Πολλοί πιστεύουν ότι οι άνδρες προτιμούν τις ξανθιές.
Δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο ισχύει για όλο τον ανδρικό πληθυσμό, πάντως οι serial killers σίγουρα τις προτιμούν.
Σε κάθε ταινία horror, υπάρχει και μια ελκυστική ξανθιά με big boobs.
Φυσικά όλοι περιμένουν να δουν αυτή τη ξανθιά, όμορφη παρουσία, που συμμετέχει στην ταινία, και όλοι ξέρουν από την αρχή ότι δεν πρόκειται να ζήσει μέχρι το τέλος.
Έχουν συνήθως δεύτερο ρόλο, αυτό της dumb blonde – bimbo.
Είναι φιλόδοξες Scream Queens και σκέφτονται: Εγώ πότε θα είμαι η πρωταγωνίστρια στη δική μου ταινία;
Είναι φιλόδοξες Scream Queens και σκέφτονται: Εγώ πότε θα είμαι η πρωταγωνίστρια στη δική μου ταινία;
Απάντηση: Ποτέ.
Γιατί αν ήσουν ήδη αρκετά έξυπνη ή αρκετά ικανή ή αρκετά ενδιαφέρον χαρακτήρας έστω, θα ήσουν ήδη η πρωταγωνίστρια.
Βέβαια για να μη γίνομαι κακός, μπορεί να μην έχουν το δυναμισμό της lead actress, αλλά υπερτερούν σε τσαχπινιά και ταπεραμέντο.
Εμείς θα θυμηθούμε 10 σκηνές (και plus 1 bonus στο τέλος), στις οποίες pretty blondes έλαβαν άδοξο τέλος σε horror/splatter movies.
Σε αυτό το σημείο να τονίσω ότι απαραίτητο στοιχείο επιλογής των παρακάτω ηθοποιών δεν είναι οι υποκριτικές τους ικανότητες, αλλά φυσικά η εξωτερική τους εμφάνιση.
Άλλωστε κανείς νομίζω δεν θα ήθελε να δει π.χ. τη Roseanne Barr στη θέση της Drew Barrymore στην εναρκτήρια σκηνή φόνου του Scream.
Μιλάμε θα φεύγανε αναψυκτικά και pop corn στην οθόνη.
Rose McGowan (Tatum) - Scream (1996)
Και ξεκινάμε δυναμικά με την Tatum, καλύτερη φίλη της Sydney, η οποία διαθέτει τσαμπουκά, έχει νεύρο και δε μασάει τα λόγια της.
Τη λέει χοντρά στον αδελφό της Dewey και στον Billy, αγόρι της Sydney.
Ίσως αυτό να μην ήταν και τόσο σοφή κίνηση τελικά, αφού εκείνος ήταν ένας από τους δολοφόνους.
Ουπς… Mistake No1: Don’t piss off the killer.
Ο Wes Craven δήλωσε ότι επέλεξε τη McGowan για το συγκεκριμένο ρόλο επειδή έδειχνε cute και sexy την ίδια στιγμή.
Στα γυρίσματα της επίμαχης σκηνής είχε πολύ κρύο με αποτέλεσμα η «ανατριχίλα» της McGowan να είναι … ευδιάκριτη.
Στη σκηνή στο γκαράζ ειρωνεύεται full το δολοφόνο με ατάκες όπως: “You wanna play psycho killer? Can I be the helpest victim?”
Τον λέει και Casper στο καπάκι!
Μα κοπέλα μου είναι δυνατόν;
Τόσες επιθέσεις έγιναν τις προηγούμενες μέρες από έναν μανιακό δολοφόνο και εσύ είσαι πεπεισμένη ότι κάποιος έχει φορέσει στολή και μάσκα και απλά σου κάνει φάρσα;
Έπρεπε να βγάλει τη μαχαίρα για να σκεφτεί: Ωπ παιδιά εδώ κάτι γίνεται.
Άρχισε να στροφάρει δηλαδή και άρχισε το τρέξιμο.
Βγάζει δυναμισμό και κοπανάει αλλεπάλληλα τον ghostface.
Στην προσπάθεια της να γλιτώσει, επιχειρεί να βγει από την πόρτα του σκύλου. Συγνώμη, που να χωρέσει άνθρωπος από ‘κει μέσα;
Εντάξει, θα μου πείτε ότι πάνω στον πανικό του ο άλλος δεν σκέφτεται λογικά κι ότι μικροκαμωμένη η McGowan, παίζει και να χώραγε.
Αλλά βλέπεις ότι δεν σε παίρνει, τι επιμένεις;
Πήγε και σφήνωσε!
Στη συνέχεια ο δολοφόνος δεν κουράστηκε και πολύ, το πάτημα του διακόπτη της γκαραζόπορτας ήταν αρκετό.
Sarah Michelle Gellar (Helen) – I Know What You Did Last Summer (1997)
Η Gellar έχει μεγάλη προϋπηρεσία στα horror αφού την έχουμε δει πάλι σε ρόλο θύματος στο Scream 2, ως πρωταγωνίστρια στην αμερικανική εκδοχή του The Grudge και στο όχι και τόσο επιτυχημένο The Return.
Καθώς έχει διατελέσει επίσης κυνηγός βρικολάκων στο Buffy the Vampire Slayer για 7 seasons.
Στο I Know What You Did Last Summer την θυμόμαστε στο χαρακτηριστικό ρόλο της beauty queen, που ήταν ο βασικός μας αντιπερισπασμός για να ξεχνάμε τις τσιρίδες της Jennifer Love Hewitt, η οποία ακουγόταν σαν γάτα, που της πατάνε την ουρά.
Έλεος!
Βασικά, τραβάει τα πάνδεινα η κοπέλα στην προσπάθειά της να ξεφύγει του δολοφόνου με τη χατζάρα.
