Γράφει η Πένυ Πανέ.
“ Has grown from man to dragon ”
Σου φέρνω μία ταινία που είναι ολόκληρη ο Σαίξπηρ.
Αν κλείσεις τα μάτια σου, θα ακούσεις τον Σαίξπηρ.
Και όταν τ’ ανοίξεις, θα δεις την ίδια εικόνα.
Έναν Σαίξπηρ που δεν γνώρισες ποτέ μα ξέρεις καλά μέσα από τα έργα που άφησε.
Κάπως έτσι νιώθω πως ζει ο Σαίξπηρ στον κόσμο τού Ralph Fiennes.
Ολοκληρωτικά.
Ένας ηθοποιός που παίρνει αυτή του την περιουσία και την κάνει ταινία.
Έντιμα και με πάθος.
Και δε βρίσκω άλλον πιο ουσιαστικό λόγο από αυτόν για να δώσεις σημασία σε μία ταινία...
Στο Coriolanus θα βρεις τον Caius Martius Coriolanus (Ralph Fiennes, Harry Poter and the Deathly Hallows: Part 2), έναν σκληρό και γενναίο στρατιώτη, που πολεμάει στην Κοριόλη ενάντια στους Βόλσκους που είναι οι εχθροί της πατρίδας του, της Ρώμης.
Και πρέπει να νικήσει.
Το μίσος που τρέφει για τον αρχηγό των Βόλσκων, τον Tullus Aufidius (Gerard Butler, Machine Gun Preacher), είναι τόσο μεγάλο που τελικά καταφέρνει τον σκοπό του.
Ο Caius Martius επιστρέφει στη Ρώμη για να αντιμετωπιστεί ως εθνικός ήρωας.
Του δίνεται το όνομα Coriolanus από τιμή για την πόλη που κατέκτησε, ενώ πολύ σύντομα θα κερδίσει και τον τίτλο του Ύπατου της Ρώμης.
Και αυτή είναι η αρχή ενός δράματος!
Ενός δράματος που μιλάει για πλεκτάνες, για εξουσία, για πληβείους, για εχθρούς και για αίμα.
Ο Caius Martius Coriolanus, που υποδύεται ο ίδιος ο Fiennes, είναι ένας ξεροκέφαλος άντρας με έπαρση και μίσος;
Που αντιμετωπίζει τον λαό όπως και τους εχθρούς του;
Που περιμένει να ανέβει στην εξουσία για να γίνει ένας τύραννος;
Ένας προδότης;
Ή είναι ένας άντρας, πιστός στις αρχές του, περισσότερο σοφός από τον λαό, που ξέρει να πολεμάει, που δεν φοβάται να αντιμετωπίσει την άδικη οργή και να σταθεί με το κεφάλι ψηλά μέχρι το τέλος;
Για τις απαντήσεις ίσως είναι καλύτερα να δεις την ταινία.
Αν έχεις διαβάσει έργα του Σαίξπηρ τότε γνωρίζεις καλά πόσο δύσκολο είναι να μεταφερθεί ο σαιξπηρικός λόγος στην οθόνη και να γίνει ταινία.
Όμως ο Ralph Fiennes πήρε τον Κοριολανό του Σαίξπηρ και το σκηνοθέτησε άρτια.
Αν σκεφτείς πως είναι η πρώτη ταινία που σκηνοθετεί και το έργο γράφτηκε το 1606-1607 τότε, ναι, ισορρόπησε σχεδόν εξαιρετικά σε αυτή του την τολμηρή προσπάθεια.
Και το κλειδί γι’ αυτή την επιτυχία είναι το πόσο σύγχρονα θέλησε να μιλήσει.
Ο Fiennes πόνταρε σε αυτό και έκανε καλά.
Αλήθειες, λαός, εξουσία.
Η παγκόσμια ιστορία περνάει από χέρια σε χέρια, παραποιώντας την αλήθεια, έχοντας στις βάσεις της μία διεφθαρμένη εξουσία που αλλάζει συνεχώς πρόσωπα μα σπέρνει μονάχα αδικία και αίμα.
Ο Σαίξπηρ λοιπόν πιο απαραίτητος από ποτέ και ο Fiennes το γνωρίζει.
Κοστούμια που παραπέμπουν στον πόλεμο του Ιράκ, τα media να παίρνουν τον δικό τους ρόλο στην ταινία, οι χώροι γυρισμάτων στη Σερβία και οι άνθρωποι έξω στους δρόμους.
Απέναντί τους τανκς και στρατιωτικοί με γκλομπς.
Διαδηλώσεις και βία.
Τόσο κοντά το 1606 στο 2012!
Ο Fiennes στο ρόλο του Coriolanus γίνεται ένα με τον χαρακτήρα του.
Ένας ρόλος που είχε παίξει και στο θέατρο πριν λίγα χρόνια.
Δε γινόταν να δώσει κάτι λιγότερο από μία ουσιαστική ερμηνεία.
