προσωπικά το μίσησα.
Εν κατακλείδει, το rockumentary αυτό, είναι Must για ένα άκρως μυημένο κοινό, το soundtrack σίγουρα τσακίζει κόκκαλα και προσφέρεται για τρελά σπασίδια, τα tattoo και τα κλωτσομπουνίδια έχουν και αυτά την δική τους ξεχωριστή θέση.
Αλλά υπάρχει και ένας τρυφερός προβληματισμός για το γεγονός πως η πατρότητα τα επισκιάζει όλα.
Και τελικά μπορεί να είναι και η πραγματική τρυφερή αλήθεια.
Για τον υπόλοιπο κόσμο, θα αποτελέσει ένα ανιαρό χάσιμο χρόνου, θεωρηθεί ίσως ανάξιο λόγου καθώς σίγουρα δεν θα βρεί κοινά σημεία επαφής ή θα ταυτιστεί με τους χαρακτήρες.
Αλλά σε όσους νιώθουν rock ή νιώθουν ότι βρίσκονται μέσα σε ένα σύννεφο αναπνέοντας rock καταστάσεις στην μπανανία που ζούν, σίγουρα θα τους αγγίξει.
Προσωπικά πάντα, σαν μεγάλος πάνκης και μοικανός, αποτελεί ήδη ξεχωριστό μέρος στην καρδιά μου.
The Other F Word, ένα πανέξυπνο υποννοούμενο που αιωρείται.
Εάν αντικαταστήσουμε το Fuck με το Father παίρνουμε την απάντηση.
Και τώρα που το σκέφτομαι...... Ρε Mad TV, μήπως έχετε στήσει την διαφημιστική καμπάνια σας γύρω από αυτό το rockumentary?
Και αντί για fuck θέλετε να μας πείσετε για follow....?
Οι μοναδικές ενστάσεις είναι ότι σε πολλά σημεία η συμπαθής κατά τα άλλα σκηνοθέτιδα, επιχειρεί ένα τηλεοπτικό editing ευελπιστώντας να ακουμπήσει τις καρδιές των απανταχού teenagers.
Και η μεγαλύτερη μου διαφωνία θα εντοπιστεί πως σε κάποια πλάνα η Andrea Blaugrund Nevins παρατηρεί σαν την απόλυτη ηδονίστρια μέσα από την κλειδαρότρυπα με ένα στυλάκι Big Brother και αδιακρισίας.
Γούστα είναι αυτά να μου πείτε, και στους καιρούς της τηλεοπτικής ευπεψίας, κάποιοι θα το βρούν βολικό.
Προσωπικά το μίσησα.
Εν κατακλείδει, το rockumentary αυτό, είναι Must για ένα άκρως μυημένο κοινό, το soundtrack σίγουρα τσακίζει κόκκαλα και προσφέρεται για τρελά σπασίδια, τα tattoo και τα κλωτσομπουνίδια έχουν και αυτά την δική τους ξεχωριστή θέση.
Αλλά υπάρχει και ένας τρυφερός προβληματισμός για το γεγονός πως η πατρότητα τα επισκιάζει όλα.
Και τελικά μπορεί να είναι και η πραγματική τρυφερή αλήθεια.
Για τον υπόλοιπο κόσμο, θα αποτελέσει ένα ανιαρό χάσιμο χρόνου, θεωρηθεί ίσως ανάξιο λόγου καθώς σίγουρα δεν θα βρεί κοινά σημεία επαφής ή θα ταυτιστεί με τους χαρακτήρες.
Αλλά σε όσους νιώθουν rock ή νιώθουν ότι βρίσκονται μέσα σε ένα σύννεφο αναπνέοντας rock καταστάσεις στην μπανανία που ζούν, σίγουρα θα τους αγγίξει.
Προσωπικά πάντα, σαν μεγάλος πάνκης και μοικανός, αποτελεί ήδη ξεχωριστό μέρος στην καρδιά μου.
The Other F Word, ένα πανέξυπνο υποννοούμενο που αιωρείται.
Εάν αντικαταστήσουμε το Fuck με το Father παίρνουμε την απάντηση.
Και τώρα που το σκέφτομαι...... Ρε Mad TV, μήπως έχετε στήσει την διαφημιστική καμπάνια σας γύρω από αυτό το rockumentary?
Και αντί για fuck θέλετε να μας πείσετε για follow....?
The Other F Word trailer από FilmBoy-gr