Πρόκειται για μια παρατεταμένη σε διάρκεια σκηνή, όπου η Helen όσο και να το προσπαθεί, δεν θα τα καταφέρει να γλιτώσει.
Ξεκινά από την τελετή βράβευσης από την οποία φεύγει κακήν κακώς, πριν προλάβει να παραδώσει το στέμμα και στη διαδρομή της συναντά έναν αστυνομικό (άλλο τζιμάνι κι αυτός (!)), ο οποίος αντί να τη βοηθήσει, τη κλειδώνει στο περιπολικό.
Βρε “Behind you, behind you”, λέει το κορίτσι, τίποτα εσύ.
Πάρ’τον κάτω κι αυτόν.
Εκείνη σπάει το τζάμι του παραθύρου, βγαίνει από περιπολικό, τρέχει στο μαγαζί της αδελφής της και ζητά βοήθεια.
Στην πορεία βρίσκει την αδελφή της νεκρή και το κυνηγητό τελειώνει, όταν πέφτει από μεγάλο ύψος από ένα παράθυρο του κτηρίου.
Τα πυροτεχνήματα της δείχνουν το δρόμο προς την παρέλαση και η σωτηρία είναι λίγα βήματα μακριά.
Μόλις βλέπει το πλήθος, κατευθύνεται προς αυτό, αλλά να που ο δολοφόνος την προλαβαίνει τελευταία στιγμή και τσουπ πετάγεται, καταλήγοντας να τη σφάζει ανάμεσα στα λάστιχα.
Το μόνο που σκέφτεσαι είναι γαμώτο, ήταν τόσο κοντά…
Jessica Cauffiel (Lilly) – Valentine (2001)
Πάμε τώρα σ’ένα θρίλερ που ο δολοφόνος φοράει μια μάσκα με πρόσωπο μωρού και μαζί με το τόξο του είναι ο θεός Έρωτας, ο οποίος όμως δεν φέρνει την αγάπη, αλλά τον θάνατο.
Μια παρέα πέντε κοριτσιών, έχει αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς από το παρελθόν.
Μία μία θα βρει τραγικό θάνατο μέχρι το ανατρεπτικό φινάλε.
Πρώτο θύμα η Katherine Heigl.
Εμείς θα σταθούμε στην πιο αφελή της παρέας.
Η Lilly, αφού έχει δεχτεί και έχει φάει (!) σοκολατάκια με σκουλήκια από έναν αρρωστημένο θαυμαστή, βρίσκεται σε βραδινή έξοδο με τις φίλες της.
Συγκεκριμένα είναι στην έκθεση-art video του καλλιτέχνη φίλου της.
Όταν εκείνος της προτείνει να κάνουν τρίο με τη βοηθό του, εκείνη τσαντίζεται και θέλει να φύγει όπως όπως.
Το γεγονός όμως ότι δεν είναι και σπίρτο, κάπως περιπλέκει τα πράγματα.
Χάνεται στον λαβύρινθο από τα video walls και δεν βρίσκει τον δρόμο της εξόδου.
Τότε είναι που εμφανίζεται ο cupid killer, τη σημαδεύει με το τόξο κι αυτή δεν προλαβαίνει να αντιδράσει καν.
Πρώτο, δεύτερο, τρίτο βέλος και… πέφτει στα σκουπίδια!
Βολικό.
Καθαρίσαμε κιόλας, μπαμ μπαμ.
Ούτε γάτα, ούτε ζημιά!
Πάμε για άλλα.
Tara Reid (Sasha) – Urban Legend (1998)
Η sexy παρουσία της Tara σε αυτή την ταινία, σίγουρα έκλεψε την παράσταση από την κατά τη γνώμη μου χλωμή και χλιαρή πρωταγωνίστρια Alicia Witt.
Η Reid τότε ήταν στα καλύτερά της, πριν έρθουν τα ατελείωτα clubbing και ο ξεπεσμός.
Φυσικά με αυτήν την βαθιά και αισθησιακή φωνή που διαθέτει, ο ρόλος της ραδιοφωνικής παραγωγού ήταν απόλυτα δικαιολογημένος.
Ένα βράδυ, ενώ οι συνομήλικοί της βρίσκονται σε party και ξεφαντώνουν, εκείνη έκανε εκπομπή μέσα από το ραδιοφωνικό σταθμό του πανεπιστημίου.
Την ώρα που ήταν στον “αέρα”, ξαφνικά κόβεται η γραμμή.
Γεγονός που, όπως καταλαβαίνετε σημαίνει ότι ο ηχολήπτης μας άφησε χρόνους.
Στη συνέχεια, ο δολοφόνος που δείχνει λες κι ήρθε από τον βόρειο πόλο, αρχίζει να κυνηγάει τη Sasha σε όλο το κτήριο.
Το οποίο παρεμπιπτόντως και εντελώς τυχαία είναι παντελώς άδειο.
Εκείνη σέρνεται στους διαδρόμους και εξουθενωμένη από το τρεχαλητό, προσπαθεί να ξεφύγει.
Δεν ήταν και εύκολο, αφού οι μπότες της πρέπει να ζύγιζαν πέντε κιλά τουλάχιστον η κάθε μία.
Το καλό στοιχείο είναι ότι κατά τη διάρκεια του κυνηγητού, σταδιακά έχανε τη φωνή της από τα ουρλιαχτά, πράγμα που το έκανε πιστευτό.
Αυτό που δεν κατάλαβα ποτέ είναι το πώς ακουγόταν η φωνή της στο ραδιόφωνο καθ’όλη τη διάρκεια, από τη στιγμή που είχε φύγει από το studio.
Της κότσαραν κι ένα χειλόφωνο για να το δικαιολογήσουν.
Επίσης, ενώ είχε φτάσει μετά από πολύ κόπο στο ισόγειο, αντί να φύγει από την είσοδο του κτηρίου, εκείνη ξανανέβηκε στα ψηλά πατώματα.
