Γράφει ο Γιώργος Καραμάνος.
Ομολογουμένως, το Shame είναι μια από τις ταινίες που όλοι περιμέναμε με ανυπομονησία.
Και αν αναρωτιέστε το γιατί, δυο ονόματα θα σας πω μονό: Michael Fassbender και Steve McQueen.
Ο πρώτος είναι ένας ταχύτατα ανερχόμενος ταλαντούχος ηθοποιός που βλέπει τις «μετοχές» του στο Hollywood να ανεβαίνουν και ο δεύτερος ένας σκηνοθέτης ικανός να μας χαρίσει ένα δυνατό δράμα, όπως έκανε πριν από λίγα χρονιά με το Hunger.
Και με ένα γλυκόπικρο χαμόγελο πρέπει να σας ομολογήσω πως σχεδόν τα κατάφεραν να δικαιώσουν όλη αυτή την ανυπομονησία μας.
Όμως, για να μπείτε και σεις στο κλίμα του Shame, επιτρέψτε μου να σας περιγράψω από την δίκη μου οπτική την υπόθεση...
Και η υπόθεση μας μεταφέρει στην σύγχρονη Νέα Υόρκη, μια Νέα Υόρκη όμως που δεν βλέπουμε συχνά σε ταινίες.
Μια πόλη σκοτεινή, που ο καθένας είναι μόνος του και που έννοιες όπως "αγάπη" ή "έρωτας", "φίλια" ή "συντροφικότητα" έχουν χάσει κάθε νόημα.
Αυτής της πόλης παιδί είναι, λοιπόν, και ο Brandon Sullivan (Michael Fassbender, A Dangerous Method), ένας σύγχρονος γιάπης, επιτυχημένος επαγγελματίας, με δικό του διαμέρισμα και κάποια λεφτά στην άκρη.
Όμως πέρα από αυτά ο Brandon δεν έχει τίποτα άλλο.
Είναι ένας άδειος άνθρωπος που η μόνη του ανακούφιση είναι οι περιστασιακές σεξουαλικές σχέσεις με άγνωστες.
Όπως όμως γίνεται αντιληπτό από την αρχή, ο Brandon δεν είναι απλά ένας άντρας με έντονη σεξουαλική δραστηριότητα.
Είναι σεξομανής.
Και όταν λέμε σεξομανής, εννοούμε άρρωστος με το σεξ.
Έτσι, τα τρία βήματα της καθημερινότητας του θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι δουλειά - σπίτι - σεξ.
Με το σεξ όμως να υπερισχύει πάνω απ'όλα.
Είναι ο λόγος που υπάρχει και το κλειδί για την επιβίωση του.
Το σώμα του λειτούργει σαν μηχανή και τίποτα το βαθύτερο δεν έχει να δώσει.
Ωστόσο, τα πράγματα αλλάζουν ραγδαία όταν η αδελφή του η Sissy (Carey Mulligan, Drive) τον επισκέπτεται απρόσκλητη χωρίς κάποιο λόγο, και χωρίς να του ξεκαθαρίσει για ποσό θα μείνει.
Ουσιαστικά για αυτόν τον «παγωμένο» άνδρα είναι ένα φορτίο στους ώμους του και ένα βάρος που πιάνει χώρο μέσα στο όμορφο διαμέρισμα του.
Και η Sissy έχει τα δικά της θέματα, αλλά μέσα από τους τσακωμούς και τις διαμάχες τους ο Brandon αρχίζει να καταλαβαίνει την αρρώστια του.
Όμως πλέον έχει απομονωθεί τόσο πολύ που δεν μπορεί να λειτουργήσει φυσιολογικά με τις γυναίκες.
Και σε συνδυασμό με όλα αυτά πλέον το επιφανειακό σεξ με άγνωστες αντί να τον ηρεμεί τον ρίχνει πιο βαθιά μέσα στον βούρκο του.
Έτσι, πλέκεται ο ιστός γύρω του και το υπαρξιακό του αδιέξοδο μεγαλώνει ενώ η ιστορία προχώρα.
Όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι ένα απλό σενάριο και δεν πρόκειται για μια απλή ιστορία.
Όμως τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε σημασία χωρίς τους πρωταγωνιστές να τα δίνουν όλα.
