Γράφει ο Γιώργος Καραμάνος.
Μετά από 8 χρόνια απουσίας, ο Pawel Pawlikowski επιστρέφει στον χώρο του κινηματογράφου σκηνοθετώντας και γράφοντας το σενάριο της ταινίας The Woman In The Fifth.
Πρόκειται για την μεταφορά της νουβέλας του Douglas Kennedy στη μεγάλη οθόνη και, από το trailer και μόνο μπορεί κανείς να καταλάβει ότι δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη ταινία.
Ένας αμερικανός συγγραφέας, ο Tom Ricks (Ethan Hawk, Daybreakers) επισκέπτεται το Παρίσι για να διεκδικήσει πίσω την παλιά του ζωή.
Προσπαθεί να συνδεθεί ξανά με την γυναίκα και την μικρή του κόρη (Julie Papillon), χωρίς αποτέλεσμα όμως.
Αντίθετα, η γυναίκα του (που από ότι φαίνεται είχε βάλει μέτρα περιορισμού απέναντι του) ...
...καλεί την αστυνομία και η ιστορία περιπλέκεται ακόμα περισσότερο γύρω από την τραγική του φιγούρα.
...καλεί την αστυνομία και η ιστορία περιπλέκεται ακόμα περισσότερο γύρω από την τραγική του φιγούρα.
Οι αστυνομικοί τον κυνηγούν μανιωδώς αλλά εκείνος καταφέρνει τελικά να τους ξεφύγει, πληρώνοντας όμως το τίμημα, καθώς η επόμενη μέρα τον βρίσκει σε ένα άθλιο Παριζιάνικο ξενοδοχείο - bar να δουλεύει ως νυχτοφύλακας για να εξασφαλίζει ένα δωμάτιο και τα προς το ζην.
Όμως εκεί που ο Tom φαίνεται να έχει πιάσει πάτο, κατά έναν περίεργο τρόπο μπαίνει στην ζωή του η Margit Kadara (Kristin Scott Thomas, Partir).
Μια πραγματική κοσμοπολίτισσα.
Μια ευρωπαία femme fatale που έχει αδυναμία στους συγγραφείς.
Όσο περνάει ο καιρός, οι δυο τους έρχονται όλο και πιο κοντά και τελικά η Margit γίνεται η μόνη γυναίκα στην οποία μπορεί να ανοιχτεί ο Tom.
Εθελοντικά μετατρέπεται σε μούσα του και ακούει τους προβληματισμούς του.
Έτσι και αυτός ξεχνά την παλιά του ζωή και παραδίδεται σε αυτόν τον παράξενο Παριζιάνικο ερώτα.
Ωστόσο, και η Margit δεν είναι τόσο αθώα και αυτό φαίνεται απ'την αρχή κιόλας.
Έχει και αυτή τα μυστικά της που δεν πρόκειται να αποκαλύψει.
Είναι μια σκληρή γυναίκα με άγνωστο παρελθόν άλλα είναι επίσης και η μούσα του.
Το τι θα ανακαλύψει στην συνέχεια το αφήνω σε εσάς.
Το σενάριο είναι αρκετά καλό και μάλιστα έχει και άλλες πτυχές περά από αυτή την συνάντηση των δυο ιδιορρύθμων χαρακτήρων.
Υπάρχουν πολλά μυστήρια σχετικά με την δουλειά του «νυχτοφύλακα» που έχει αναλάβει ο Tom, ενώ πολλές φόρες αμφιβάλλεις ακόμα και για τον χαρακτήρα του ίδιου του συγγραφέα.
Όμως όσο καλό και να είναι το σενάριο, φαίνεται πως έχει κολλήσει υπερβολικά στην αρχική ιδέα του μυθιστορήματος και έτσι αρκετές φόρες νιώθεις πως είναι cinema unfriendly.
Με άλλα λόγια, από ένα σημείο και μετά η πλοκή περιπλέκεται τόσο πολύ που χάνεις το ενδιαφέρον σου, ενώ τίποτα ουσιαστικά δεν αποκαλύπτεται.
