Δύο από τις έξι ταινίες που βγαίνουν σήμερα στις ελληνικές αίθουσες αξίζουν τα χρήματα σας.
Και οι δυο προέρχονται από την Ευρώπη.
Η Οργή των Τιτάνων (Wrath of the Titans 3D), (3/10), του Jonathan Liebesman.
Το sequel της Τιτανομαχίας έχει καλύτερο CGI και ελαφρώς καλύτερο 3D αλλά χειρότερη χρήση αυτών.
Ικανοποιητική απεικόνιση επικού, πεσιμιστικού, καταστροφολογικού κλίματος αλλά ...σχεδόν μηδαμινή εκμετάλλευση της.
Μία απ΄τις μεγαλύτερες αρπαχτές των τελευταίων χρόνων κι ένα απ΄τα χειρότερα blockbuster που έχετε δει ever!
Εξωτικό Ξενοδοχείο Μάριγκολντ (The Best Exotic Marigold Hotel) (7/10), του John Madden.
Ταινία που σου φτιάχνει τη διάθεση χωρίς να το περιμένεις.
Με τη βοήθεια των καλύτερων ηθοποιών της Βρετανίας και με φόντο μια πολιτισμένη Ινδία, συνδυάζει το δράμα με την κωμωδία ενώ σχολιάζει με έξυπνο τρόπο τις περίπλοκες ανθρώπινες σχέσεις.
Μια πραγματική έκπληξη.
Η Γυναίκα του Πέμπτου (La Femme du Veme) (4/10), του Pawel Pawlikowski.
Παρά το καλό σενάριο, την εντυπωσιακή σκηνοθεσία και τις καλές ερμηνείες, η ταινία κολλάει υπερβολικά στην αρχική ιδέα του μυθιστορήματος και αρκετές φόρες νιώθεις πως είναι cinema unfriendly.
Από ένα σημείο και μετά η πλοκή περιπλέκεται τόσο πολύ που χάνεις το ενδιαφέρον σου, ενώ τίποτα ουσιαστικά δεν αποκαλύπτεται.
Άθικτοι (Intouchables) (8/10), των Olivier Nakache και Eric Toledano.
Γαλλική κομεντί όπου δύο άνθρωποι από εντελώς διαφορετικά backgrounds, ένας τετραπληγικός αριστοκράτης και ένας ατίθασος νεαρός μετανάστης από τη Σενεγάλη, συναντώνται αναπάντεχα όταν ο δεύτερος προσλαμβάνεται στη δούλεψη του πρώτου, για να τον φροντίζει.
Χωρίς να το γνωρίζουν, η γνωριμία τους θα αλλάξει ριζικά τις ζωές τους.
Και οι δυο προέρχονται από την Ευρώπη.
Η Οργή των Τιτάνων (Wrath of the Titans 3D), (3/10), του Jonathan Liebesman.
Το sequel της Τιτανομαχίας έχει καλύτερο CGI και ελαφρώς καλύτερο 3D αλλά χειρότερη χρήση αυτών.
Ικανοποιητική απεικόνιση επικού, πεσιμιστικού, καταστροφολογικού κλίματος αλλά ...σχεδόν μηδαμινή εκμετάλλευση της.
Μία απ΄τις μεγαλύτερες αρπαχτές των τελευταίων χρόνων κι ένα απ΄τα χειρότερα blockbuster που έχετε δει ever!
Εξωτικό Ξενοδοχείο Μάριγκολντ (The Best Exotic Marigold Hotel) (7/10), του John Madden.
Ταινία που σου φτιάχνει τη διάθεση χωρίς να το περιμένεις.
Με τη βοήθεια των καλύτερων ηθοποιών της Βρετανίας και με φόντο μια πολιτισμένη Ινδία, συνδυάζει το δράμα με την κωμωδία ενώ σχολιάζει με έξυπνο τρόπο τις περίπλοκες ανθρώπινες σχέσεις.
Μια πραγματική έκπληξη.
Η Γυναίκα του Πέμπτου (La Femme du Veme) (4/10), του Pawel Pawlikowski.
Παρά το καλό σενάριο, την εντυπωσιακή σκηνοθεσία και τις καλές ερμηνείες, η ταινία κολλάει υπερβολικά στην αρχική ιδέα του μυθιστορήματος και αρκετές φόρες νιώθεις πως είναι cinema unfriendly.
Από ένα σημείο και μετά η πλοκή περιπλέκεται τόσο πολύ που χάνεις το ενδιαφέρον σου, ενώ τίποτα ουσιαστικά δεν αποκαλύπτεται.
Άθικτοι (Intouchables) (8/10), των Olivier Nakache και Eric Toledano.
Γαλλική κομεντί όπου δύο άνθρωποι από εντελώς διαφορετικά backgrounds, ένας τετραπληγικός αριστοκράτης και ένας ατίθασος νεαρός μετανάστης από τη Σενεγάλη, συναντώνται αναπάντεχα όταν ο δεύτερος προσλαμβάνεται στη δούλεψη του πρώτου, για να τον φροντίζει.
Χωρίς να το γνωρίζουν, η γνωριμία τους θα αλλάξει ριζικά τις ζωές τους.
100 (7/10) του Γεράσιμου Ρήγα.
Ελληνικό ντοκιμαντέρ με το τί συμβαίνει καθημερινά στο Κέντρο Επιχειρήσεων Άμεσης Δράσης Αττικής.
Δεν θα σου αλλάξει την πρότερη άποψή σου για την αστυνομία, καθώς εμφανίζεται και ο πιο σκληρός και ο πιο διαλλακτικός και ο πιο ευαίσθητος.
Παίζεται ακόμα:
No More Fear, του Μουράντ Μπεν Σέικ.
Πολιτικό ντοκιμαντέρ από την Τυνησία για τον ξεσηκωμό εκεί τον Γενάρη του 2011.
Καλό Σινεμά.
Ελληνικό ντοκιμαντέρ με το τί συμβαίνει καθημερινά στο Κέντρο Επιχειρήσεων Άμεσης Δράσης Αττικής.
Δεν θα σου αλλάξει την πρότερη άποψή σου για την αστυνομία, καθώς εμφανίζεται και ο πιο σκληρός και ο πιο διαλλακτικός και ο πιο ευαίσθητος.
Παίζεται ακόμα:
No More Fear, του Μουράντ Μπεν Σέικ.
Πολιτικό ντοκιμαντέρ από την Τυνησία για τον ξεσηκωμό εκεί τον Γενάρη του 2011.
Καλό Σινεμά.