Όταν κουρνιάζει σε μια γωνιά εξαντλημένη πια, ο eskimo killer τη τσεκούρωσε.
Λίγο πριν του λέει “Please I don’t wanna die”.
Και αυτός μάλλον σκέφτεται “I don’t fucking care”.
Λες και θα του άλλαζε γνώμη.
She’s got the axe.
Paris Hilton (Paige) – House of Wax (2005)
Στη προσπάθειά της να τη δούμε σαν ηθοποιό (δύσκολο!), η Paris έπαιξε σε διάφορα κινηματογραφικά projects.
Φυσικά και δεν έπεισε ποτέ κανέναν ως ηθοποιός, αφού «δεν τα λέει».
Σκέφτηκε όμως, πώς θα ξεκινήσω μια επιτυχημένη καριέρα στην υποκριτική;
Ένα slasher θα ήταν μια καλή αρχή.
Το House of Wax είναι ουσιαστικά το remake της original cult ταινίας τρόμου του 1953 και αποτέλεσε ιδανική αφορμή για το έναυσμα της πλούσιας κληρονόμου στο cinema, με τον σκηνοθέτη Jaume Collet-Serra να ισχυρίζεται ότι βρήκε την teen dream team των ηθοποιών του αύριο.
Αμ δε!
Περιέργως η Paris δεν είναι εντελώς αγγούρι στο ρόλο της.
Τα βάσανά της ξεκινάνε κατά τη διάρκεια ενός road trip με τους φίλους της. Βρίσκεται λοιπόν στας εξοχάς μαζί με την παρέα της και αρχικά περνάει super. Όταν όμως ένα βράδυ πάει να ξαπλώσει στη σκηνή, βλέπει έναν απρόσκλητο επισκέπτη.
Ο ψυχάκιας έχει ήδη βγάλει από τη μέση το boyfriend και κυνηγάει την Paige στο δάσος.
Εκείνη φτάνει κάποια στιγμή σε έναν εγκαταλελειμμένο χώρο και προσπαθεί να αμυνθεί.
Για κακή της τύχη ο creepy psycho αποδεικνύεται πρωταθλητής στο ακόντιο…
A very violent way to die!
That’s for sure.
Μεγάλοι κερδισμένοι της όλης υπόθεσης, είναι οι «εχθροί» της Paris (που δεν είναι και λίγοι), οι οποίοι βρήκαν απρόσμενη χαρά κάνοντας rewind τη σκηνή του θανάτου της.
House Of Wax - death of Paris Hilton από FilmBoy-gr
Katie Cassidy (Kris) – A Nightmare On Elm Street (2010)
Προχωράμε σε μια newcomer scream queen με πλούσιο βιογραφικό σε horror movies.
Υπήρξε ένα από τα θύματα στο When a Stranger Calls του 2006 και μετά πήρε το πρωταγωνιστικό ρόλο στο Black Christmas της ίδιας χρονιάς, το οποίο είναι remake της ομότιτλης κλασικής ταινίας του 1974.
Η ίδια είχε την ευτυχία να βρίσκεται και ανάμεσα στο cast για το reboot του A Nightmare On Elm Street.
Η σκηνή όπου ο αγαπημένος μας Freddy, τη σκοτώνει στον ύπνο της, θυμίζει τη βίαια σκηνή θανάτου της Amanda Wyss ως Tina στην original ταινία του 1984.
Η Kris έχει ονειρευτεί τον mister Krueger αρκετές φορές, χαρακτηριστική αυτή μέσα στην αίθουσα του σχολείου.
Το τελευταίο της βράδυ, ο Freddy την επισκέπτεται στο σπίτι της και εκείνη δεν μπορεί να κλείσει μάτι.
Στην αρχή βρίσκει τον σκύλο της πετσοκομμένο και παίρνει την πρώτη κρυάδα.
Μετά συναντά στη πορεία μερικά κοριτσάκια.
Τα μικρά αθώα παιδάκια έδιναν ανέκαθεν μοναδικό ατμοσφαιρικό horror element στα thriller.
Ουφ…, ήταν απλά ένα όνειρο.
Και τότε κοιμάται για τα καλά και δυστυχώς δεν ξύπνησε.
Το αγόρι της σαστισμένο, την παρακολουθεί να αιωρείται στον αέρα και ξεψυχισμένα της λέει “Wake up! Wake up”.
Ναι, σ΄άκουσε νομίζεις μπουνταλά.
Θα μου πείτε τρεις και μία του πήγε του ανθρώπου και για αυτό δεν αντέδρασε διαφορετικά.
Anyway, the point is ότι ο Freddy την πετάει από τοίχο σε τοίχο μέχρι τελικά να την κόψει φέτες.
Ωραία σκηνή, αρκετά διαφορετική από την αντίστοιχη του αρχικού film, αλλά αντάξιά της.
A Nightmare On Elm Street (2010) - Kris Death... από FilmBoy-gr
Bijou Phillips (Whitney) – Hostel: Part II (2007)
Η Whitney είναι το ελεύθερο πνεύμα, η ψυχή του party και «εξερευνήτρια» της ζωής.
Μαζί με την κολλητή της Beth και το φυτό της κοριτσοπαρέας, Lorna, κάνουν ένα διάλειμμα από τις σπουδές τους και ταξιδεύουν στην Ευρώπη.
Στην πορεία του ταξιδιού τους, συναντάνε μια γοητευτική γυναίκα και καταλήγουν σε ένα ξενοδοχείο στη Σλοβακία.
Όλες πέφτουν θύματα μιας οργάνωσης, η οποία τις διαθέτει έναντι αμοιβής σε πλούσιους ανώμαλους που γουστάρουν να σκοτώνουν κόσμο προς ευχαρίστησή τους.
What twisted minds of theirs!
Η Whitney προορίζεται για τον φαινομενικά πιο σκληρό και ανυπόμονο φονιά.
Ενώ βρίσκεται δεμένη σε καρέκλα περιμένοντας τον θάνατο, θα κάνει μια προσπάθεια να αποδράσει.
