Γράφει ο Νεκτάριος Αντωνιάδης.
Έχοντας κατά νου ότι το Footnote έχει κερδίσει το βραβείο του καλύτερου σεναρίου στο φεστιβάλ Καννών το 2011, επίσης το γεγονός ότι ήταν προτεινόμενο στα φετινά Όσκαρ για καλύτερη ξενόγλωσση ταινία, αλλά και το ότι στο ενδιάμεσο είχε προλάβει να κερδίσει και ένα σωρό άλλα βραβεία, τότε οι προσδοκίες ξεχείλιζαν αλλά και υπήρχε μία ήδη θετική προδιάθεση για την προβολή αυτή.
Και μία ακόμη παράμετρος είναι το γεγονός πως πίσω από την σκηνοθεσία είναι o Joseph Cedar, ο οποίος είχε λάβει την Ασημένια Άρκτο Καλύτερης Σκηνοθεσίας για την προηγούμενη ταινία του, το πάρα πολύ δυνατό και αξιόλογο Beaufort του 2007.
Και δεν μπορώ να πώ ότι απογοητεύτηκα...
Το Γράψε Λάθος ελληνιστί, είναι η ιστορία μιας μεγάλης διαμάχης μεταξύ ενός πατέρα και του γιου του.
Και μία ακόμη παράμετρος είναι το γεγονός πως πίσω από την σκηνοθεσία είναι o Joseph Cedar, ο οποίος είχε λάβει την Ασημένια Άρκτο Καλύτερης Σκηνοθεσίας για την προηγούμενη ταινία του, το πάρα πολύ δυνατό και αξιόλογο Beaufort του 2007.
Και δεν μπορώ να πώ ότι απογοητεύτηκα...
Το Γράψε Λάθος ελληνιστί, είναι η ιστορία μιας μεγάλης διαμάχης μεταξύ ενός πατέρα και του γιου του.
Εκκεντρικοί καθηγητές και οι δύο στο Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, έχουν αφιερώσει τις ζωές τους στη μελέτη του Ταλμούδ.
Ο πατέρας (Shlomo Bar-Aba )πεισματάρης παλαιών αρχών και λίγο μονοκόμματος, ο οποίος φοβάται το κατεστημένο.
Ο πατέρας (Shlomo Bar-Aba )πεισματάρης παλαιών αρχών και λίγο μονοκόμματος, ο οποίος φοβάται το κατεστημένο.
Ο γιος του, Ούριελ (Lior Ashkenazi), αναζητά συνεχώς την αναγνώριση και έχει φτάσει σε ένα σημείο στο οποίο έχει ξεπεράσει κατά πολύ τον πατέρα του.
Μια μέρα όμως, όλα τα πράγματα θα έρθουν άνω κάτω.
Μια μέρα όμως, όλα τα πράγματα θα έρθουν άνω κάτω.
Οι δύο άντρες αλλάζουν θέσεις κατά λάθος.
Μετά από ένα εσφαλμένο τηλεφώνημα από το Υπουργείο Παιδείας,ο πατέρας μαθαίνει ότι πρόκειται να λάβει το πιο σεβαστό βραβείο που υπάρχει, το Βραβείο του Ισραήλ.
Αυτό το βραβείο όμως αρχικά επρόκειτο να δοθεί στον γιό του και όχι στον πατέρα!
Η απεγνωσμένη ανάγκη του γιου για αναγνώριση προδίδεται, η ματαιοδοξία του εκτίθεται.
Ο Ούριελ είναι κατακλυσμένος από περηφάνια και φθόνο.
Αλλά το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι εάν ο γιος θα σαμποτάρει την δόξα του πατέρα του......
Το Γράψε Λάθος, είναι η ιστορία ενός παράλογου ανταγωνισμού, του θαυμασμού και φθόνου για ένα υπόδειγμα ανθρώπου, που φέρνει πατέρα και γιο σε μια τελική και πικρή αντιπαράθεση.
Είναι ένα κοινωνικό και σε μερικά σημεία κωμικό φιλμ, που αναφέρεται στις ανθρώπινες σχέσεις ανεξαρτήτου φύλου και συγγένειας.
Και λίγο πολύ ο καθένας μπορεί να ταυτιστεί με τους ήρωες της ταινίας και να αναγνωρίσει τον βαθμό δυσκολίας που φέρουν οι διαπροσωπικές σχέσεις παντός τύπου.
Σκηνοθετικά αλλά και σεναριακά, τα 103 λεπτά του φιλμ περνάνε ευχάριστα και ανώδυνα ίσως.
Σκηνοθετικά αλλά και σεναριακά, τα 103 λεπτά του φιλμ περνάνε ευχάριστα και ανώδυνα ίσως.
