Οι 10 πιο μαστουρωμένοι χαρακτήρες στον κινηματογράφο

Γράφει ο Αργύρης Σταματόπουλος.

‘A friend in need is a friend indeed
 A friend with weed is better’

…έλεγε πριν από δεκατρία και κάτι χρόνια ο φίλτατος Brian, αλλά στον κινηματογράφο, ποιος χρειάζεται τους φίλους.

Τα καλά τσιγαριλίκια τα βρίσκει ο καθένας μόνος του, αφού υπάρχουν παντού, και τα απολαμβάνει με τέτοιο τρόπο ώστε να μας χαρίζει άφθονη διασκέδαση.

Το να στενέψεις αυτά τα φευγαλέα, ό,τι να ‘ναι άτομα σε μια λίστα δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο, αλλά αξίζει μια αναφορά (καλά, δε θα παρεξηγηθούν άμα δεν τους την κάνουμε) στους κύριους σινεματικούς λάτρεις του μυρωδάτου φυτού.

Jay & Silent Bob (Jay And Silent Bob film series) 

Μπορεί ο Kevin Smith να πουλούσε μούρη και χαρακτήρα με το να μη μιλάει σχεδόν καθόλου ως ‘Σιωπηλός Bob’, ωστόσο ο Jason Mewes ήταν αυτός συμβολίζει τα ιδανικά του ‘πότη’.

Μέσα στο σύντομο rap τραγουδάκι του, περιλαμβάνονται όλα τα στοιχεία εκείνα που έχει κάποιος που είναι ‘γιούχου’ στο χαρακτήρα και το lifestyle: να πίνει μπύρες και να καπνίζει, να καπνίζει και να πίνει μπύρες.

Είναι ο μόνος που θα μπορούσε να κάνει διάλογο με έναν τύπο που δεν ανοίγει το στόμα του.

Οι περιπέτειες αυτού του αντισυμβατικού δίδυμου, μέσα από τη συμπαθητική τους αφέλεια, ήταν (και είναι) πηγή γέλιου για πολύ κόσμο.

 

Ron Slater (Dazed And Confused) 

Πως ξεχωρίζεις τον πιο φτιαγμένο σε μια ταινία που όλοι λίγο-πολύ την έχουν ακούσει?
Λοιπόν, αν είναι ο Slater (Rory Cochrane) βγάζει μάτι.

Πάντα με το χαζοχαρούμενο γέλιο στα χείλη, ο Slater έχει ξεφύγει τόσο, που έχει πλάσει στο μυαλό του ολόκληρες ιστορίες συνομωσίας, τις οποίες και ο πιο ευφάνταστος σεναριογράφος δε θα μπορούσε να τις συλλάβει.

Το πιο τρανό παράδειγμα?

Ο George Washington, ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ, άνηκε σε μια σέκτα, η οποία μάλιστα είχε σχέση με εξωγήινους.

Θέλετε κι άλλα επιχειρήματα;


 

Brian (Half Baked) 

Και οι τέσσερεις ήταν ‘υπέροχοι’… και λιώμα!

Αλλά πιο λιώμα μάλλον ήταν ο Brian.

Αρκεί μόνο να δείτε τη φάτσα του που τα λέει όλα, για να πάρετε μια εντύπωση, αλλά, αν θέλετε και μια δεύτερη γνώμη, μπορείτε να ακούσετε τη λίστα με τα φαγώσιμα που παραγγέλνει στον Kenny (Harland Williams) και που ή θα σας ανοίξει η όρεξη ή που θα σας έρθει αναγούλα.

Πολλοί θεωρούν τον ‘Brian’ ως το κορυφαίο σημείο στην καριέρα του ηθοποιού-κωμικού Jim Breuer, ενώ αναρωτιούνται αν έπαιξε το ρόλο του τόσο καλά ή αν είναι κάπως έτσι και στη ζωή του.



 
 
Kumar Patel (Harold And Kumar film series) 

Ένας αξιοζήλευτος καπνιστής, όχι μόνο γιατί μπορεί να συνδυάζει πολύ καλά την καθημερινή του συνήθεια σε στριφτάρια (και δεν εννοώ τις τυρόπιτες) με το να πιάνει υψηλές βαθμολογίες σε εισαγωγικά τεστ ιατρικής, όχι μόνο γιατί έχει γνωριμία με το γνωστό ηθοποιό Neil Patrick Harris, αλλά για το ότι είναι ο ένας εκ των δύο λόγων που μια ταινία για τύπους που φουμάρουν έχει εξελιχθεί σε ένα επιτυχημένο franchise.

Μαζί με τον Harold (John Cho), ο Kumar (Kal Penn) μπαίνει σε πολλές περιπέτειες που εκτείνονται από ένα εστιατόριο White Castle μέχρι το Guantanamo Bay, ενώ ονειρεύεται να ζήσει μια ευτυχισμένη ζωή παντρεμένος με μια σακούλα με ‘χόρτο’.

Ε, αυτά είναι όνειρα!


Harold & Kumar 2 - Airplane Scene από FilmBoy-gr

Jeff Spicoli (Fast Times At Ridgemont High) 

Όσο κι αν νομίζετε ότι τα μάτια σας σάς εξαπατούν, είναι αλήθεια.