Όταν στο δωμάτιο των βασανιστηρίων μπαίνει μια looser γριά με σκοπό να την ετοιμάσει για το event, η Whitney αρπάζει την ευκαιρία, της επιτίθεται και τρέχει συγχυσμένη στους διαδρόμους.
Ο χώρος όμως στον οποίο βρίσκεται αποτελεί ένα απόρθητο φρούριο.
Εν τέλει την ξαναπάνε στη θέση της, όπου έχει έναν βίαιο θάνατο.
Συγκεκριμένα, όταν ο δολοφόνος της, τελευταία στιγμή, «κολλάει» και την αφήνει με μισό τρυπημένο κεφάλι, ο φίλος του έρχεται για να αποτελειώσει τη δουλειά.
One too shocking death without a question!
Chelan Simmons (Ashley) – Final Destination 3 (2006)
Αν παρακολουθήσει κανείς την παρακάτω σκηνή, δύσκολα θα πειστεί κάποτε στη ζωή του να κάνει solarium.
Εδώ έχουμε μια ξανθιά και bonus μια μελαχρινή.
Και δύσκολα επιλέγεις για το ποια είναι η πιο χαζή.
Μιλάμε για την ηλίθια και την πανηλίθια.
Στο μυαλό μου θυμόμουν αυτή τη σκηνή με 2 ξανθιές, αλλά έκανα λάθος.
Φαίνεται ότι είχα επηρεαστεί από το IQ και των δύο και προφανώς είχε παραποιημένα μείνει χαραγμένο στη μνήμη μου.
Έχουμε λοιπόν την ξανθιά Ashley και την κολλητή της Ashlyn που λίγο πριν έχουν γλιτώσει από του Χάρου του δόντια στην κυριολεξία.
Δεν υπάρχει κάποιος serial killer που τις κυνηγά, αλλά ο ίδιος ο θάνατος αυτοπροσώπως.
Ο Χάρος βγήκε παγανιά και βρήκε τις δυο ανυποψίαστες κοπελούδες σε spa.
Θέλοντας να αποκτήσουν τέλειο μαύρισμα, μπαίνουν στους θαλάμους και ακούνε μουσική για να περάσει η ώρα.
Λίγες σταγόνες από τον χυμό τους είναι αρκετές για να υπερθερμανθεί εν τέλει το μηχάνημα.
Η θερμοκρασία ανεβαίνει επικίνδυνα και οι ατυχήσασες θα προσπαθήσουν να απεγκλωβιστούν.
Μάταια όμως, αφού μια σανίδα που προηγουμένως χρησίμευε ως ράφι, θα φύγει από τη θέση της και θα λειτουργήσει πλέον σαν ταφόπλακα.
Αποτέλεσμα είναι ότι κάηκαν ζωντανές.
Ο δε υπεύθυνος του χώρου, μίλαγε με το αίσθημα στο κινητό του όλο αυτό το διάστημα και δεν πήρε χαμπάρι.
Κλείστηκε και εκτός κτηρίου ο genius.
Μα καλά, ποιος θα σκεφτόταν να βάλει αντηλιακό για να κρατήσει ανοιχτή μια πόρτα;
Μα φυσικά ο employee of the month.
Well done then.
Πάνε τα κορίτσα κι το χεις και κρίμα στο λαιμό σου.
Tiffany Helm (Violet) – Friday the 13th: A New Beginning (1985)
Το Friday and the 13th του 1980 έχουν ακολουθήσει πάνω από 10 sequel.
Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι το παραξευτήλησαν με συνέχειες όπως το Jason takes Manhattan (1989) (!), το Jason Goes to Hell: The Final Friday (1993) (αμ δε που ήταν η τελευταία) και το φουτουριστικό Jason X (ουδέν σχόλιο).
Τη δεκαετία του 80’ μάλιστα δεν υπήρχε σχεδόν χρονιά που να μην έβγαινε και μια συνέχεια της σειράς.
Ενώ υποτίθεται ότι το The Final Chapter θα ήταν η τέταρτη και τελευταία ταινία, την επόμενη χρονιά κιόλας ήρθε μια καινούργια αρχή για τον Jason Voorhees.
Στο A New Beginning συναντάμε μια παρέα εφήβων κι ανάμεσά τους βλέπουμε ένα gothic κορίτσι, τη Violet.
Εκείνη βρίσκεται στο δωμάτιό της και χορεύει μόνη της ακούγοντας μουσική.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι πιο σοκαριστικό, το να βλέπεις τον Jason να τη σκοτώνει ή το να τη βλέπεις να χορεύει!
Πραγματικά, τι είδους χορός είναι αυτό;
Πώς κάνει έτσι;
Σαν να έχει έρθει από τον Άρη και προσπαθεί να επικοινωνήσει με την πατρίδα.
Άσε που χορεύει κοιτάζοντας τον τοίχο!
Χάνει λάδια η τύπισσα.
Όταν ο Jason εισέρχεται στο private place της, εκείνη κάτι ακούει, αλλά δεν δίνει σημασία και συνεχίζει τον αλλόκοτο χορό της.
Τελικά την μαχαιρώνει στην ευαίσθητη περιοχή.
Αυτό δεν φαίνεται καθαρά στη σκηνή, αλλά το φωτογραφικό υλικό της εποχής, το αποδεικνύει.
P.J. Soles (Lynda) – Halloween (1978)
Είναι δυνατόν να έλειπε από τη συγκεκριμένη λίστα και κάποιο από τα θύματα του Michael;
Ο άνδρας με την προβληματική παιδική ηλικία και το νοσηρό μυαλό, έχει αφαιρέσει τη ζωή δεκάδων κοριτσιών.
Εμείς θα σταθούμε στην πρώτη ξανθιά της αρχικής ταινίας.
Η Lynda είναι κάπως αγαθή για να το θέσω ευγενικά.