Και πρέπει να ομολογήσω πως έχω καιρό να δω τέτοιες ερμηνείες.
Ο Fassbender έχει επιτέλους ένα ρόλο που να του αρμόζει και αποδεικνύει για άλλη μια φορά πως δεν είναι απλά ένας γοητευτικός άνδρας που ανήκει στον χώρο του θεάματος, αλλά ένας σοβαρός ηθοποιός που έχει πολλά να δείξει.
Δίνει μια δυνατή ερμηνεία και πάνω απ'όλα δείχνει πως έχει κότσια για να παίξει σε ένα τόσο ριψοκίνδυνο εγχείρημα όπως το Shame.
Αλλά, θα ήταν άδικο αν δεν έλεγα πως κάποιες στιγμές η Carey Mulligan κλέβει για λίγο τα φώτα από την δυνατή ερμηνεία του Fassbender.
Μπορεί η ταινία να είναι γυρισμένη επάνω του, και με ελάχιστες σκηνές να της ανήκουν αλλά η Carey Mulligan είναι ίσως η μεγαλύτερη αποκάλυψη της ταινίας.
Το cast συμπληρώνουν οι James Badge Dale (The Conspirator), Hannah Ware (Cop Out), Alex Manette (We Need To Talk About Kevin) και άλλοι, χωρίς ωστόσο να έχουν ιδιαίτερη συμμέτοχη.
Σε σκηνοθετικό επίπεδο, η δουλειά που έχει γίνει είναι εκπληκτική.
Ο Steve Mc Queen μπλέκει με εξαιρετικό τρόπο την αισθητική του Alfie με την σκηνοθετική μάτια του Drive και δημιουργεί μια απόλυτα δική του οπτική πάνω στο θέμα σκηνοθεσία.
Πότε παγωμένα χρώματα, πότε σκοτεινές εικόνες και πότε κοντινά, αναδεικνύουν την τεχνοτροπία του Steve McQueen.
Σίγουρα, πολλοί θα κουραστούν από την σκηνοθετική άποψη του, αλλά εμένα με κάλυψε απόλυτα καθώς ταίριαζε με την όλη ιδέα της ταινίας.
Για να είμαι δίκαιος, υπάρχουν και αρκετά αρνητικά που μπόρεσα να βρω στην ταινία.
Ξέρω πως πολλά ακούστηκαν για το γυμνό και τις «σοκαριστικές» σκηνές της ταινίας, αλλά δεν πιστεύω πως αξίζει κανείς να ασχοληθεί με αυτά.
Για μένα ακόμα και η γύμνια του πρωταγωνιστή σε πολλά πλανά, δικαιολογείται. Εξάλλου δεν πρόκειται για ένα φτηνό πορνογράφημα αλλά για μια πολύ σοβαρή ταινία.
Τα αρνητικά που βρήκα εγώ είχαν να κάνουν κυρίως με το σενάριο.
Ήταν δομημένο και είχε συνοχή, όμως μπορούσες να εντοπίσεις και κάποιες τρύπες.
Δεν μας αποκαλύπτει σχεδόν τίποτα για το παρελθόν του κεντρικού ηρώα της ταινίας, ούτε εξηγεί την κατάσταση που τον οδήγησε στην κατάσταση που βρίσκεται.
Ακόμα δεν είναι ξεκάθαρη ούτε η σχέση του με την αδελφή του και το τέλος μας αφήνει με κάποια αναπάντητα ερωτήματα και κενά.
Αυτό μπορεί κάποιοι να το βρουν γοητευτικό αλλά εγώ θα προτιμούσα συγκεκριμένες απαντήσεις στα πως και στα γιατί της ταινίας.
Θα ήθελα να ήταν πιο ξεκάθαρη ώστε να κατανοήσω σε μεγαλύτερο βάθος το τι συνέβη.
Για να συνοψίσω όμως, οφείλω να πω πως το Shame είναι μια δυνατή κινηματογραφική εμπειρία που αξίζει να την δουν, ακόμη και αυτοί που είναι ευαίσθητοι σχετικά με το θέμα.
Έχει πολλά να δώσει τόσο σε σκηνοθεσία όσο και σε επίπεδο ερμηνειών.
Το Shame έρχεται στην Ελλάδα από 9 Φεβρουαρίου από την Odeon.
Shame trailer 2 από FilmBoy-gr
1.jpg)