Η σκηνοθεσία δεν είναι πομπώδης, είναι απλή και λιτή και σε συμβατό στυλ με την υπόθεση.
Και το σενάριο εδώ έχει δουλέψει θετικά.
Δεν κουράζει, δεν κάνει κάποια κοιλιά, έχει ροή συνεχόμενη και σε άμεση εξάρτηση με το κυρίως θέμα πάντα.
Για soundtrack λίγα πράγματα μπορώ να θυμηθώ σαν background ήχους, οπότε μάλλον δεν υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο στον τομέα αυτό.
Εκεί όμως που θα πρέπει να βγάλουμε το καπέλο είναι στον άξιο πρωταγωνιστή.
Για soundtrack λίγα πράγματα μπορώ να θυμηθώ σαν background ήχους, οπότε μάλλον δεν υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο στον τομέα αυτό.
Εκεί όμως που θα πρέπει να βγάλουμε το καπέλο είναι στον άξιο πρωταγωνιστή.
Ο Shlomo Bar-Aba έχει παραδώσει τζάμπα μαθήματα υποκριτικής και μονομανίας ίσως.
Όχι απλώς στο πετσί του ρόλου, αλλά αφήνεται να εννοηθεί ότι μάλλον δεν διαφέρει και πολύ από τον χαρακτήρα που υποδύεται.
Αλλιώς πως να εξηγήσει κανείς την πειστικότητα αλλά και απλότητα, χωρίς ίχνος προσπάθειας έστω, με την οποία έχει παίξει τον χαρακτήρα του καθηγητή Σκόλνικ.
Στα ίδια επίπεδα κυμαίνεται και ο συμπρωταγωνιστής Lior Ashkenazi.
Απλός, απέριττος, χωρίς ίχνο υπερβολής.
Ένα πανάξιο μπράβο για το casting συνολικά.
Εν κατακλείδει λοιπόν το Footnote είναι μία μεστή ταινία, γήινη και ανθρώπινη.
Εν κατακλείδει λοιπόν το Footnote είναι μία μεστή ταινία, γήινη και ανθρώπινη.
Διαθέτει πειστικότατες ερμηνείες, δυνατό σενάριο, διανέμει προβληματισμούς δύσκολους σε αρκετά κομμάτια του φιλμικού του παζλ, αλλά και μία γλυκιά σκηνοθετική νοσταλγία θα πρόσθετα στο τέλος.
Χωρίς ίχνος πειραματισμού, αλλά πιστά ακολουθώντας το Ισραηλίτικο σύμπαν, καταφέρνει να συγκινήσει τον θεατή με την απλόχερη απλότητα και το λιτό στύλ του.
Έτσι δεν θα προτεινόταν σε θεατές αμύητους στο ιδιαίτερο αυτό σύμπαν, ούτε επίσης σε αυτούς που θέλουν να περάσουν ανεγκέφαλα τον χρόνο τους χωρίς να σπαταλήσουν καθόλου φαιά ουσία.
Αντιθέτως είναι ένα εύπεπτο και αξιόλογο έπος μιάμισης και λίγο παραπάνω ώρας σε αυτούς που δεν βάζουν όρια στα φιλμικά τους γούστα.
Έτσι δεν θα προτεινόταν σε θεατές αμύητους στο ιδιαίτερο αυτό σύμπαν, ούτε επίσης σε αυτούς που θέλουν να περάσουν ανεγκέφαλα τον χρόνο τους χωρίς να σπαταλήσουν καθόλου φαιά ουσία.
Αντιθέτως είναι ένα εύπεπτο και αξιόλογο έπος μιάμισης και λίγο παραπάνω ώρας σε αυτούς που δεν βάζουν όρια στα φιλμικά τους γούστα.
Το συνολικό αποτέλεσμα θα δικαιώσει και ίσως προβληματίσει ανάλαφρα.
Υ.Γ.1 Κατευθυνόμενος προς την έξοδο της προβολής, και σκεπτόμενος ότι για τον μέσο θεατή κάποιες έννοιες ενδεχομένως να είναι δύσκολες, εν συντομία μερικοί ορισμοί για τα δρώμενα του φίλμ.
Υ.Γ.1 Κατευθυνόμενος προς την έξοδο της προβολής, και σκεπτόμενος ότι για τον μέσο θεατή κάποιες έννοιες ενδεχομένως να είναι δύσκολες, εν συντομία μερικοί ορισμοί για τα δρώμενα του φίλμ.
Παρακάτω παραθέτονται συνοπτικά.
Ταλμουδ
Ταλμούδ ονομάζεται το σύνολο των εβραϊκών κειμένων, που γράφτηκαν στη Παλαιστίνη και τη Βαβυλώνα περί το 200-500 μ.χ.