Αφού ο Michael έχει ξεπαστρέψει το αγόρι της Bob, θα κουκουλωθεί με ένα σεντόνι, θα βάλει και τα γυαλιά του Bob από πάνω (κουφό!) και θα εμφανιστεί στην κρεβατοκάμαρα της Lynda.
Εκείνη αρχικά νομίζει ότι το αγόρι της, της κάνει χαριτομενίστικες βλακειούλες, αλλά μετά τσαντίζεται με τη σιωπή του.
Τον ρωτάει επίμονα για τη μπύρα που του ζήτησε να της φέρει, αλλά αυτός της φυλάει άλλο δώρο κάτω από το σεντόνι.
Όταν αυτή βαριέται να ρωτάει “Come on, where is my beer?”, τότε παίρνει τηλεφωνάκι τη φίλη της Laurie (Jamie Lee Curtis).
Το καλώδιο του τηλεφώνου μετατράπηκε σε φονικό εργαλείο στη συγκεκριμένη περίπτωση και ο Mayers την στραγγάλισε.
Καταλαβαίνω ότι η σκηνή του φόνου δεν φαίνεται ιδιαίτερα τρομακτική πια, αλλά μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για έναν από τους πιο cult killings in a movie στην horror history.
Janet Leigh (Marion) – Psycho (1960)
Rose McGowan (Tatum) - Scream (1996)
Τη λέει χοντρά στον αδελφό της Dewey και στον Billy, αγόρι της Sydney.
Ίσως αυτό να μην ήταν και τόσο σοφή κίνηση τελικά, αφού εκείνος ήταν ένας από τους δολοφόνους.
Ουπς… Mistake No1: Don’t piss off the killer.
Ο Wes Craven δήλωσε ότι επέλεξε τη McGowan για το συγκεκριμένο ρόλο επειδή έδειχνε cute και sexy την ίδια στιγμή.
Στα γυρίσματα της επίμαχης σκηνής είχε πολύ κρύο με αποτέλεσμα η «ανατριχίλα» της McGowan να είναι … ευδιάκριτη.
Στη σκηνή στο γκαράζ ειρωνεύεται full το δολοφόνο με ατάκες όπως: “You wanna play psycho killer? Can I be the helpest victim?”
Τον λέει και Casper στο καπάκι!
Μα κοπέλα μου είναι δυνατόν;
Τόσες επιθέσεις έγιναν τις προηγούμενες μέρες από έναν μανιακό δολοφόνο και εσύ είσαι πεπεισμένη ότι κάποιος έχει φορέσει στολή και μάσκα και απλά σου κάνει φάρσα;
Έπρεπε να βγάλει τη μαχαίρα για να σκεφτεί: Ωπ παιδιά εδώ κάτι γίνεται.
Άρχισε να στροφάρει δηλαδή και άρχισε το τρέξιμο.
Βγάζει δυναμισμό και κοπανάει αλλεπάλληλα τον ghostface.
Στην προσπάθεια της να γλιτώσει, επιχειρεί να βγει από την πόρτα του σκύλου. Συγνώμη, που να χωρέσει άνθρωπος από ‘κει μέσα;
Εντάξει, θα μου πείτε ότι πάνω στον πανικό του ο άλλος δεν σκέφτεται λογικά κι ότι μικροκαμωμένη η McGowan, παίζει και να χώραγε.
Αλλά βλέπεις ότι δεν σε παίρνει, τι επιμένεις;
Πήγε και σφήνωσε!
Στη συνέχεια ο δολοφόνος δεν κουράστηκε και πολύ, το πάτημα του διακόπτη της γκαραζόπορτας ήταν αρκετό.
Sarah Michelle Gellar (Helen) – I Know What You Did Last Summer (1997)
Καθώς έχει διατελέσει επίσης κυνηγός βρικολάκων στο Buffy the Vampire Slayer για 7 seasons.
Στο I Know What You Did Last Summer την θυμόμαστε στο χαρακτηριστικό ρόλο της beauty queen, που ήταν ο βασικός μας αντιπερισπασμός για να ξεχνάμε τις τσιρίδες της Jennifer Love Hewitt, η οποία ακουγόταν σαν γάτα, που της πατάνε την ουρά.
Έλεος!
Βασικά, τραβάει τα πάνδεινα η κοπέλα στην προσπάθειά της να ξεφύγει του δολοφόνου με τη χατζάρα.
Πρόκειται για μια παρατεταμένη σε διάρκεια σκηνή, όπου η Helen όσο και να το προσπαθεί, δεν θα τα καταφέρει να γλιτώσει.
Ξεκινά από την τελετή βράβευσης από την οποία φεύγει κακήν κακώς, πριν προλάβει να παραδώσει το στέμμα και στη διαδρομή της συναντά έναν αστυνομικό (άλλο τζιμάνι κι αυτός (!)), ο οποίος αντί να τη βοηθήσει, τη κλειδώνει στο περιπολικό.
Βρε “Behind you, behind you”, λέει το κορίτσι, τίποτα εσύ.
Πάρ’τον κάτω κι αυτόν.
Εκείνη σπάει το τζάμι του παραθύρου, βγαίνει από περιπολικό, τρέχει στο μαγαζί της αδελφής της και ζητά βοήθεια.
Στην πορεία βρίσκει την αδελφή της νεκρή και το κυνηγητό τελειώνει, όταν πέφτει από μεγάλο ύψος από ένα παράθυρο του κτηρίου.
Τα πυροτεχνήματα της δείχνουν το δρόμο προς την παρέλαση και η σωτηρία είναι λίγα βήματα μακριά.
Μόλις βλέπει το πλήθος, κατευθύνεται προς αυτό, αλλά να που ο δολοφόνος την προλαβαίνει τελευταία στιγμή και τσουπ πετάγεται, καταλήγοντας να τη σφάζει ανάμεσα στα λάστιχα.