Ο ξανθούλης με τα μακριά μαλλιά και τη συμπαθητική φατσούλα, που το είναι so wasted, είναι ο Sean Penn.

Δύσκολο να το πιστέψεις για έναν ηθοποιό του βεληνεκούς του, αλλά, σαν νέοι, όλοι λίγο-πολύ οι ηθοποιοί έχουν περάσει από παρόμοιες καταστάσεις (βλέπε Keanu Reeves ως Ted).

Ωστόσο, δε νομίζω ότι ο Penn θα ντρεπόταν για το ρόλο, αφού ο κόσμος τον είχε δεχτεί με συμπάθεια.

Ο Jeff είναι ‘φτιαγμένος’ από τότε που πήγαινε δημοτικό και τα κατορθώματα του περιλαμβάνουν από το να παραγγείλει πίτσα (διπλό τυρί και λουκάνικο) μέσα στην τάξη, την ώρα του μαθήματος, μέχρι το να σπαταλήσει τα λεφτά που έβγαλε, όταν έσωσε τη ζωή της Brooke Shields, καλώντας τον Van Halen να παίξει για τα γενέθλια του.

Πείτε μου, είναι δυνατόν να μη γουστάρεις έναν τέτοιο τύπο;



 
Smokey (Friday) 

“Puff-puff-give, puff-puff-give”

Έτσι πάει η σειρά και προσέξτε μη τη χαλάσετε γιατί τα παίρνει ο Chris Tucker.

Αυτός ο τύπος γουστάρει τόσο πολύ το ‘γάρο’, που δεν μπορεί να γίνει dealer και να κερδίζει λεφτά από αυτό, γιατί πολύ απλά το καταναλώνει μόνος του.

Προς θεού, του όνομα του είναι ‘Smoke-y’, αν το πιάνετε!

Αυτό που δεν σκέφτηκε ο Tucker, ή πιθανόν να θεώρησε ότι πρέπει να το έχει ο χαρακτήρας, είναι η γλώσσα του που πάει ροδάνι.

Εννοώ, πόσους έχετε δει να έχουν ‘χαλαρώσει’, αλλά να μιλάνε γρήγορα;



 
Shorty Meeks (Scary Movie) 

“Wazaaaaaaaaa”

Ναι, όλοι είχαμε τη σκηνή αυτή από την πρώτη ταινία στα κινητά μας μια εποχή.

Ο Marlon Wayans και η παρέα του με τη γλώσσα έξω και το ‘joint’ στο χέρι να μιλάει με τον δολοφόνο Ghostface.

Ότι και να γινόταν, ο Shorty ήταν στην κοσμάρα το, αφού το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να είναι ‘high’.

Σίγουρα είναι η πιο καρικατούρα από όλους τους υπόλοιπους της λίστας (ή της κατηγορίας γενικότερα), καθόσον επρόκειτο για παρωδία, αλλά και μόνο το γεγονός ότι, με τον πυροβολισμό, τα πνευμόνια του βγάζουν μπάφο και όχι αίμα, φαίνεται το ποιόν του.

Ο Shorty, μιλάμε, το ‘χει αποθεώσει το άθλημα, φτάνοντας στο άκρον άωτον.

Αντί να καπνίζει αυτός το φυτό, το φυτό καπνίζει τον Shorty.
Respect!



 

Cheech & Chong (Up In Smoke) 

Στο ‘Up In Smoke’, it was all about the weed.
Στο ‘Nice Dreams’, ξανά μανά the weed.
Στο ‘Cheech And Chong’s Next Movie’, ναι καλά το μαντέψατε, weed και πάλι weeeeeed!

Αυτό το δίδυμο έχει φτάσει στο απόγειο του το είδος των stoner movies.
Ό,τι μπορεί να καπνιστεί, το έχουν καπνίσει.

Ο αέρας της ατμόσφαιρας τους κάνει να ασφυκτιούν, αφού έχουν μάθει να αναπνέουν μόνο καπνό από μπάφους.

Μόνο το παρουσιαστικό τους είναι από άλλη διάσταση, η όλη τους υπόσταση είναι εξωπραγματική, γι αυτό και είναι - ακόμα και τώρα, σχεδόν 35 χρόνια μετά την πρώτη ταινία - δύο από τις πιο cult φιγούρες για τους fans του είδους και όχι μόνο.

Και μπορεί ο Cheech Marin, από το πολύ χάσιμο, να μη θυμάται ούτε το όνομα του (που το γράφει στην άδεια οδήγησης, ούτως ή άλλως), το κοινό, όμως, πάντα τον θυμάται μαζί με τον Tommy Chong να οδηγούν το αμάξι τους τίγκα στο ντουμάνι και να ερμηνεύουν την -θου κύριε- ‘ωδή’ στους Μεξικανούς-Αμερικάνους.




Και κάπου εδώ, εγώ κλείνω το ‘χαλαρό’ αυτό αφιέρωμα, γιατί αλλιώς θα μου κλείσει το στόμα ο Κωνσταντίνος ή, χειρότερα, θα μας κλείσουν όλους μέσα οι αρχές.
Peace!

Απριλίου 27, 2012