Δε μου αρέσει να αναμασώ τα ίδια πράγματα και, με την επιλογή της συγκεκριμένης ταινίας και της συγκεκριμένης σκηνής, κινδυνεύω να το πάθω.
Ο λόγος για το action-packed κύκνειο άσμα του φοβερού V (Hugo Weaving), στην κατά το ήμισυ ομότιτλη ταινία, όπου λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, πετσοκόβει ολάκερη τη φρουρά του Peter Creedy (Tim Pigott-Smith).
Ανάλογη σκηνή στα καλύτερα φινάλε υπάρχει και με το Equilibrium, αλλά θα προσπαθήσω να μην επαναλαμβάνομαι.
Στη σκηνή αυτή, ο V έχει συμφωνήσει με τον αδίστακτο και αμοραλιστή Creedy να παραδοθεί με αντάλλαγμα να του φέρει τον αρχηγό του απολυταρχικού κόμματος, Adam Sutler (John Hurt)...
Όταν ο Creedy εκτελεί τον Sutler εν ψυχρώ, διατάζει δύο από τους άντρες του να αφαιρέσουν τη 'Guy Fawkes' μάσκα από τον V, αλλά αυτός τους σκοτώνει σε κλάσματα δευτερολέπτου.
Με εντολή του Creedy, όλη η φρουρά ανοίγει πυρ εναντίον του V, με τον τελευταίο, όμως, να καταφέρνει να στέκεται ακόμα.
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα (αν και εμείς το βλέπουμε σε αργή κίνηση), ο V έχει βγάλει από τη μέση όλους τους φρουρούς, μέχρι ενός, και εκπληρώνει την 'υπόσχεση' που είχε δώσει στον Creedy λίγο πριν, πως θα τον σκότωνε με τα χέρια του γύρω από το λαιμό του.
Αφαιρώντας το κρυφό κομμάτι της πανοπλίας, που τον βοήθησε να αντέξει έστω και για λίγο τις σφαίρες, ο V κατευθύνεται προς το σταθμό των τραίνων.
Μια από τις αγαπημένες μου σκηνές αφού συνδυάζει 'και βουνό και θάλασσα', δηλαδή και cool πλάνα δράσης αλλά και ποιοτικό περιεχόμενο.
Μιλώ για μια από τις καλύτερες ατάκες που έχουν ειπωθεί στον κινηματογράφο "Κάτω από αυτή τη μάσκα, δεν υπάρχει μόνο σάρκα.
Κάτω από αυτή τη μάσκα, υπάρχει μια ιδέα, κύριε Creedy...
Και οι ιδέες είναι αλεξίσφαιρες."
Οι ιδέες (και οι καλές και - δυστυχώς - οι κακές) δεν μπορούν να φθαρούν από το χρόνο ή από τα μέσα που διαθέτει ο άνθρωπος.
Οι ιδέες παραμένουν όσο υπάρχουν δεκτικά μυαλά για να τις διατηρήσουν.
Δεν είναι ότι ο V δεν φοβάται το θάνατο.
Είναι ότι ο V θα συνεχίσει να ζει μέσα από το ιδεώδες του, στη συγκεκριμένη περίπτωση η επανάσταση στην καταπίεση και στον τοταλιταρισμό, το οποίο ο κόσμος ενστερνίζεται.
Ο V, αν και στην ταινία εμπλέκει μέσα στην εκστρατεία του και την προσωπική εκδίκηση, αποτελεί την προσωποποίηση της αντίστασης και του καταπιεσμένου αισθήματος για δίκαιο και ελευθερία.
Μπορεί οι σφαίρες να αφαιρούν τη ζωή από το σώμα, αλλά ο V στην ουσία του είναι αθάνατος και καμιά προσωπική φιλοδοξία, εξουσιομανία ή υλική δύναμη δε μπορεί να σβήσει την ύπαρξη του.
Κι από το 'between the lines' μέρος της σκηνής στο 'visual'.
Κατ' αρχάς, μου θύμισε έντονα τη shoot out σκηνή από το Κοράκι του Proyas (τι να κάνουμε; Είναι η αγαπημένη μου. Όλα τη θυμίζουν, απλά κι αγαπημένα), όπου ο ήρωας δέχεται ένα σκασμό σφαίρες καταπάνω του και μετά, όχι μόνο στέκεται στα πόδια του, αλλά μπορεί και σκοτώνει τους πάνοπλους αντιπάλους του με περίσσια δεξιότητα και ευκολία.
Ο James McTeigue βάζει με ωραίο τρόπο την κάμερα να ακολουθεί σε slow motion τα στιλέτα που εκτοξεύει ο ήρωας και καρφώνονται στους στόχους τους.
Αν λάβει κανείς υπόψη το afterimage των πρώτων δύο μαχαιριών, μάλλον θα καταλάβει ότι ο Hugo Weaving δεν είναι το μόνο κοινό στοιχείο της ταινίας με το Matrix.
'Wachowski' anyone?
Και η φωνή του Weaving, φυσικά, είναι εκπληκτική (αν και γι αυτό, πιο τρανό παράδειγμα θα ήταν ο μονόλογος στην αρχή της ταινίας, με την παρήχηση του γράμματος 'v').