Το μόνο που σκέφτεσαι είναι γαμώτο, ήταν τόσο κοντά…
Jessica Cauffiel (Lilly) – Valentine (2001)
Μια παρέα πέντε κοριτσιών, έχει αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς από το παρελθόν.
Μία μία θα βρει τραγικό θάνατο μέχρι το ανατρεπτικό φινάλε.
Πρώτο θύμα η Katherine Heigl.
Εμείς θα σταθούμε στην πιο αφελή της παρέας.
Η Lilly, αφού έχει δεχτεί και έχει φάει (!) σοκολατάκια με σκουλήκια από έναν αρρωστημένο θαυμαστή, βρίσκεται σε βραδινή έξοδο με τις φίλες της.
Συγκεκριμένα είναι στην έκθεση-art video του καλλιτέχνη φίλου της.
Όταν εκείνος της προτείνει να κάνουν τρίο με τη βοηθό του, εκείνη τσαντίζεται και θέλει να φύγει όπως όπως.
Το γεγονός όμως ότι δεν είναι και σπίρτο, κάπως περιπλέκει τα πράγματα.
Χάνεται στον λαβύρινθο από τα video walls και δεν βρίσκει τον δρόμο της εξόδου.
Τότε είναι που εμφανίζεται ο cupid killer, τη σημαδεύει με το τόξο κι αυτή δεν προλαβαίνει να αντιδράσει καν.
Πρώτο, δεύτερο, τρίτο βέλος και… πέφτει στα σκουπίδια!
Βολικό.
Καθαρίσαμε κιόλας, μπαμ μπαμ.
Ούτε γάτα, ούτε ζημιά!
Πάμε για άλλα.
Tara Reid (Sasha) – Urban Legend (1998)
Η Reid τότε ήταν στα καλύτερά της, πριν έρθουν τα ατελείωτα clubbing και ο ξεπεσμός.
Φυσικά με αυτήν την βαθιά και αισθησιακή φωνή που διαθέτει, ο ρόλος της ραδιοφωνικής παραγωγού ήταν απόλυτα δικαιολογημένος.
Ένα βράδυ, ενώ οι συνομήλικοί της βρίσκονται σε party και ξεφαντώνουν, εκείνη έκανε εκπομπή μέσα από το ραδιοφωνικό σταθμό του πανεπιστημίου.
Την ώρα που ήταν στον “αέρα”, ξαφνικά κόβεται η γραμμή.
Γεγονός που, όπως καταλαβαίνετε σημαίνει ότι ο ηχολήπτης μας άφησε χρόνους.
Στη συνέχεια, ο δολοφόνος που δείχνει λες κι ήρθε από τον βόρειο πόλο, αρχίζει να κυνηγάει τη Sasha σε όλο το κτήριο.
Το οποίο παρεμπιπτόντως και εντελώς τυχαία είναι παντελώς άδειο.
Εκείνη σέρνεται στους διαδρόμους και εξουθενωμένη από το τρεχαλητό, προσπαθεί να ξεφύγει.
Δεν ήταν και εύκολο, αφού οι μπότες της πρέπει να ζύγιζαν πέντε κιλά τουλάχιστον η κάθε μία.
Το καλό στοιχείο είναι ότι κατά τη διάρκεια του κυνηγητού, σταδιακά έχανε τη φωνή της από τα ουρλιαχτά, πράγμα που το έκανε πιστευτό.
Αυτό που δεν κατάλαβα ποτέ είναι το πώς ακουγόταν η φωνή της στο ραδιόφωνο καθ’όλη τη διάρκεια, από τη στιγμή που είχε φύγει από το studio.
Της κότσαραν κι ένα χειλόφωνο για να το δικαιολογήσουν.
Επίσης, ενώ είχε φτάσει μετά από πολύ κόπο στο ισόγειο, αντί να φύγει από την είσοδο του κτηρίου, εκείνη ξανανέβηκε στα ψηλά πατώματα.
Όταν κουρνιάζει σε μια γωνιά εξαντλημένη πια, ο eskimo killer τη τσεκούρωσε.
Λίγο πριν του λέει “Please I don’t wanna die”.
Και αυτός μάλλον σκέφτεται “I don’t fucking care”.
Λες και θα του άλλαζε γνώμη.
She’s got the axe.
Paris Hilton (Paige) – House of Wax (2005)
Φυσικά και δεν έπεισε ποτέ κανέναν ως ηθοποιός, αφού «δεν τα λέει».
Σκέφτηκε όμως, πώς θα ξεκινήσω μια επιτυχημένη καριέρα στην υποκριτική;
Ένα slasher θα ήταν μια καλή αρχή.
Το House of Wax είναι ουσιαστικά το remake της original cult ταινίας τρόμου του 1953 και αποτέλεσε ιδανική αφορμή για το έναυσμα της πλούσιας κληρονόμου στο cinema, με τον σκηνοθέτη Jaume Collet-Serra να ισχυρίζεται ότι βρήκε την teen dream team των ηθοποιών του αύριο.
Αμ δε!
Περιέργως η Paris δεν είναι εντελώς αγγούρι στο ρόλο της.
Τα βάσανά της ξεκινάνε κατά τη διάρκεια ενός road trip με τους φίλους της. Βρίσκεται λοιπόν στας εξοχάς μαζί με την παρέα της και αρχικά περνάει super. Όταν όμως ένα βράδυ πάει να ξαπλώσει στη σκηνή, βλέπει έναν απρόσκλητο επισκέπτη.
Ο ψυχάκιας έχει ήδη βγάλει από τη μέση το boyfriend και κυνηγάει την Paige στο δάσος.
Εκείνη φτάνει κάποια στιγμή σε έναν εγκαταλελειμμένο χώρο και προσπαθεί να αμυνθεί.
Για κακή της τύχη ο creepy psycho αποδεικνύεται πρωταθλητής στο ακόντιο…
A very violent way to die!
That’s for sure.