Είναι ο Fiennes και ξέρει καλά τον αγαπημένο του Σαίξπηρ.
Δίπλα του ο Gerad Butler που νιώθω πως ήταν ο «ήσυχος» πρωταγωνιστής μα όχι ο αδιάφορος.
Έφτιαξε έναν χαρακτήρα έτσι όπως έπρεπε να στηθεί.
Χωρίς τα πολλά και τα βαριά.
Κοντά στους δύο πρωταγωνιστές, δύο κυρίες.
Η Vanessa Redgrave (Anonymous) που έπαιζε την μητέρα του Coriolanus, τη Volumnia και η Jessica Chastain (Texas Killing Fields) που έπαιζε την σύζυγό του, τη Virgilia.
Η Volumnia, μία δυναμική γυναίκα που καθορίζει την εξέλιξη της ιστορίας στην ταινία και η Virgilia που αγαπάει τον άντρα της και αγωνιά συνεχώς.
Η κυρία Vanessa Redgrave σου έδειξε πώς είναι να ερμηνεύεις με δυναμική, χωρίς υπερβολές ενώ η Jessica Chastain πώς αυτή η δυναμική μπορεί να δοθεί «εσωτερικά» και να χωρέσει σ’ ένα βλέμμα, ένα άγγιμμα.
Αν δεν είσαι εξοικειωμένος με τον θεατρικό λόγο, τότε σίγουρα θα δυσκολευτείς να παρακολουθήσεις την ταινία.
Και ο Σαίξπηρ θα σου βάλει ακόμα περισσότερα εμπόδια.
Ωστόσο θα επιμένω στο «σχεδόν εξαιρετικά».
Όχι γιατί έχω διαβάσει πολύ Σαίξπηρ και ξέρω και μερικά πράγματα για το θέατρο.
Αλλά γιατί στο συγκεκριμένο έργο θα βρεις πάθος.
Ένα πάθος που δεν ξοδεύεται άσκοπα...
Η ταινία Coriolanus πέρασε από αρκετά κινηματογραφικά φεστιβάλ το 2011, πήρε αρκετές βραβεύσεις και προβλήθηκε σε πολλές κινηματογραφικές αίθουσες της Αμερικής στις 20 Ιανουαρίου 2012.
Ο Ralph Fiennes έχει δηλώσει για την ταινία πως ένας από τους λόγους που τον παρακίνησαν να την κάνει ήταν οι εικόνες που προβάλλονταν στην τηλεόραση από τις ταραχές στην Αθήνα και το Παρίσι το 2008.
Σου φέρνω μία ταινία που είναι ολόκληρη ο Σαίξπηρ.
Αν κλείσεις τα μάτια σου, θα ακούσεις τον Σαίξπηρ.
Και όταν τ’ ανοίξεις, θα δεις την ίδια εικόνα.
Έναν Σαίξπηρ που δεν γνώρισες ποτέ μα ξέρεις καλά μέσα από τα έργα που άφησε.
Κάπως έτσι νιώθω πως ζει ο Σαίξπηρ στον κόσμο τού Ralph Fiennes.
Ολοκληρωτικά.
Ένας ηθοποιός που παίρνει αυτή του την περιουσία και την κάνει ταινία.
Έντιμα και με πάθος.
Και δε βρίσκω άλλον πιο ουσιαστικό λόγο από αυτόν για να δώσεις σημασία σε μία ταινία...
Στο Coriolanus θα βρεις τον Caius Martius Coriolanus (Ralph Fiennes, Harry Poter and the Deathly Hallows: Part 2), έναν σκληρό και γενναίο στρατιώτη, που πολεμάει στην Κοριόλη ενάντια στους Βόλσκους που είναι οι εχθροί της πατρίδας του, της Ρώμης.
Και πρέπει να νικήσει.
Το μίσος που τρέφει για τον αρχηγό των Βόλσκων, τον Tullus Aufidius (Gerard Butler, Machine Gun Preacher), είναι τόσο μεγάλο που τελικά καταφέρνει τον σκοπό του.
Ο Caius Martius επιστρέφει στη Ρώμη για να αντιμετωπιστεί ως εθνικός ήρωας.
Του δίνεται το όνομα Coriolanus από τιμή για την πόλη που κατέκτησε, ενώ πολύ σύντομα θα κερδίσει και τον τίτλο του Ύπατου της Ρώμης.
Και αυτή είναι η αρχή ενός δράματος!
Ενός δράματος που μιλάει για πλεκτάνες, για εξουσία, για πληβείους, για εχθρούς και για αίμα.