...but I've spoken too much. Behold the visualization of the vengeful visionary, for you, my valiant viewers!
Ο λόγος για το action-packed κύκνειο άσμα του φοβερού V (Hugo Weaving), στην κατά το ήμισυ ομότιτλη ταινία, όπου λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, πετσοκόβει ολάκερη τη φρουρά του Peter Creedy (Tim Pigott-Smith).
Ανάλογη σκηνή στα καλύτερα φινάλε υπάρχει και με το Equilibrium, αλλά θα προσπαθήσω να μην επαναλαμβάνομαι.
Στη σκηνή αυτή, ο V έχει συμφωνήσει με τον αδίστακτο και αμοραλιστή Creedy να παραδοθεί με αντάλλαγμα να του φέρει τον αρχηγό του απολυταρχικού κόμματος, Adam Sutler (John Hurt)...
Όταν ο Creedy εκτελεί τον Sutler εν ψυχρώ, διατάζει δύο από τους άντρες του να αφαιρέσουν τη 'Guy Fawkes' μάσκα από τον V, αλλά αυτός τους σκοτώνει σε κλάσματα δευτερολέπτου.
Με εντολή του Creedy, όλη η φρουρά ανοίγει πυρ εναντίον του V, με τον τελευταίο, όμως, να καταφέρνει να στέκεται ακόμα.
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα (αν και εμείς το βλέπουμε σε αργή κίνηση), ο V έχει βγάλει από τη μέση όλους τους φρουρούς, μέχρι ενός, και εκπληρώνει την 'υπόσχεση' που είχε δώσει στον Creedy λίγο πριν, πως θα τον σκότωνε με τα χέρια του γύρω από το λαιμό του.
Αφαιρώντας το κρυφό κομμάτι της πανοπλίας, που τον βοήθησε να αντέξει έστω και για λίγο τις σφαίρες, ο V κατευθύνεται προς το σταθμό των τραίνων.
Μια από τις αγαπημένες μου σκηνές αφού συνδυάζει 'και βουνό και θάλασσα', δηλαδή και cool πλάνα δράσης αλλά και ποιοτικό περιεχόμενο.
Μιλώ για μια από τις καλύτερες ατάκες που έχουν ειπωθεί στον κινηματογράφο "Κάτω από αυτή τη μάσκα, δεν υπάρχει μόνο σάρκα.
Κάτω από αυτή τη μάσκα, υπάρχει μια ιδέα, κύριε Creedy...
Και οι ιδέες είναι αλεξίσφαιρες."
Οι ιδέες παραμένουν όσο υπάρχουν δεκτικά μυαλά για να τις διατηρήσουν.
Δεν είναι ότι ο V δεν φοβάται το θάνατο.
Είναι ότι ο V θα συνεχίσει να ζει μέσα από το ιδεώδες του, στη συγκεκριμένη περίπτωση η επανάσταση στην καταπίεση και στον τοταλιταρισμό, το οποίο ο κόσμος ενστερνίζεται.
Ο V, αν και στην ταινία εμπλέκει μέσα στην εκστρατεία του και την προσωπική εκδίκηση, αποτελεί την προσωποποίηση της αντίστασης και του καταπιεσμένου αισθήματος για δίκαιο και ελευθερία.
Μπορεί οι σφαίρες να αφαιρούν τη ζωή από το σώμα, αλλά ο V στην ουσία του είναι αθάνατος και καμιά προσωπική φιλοδοξία, εξουσιομανία ή υλική δύναμη δε μπορεί να σβήσει την ύπαρξη του.
Κι από το 'between the lines' μέρος της σκηνής στο 'visual'.
Κατ' αρχάς, μου θύμισε έντονα τη shoot out σκηνή από το Κοράκι του Proyas (τι να κάνουμε; Είναι η αγαπημένη μου. Όλα τη θυμίζουν, απλά κι αγαπημένα), όπου ο ήρωας δέχεται ένα σκασμό σφαίρες καταπάνω του και μετά, όχι μόνο στέκεται στα πόδια του, αλλά μπορεί και σκοτώνει τους πάνοπλους αντιπάλους του με περίσσια δεξιότητα και ευκολία.
Ο James McTeigue βάζει με ωραίο τρόπο την κάμερα να ακολουθεί σε slow motion τα στιλέτα που εκτοξεύει ο ήρωας και καρφώνονται στους στόχους τους.
Αν λάβει κανείς υπόψη το afterimage των πρώτων δύο μαχαιριών, μάλλον θα καταλάβει ότι ο Hugo Weaving δεν είναι το μόνο κοινό στοιχείο της ταινίας με το Matrix.
'Wachowski' anyone?
Και η φωνή του Weaving, φυσικά, είναι εκπληκτική (αν και γι αυτό, πιο τρανό παράδειγμα θα ήταν ο μονόλογος στην αρχή της ταινίας, με την παρήχηση του γράμματος 'v').
...but I've spoken too much. Behold the visualization of the vengeful visionary, for you, my valiant viewers!
V for Vendetta scene από FilmBoy-gr
1.jpg)