Μεγάλοι κερδισμένοι της όλης υπόθεσης, είναι οι «εχθροί» της Paris (που δεν είναι και λίγοι), οι οποίοι βρήκαν απρόσμενη χαρά κάνοντας rewind τη σκηνή του θανάτου της.
House Of Wax - death of Paris Hilton από FilmBoy-gr
Katie Cassidy (Kris) – A Nightmare On Elm Street (2010)
Υπήρξε ένα από τα θύματα στο When a Stranger Calls του 2006 και μετά πήρε το πρωταγωνιστικό ρόλο στο Black Christmas της ίδιας χρονιάς, το οποίο είναι remake της ομότιτλης κλασικής ταινίας του 1974.
Η ίδια είχε την ευτυχία να βρίσκεται και ανάμεσα στο cast για το reboot του A Nightmare On Elm Street.
Η σκηνή όπου ο αγαπημένος μας Freddy, τη σκοτώνει στον ύπνο της, θυμίζει τη βίαια σκηνή θανάτου της Amanda Wyss ως Tina στην original ταινία του 1984.
Η Kris έχει ονειρευτεί τον mister Krueger αρκετές φορές, χαρακτηριστική αυτή μέσα στην αίθουσα του σχολείου.
Το τελευταίο της βράδυ, ο Freddy την επισκέπτεται στο σπίτι της και εκείνη δεν μπορεί να κλείσει μάτι.
Στην αρχή βρίσκει τον σκύλο της πετσοκομμένο και παίρνει την πρώτη κρυάδα.
Μετά συναντά στη πορεία μερικά κοριτσάκια.
Τα μικρά αθώα παιδάκια έδιναν ανέκαθεν μοναδικό ατμοσφαιρικό horror element στα thriller.
Ουφ…, ήταν απλά ένα όνειρο.
Και τότε κοιμάται για τα καλά και δυστυχώς δεν ξύπνησε.
Το αγόρι της σαστισμένο, την παρακολουθεί να αιωρείται στον αέρα και ξεψυχισμένα της λέει “Wake up! Wake up”.
Ναι, σ΄άκουσε νομίζεις μπουνταλά.
Θα μου πείτε τρεις και μία του πήγε του ανθρώπου και για αυτό δεν αντέδρασε διαφορετικά.
Anyway, the point is ότι ο Freddy την πετάει από τοίχο σε τοίχο μέχρι τελικά να την κόψει φέτες.
Ωραία σκηνή, αρκετά διαφορετική από την αντίστοιχη του αρχικού film, αλλά αντάξιά της.
A Nightmare On Elm Street (2010) - Kris Death... από FilmBoy-gr
Bijou Phillips (Whitney) – Hostel: Part II (2007)
Μαζί με την κολλητή της Beth και το φυτό της κοριτσοπαρέας, Lorna, κάνουν ένα διάλειμμα από τις σπουδές τους και ταξιδεύουν στην Ευρώπη.
Στην πορεία του ταξιδιού τους, συναντάνε μια γοητευτική γυναίκα και καταλήγουν σε ένα ξενοδοχείο στη Σλοβακία.
Όλες πέφτουν θύματα μιας οργάνωσης, η οποία τις διαθέτει έναντι αμοιβής σε πλούσιους ανώμαλους που γουστάρουν να σκοτώνουν κόσμο προς ευχαρίστησή τους.
What twisted minds of theirs!
Η Whitney προορίζεται για τον φαινομενικά πιο σκληρό και ανυπόμονο φονιά.
Ενώ βρίσκεται δεμένη σε καρέκλα περιμένοντας τον θάνατο, θα κάνει μια προσπάθεια να αποδράσει.
Όταν στο δωμάτιο των βασανιστηρίων μπαίνει μια looser γριά με σκοπό να την ετοιμάσει για το event, η Whitney αρπάζει την ευκαιρία, της επιτίθεται και τρέχει συγχυσμένη στους διαδρόμους.
Ο χώρος όμως στον οποίο βρίσκεται αποτελεί ένα απόρθητο φρούριο.
Εν τέλει την ξαναπάνε στη θέση της, όπου έχει έναν βίαιο θάνατο.
Συγκεκριμένα, όταν ο δολοφόνος της, τελευταία στιγμή, «κολλάει» και την αφήνει με μισό τρυπημένο κεφάλι, ο φίλος του έρχεται για να αποτελειώσει τη δουλειά.
One too shocking death without a question!
Chelan Simmons (Ashley) – Final Destination 3 (2006)
Εδώ έχουμε μια ξανθιά και bonus μια μελαχρινή.
Και δύσκολα επιλέγεις για το ποια είναι η πιο χαζή.
Μιλάμε για την ηλίθια και την πανηλίθια.
Στο μυαλό μου θυμόμουν αυτή τη σκηνή με 2 ξανθιές, αλλά έκανα λάθος.
Φαίνεται ότι είχα επηρεαστεί από το IQ και των δύο και προφανώς είχε παραποιημένα μείνει χαραγμένο στη μνήμη μου.
Έχουμε λοιπόν την ξανθιά Ashley και την κολλητή της Ashlyn που λίγο πριν έχουν γλιτώσει από του Χάρου του δόντια στην κυριολεξία.
Δεν υπάρχει κάποιος serial killer που τις κυνηγά, αλλά ο ίδιος ο θάνατος αυτοπροσώπως.
Ο Χάρος βγήκε παγανιά και βρήκε τις δυο ανυποψίαστες κοπελούδες σε spa.
Θέλοντας να αποκτήσουν τέλειο μαύρισμα, μπαίνουν στους θαλάμους και ακούνε μουσική για να περάσει η ώρα.
Λίγες σταγόνες από τον χυμό τους είναι αρκετές για να υπερθερμανθεί εν τέλει το μηχάνημα.
Η θερμοκρασία ανεβαίνει επικίνδυνα και οι ατυχήσασες θα προσπαθήσουν να απεγκλωβιστούν.