Ο Caius Martius Coriolanus, που υποδύεται ο ίδιος ο Fiennes, είναι ένας ξεροκέφαλος άντρας με έπαρση και μίσος;
Που περιμένει να ανέβει στην εξουσία για να γίνει ένας τύραννος;
Ένας προδότης;
Ή είναι ένας άντρας, πιστός στις αρχές του, περισσότερο σοφός από τον λαό, που ξέρει να πολεμάει, που δεν φοβάται να αντιμετωπίσει την άδικη οργή και να σταθεί με το κεφάλι ψηλά μέχρι το τέλος;
Για τις απαντήσεις ίσως είναι καλύτερα να δεις την ταινία.
Αν έχεις διαβάσει έργα του Σαίξπηρ τότε γνωρίζεις καλά πόσο δύσκολο είναι να μεταφερθεί ο σαιξπηρικός λόγος στην οθόνη και να γίνει ταινία.
Όμως ο Ralph Fiennes πήρε τον Κοριολανό του Σαίξπηρ και το σκηνοθέτησε άρτια.
Αν σκεφτείς πως είναι η πρώτη ταινία που σκηνοθετεί και το έργο γράφτηκε το 1606-1607 τότε, ναι, ισορρόπησε σχεδόν εξαιρετικά σε αυτή του την τολμηρή προσπάθεια.
Και το κλειδί γι’ αυτή την επιτυχία είναι το πόσο σύγχρονα θέλησε να μιλήσει.
Ο Fiennes πόνταρε σε αυτό και έκανε καλά.
Αλήθειες, λαός, εξουσία.
Η παγκόσμια ιστορία περνάει από χέρια σε χέρια, παραποιώντας την αλήθεια, έχοντας στις βάσεις της μία διεφθαρμένη εξουσία που αλλάζει συνεχώς πρόσωπα μα σπέρνει μονάχα αδικία και αίμα.
Ο Σαίξπηρ λοιπόν πιο απαραίτητος από ποτέ και ο Fiennes το γνωρίζει.
Κοστούμια που παραπέμπουν στον πόλεμο του Ιράκ, τα media να παίρνουν τον δικό τους ρόλο στην ταινία, οι χώροι γυρισμάτων στη Σερβία και οι άνθρωποι έξω στους δρόμους.
Απέναντί τους τανκς και στρατιωτικοί με γκλομπς.
Διαδηλώσεις και βία.
Τόσο κοντά το 1606 στο 2012!
Ένας ρόλος που είχε παίξει και στο θέατρο πριν λίγα χρόνια.
Δε γινόταν να δώσει κάτι λιγότερο από μία ουσιαστική ερμηνεία.
Είναι ο Fiennes και ξέρει καλά τον αγαπημένο του Σαίξπηρ.
Δίπλα του ο Gerad Butler που νιώθω πως ήταν ο «ήσυχος» πρωταγωνιστής μα όχι ο αδιάφορος.
Έφτιαξε έναν χαρακτήρα έτσι όπως έπρεπε να στηθεί.
Χωρίς τα πολλά και τα βαριά.
Κοντά στους δύο πρωταγωνιστές, δύο κυρίες.
Η Vanessa Redgrave (Anonymous) που έπαιζε την μητέρα του Coriolanus, τη Volumnia και η Jessica Chastain (Texas Killing Fields) που έπαιζε την σύζυγό του, τη Virgilia.
Η Volumnia, μία δυναμική γυναίκα που καθορίζει την εξέλιξη της ιστορίας στην ταινία και η Virgilia που αγαπάει τον άντρα της και αγωνιά συνεχώς.
Η κυρία Vanessa Redgrave σου έδειξε πώς είναι να ερμηνεύεις με δυναμική, χωρίς υπερβολές ενώ η Jessica Chastain πώς αυτή η δυναμική μπορεί να δοθεί «εσωτερικά» και να χωρέσει σ’ ένα βλέμμα, ένα άγγιμμα.
Αν δεν είσαι εξοικειωμένος με τον θεατρικό λόγο, τότε σίγουρα θα δυσκολευτείς να παρακολουθήσεις την ταινία.
Και ο Σαίξπηρ θα σου βάλει ακόμα περισσότερα εμπόδια.
Ωστόσο θα επιμένω στο «σχεδόν εξαιρετικά».
Όχι γιατί έχω διαβάσει πολύ Σαίξπηρ και ξέρω και μερικά πράγματα για το θέατρο.
Αλλά γιατί στο συγκεκριμένο έργο θα βρεις πάθος.
Ένα πάθος που δεν ξοδεύεται άσκοπα...
Η ταινία Coriolanus πέρασε από αρκετά κινηματογραφικά φεστιβάλ το 2011, πήρε αρκετές βραβεύσεις και προβλήθηκε σε πολλές κινηματογραφικές αίθουσες της Αμερικής στις 20 Ιανουαρίου 2012.
Ο Ralph Fiennes έχει δηλώσει για την ταινία πως ένας από τους λόγους που τον παρακίνησαν να την κάνει ήταν οι εικόνες που προβάλλονταν στην τηλεόραση από τις ταραχές στην Αθήνα και το Παρίσι το 2008.
Coriolanus trailer από FilmBoy-gr