Εκεί που νομίζεις πως θα καταλήξει κάπου τελικά δεν έχει καμία πρόοδο.
Αντίθετα το σενάριο μας μεταφέρει σε έναν κόσμο παραισθήσεων και παράξενων συγκυριών που δεν δίνουν ροή στην ιστορία και εν τέλει δεν ταιριάζουν σε μια κινηματογραφική παράγωγη.
Στη σκηνοθεσία, ο Pawel Pawlikowski εντυπωσιάζει.
Δεν είναι τα περισπούδαστα πλανά ή τα όμορφα κοντινά, άλλα η άποψη του για το Παρίσι που σε κερδίζει.
Δημιουργεί μια εξαιρετική ατμόσφαιρα και στην κυριολεξία μετατρέπει την Πόλη του Φωτός σε μια σκοτεινή ψευδαίσθηση ενός Παρισιού που ποτέ δεν φάνταζε πιο τρομακτικό.
Μια πολύ καλή δουλειά που όμως δεν είναι αρκετή για να καλύψει τα κενά της ταινίας.
Γενικότερα, όλη η παράγωγη είναι προσεγμένη και μιλάμε για μια ποιοτική προσπάθεια.
Ακόμα και η μουσική επένδυση ταιριάζει με την όλη ατμόσφαιρα και η φωτογραφία δίνει έναν Ευρωπαϊκό αέρα στην Γυναίκα του Πέμπτου.
Το cast είναι και αυτό φυσικά πολύ καλό, με τους δυο πρωταγωνιστές να κλέβουν την παράσταση.
Ξέρω πως ο Ethan Hawk δεν είναι και ο πιο αγαπητός ηθοποιός σε πολλούς αλλά εδώ νομίζω πως δίνει μια ώριμη και πολύ καλή ερμηνεία.
Δεν ξέρω αν φταίει που είναι και ο ίδιος συγγραφέας (έχει γράψει δυο νουβέλες), αλλά μπόρεσε να ταυτιστεί με τον χαρακτήρα του και να τον υποδυθεί με σχετική άνεση.
Ωστόσο, όσο κάλος και να ήταν σε καμία περίπτωση δεν μπόρεσε να ξεπεράσει την συμπρωταγωνίστρια του.
Η Κristin Scott Thomas είναι όπως πάντα εξαιρετική και προσθέτει μια ακόμα δυνατή ερμηνεία στο βιογραφικό της.
Ο ρόλος της ταιριάζει απόλυτα και η αεράτη εμφάνιση της την βοηθά να υποδυθεί την μυστήρια γυναίκα που μπαίνει απότομα στην ζωή του πρωταγωνιστή.
Όπως είναι φυσικό θα αναρωτιέστε για την χαμηλή μου βαθμολογία εφόσον μιλώ με θετικά λόγια για τις διαφορές πτυχές της ταινίας.
Δεν ήταν μια άσχημη ταινία, αλλά η Γυναίκα Του Πέμπτου είναι μια ιδιόρρυθμη ταινία που απευθύνεται ξεκάθαρα σε πραγματικούς σινεφίλ.
Και αυτό πιστεύω πως είναι το κύριο μειονέκτημα της.
Ενώ αγγίζει αρκετά υψηλό επίπεδα αισθητικής θα απογοητεύσει πολλούς.
Η ιστορία χάνει το νόημα της από ένα σημείο και μετά, ενώ οι παύσεις στην δράση και οι απότομες μεταφορές από το ένα θέμα στο άλλο σε μπερδεύουν.
Δυστυχώς δεν μπορεί να κρατήσει τον θεατή και η "λογοτεχνική" της διάθεση είναι το κύριο της μειονέκτημα.
Δεν αποσαφηνίζει τίποτα και δεν έχει την κατάλληλη ροη για να καταλήξει κάποιος σε συμπεράσματα.
Αν έχετε δει το Shadows And Lies (ή William Vincent) πιστεύω πως θα καταλάβετε τι εννοώ.
Στις ελληνικές αίθουσες από 29 Μαρτίου.
The Woman in the Fifth trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