Μάταια όμως, αφού μια σανίδα που προηγουμένως χρησίμευε ως ράφι, θα φύγει από τη θέση της και θα λειτουργήσει πλέον σαν ταφόπλακα.
Αποτέλεσμα είναι ότι κάηκαν ζωντανές.
Ο δε υπεύθυνος του χώρου, μίλαγε με το αίσθημα στο κινητό του όλο αυτό το διάστημα και δεν πήρε χαμπάρι.
Κλείστηκε και εκτός κτηρίου ο genius.
Μα καλά, ποιος θα σκεφτόταν να βάλει αντηλιακό για να κρατήσει ανοιχτή μια πόρτα;
Μα φυσικά ο employee of the month.
Well done then.
Πάνε τα κορίτσα κι το χεις και κρίμα στο λαιμό σου.
Tiffany Helm (Violet) – Friday the 13th: A New Beginning (1985)
Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι το παραξευτήλησαν με συνέχειες όπως το Jason takes Manhattan (1989) (!), το Jason Goes to Hell: The Final Friday (1993) (αμ δε που ήταν η τελευταία) και το φουτουριστικό Jason X (ουδέν σχόλιο).
Τη δεκαετία του 80’ μάλιστα δεν υπήρχε σχεδόν χρονιά που να μην έβγαινε και μια συνέχεια της σειράς.
Ενώ υποτίθεται ότι το The Final Chapter θα ήταν η τέταρτη και τελευταία ταινία, την επόμενη χρονιά κιόλας ήρθε μια καινούργια αρχή για τον Jason Voorhees.
Στο A New Beginning συναντάμε μια παρέα εφήβων κι ανάμεσά τους βλέπουμε ένα gothic κορίτσι, τη Violet.
Εκείνη βρίσκεται στο δωμάτιό της και χορεύει μόνη της ακούγοντας μουσική.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι πιο σοκαριστικό, το να βλέπεις τον Jason να τη σκοτώνει ή το να τη βλέπεις να χορεύει!
Πραγματικά, τι είδους χορός είναι αυτό;
Πώς κάνει έτσι;
Σαν να έχει έρθει από τον Άρη και προσπαθεί να επικοινωνήσει με την πατρίδα.
Άσε που χορεύει κοιτάζοντας τον τοίχο!
Χάνει λάδια η τύπισσα.
Όταν ο Jason εισέρχεται στο private place της, εκείνη κάτι ακούει, αλλά δεν δίνει σημασία και συνεχίζει τον αλλόκοτο χορό της.
Τελικά την μαχαιρώνει στην ευαίσθητη περιοχή.
Αυτό δεν φαίνεται καθαρά στη σκηνή, αλλά το φωτογραφικό υλικό της εποχής, το αποδεικνύει.
P.J. Soles (Lynda) – Halloween (1978)
Ο άνδρας με την προβληματική παιδική ηλικία και το νοσηρό μυαλό, έχει αφαιρέσει τη ζωή δεκάδων κοριτσιών.
Εμείς θα σταθούμε στην πρώτη ξανθιά της αρχικής ταινίας.
Η Lynda είναι κάπως αγαθή για να το θέσω ευγενικά.
Αφού ο Michael έχει ξεπαστρέψει το αγόρι της Bob, θα κουκουλωθεί με ένα σεντόνι, θα βάλει και τα γυαλιά του Bob από πάνω (κουφό!) και θα εμφανιστεί στην κρεβατοκάμαρα της Lynda.
Εκείνη αρχικά νομίζει ότι το αγόρι της, της κάνει χαριτομενίστικες βλακειούλες, αλλά μετά τσαντίζεται με τη σιωπή του.
Τον ρωτάει επίμονα για τη μπύρα που του ζήτησε να της φέρει, αλλά αυτός της φυλάει άλλο δώρο κάτω από το σεντόνι.
Όταν αυτή βαριέται να ρωτάει “Come on, where is my beer?”, τότε παίρνει τηλεφωνάκι τη φίλη της Laurie (Jamie Lee Curtis).
Το καλώδιο του τηλεφώνου μετατράπηκε σε φονικό εργαλείο στη συγκεκριμένη περίπτωση και ο Mayers την στραγγάλισε.
Καταλαβαίνω ότι η σκηνή του φόνου δεν φαίνεται ιδιαίτερα τρομακτική πια, αλλά μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για έναν από τους πιο cult killings in a movie στην horror history.
Janet Leigh (Marion) – Psycho (1960)
Πρόκειται για την classic σκηνή στο μπάνιο του motel.
Το Psycho αποτελεί ένα από τα αριστουργήματα του Alfred Hitchcock και ένα από τα masterpiece στην ιστορία των horror.
Η Janet Leigh δίνει μια ρεαλιστικά τρομακτική ερμηνεία για την εποχή και κερδίζει ακόμα και υποψηφιότητα β’ γυναικείας ερμηνείας στα Oscar.
Από τις λίγες φορές που μια ηθοποιός ταινίας τρόμου, προτείνεται στα Oscar.
Θυμάμαι μόνο τις υποψηφιότητες της Ellen Burstyn και της Linda Blair για το The Exorcist του 1973.
Τότε βέβαια, η συντηρητική Ακαδημία δεν βράβευσε την δαιμονισμένη Regan, αλλά το μικρό, γλυκό κοριτσάκι Tatum O’Neal για το Paper Moon.
Ο Gus Van Sant γυρίζει το remake εν έτη 1998 και ακολουθεί κατά γράμμα τη σκηνοθετική ματιά του Hitchcock.
Η Anne Heche είναι αυτή που καλείται να φέρει στις πλάτες της, ένα δύσκολο εγχείρημα.
Επαναλαμβάνει το ρόλο της Leigh και τα καταφέρνει αρκετά καλά.
Αλλά όπως και να το κάνουμε, το original είναι πάντα το καλύτερο.
1.jpg)