Ταλμουδ
Ταλμούδ ονομάζεται το σύνολο των εβραϊκών κειμένων, που γράφτηκαν στη Παλαιστίνη και τη Βαβυλώνα περί το 200-500 μ.χ.
Μετά την καταστροφή του Ναού το 70 μ.Χ., οι ραβίνοι της Παλαιστίνης, συγκέντρωσαν κάποιες προφορικές διδασκαλίες σε ένα πρώτο κείμενο.
Καθώς όμως αύξανε ο διωγμός των Ιουδαίων της Παλαιστίνης, που συνοδευόταν από άνοδο του χριστιανισμού σε πολιτική δύναμη, το κέντρο της Ταλμουδικής ανάπτυξης μετακινήθηκε στη Βαβυλώνα, που βρισκόταν σε ασφάλεια έξω από τα όρια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Έτσι πραγματοποιήθηκε η παραγωγή δύο Ταλμούδ, σε δύο αυτοτελείς μορφές-παραλλαγές: το Μίσνα, το Ταλμούδ της Βαβυλώνας, που είναι το μεγαλύτερο σε έκταση από τα δύο (περίπου τέσσερις φορές μεγαλύτερο) και πολύ πλουσιότερο σε περιεχόμενο.
Γράφτηκε στις εβραϊκές σχολές της Βαβυλώνας στην αραμαϊκή γλώσσα και ολοκληρώθηκε περίπου το 400 μ.Χ. και το Γκεμάρα, το Ταλμούδ της Ιερουσαλήμ ή Παλαιστινιακό, είναι μικρότερο σε έκταση από το Ταλμούδ της Βαβυλώνας και θεωρείται υποδεέστερο του.
Είναι γραμμένο στα αραμαϊκά και δίνει χρήσιμες πληροφορίες για τη ζωή των Εβραίων της Παλαιστίνης τους πρώτους πέντε μετά Χριστού αιώνες. Ολοκληρώθηκε περίπου το 500 μ.Χ.
Το βραβείο του Ισραήλ
Το Βραβείο του Ισραήλ, δίνεται από το 1953 σε εξέχοντες πολίτες στις εξής κατηγορίες: 1) ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες, 2) φυσικές επιστήμες, 3) τέχνες και 4) συνεισφορά στο έθνος.
Το υπουργείο Παιδείας επιλέγει τους παραλήπτες αυτών των βραβείων, αφού γίνει η αρχική επιλογή από μια επιτροπή ειδικών σε κάθε πεδίο.
Το βραβείο παραδίδεται κάθε χρόνο σε μια ειδική τελετή την Ημέρα Ανεξαρτησίας.
Κάθε πολίτης μπορεί να προτείνει κάποιον για το βραβείο, έως ότου ξεκινήσουν οι συζητήσεις της επιτροπής. Φυσικά κάποιος δεν προτείνει τον εαυτό του.
Κάθε πολίτης μπορεί να προτείνει κάποιον για το βραβείο, έως ότου ξεκινήσουν οι συζητήσεις της επιτροπής. Φυσικά κάποιος δεν προτείνει τον εαυτό του.
Οι ταυτότητες των πολιτών που έκαναν τις υποδείξεις παραμένουν ανώνυμες ακόμη και μετά τη βράβευση.
Υ.Γ.2 Πρός τον μεταφραστή της ταινίας: Συνεχίζω να μην καταλαβαίνω το πώς λειτουργεί η μετάφρασή σας τόσο σε αυτό το φιλμ, όσο και συνολικά αναφερόμενος στο σύνολο των μεταφραστών ξενόγλωσσων τίτλων στα Ελληνικά.
Footnote σημαίνει υποσημείωση στην Αγγλική γλώσσα.
Footnote σημαίνει υποσημείωση στην Αγγλική γλώσσα.
Δεν σημαίνει Γράψε Λάθος!
Επίσης εάν κάποιος είχε μπει στον κόπο και είχε δεί το φιλμ, θα καταλάβαινε το πόσο σημαντική είναι αυτή η υποσημείωση στην ψυχοσύνθεση του πρωταγωνιστή.
Αλλά εσείς διαλέξατε πάλι λάθος δρόμο.
Με αφορμή το λαθος της βραβευσης που αναφέραμε στην σύνοψη της ταινίας, εσείς προτιμήσατε να βάλετε σαν τίτλο κάποιον πιο ελκυστικό που ίσως τραβήξει θεατές.
Εγώ ένα έχω να πώ: Who Am I? = Αν θυμηθείς πέθανες (και άλλα πολλά που έχει επισημάνει ήδη ο οξυδερκής συνάδελφος Αργύρης Σταματόπουλος ΕΔΩ
Στις ελληνικές αίθουσες από 29 Μαρτίου από τη Seven Films.
Footnote trailer (Greek Subs) από FilmBoy-gr
1.jpg)
